Ímyndaðar og raunverulegar hótanir

Ég verð að játa að ég er orðin leið á hótunum.

Bæði þessum í hausnum á fólki, sko ímynduðum hótunum.

Og svo svona alvöru.

Ég finn svo sannarlega til með hverri einni og einustu manneskju sem hefur tapað peningunum sínum á þessum Landsbankaglæpamönnum og það án tillits til þjóðernis.

Almenningur í Hollandi, Englandi og annarsstaðar, stendur mér jafn nærri hjarta og íslenskur pöpull, hverjum ég tilheyri.

En ég næ ekki upp í nefið á mér yfir þessum hótunum sem Össur hefur fengið símleiðis frá Verhagen lufsunni.

Snæði hann innyfli og lúti í gras.

Nei, ekki mjög málefnalegt en mikið ofboðslega er ég þreytt á yfirgangi.

Ergo: Venjulega fólkið, almenningur á að standa saman.

Svo mikið veit ég.

Og fari Brown, Darling, Verhagen og Páll páfi þess vegna, í fúlan pytt.

Súmí.

Þrýst á Íslendinga

Úff

Ég var að blogga um það í gær að ég treysti engum á Alþingi Íslendinga.

Það gengur eiginlega ekki upp að treysta engum.  Það er ávísun á læknisheimsóknir.

Bæði til meltingarlækna og andlegra hreingerningarmanna.

Ég hef því tekið ákvörðun.

Ég ætla að treysta Steingrími J. þar til annað kemur í ljós.

Reyna að minnsta kosti.

Nú ætla ég að fylgjast með þinginu og umfjölluninni um Icesave eins og líf mitt sé undir.

Lesa allt sem ég kemst yfir um málið.

Og mynda mér skoðun út frá því.

Mér líður strax betur eftir að hafa tekið þessa ákvörðun.

Það er auðvitað haugalygi en ég ætla að láta Steingrím J. njóta vafans.

Engir í stjórnarandstöðunni hafa komið með sannfærandi rök.

Borgarahreyfingin er eins og kallinn á kassanum í Hyde Park.  Þ.e. spáir heimsenda með því að vísa í leyndarmál.

Fyrirgefið Sjálfstæðismenn og Framsókn eru með skoðanir eftir því hvar í þingsal Alþingis þeir sitja.

Treysti þeim ekki út í sjoppu með þúsundkall hvað þá að ég treysti þeim fyrir framtíð minni og annarra.

Úff.

„Erfitt en verður að leysast"

Huglægar hættur í hausnum á fólki

Þegar ég las viðtengda frétt sá ég að einhver hafði bloggað um hana með fyrirsögninni; "Hvað er að Þráni"?

Alveg finnst mér stórmerkilegt þessi hæfileiki sumra að snúa hlutum á haus í takt við skoðanir sínar og trú.  Til réttlætingar auðvitað.

Er ekki öllu rökréttara að spyrja hvað sé að Þór Saari, Birgittu Jónsdóttur og Margréti Tryggvadóttur?

Voru það ekki þau sem gegnu þvert á stefnu hreyfingarinnar fyrir utan þá klækjapólitík sem felst í að gera tilraun til að ná einu máli fram með öðru.

Við skulum sí ef þið gerið svo (eins og við viljum)?

Svei mér þá ef þetta er ekki ruddalegra og meira utanáliggjandi en þau hrossakaup sem hingað til hafa farið tíðkast á hinu háa Alþingi.

Að því leytinu til þá er þessi taktík ný af nálinni.  Ekki samt alveg þau frumlegheit og öðruvísi vinnubrögð sem ég sá fyrir mér frá hendi Borgarahreyfingarinnar.

Svo er það auðvitað algjörlega óþolandi þegar fólk í stjórnmálum ber fyrir sig skelfilegri vitneskju sem það svo segist ekki geta sagt frá vegna trúnaðar.

Ég gef akkúrat ekkert fyrir huglægar hættur í hausnum á fólki.

Á borðið með upplýsingar eða þegja ella.

Reyndar skilaði þetta útspil þremenningana ekki nokkrum sköpuðum hlut nema einum allsherjar bömmer fyrir Borgarahreyfinguna.

Svo er spurningin hvort hreyfingin fái að halda sínum nefndarsætum eftir að hafa brotið samkomulag sitt við ríkisstjórnarflokkana sem Þór Saari sagði frá í ræðustól í gær.

Ég bíð spennt eftir því.

Þráinn hefur ekkert gert annað en standa sig, vera sjálfum sér og kosningaloforðum sínum trúr.

Ég er komin í harða andstöðu við Icesavesamninginn eins og flestir.

En ég ætla svo sannarlega ekki að skipa mér í sveit þeirra sem skapa hræðslu og ótta, tala um eitraðan samning þetta og hitt og búa til spennu sem maður situr svo uppi með án þessa að vita nokkuð nánar um orsakavaldinn.

Ég er alveg nógu paranojuð fyrir, takk kærlega.

Gó Þráinn.

Fréttaskýring: Jaðrar við klofning í þinghópi borgaranna

Staðsetning handjárnaglamurs fundin!

Allir brjálaðir út í Þorgerði Katrínu fyrir að sitja hjá í atkvæðagreiðslunni í gær.

Stórglæpur Í Sjálstæðisflokk að fara eigin leiðir.

Ómæ.

Staða hennar mun veikjast.

Halló, hvað er?

Nú skil ég af hverju Birgir Ármannsson hélt sig heyra handjárnaglamur og svipuhögg Samfylkingar gagnvart VG.

Stór misskilningur í gangi varðandi uppruna hljóða.

Þau komu auðvitað úr hans eigin flokki.

Úbs,  Birgir Ármannsson.

Alltaf að tékka á uppruna glamurs áður en hlaupið er með viðkomandi hljóðmengun í ræðustól Alþingis.

Súmí.

Staða Þorgerðar Katrínar veikist

Nei eða já - af eða á

Ég er fegin að þetta ESB-mál sé til lykta leitt í bili.

Ég fagna því líka að fá tækifæri til að kynna mér hvað möguleg innganga í ESB hefur í för með sér fyrir Ísland.

Bæði gott og slæmt.

Ég er ekki Evrópusinni.

En mér finnst í stöðunni ekkert annað koma til greina að láta reyna á samningsleiðina.

Svo varð ég hissa á að Guðfríður Lilja sæti hjá.

Hún er dedd á móti aðild, vill tvöfalda atkvæðagreiðslu og átti því auðvitað að segja nei.

Sama með Þorgerði Katrínu.  Hún átti að segja annað hvort af eða á.

Svo var ég gapandi hissa á að Jón Birkir Jónsson væri með tillögu meirihlutans.

Ég hef alltaf borið virðingu fyrir Ragnheiði Ríkharðsdóttur, hún er kjarkaður og heiðarlegur pólitíkus og stendur með sjálfri sér.

Sem NB. fleiri þingmenn í öllum flokkum mættu taka sér til fyrirmyndar.

Og fyrirgefið en mér finnst að í svona stórum málum eigi ekki að vera möguleiki á hjásetu.

Nei eða já - af eða á (ég veit hallærislegt Eurovisionlag).

Annars góð, eða nei, algjörlega búin á því.

Farin að elda.

Er með matarboð.

Samþykkt að senda inn umsókn

Til samþykkis eða synjunnar

 

Eftir að hafa fylgst með umræðunum í þinginu um ESB er ég eins og sprungin blaðra.

Ég er svo þreytt og tætt að ég er eins og maður sem hefur verið pyntaður til sagna, ég segi hvað sem er, bara til að losna.

Ég er að segja ykkur börnin góð að þetta ESB-mál er eins og æxli á þjóðarlíkamanum.

Hefur klofið þjóðina í herðar niður.

Kallar fram verstu hliðar fólks og það veit ég af því ég fylgist með þingmönnunum fara hamförum í ræðustól Alþingis.

Ég er ekki ESB sinni, ekki endilega, veit ekkert um það.

En eitt veit ég og það er að það verður að afgreiða þetta mál með einhverjum hætti ef við eigum ekki að missa okkur út í tómt tjón hérna.

Ég á svo erfitt með að skilja af hverju við þjóðin getum ekki fengið að kjósa um þennan samning þegar hann liggur fyrir og allt sé gert til að koma í veg fyrir það.

Til samþykkis eða synjunar málið er einfalt.

Spyrjið Norðmenn, þeir eru með reynsluna.

Mikið skelfing verð ég fegin þegar þessari martröð líkur.

Bara svo við getum tekið til við martröð númer tvö.

Sem er þúsund sinnum skelfilegri.

Já, ég er að tala um Icesave.

Mikil óvissa um ESB

Takk Margrét, Þór og Birgitta!

"Borgarahreyfingin hefur sent frá sér yfirlýsingu þar sem fram kemur að hreyfingin hafi gefið það skýrt út í aðdraganda kosninga að ekki væri hægt að taka afstöðu til aðildar að Evrópusambandinu nema að undangengnum aðildarviðræðum. Er þetta enn stefna Borgarahreyfingarinnar en lögum samkvæmt beri þingmönnum hreyfingarinnar hins vegar að kjósa samkvæmt eigin sannfæringu.

Þrír af fjórum þingmönnum Borgarahreyfingarinnar vilja að Icesave-samningnum verði hafnað. Að öðrum kosti muni flokkurinn greiða atkvæði með tvöfaldri þjóðaratkvæðagreiðslu í ESB-málinu."

Það er greinilega rétt sem haldið hefur verið fram.

Borgarahreyfingin stendur fyrir nýjum vinnubrögðum á Alþingi.

Alveg eins og þeir lofuðu en samt ekki með þeim hætti sem ég og aðrir kjánalegir naívistar héldum.

Allt uppi á borðum hefur nú fengið nýja merkingu.

Gegnsæi líka.

Það er ekki á hverjum degi sem stjórnmálamenn viðurkenna að þeir hafi skoðun en ætli ekki að standa með henni nema að uppfylltum afarkostum.

Vó, hvað stjórnmálamenn geta verið vondir stjórnmálamenn þegar þeir leggja sig fram.

Ég sem var með samviskubit dauðans yfir því að hafa ekki kosið BH.

Var sjálf á Austurvelli og á Borgarafundunum í Háskólabíói.

Fannst einhvern veginn að þetta væri mitt fólk.

Kaus svo VG því þeir eru líka mitt fólk.

Nú þarf ég ekki að láta mér líða illa lengur.

Takk Margrét, Þór og Birgitta!

Þið hafið nú létt af mér þessari áþján.

Óbreytt stefna Borgarahreyfingarinnar varðandi ESB

Málefnaleg gagnrýni og klækjastjórnmál Borgarahreyfingarinnar

Sérfræðingar með eða á móti koma í kippum þessa dagana.

Ég er löngu hætt að taka mark á þeim.

Af hverju?

Jú vegna þess að flestir þeirra eru með heita skoðun á málefninu sem þeir tjá sig um og því engan veginn hlutlausir.

Þór Saari hefur nú klætt sig í svona sérfræðingsbúning.

Fyrirgefið, ég ætla að orða þetta öðruvísi..

hann hefur klætt sig í dómaraskikkju sérfræðingsins og hann dúndrar hamrinum í borðið þannig að heyrist um fjöll og dali.

Svavar Gestsson hefur ekkert í samninganefndina að gera, er fullkomlega vanhæfur.

Til að klippa þetta út í pappa þá lýsir þingmaðurinn Svavari eins og heimóttalegum hálfvita sem ekkert skilur.

Og þar sem Þór Saari er tvítyngdur og talar ensku upp á innfæðslu þá er orðið "subrogation." sem hann hefur aldrei séð, merki um að íslenska samninganefndin vaði í villu og svima og skilji það örugglega ekki heldur.

Og þá varla nokkurt orð annað í samningi þessum.

Ég veit ekkert um hvort Svavar Gestsson er vel eða illa fallinn til að leiða samninganefndir yfir höfuð.

Sennilega er hann ágætlega fær til þess, maðurinn er nú ekki beinlínis þekktur fyrir að vera með mikið af hálfvitagenum og hann talar líka tungum. 

Í öllu vantraustinu, óttanum og ringulreiðinni sem nú þegar ríkir, væri þá hægt að fara fram á að þjóðkjörnir fulltrúar okkar tónuðu sig niður í það sem kallað er málefnaleg gagnrýni (finnst líka í orðabókum fyrir þá sem ekki skilja hugtakið) þannig að það sé hægt að taka afstöðu og treysta því sem þeir segja.

Svona málflutningur er Þór Saari til minnkunar. Hm...

Vinsamlega vandið ykkur, það er svo mikið í húfi.

Viðbót:

Nú hafa þrír þingmenn Borgarahreyfingarinnar skilyrt stuðning sinn við Icesave. 

Þetta er flokkurinn sem fyrir kosningar hafnaði klækjastjórnmálum og að um óskyld mál yrði samið á bak við tjöldin.

Þetta er svo sannarlega sorglegur dagur.

Svavar fullkomlega vanhæfur

Ríki í ríkinu

Það þarf orðið mikið til að ganga fram af mér.

En ríkissaksóknara tekst í annað skipti á stuttum tíma að gera mig nánast kjaftstopp.

Er þetta séríslenskt fyrirbrigði þessi þaulseta embættismanna?

Valtýr er ósnertanlegur í lögvernduðu starfi, enginn hefur vald til að setja hann af þótt rannsóknarhagsmunir krefjist þess í raun.

Samt situr hann.

Tekur þessu persónulega að Eva Joly telji að hann eigi að víkja vegna þess að rannsókninni á bankahruninu geti verið stefnt í voða.

Fer ekki rassgat.

Svo er kvenfyrirlitningin sem hann sýnir franska dómaranum með ólíkindum alveg hreint.

"Þessi" kona með þráhyggju gagnvart honum!

Mér finnst svona almennt og yfirleitt, burtséð frá persónum og leikendum, að ekkert starf í íslenska embættismannakerfinu (né nokkurs staðar) sé svo múr- og naglfast að ekki skuli vera hægt að láta fólk víkja ef sú staða kemur upp.

Hvernig er það eiginlega, hversu langt nær þetta atvinnuöryggi?

Segjum ef ég væri í djobbinu, dytti í það, lemdi mann og annan og færi fram með almennum rustaskap, væri þá ekki hægt að reka mig?

Ha?

Bara ríki í ríkinu, eins og drottningin yfir Íslandi?

Nei í alvörunni, hvað er að?

Valtýr; hættu þessum prímadonnustælum.

Það kemur alltaf maður í manns stað.

Þannig er nú það og þetta er ekki persónulegt.

Ég er ástfangin með stjörnur í augum

Eftir að hafa gefist upp á að horfa á Icesaveumræðurnar á þinginu, þökk sé Framsókn og Sjálfstæðisflokki, verð ég að segja að ég er ástfangin og það af tveimur mönnum og jafn mikið af báðum!

Róleg, bara pólitískt skotin en að því marki að ég er með stjörnur í augunum.

Eftir að hafa hlustað á ómálefnalegar upphrópanir BB og SDG ásamt meðreiðarsveinum þá var ég komin með kökk í hálsinn.

Hugsaði með mér að hvernig sem þetta Icesave mál færi þá ætti það eftir að drepa mig á endanum.

Hvers vegna?

Jú út af helvítis dómadagsspám ákveðinna manna í minnihlutanum.

Ásamt með því að þurfa að horfa á þá tala sig hása úr þykjustunni föðurlandsást þegar þeir eru fyrst og fremst að hugsa um að komast að kjötkötlunum.

Svo kom Valgeir Skagfjörð og talaði frá hjartanu og hann gerði það fallega, svo fallega að ég öðlaðist aftur trúna á mannfólkið (lesist þingmenn í minnihluta).

Ég var ekkert endilega sammála honum frá a-ö en ég er viss um að hann er ekki þar sem hann er til að ota sínum tota og honum er í alvörunni ekki sama um þjóðina.

Sjaldgæfur eiginleiki í pólitík undanfarinna ára.

Svo kom Ögmundur, hann talar líka frá hjartanu og hann sló líka í gegn hjá mér.

Ég treysti Ögmundi og í dag jók hann enn við nýfengna bjartsýni mína sem mér áskotnaðist undir ræðu VS.

Sko, Ögmundur er ekki ákveðinn í Icesavemálinu (Og ég skil hann svo vel, eins ástatt um mig offkors).

Hann segir það beint út og margt annað líka sem ég get tekið undir.

Þannig að nú er ég bullandi ástfangin af tveimur pólitíkusum.

Og á meðan það endist (sem þarf ekki að vera lengi, er á meðan er) þá get ég umborðið helvítis kjaftæðið í tómu tunnum þingsalarins án þess að henda mér í gólf og slá mig í höfuðið með fjarstýringunum þremur sem liggja hér á borðinu fyrir framan mig.

Úje.

Ögmundur ekki ákveðinn