Vindvélaheilkennið aftur

Eru vindvélarnar í Júróvisjón að koma sterkar inn í ár?

Mér fannst vel flestir keppendur (ekki okkar samt) standa í ofsaroki á sviðinu núna eins og ég bloggaði um í morgun.

En enginn, ég ítreka enginn, hefur verið meira svag fyrir vindvélum en Svíarnir.

Ég hef ekki tíma til að ná í mörg dæmi, er bissí sko, en skelli hér inn einu.

Samt eru Svíar alls ekki svona Títanik-standa-í-stafni-og-grenja-manneskjur, en það virðist einhver væmni heltaka þessar elskur þegar blásið er til Júróvisjón.

Guð var með hina sænsku Carolu í huga þegar hann hannaði vindvélina en hin trúaða Carola hefur barist öðrum fremur við manngerða veðurguði á Júrósviðum í gegnum tíðina.  Svo rammt hefur kveðið að þessu að hún flutti óð til stormsins árið 1991 sem heitir bókstaflega; "í miðju stormsins" sem er hundleiðinlegt melódía, en þá bar svo við að vindmaskínan var lítið notuð.  Hins vegar fékk klæðaburður Carólu og dansspor marga Júrónöttara til að teygja sig í sjálfsmorðskittið.

Ég þoli ekki leikmunaveðurfar.

Svo ógeðslega væmið og yfirborðskennt.

Hér er Carola í 14 vindstigum og stendur sig eins og hetja.

Það má sjá að konan hefur þokkalega trú á manngerðu roki.

Annars var ég að leita að rokvídeóinu með Eyfa þegar hann barðist hetjulega við að halda hárinu föstu við hið guði gerða statíf sem tókst að einhverju leyti en ekki öllu. (Forkeppnin áttatíuogeitthvað.  Hverjum er ekki sama?)

Því næst þegar ég sá hann (löngu seinna reyndar) var hann orðinn mörgum hárum fátækari.

Vídóið með rokinu fannst því miður ekki.

En hér hins vegar  paródía á Nínu hans Eyfa sem einhverjir Júrónöttarar í Noregi gerðu og er tær snilld.

Úje.

Later.

 

Eurovision-keppandi skelkaður

Afsal ráðherralauna

Ef heimurinn væri réttlátur, allir leituðust við að gera það sem rétt er og ef samviskan væri nokkurs konar öryggis- (og þjófavarna)kerfi sem léti ófriðlega í hvert skipti sem við gerum eitthvað gegn betri vitund, væri gaman að lifa.

Því miður er heimurinn ekki þannig en það eru til jákvæðar undantekningar á þessu og ég held að þeim eigi eftir að fjölga.

Ögmundur Jónasson afþakkaði ráðherralaun og lætur sér nægja þingfararkaup og hefur gert frá því að hann varð heilbrigðisráðherra, svo ég taki nýlegt dæmi.

Nú er ég að vona, kannski vegna þess að stundum þegar sólin skín trúi ég nánast bara á það góða, að þessir ráðherrar sem eru á bullandi ráðherralaunum en eru ekki í embætti lengur, afsali sér þessum peningum.

Margir þessara fyrrverandi ráðherra eru nú þingmenn og mánaðarlaun þeirra eru ágæt miðað við efnahagsástand og ört vaxandi fátækt meðal almennings.

Eigum við ekki að deila með okkur kjörunum?

Jeræt, Sjálfstæðisflokkurinn er auðvitað ekki á því, en kannski, maður veit aldrei.

Áttun getur hafa átt sér stað síðan ég heyrði í þeim síðast.

Bíðum og sjáum.

Kannski

22 á ráðherralaunum

Af því af því bara

Ég er í krúttkasti yfir þinghópi Borgarahreyfingarinnar. 

Að tala um ferska vinda!

Þrír þeirra ætla að bíða á Austurvelli á meðan afgangurinn situr stilltur og prúður, án tillits til trúar eða afstöðu til Þjóðkirkjunnar, undir sálmum og predikunum, af því að það er hefð.  Hefðin ræður.

Ef þessi athöfn væri á Hótel Borg, á Þingvöllum eða bara í einhverju mötuneyti, þá væri þetta í lagi, þe ef Þjóðkirkjan væri ekki sérskipaður yfirblessari og þingstartari.

Af hverju beygir svona stór hluti fólks sig undir óskráðar reglur?

Annars ætti ég ekki að segja mikið, bullandi sek eins og vanalega.  Held að ef ég væri í sporum þessara þingmanna sem eru að koma nýir inn þá hefði ég mætt í kirkjuskriflið af því mér hefði trúlega ekki dottið þessi snilldar möguleiki í hug.

Skammastu þín Jenný segireittgerirannað Baldursdóttir.

Annars eru hefðir mér hugleiknar þessa dagana.

Formaður Framsóknar reytir þetta örfylgi sem flokkurinn hefur af þeim á sama hraða og það tekur að segja; "Búhú ég vil hafa OKKAR þingherbergi áfram, áettamáetta".

Þetta er sjúklega tragi-kómískt með tilliti til þess að stór hluti fólks er búinn að henda öllum hégóma í ruslið, hégóma eins og hollum máltíðum, afborgun af lánum, nú eða tannlæknaheimsóknum fyrir börnin sín.

Það er pjúra lífsbarátta upp á líf og dauða.

Á meðan er Framsóknarformaðurinn vælandi, tuðandi og tautandi um þingherbergi sem hann þykist eiga vegna hefðar.

Svo rökstuddi hann mál sitt líka með því að þetta væri tímabundið ástand með lítinn þingflokk, hann yrði ekki svona lítill næst.

Okei, VG geta þá beðið um þingherbergi Sjálfstæðisflokksins núna af því að VG verða stærri en þeir næst.

Hvernig ættu VG að vita það?

Af því af því bara.

Á að myrða mann hérna?

Cry me a friggings river og það fyrir hádegi.

 

Aldrei fyrr hafa jafnmargir nýliðar sest á þing og í dag

Ykkar kona í hringiðunni

Halló, hvað er í gangi í forkeppninni í Júró í kvöld?

Svo margir keppendur falskir að það nístir í gegnum merg og bein.

Annað hvort hafa hljóðmennirnir dottið í það og sett Búlgarana á vaktina nú eða þá að raddir keppenda fara ekki vel í míkrafón.

Og hvað er þetta með vindvélina? 

Rólegir á henni.

Á að drepa keppendur, láta þá verði úti á sviðinu?

Það eru minnst 15 vindstig á sviðinu, hár stendur beint aftur, það fjúka pils upp í klobba og ég bíð eftir að einhver hendist fram í sal.

Nóg í bili, er upptekin í að fylgjast með.

Ykkar kona í hringiðunni.

Ég sverða.

Þreytt á AGS

Ég veit ekki með ykkur en ég er orðin ansi þreytt á valdhafanum bak við tjöldin, þ.e. Alþjóðagjaldeyrissjóðnum.

Hann virðist hafa síðasta orðið um peningamálastefnuna í landinu.

Þingmenn VG gagnrýndu það harkalega þegar ríkisstjórn Samfylkingar og Sjálfstæðisflokks sóttu um aðstoð frá þessum illa þokkaða sjóð.

Það lá við að þeir væru hengdir í hæsta tré fyrir að sjá ekki ljósið.

Nánast hver einasti erlendur sérfræðingur sem hefur tjáð sig um AGS eftir hrunið hefur á honum illan bifur.

Þetta er nú meiri verkunin.

Ég hef á tilfinningunni að sjálfstæði Íslands sé aðeins í orði núorðið.

Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn ræður.

Honum er að minnsta kosti alltaf hlýtt.

Seðlabankinn í klemmu

Grúskítugu börnin hennar Evu

 

Sem forstokkaður, siðlaus, hortugur, umhverfismengandi og sjúkdómavaldandi reykingarmaður, sem er að setja heilbrigðiskerfið á hausinn, tekur hjarta mitt gleðihopp þegar ég heyri um fólk sem ullar framan í reykingarbönnin sem hafa gert okkur neytendur að annars flokks fólki.

Ekki misskilja mig, ég hef ekkert á móti því að sýna tillitssemi, reyki úti heima hjá mér og allt það, en við sem erum á þessu löglega fíkniefni erum grútskítugu börnin hennar Evu.

Okkur er hvergi vært (búandskotanshú).

Veitingakona á Bretlandi hefur fundið gloppu í reykingarlögunum.  Hún opnaði einfaldlega "rannsóknarmiðstöð" fyrir reykingarmenn á kránni og nú reykja kúnnarnir eins og enginn sé framtíðin og það algjörlega löglega.

Reyndar er reykingafasisminn mun meiri á Bretlandi heldur en hér.

Þegar ég var í London síðast þá var ekki staður sem hafði fjóra veggi (og ekkert endilega loft, sbr. breska undergrándið) sem leyfði reykingar.

Á veitingasöðunum í janúar sátu allir úti á veitingastöðum og reyktu.  Skjálfandi í rigningunni, rauðir í framan, krókloppnir á höndum með yfirvofandi bronkítis og lungnabólgu.  Ha?

Sjaldnast kjaftur innandyra.

Málið er að ef ríkið hættir að selja tóbak og leggur af þessa tvöfeldni sem felst í því að hagnast á tóbaki en refsa fyrir notkun þess, þá skal ég leggja mínum sígarettum og ekki segja eitt einasta orð, með öðrum orðum, steinhalda munninum á mér saman.  Jafnvel lúta höfði og skammast mín.

En á meðan þá ætla ég að tuða eins og motherfucker vegna þess að það er ekki glóra í þessum tvöföldu skilaboðum.

Annars er þetta mest í nösunum á mér núorðið.  Er búin að játa mig sigraða og á leiðinni að hætta.

En þó ég verði reyklausari en Þorgrímur Þráinsson þá mun ég vera á móti því að komið sé fram við fólk á þennan hátt.

Og varðandi Þorgrím Þráinsson, þá hefur hann reykingahvetjandi áhrif á mig.  Mig langar ógeðslega mikið í sígarettu bara ef ég sé mynd af manninum.  Halló! Ekki mjög fyrirbyggjandi maður.

Nú ætla ég að bregða mér í að skoða reykingabannslögin og finna holu sem hægt er að smeygja sér í gegn.

Svo er það brjálæðislega fyndið að hugsa til þess að einu sinni reykti maður á biðstofu læknisins, í bankanum og á kennarastofum landsins.

Já og í leigubílum.

Þvílíkur viðbjóður.

Eða þannig.

Úff ég gæti sagt ykkur hluti.

 

Ráðagóður kráreigandi

Lýðræðislega leiðin

Ég er algjörlega búin að fá mig fullsadda af hinu króníska vandamáli sem umræða um ESB virðist leiða okkur í.

Ég hef sagt það áður og ég segi það enn, ég veit ekkert hvort ég er með eða á móti inngöngu.

Enda hvernig á það að vera hægt?

Þetta eru allt spekúlasjónir og ekkert annað.

Nú vil ég að við sækjum um aðild svo það verði annað en innantóm umræða um kosti og galla sem stendur í vegi fyrir öðrum og mikilvægari málum.

VG hefur lýst því yfir að þeir vilji að þjóðin fái að ráða þessu.

Leyfum okkur þá að fá eitthvað bitastætt svp við getum gert upp hug okkar.

Getum stuðst við staðreyndir í stað endalausra yfirlýsinga um hvað er slæmt og hvað er gott.

En getur verið að Sjálfstæðisflokkurinn hoppi í skotgrafirnar og tali málið frá afgreiðslu eins og þeir gerðu við stjórnarskrárbreytingamálið, illu heilli?

EDB er orðið eins og æxli í þjóðarsálinni.

Eina leiðin til að fá skikk á málið er að sækja um, fá umræðuna og taka síðan afstöðu í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Það er lýðræðisleg leið.

Förum hana.

„Kanna hvort einhverjir fletir séu til samstöðu"

Læknir?

Í gær sá ég einhvers staðar viðtal við sjúkraflutningamann sem flutti Hichem, hælisleitandann sem er í hungurverkfalli, á sjúkrahús.

Hann sagði eitthvað á þá leið að það ætti að setja frímerki á rassgatið á þessu liði og senda það úr landi.

Ég hugsaði með mér: Æi, það eru óhæfir kjánar í flestum störfum.  Vonandi verður hann rekinn.

Svo hugsaði ég ekki frekar um það.

En nú rekst ég á viðtal við lækni á Heilsugæslustöð Suðurnesja.

Hann er ekki að láta þagnarskyldu heilbrigðisstarfsmanna þvælast neitt fyrir sér og tjáir sig glaður um líðan hælisleitandans í samtali við visir.is

Þessi dásamlegi læknir sem er búinn að gleyma Hippokrates og öllum svoleiðis hégóma hefur m.a. eftirfarandi að segja um mál Hichem.

"Maðurinn er í ágætis ástandi. Hann var ekkert lagður inn hér enda ekkert þörf á því," segir Sigurður Árnason, læknir á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja, um líðan Mansris Hichem, flóttamannsins sem segist ekki hafa neytt matar í þrjár vikur.

Sigurður segir að málefni mannsins séu í ágætis farvegi. „Þetta er bara Séð og heyrt kjaftæði," segir læknirinn um manninn og hvetur fólk til þess að gera ekki of mikið úr málum hans. "

Svona eru þeir þessir ömurlegu útlendingar.  Ljúgandi, svíkjandi og prettandi og klikkaðir úr frekju.

Kæri heilbrigðisráðherra.

Er ekki komið að því að taka flýtikúrs fyrir starfsfólk Heilbrigðisstofnunar Suðurnesja?

Ásamt með sjúkraflutningamönnum.

Ég legg til að þar verði starfsfólk áminnt um þagnarskyldu, virðingu fyrir sjúklingum og síðast en ekki síst tillitsemi við þá sem leita til stofnunarinnar.

Þetta er gjörsamlega ólíðandi fyrirkomulag.

Mér finnst eiginlega á mörkunum að svona fólk eins og kjaftglaði læknirinn sé hafandi í vinnu.

Hann veit greinilega ekkert um hvað starfið snýst.

En hann yrði fínn í slúðrinu á einhverjum fjölmiðli.

Það er nú það.

Hefðasýkin

Í gegnum tíðina, allt eftir hentugleikum og hræringum, hefur mér verið skutlað á milli skrifstofa.

Ég man eftir að hafa verið sett í stærri og minni skrifstofur og ég hafði aldrei neina verki með því.

(Auðvitað voru mínir vinnustaðir ekki á hinu háa Alþingi, en vinna er vinna og henni reynir maður að standa klár á).

Ég held að í dag hafi komið í ljós að margir þingmenn eru með hefðasýki.

Tryggvi Þór Herbertsson er algjörlega mótfallinn afnámi bindisskyldu á þingmenn.

Sigmundur Davíð sagðist vera hrifin af hefðum og hefði því ekkert haft á móti því að bindisskyldan yrði áfram við líði.

Ég er á því að þeir sem hvað hefðasjúkastir eru, séu þeir sem ekki eru líklegir til að ganga hart fram í að breyta hlutum svona yfirleitt.

Ég er á móti hefðum sem eru til af því bara og það hefur alltaf verið þannig.

Ekki nógu gott.

Og nú hefur hefðasóttin lagst þungt á þingflokk Framsóknarflokksins upp á níu þingmenn.

Þeir eiga nefnilega að skipta um þingflokksherbergi við Vinstri Græna!

Hefðin er málið.  Þetta herbergi hefur ALLTAF verið herbergi Framsóknar.

Flokkurinn var nánast stofnaður þarna.

Kæru vinir, ekki deyja úr eigin mikilvægi.

Þið eruð á þingi vegna þess að þið hlutuð til þess kosningu og eigið að vinna af heilindum fyrir umbjóðendur ykkur.

Í hvaða herbergi þið gerið það er aukaatriði.

Það er eins og margir pólitíkusar haldi að þeir séu að skrifa feitletraða Íslandssögu í hvert skipti sem þeir velta inn á Alþingi svo ég tali nú ekki um ef þeir opna munninn.

Þessi kjánagangur minnir mig hins vegar á spígsporandi páfugla og ofdrekraðar prímadonnur með athyglissýki.

Það er kreppa, við hér úti í þjóðfélaginu erum mörg á ystu nöf.

Komið ykkur að verki og hættið þessu helvítis væli.

Vilja ekki flytja

"Gardarobe no komplít"

 

Fyrir töluvert mörgum árum síðan fór minn ástkæri í flippferðalag með félögum sínum til Póllands.

Þetta var fyrir hrun múrs og kommúnisma og var í sjálfu sér skelfileg upplifun og ekki meira um það að segja að sinni.

En þessir sukkglöðu félagar ætluðu á ball.  Voru í sínu fínasta pússi auðvitað en fengu ekki inngöngu í dýrðina fyrir pólskum dyravörðum og var hindrunin skortur á hálstaui.

Þegar þeir vildu fá útskýringu var svarið stutt og laggott.

"Gardarobe no komplít".

Þeir hörfuðu.  Gagnvart svona rökum stóðu þeir ráðþrota.

Alþingi er að poppa sig upp núna og hefur aflalagt þennan ósóma að heimta bindi um háls allra karlkyns þingmanna.

Nú geta þeir væntanlega verið smá lús í vinnunni og kominn tími til.  Það felst engin virðing fyrir Alþingi í hálstauinu, það eru verkin sem tala.

Svo fremi sem þingmenn eru ekki gauðrifnir eða á náttfötunum, þá er ég sátt.

En það leiðir huga minn að öðru.

Hefur virkilega enginn karlkyns þingmaður sett sig upp á móti þessari asnalegu reglu í gegnum tíðina?

Finnst ekki einn uppreisnarmaður meðal þeirra sem neitaði að vera fórnarlamb klæðareglna?

Mætt í vinnu án bindis?

Og væri svo ætli dyravörðurinn á Alþingi hafi þá stoppað viðkomandi uppivöðslusegg með orðunum:

Klæðaskápur ekki fullnægjandi?

Segi svona.

Sjá Visir.is