Kjaftasaga

 

Einu sinni fannst mér gaman af kjaftasögum, þá var ég tuttuguogeitthvað og í mótun.  Hvað get ég sagt, við höfum öll þetta element en við viljum ekki öll kannast við það, það er heila málið.

Svo varð ég fyrir barðinu á sömu sögum og það var ekki skemmtileg upplifun, engin leið að leiðrétta það sem öðrum er sagt í trúnaði og segja enn öðrum í trúnaði og biðja þann að fara ekki lengra með það og Gróa á Leiti er á þessu stigi máls farin að fá raðfullnægingar.  Náið þið ferlinu?

Eftir að hafa upplifað kjaftasögurnar á eigin skinni lærðist mér að taka öllu með fyrirvara sem ég heyri um náungann.

Helvíti vont að þurfa að rata í ógöngur sjálfur til að fatta.

En þessi færsla er ekki endilega um það.  Hún er um löngunina til að kjafta frá.

Mig dauðlangar nefnilega að blaðra því sem er í gangi í kringum mig en ég ætla ekki að gera það.  Ekki strax og kannski aldrei.  Fer eftir flóði og fjöru.

Róleg þetta eru ekki stórmál - þetta er líka færsla um að kunna að þegja.

(Engin skítakomment um það ég kunni ekki að halda kjafti, sé bloggandi um allt út í eitt.  Það er heilagur sannleikur en ég er ekki með skúbb blæti aularnir ykkar).

Aftur að kjaftasögunum.  Á milli fyrsta eldheita ástarsambands milli mín og húsbands sem átti sér stað sjötíuogeitthvað og fram að því næsta sem hófst nítíuogeittvað og stendur enn, fékk ég reglulega fréttir af honum úr hringiðunni sem. eins og allir vita, er pottþéttur fréttamiðill.  Hehemm.

Hringiðan sagði:

Alls konar lygasögur, krassandi og hrollvekjandi.  Næstum allar ósannar en sjaldan reykur án elds.

Eða hvað?

Sá spekingur sem það sagði hefur greinilega aldrei í gufubað komið.

Og þið sem hélduð að hér væri eitthvað bitastætt að finna eruð illa svikin og tekin í bælinu.

En öll ljótu leyndarmálin getið þið lesið um í sameiginlegri ævisögu minnar og húsbands sem kemur von bráðar.

Vinnuheiti þeirrar sögu eru tvö.

"Brothers in arms" og "Partners in crime".  Útgefandi verður forleggjarinn hjá Con.Art.Unlimiited.

Lalallala.

Skammistykkar villingar snillingar.

Farin að huga að leyndarmálinu. Á að vera mætt fjörgur sjarp.

Vá hvað það er gaman að lifa.  Það búbblar í mér lífsgleðin

Örugglega af því ég er edrú.

Nananabúbú.

Athugasemdir

[Jónína Dúadóttir, 7.9.2008 kl. 14:50]

Ég var með það á hreinu að þú varst ekki að fara að lepja í okkur einhverja ómerkilega kjaftasögu, þess vegna las égAnnars hefði ég látið það vera...

[Jóhanna Magnúsar- og Völudóttir , 7.9.2008 kl. 15:07]

Var að heyra svaka kjaftasögu í gær, greyið fólkið sem er á milli tannanna á öðru fólki. Tennur geta verið beittar. Ég hef vissulega lent í þeim líka... My lips are sealed.

[Róslín A. Valdemarsdóttir, 7.9.2008 kl. 15:23]

Ruglukráka....
Ég skildi annað hvert orð, ég held mér fari fram í að lesa færslurnar þínar!

[Lilja Guðrún Þorvaldsdóttir, 7.9.2008 kl. 16:02]

Þá er bara að lesa bókina um leið og hún kemur út. - Eða á ég bara að bíða eftir myndinni?

[Kristin Jónsdóttir (IP-tala skráð) 7.9.2008 kl. 16:07]

fatta ekki pointið...

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 7.9.2008 kl. 16:24]

Ég er svo skrýtin að ég gleymi öllum svona sögum sem mér eru sagðar.  Þó ég myndi ætla að bera þær áfram væri ég búin að gleyma þeim.  Málið er nefnilega að það er svo margt annað sem glepur huga minn, en kjaftasögur um nágrannann.  Ég vorkenni stundum fólki sem lifir í gegnum annað fólk.  Það hlýtur að vanta eitthvað í lífið hjá þeim blessuðum. 

[Þröstur Unnar, 7.9.2008 kl. 16:36]

Uhhmmm.......mig langar í síld.

[Sunna Dóra Möller, 7.9.2008 kl. 16:49]

Hlakka til að lesa bókina, er sökker fyrir góðum leyndarmálum en það er bara okkar á milli....! Gaman að svona búbblandi lífsgleði, finn fyrir smá búbbli sjálf svona öðru hvoru !

Eigðu góða rest af degi !

[Gulli litli, 7.9.2008 kl. 17:15]

Það er engin skáldsaga svo kröftug að sannleikurinn toppi það ekki!

[Birna Dis Vilbertsdóttir (IP-tala skráð) 7.9.2008 kl. 17:36]

"Aldrei í gufubað komið."Dásamleg setning.Trúnó,ég hef verið þarna og orðið fyrir því.Er HÆTT ÞARNA, en verð enn fyrir því.

[Jenný Anna Baldursdóttir, 7.9.2008 kl. 18:00]

Dúa: Þú steinheldur.

Kristín: Fattarðu ekki pointið?  Það er ekki von, það er ekkert point.

Róslín: Þetta kemur, rólega og örugglega.

Takk öll fyrir þátttöku.

[Sigríður Þórarinsdóttir, 7.9.2008 kl. 18:19]

Ekki gaman að lenda í Gróu á Leiti og maður heyrir svo sem af og til krassandi kjaftasögu en það borgar sig ekki alltaf að trúa öllu sem maður heyrir eða breiða það út.

Takk fyrir bloggvináttuna, þú ert oft ótrúlega fyndin.

[Sólveig Kristín Gunnarsdóttir, 7.9.2008 kl. 18:47]

Madur lærir fljótt hverjum madur getur treyst og hverjir segja søgur.

[Huld S. Ringsted, 7.9.2008 kl. 18:58]

Sko! ég heyrði....................................... veistu þegar byrjað er að segja svona við mig þá loka ég eyrunum. Hlusta ekki á kjaftasögur vegna þess að ég hef allt of oft orðið fyrir þeim sjálf. Það er þess vegna hægt að segja mér svæsnustu kjaftasögu ever en hún hleypur beint í gegn, þú veist inn öðru megin og út hinu megin