Sumir ættu að setja tappann í flöskuna..

..fyrr en seinna.  Að hefja ferð og slútta henni á sama stað án þess að hreyfa sig út úr flugstöðinni er töluverður bömmer.

Æi, svo "leiðilett" að lesa um, en mun verra að upplifa, get ég ímyndað mér.

Rosalega er ég fegin að hafa ekki drukkið og ferðast í leiðinni.

Var svo lítið í ferðalögum meðan ég var í "víninu" (understatement aldarinnar).

Baráttu- og batakveðjur til Farþegarns.

Ójá.

Svaf af sér utanlandsferðina

Þori varla að blogga..

..um þessa merkilegu frétt hérna. 

Jeræt.

Tengdadóttir og sonur Jónínu Bjartmarz, fyrrverandi umhverfisráðherra, hafa stefnt útvarpsstjóra og Kastljósi og krefjast 3.5 milljón króna bætur fyrir ærumeiðingar og brot á friðhelgi einkalífs þeirra.

Hvað skal segja?

Ég var ein af þeim sem hefði ekki viljað vera án þessarar vitneskju um hraða afgreiðslu á máli tengdadóttur konunnar, um ríkisborgararétt.

Eru ekki allir sammála um að hún hafi gengið óvenjulega fljótt og vel fyrir sig?

Svona miðað við marga aðra?

Burtséð frá því, er ekki líklegt að mál lýðræðiskjörinna fulltrúa séu skoðuð ofan í kjölinn, af fjölmiðlum?

Svo er ég enn ekki búin að ná því að þeir sem um málið fjölluðu hafi ekki vitað neitt um tengsl konunnar við ráðherrann fyrrverandi.

En ég veit auðvitað ekki nokkurn skapaðan hlut, sitjandi hér úti í bæ.

En maður getur fylgst með.

Ójá.

Ríkisútvarpinu stefnt fyrir ærumeiðingar

Steiktir heilar..

Ég veit ekkert hvort það er hægt að banna náttúruafurðir eins og sveppi sem valda eldamennsku í heilanum.  Ég veit ekki einu sinni hvort það er gerlegt að gera það að glæpsamlegu athæfi að týna sér jurtir til neyslu.  Ég er a.m.k. ekki að missa svefn yfir því. 

En myndbandið sem fylgir þessari frétt er alveg stórgott sem fyrirbyggjandi aðgerð.  Ef fólkið í mótmælahópnum er skoðað, sést að það er nú svona frekar veðrað og sjúskað af neyslu.  Svo segir það líka heilmikið um dómgreindarleysi fíkla, að taka börnin sín með sér í mótmælin, skreyta þau með teiknuðum sveppum og sjá nákvæmlega ekkert athugavert við það.

Ég sting því upp á að þeir í Amsterdam sýni bara myndbandið og ég er viss um að það á eftir að skila góðum árangri.

Hver vill ganga um og láta það standa utan á sér að heilinn sé gjörsamlega steiktur og kominn að fótum fram?

Efast um að það sé mikill áhugi á að taka sér það til eftirbreytni.

Algjör snilld.

Ójá.

Mótmæltu fyrirhuguðu banni á sölu ofskynjunarsveppa

Búhú-færsla!

 

Nú kem ég með eina Búhúu.  Þetta er ekki hægt. Ég er of jákvæð.  Ég hef ekki grátið á blogginu mjög, mjög lengi.  Þetta er búhújöfnun.

Ég á bágt, ég er veik.

Ég finn til í hálsinum og mig verkjar í beinin.

Mér er kalt og ég hósta eins og mófó.

Hefur einhvern verkjað í hárið?

Mig verkjar eimmitt mjög mikið  hárið, sérstaklega vinstra megin.

Vont, vont..

og það versnar.

Búhú..

ójá.

Sér enginn neitt athugavert við..

..að blásið sé til hátíðar á borð við Airwaves, þar sem að hver uppákoman er flottari en sú næsta og að listamennirnir skuli fá 2 bjóra fyrir ómakið?

Það þætti saga til næsta bæjar, ef svona væri farið að á Listahátíð, til dæmis.

Er ekki stéttarvitund íslenskra tónlistarmanna orðið eitthvað ábótavant?

Það fá ekki nema fáir útvaldir borgað fyrir vinnuna sína núorðið.

Ég er algjörlega standandi hlessa.

Ójá.

 

Tveir bjórar eru andskotans nóg!?

Kjóllinn hennar Jennýjar Unu Eriksdóttur

Amma-Brynja fluffaðist til Boston og keypti jóladressið fyrir Jennýju Unu.

Ég er yfirkomin vegna fegurðar kjóls og kynni hann því til sögunnar.

Þess má geta að þetta er annar af tveimur sem verður fjárfest í fyrir jólin.  Amma-Brynja er nebblilega alltaf á ferðinni.

Gjörsvovel.

 Ekki nóg með að kjóllinn sé bjútífúl úr svörtu fínflaueli, heldur fylgir jakki með svona svakkalega fallegur, til að klæða sig í á milli jólaballa í næðingnum í desember.

Gott fólk!!

Jólakjóllinn árið 2007, nananananana

Amman voða glöð.

 

 

Í áralangri afneitun

 

Ég eyddi stórum hluta dagsins í eldhúsinu.  Við bakstur og matargerð.  Ég er ekki að grínast, málið er alvarlegt og tekur til breytinga á sálarlífi mínu, á ansi víðtækan máta.

Ég var í "matreiðslu" í Hagó, og Meló í denn, á þeim tímum þegar strákar voru í "smíði" og við í "handavinnu".  Í matreiðslutímana þurftum við að mæta með handapokasvunturnar rauðköflóttu, hauskappana (sem voru skyldustykki í handavinnunni) og gott ef ekki pottalepparnir líka sem ég heklaði af veikum mætti.  Í pilsi þurftum við að vera, annars vorum við reknar heim.  Á þeim tíma var það á við dauðadóm í félagslegum skilningi að mæta einhversstaðar í pilsi, þ.e. ef það voru ekki jólin.

Ég held að ég hafi orðið fyrir svo miklu áfalli þarna í matreiðslunni að ég hafi lengi vel farið í algjöra afneitun á allt umfram lífsnauðsynlegar aðgerðir í eldhúsi.  Ég man tvennt, frá matreiðslutímanum, að mæla peysu með málbandi fyrir og eftir þvott til að hún héldi sér í forminu og svo hitt að þvo hvert ílát, hverja teskeið um leið og búið var að nota viðkomandi verkfæri.

Svo bættist í afneitunina með árunum.  Ég missti mig í kvennabaráttu og ég gekk svo langt að leggja fæð á eldhús og svuntur.  Ef ég var spurð hvort ég ætlaði að baka fyrir jólin, tryllist ég og veinaði móðursýkislegri röddu: Baka, hví skyldi ég baka, til hvers eru bakarar? Ég man að rödd mín var há og skjálfandi af geðshræringu ef hveitiföndur bar á góma.

Nú hef ég þroskast (hm), amk. baka ég við öll tækifæri, því allt í einu hef ég nægan tíma.  Í dag bakaði ég brauð, eplaköku og skúffutertu.  Voða gaman og húsbandið veit ekki hvað í ósköpunum hefur gerst með viðkomandi eldhúsfrömuð.  Svona er gaman að upplifa nýjar og skemmtilegar hliðar á sjálfum sér.  Bara fullt af duldum hæfileikum. Ha?

En eitt er eftir, og það er listin að ganga frá jafnóðum.  Í notkun hafa verið flest öll áhöld eldhússins, og haugurinn við vaskinn er ekkert minni en 1.32 á lengd.

Ég bretti um ermar.

Einhver í meyjarmerkinu á lausu til að kenna mér skipulag?

Hélt ekki.

Bæjó!

Að gefnu tilefni..

..vil ég koma eftirfarandi á framfæri:

Ég vil ekki láta banna:

Bækur,

Presta,

Tölvur,

Bíla,

Skáta,

Þjóðsönginn,

Forsetann,

Bílabúðir,

Banka og Sparisjóði,

Saumnálar,

Föt úr Hagkaup,

Innflutta kjúklinga,

Sjálfstæðisflokkinn,

Kastljós,

Bónus,

Ljósleiðara,

Símann,

Græna lampaskerma,

Matarsóda og

gráfíkjur...

En ég hef skoðun á þessu öllu og meiru til.

Ég útiloka ekki að ég eigi eftir að blogga um eitthvað að ofannefndu og kannski ekki alltaf hrifin.

Geri þetta af tómum alrennilegheitum, svo fólk missi sig ekki í bannfárinu í athugasemdakerfinu, of fer að gera mér upp allskonar kenndir, þegar öldur rísa sem hæst.

Og já, ég elska ykkur öll, ormarnir ykkar.

Lalalala

Held áfram að baka.

Úje

Hnífar og skæri, ekki barna...

 

..og allt það, er svo sannarlega viðeigandi hér.  Mikið skelfing vona ég að ungir Íslendingar læri að skemmta sér með ögn minni og dramatískari afleiðingum í framtíðinni.

Annars er ég varla búin að jafna mig eftir að hafa séð nýjastu dægradvöl sumra ungmenna á Akureyri (og jafnvel víða) sem eru í s.k. nasistaleik, slást og taka það upp á band til að sýna á netinu.

Rosaleg firring er í gangi og þessir strákar sem eru að berja hvorn annan, að því er virðist, að gamni sínu, hlýtur að líða eitthvað illa. 

En þetta voru pælingar um Akureyri á þessum laugardagseftirmiðdegi.

 

Hnífaárás á Akureyri

Áskorun!

Ég hef verið beðin um að koma eftirfarandi á framfæri (Ragga) og það geri ég með sannri ánægju.

"Ég skora hér með á Morgunblaðið að hætta nú þegar myndbirtingum af banaslysavettvöngum í umferðinni. Slík myndbirting er með öllu óþörf og eingöngu til þess fallin að særa aðstandendur þeirra sem þannig látast eða slasast.

Vinsamlega birtið sem víðast kæru bloggvinir!"