Iss - piss

 

Ég hef fengið hlátursköst um ævina sem hefðu getað endað illa.

(Geri reyndar enn).

Þau voru nefnilega mögnuð og óstöðvandi.

Þegar ég var unglingur, nánar tiltekið á fyrsta degi hægri umferðar, þá hló ég svo mikið að ég pissaði á mig.

Það var voða pínlegt.

Af því það gerðist á Laugaveginum að kvöldi til og allt fullt af fólki og svona.

Mig langaði bara að nefna þetta.

Hlægið því varlega.

Óskað eftir neyðaraðstoð vegna hláturkasts

Athugasemdir

[Heiða B. Heiðars, 7.4.2009 kl. 15:52]

En var nokkuð óskað eftir neyðaraðstoð þegar þú pissaðir í buxurnar?

[Eygló, 7.4.2009 kl. 16:49]

Þetta minnir á einn ljótan (en allt í lagi, það er í tíðsku að vera fúll útí Breta): "Tilkynnt var um mann sem stundaði "necrophiliu" (væri náriðill) Þegar að var komið, reyndist konan bara bresk!

[Sigrún Jónsdóttir, 7.4.2009 kl. 17:54]

Einu hlátursköstin, sem ég fæ þessa dagana eru þegar ég les færslur á borð við þessa hjá henni ÞÉR

[Guðríður Haraldsdóttir, 7.4.2009 kl. 19:45]

Það vantaði algjörlega í fréttina hvaða bók maðurinn var að lesa!!! Frekar léleg fréttamennska.

[Birna Dis Vilbertsdóttir (IP-tala skráð) 7.4.2009 kl. 19:52]

Ég fæ ferleg hlátursköst á RÖNGUM TÍMUM.Og tapa mér og verð mér til skammar.Og er að verða 50 ára en þetta breytist lítið.Fæ svona köst til dæmis í vinnunni minni ,algjörlega óviðeigandi og svo þegar ég kíki á þitt blogg og ýmissa annarra gleðigjafa

[Karl Tómasson, 7.4.2009 kl. 20:25]

Kæra Jenný Anna, þetta hefur einnig hrjáð mig og gerir enn.

Mér er sérstaklega minnisstætt, þegar ég fyrir 20 árum síðan vann við bílasölu hjá Halldóri Snorrasyni á Aðalbílasölunni gömlu.

Þá kom Jóhannes, eftirherma, Kristjánsson til mín og vantaði aðstoð vegna fyrirhugaðra bílakaupa. Þá fór ég einhverahluta vegna að hugsa um það, þegar hann setti sig í gerfi Aðalheiðar, heitinnar, Bjarnfreðsdóttur.

Ég fór að hlæja beint upp í opið geðið á manninum og gat ekki hætt. Ég gerði margar tilraunir til að ganga frá borðinu og koma aftur að því graf alvarlegur en alltaf sprakk ég.

Þetta getur oft verið vandræðalegt og var það sannarlega í þetta skipti hjá mér.

Þetta endaði á því að Halldór gamli þurfti að klára að aðstoða Jóhannes fyrir mig.

Bestu kveðjur úr Mosó frá Kalla Tomm.

[Jóna Á. Gísladóttir, 7.4.2009 kl. 20:29]

þetta var ég. Í Berlín. Sem hringdi í lögguna og allan pakkann.

hriiiikalega góð myndin af kallinum.. would it kill ya... 

[Helga Magnúsdóttir, 7.4.2009 kl. 22:00]

Þetta er fyndið. Þú hlýtur að hafa mikla spauggreind (var að rekast á þetta orð í orðabók og fæ strax tækifæri til að nota það).

[Hrönn Sigurðardóttir, 7.4.2009 kl. 22:04]

Spauggreind!! Frábært orð!

[Jenný Anna Baldursdóttir, 7.4.2009 kl. 22:28]

Þið eruð með flotta spaugsgreind öll sömul.

Múhaha.

Kalli: Arg.

Ég á skemmtilega bloggvini.

[Anna Dóra Gunnarsdóttir, 7.4.2009 kl. 22:53]

Mig hefur dreymt drepfyndna drauma og vaknað hlæjandi. Eitt sinn hvað svo rammt að, að ég lá í rúminu í MJÖÖÖG langan tíma, hristist eins og „jelly" og bókstaflega hágrét, gat með engu móti stoppað og var fegnust að vekja engan, því að ég hefði aldrei getað útskýrt þetta svakalega hlátur/grátkast.