Ég er líka hrædd við Jóhönnu

Ég er líka skíthrædd við Jóhönnu.

Hvaða Jóhönnu?

Frænku mína utanaf landi offkors.

Hún er kolgeggjuð í skapinu.

Rólegir á Jóhanna þetta, Jóhanna hitt, Jóhanna, Jóhanna, Jóhanna.

Óttast Jóhönnu

Af hverju ekki Búlgaría? - Fjandans óréttlætið

Ég skil þetta ekki!

Búlgaría, mitt uppáhaldslag komst ekki áfram.

En Jóhanna flaug inn en náði einfaldlega ekki með tærnar þar sem þau höfðu hælana.

Hvað er að Evrópu?

Heyrði fólk ekki tærar og samstilltar raddir Rúmenanna?

Ég ætla að henda sjónvarpinu út um gluggann.

Ísland sökkaði.

Farið ekki að grenja, auðvitað komumst við áfram.  Stúlkan söng eins og engill.

En lagið á undan okkar, Búlgaría.  Ég hélt að ég myndi látast úr skömm fyrir þeirra hönd.

Einsogværiveriðaðsagasundurketti.kvikindinykkar.

 

 

Ísland komið áfram

Og Noregur vinnur

Benny gamli Anderson horfir ekki á Eurovison.

Hann segir að keppnin hafi enga tónlistarlega þýðingu lengur en sé frábært sjónvarpsefni, ef maður nenni að sitja svo lengi.

Ég er algjörlega sammála honum.  Eurovison er ágætt sjónvarpsefni ef maður hefur vit til að nota "mute"-takkann grimmt eins og t.d. ég geri.

En ég horfði í fyrra og ætla að horfa núna líka.

Af því að Jóhanna er falleg, með ágætis lag og kjólinn hennar er æði.

Ég las um það á DV að Sverrir Stormsker væri að klæmast á kjólnum hennar Jóhönnu.

Kallaði hann borðtuskur.

Vá, hver er miður sín yfir hvað Sverri Stormsker finnst um föt?

En varðandi Euro, þá hefur þetta lítið með sjálfa tónlistina að gera og hefur ekki gert lengi.

Þegar Abba unnu, Dana frá Írlandi og svona, þá urðu lögin algjörir hittarar.

Man einhver sem ekki er agljörlega klikkaður Eurovisionfan eftir lögunum sem hafa unnið undanfarin ár?

Ég þakka guði fyrir að ég man ekki rússneska hroðbjóðinn með skautaatriðinu sem vann í fyrra.

Eða þetta í hitteðfyrra, rútan frá Serbíu í jakkafötunum?  Þvílíkar misþyrmingar á eyrnasetti mínu að minnsta kosti.

En Jóhanna og Svíþjóð fá hlustun.

Jóhanna af því að hún er íslensk og með flott lag.

Svíþjóð af því að ég elska það land og alla vini mína þar.

Jafnvel eitt til tvö önnur, hinum þagga ég persónulega niður í með mínu appírati.

Og Noregur vinnur keppnina.

Það veit ég með vissu, þið getið sleppt aðalkeppninni.

En Abba vann í denn.

ABBA-stjarna horfir ekki á Evróvisjón

Ekki aftur 2007

Sérfræðingar hjá efnahagsskrifstofu fjármálaráðuneytisins segja að mögulega sé það versta í íslensku efnahagslífi afstaðið.

What?

Getur það verið?

Fara þá allir í 2007 gírinn og hefja sukklifnaðinn upp á nýtt?

Segi svona.

Ég er auðvitað glöð yfir þessu ef rétt reynist en mér finnst þetta samt svo ótrúlegt eitthvað.

Reyndar vil ég ekki fyrir nokkurn mun sjá neitt 2007 aftur.

Ég er sátt við 2009, að undanskildu efnahagsástandinu.

Fólk er að breytast til batnaðar, ég sver það,kreppan hefur þó komið því til leiðar að við forgangsröðum öðruvísi.

Hugsunarhátturinn er annar, fólk hugar meira hvert að öðru. 

Það er gott.

Og saman komum við þessu í höfn með nýrri vinstri stjórn.

Besta mögulega leiðin til að fremja stórvirki er að allir leggist á eitt.

Það las ég að minnsta kosti einhvers staðar.

Held að það sé dagsatt, svei mér þá.

Það versta mögulega afstaðið

Sjá ekki fullan klæðaskápinn fyrir jakkafötunum

 

Það er bara frábært þegar kvarnast úr flokkum og nýjir koma inn.

Endurnýjun, endurnýjun, börnin góð.

En að öðru og ekki eins gleðilegu fyrir mína parta.

Þegar minnihlutastjórnin var stofnuð svall hjarta mitt af stolti yfir jöfnu kynjahlutfalli í ríkisstjórn.

Loksins, hugsaði ég, loksins voru verkin látin tala.

Stutt sæla það.

Ég er fúl út í nýja ríkisstjórn fyrir að hafa ekki haldið kynjahlutfallinu jöfnu.

Báðir þingflokkar eru stútfullir af klárum og reynslumiklum konum og engu síðri en karlarnir.

En það er eins og það sé orðið að náttúrulögmáli í höfðinu á karlkyns ráðamönnum í þessu landi að sjá ekki kjaftfullan klæðaskápinn fyrir jakkafötunum.

Falleinkunn hér.

Enn einn kjörinn borgarfulltrúi mun hætta

Afmæli í myndum og örlitlu máli

Litli ömmustrákurinn hann Oliver minn í London á afmæli í dag (12. maí).  Hann er fjögurra ára.

Á laugardaginn var leigður afmælisstaður á sama stað og í fyrra og börnin fjölmenntu í afmælið.

Þema afmælisins var Power Ranger, nema hvað, aðalhetja barnsins.

og hér er Power Ranger sjálfur með mömmu sinni og ömmu-Brynju en hún og afi-Tóti voru vistödd hátíðahöldin offkors.

Það blundar auðvitað í Maysunni minni og móður barns draumur um að verða kvenhetja með galdrasverð enda tekur hún sig vel út.

Vala vinkona kom og knúsaði afmælisbarnið í veislunni.  Alveg geggjað fjör, knús og hamagangur hjá Oliver.

Hér stillir fólk sér upp í eldhúsi eftir stærð.  Pabbinn sést hvergi (sennilega með myndavélina).  Afi Tóti, amma-Brynja og Mamman pósa fallega.

Svo var borðað og allir skemmtu sér ofboðslega vel.

Og að lokum ein krúttmynd af Oliver þegar flutt var í nýja húsið.

Elsku Olverinn minn til hamingju með daginn frá ömmu og öllum hinum sem heima sitja.

Knús.

Leikræna tjáningin

Þegar ég var barn og hafði gert af mér gagnvart einhverjum var ég send í leiðangur til að biðjast afsökunar.

Mér var ekki boðið upp á aðra möguleika í stöðunni.

Ég reyndi að sleppa:  Amma; en Sóandsó sagði/gerði/ en amma hlustaði ekki.  Biddu afsökunar Jenný Anna!  Hún var ekki til viðræðu um aðra lausn á málinu eins og til dæmis þá að gera ekki neitt, leyfa mér að ulla á viðkomandi fórnarlamb mitt og bíða jafnvel eftir að viðkomandi kæmi á hnjánum og bæði mig um gott veður.

Ég skyldi læra að biðjast afsökunar hvað sem tautaði og raulaði.

Ég er þakklát fyrir það í dag og nú orðið finnst mér alls ekkert erfitt að brjóta odd af oflæti mínu enda er það þannig að í samskiptum þá er enginn sekur eða saklaus, þetta er alltaf spurning um samspil þeirra sem að málinu koma.

Sem betur fer er því þannig fyrirkomið að þeir sem fullorðnast í fleiru en árum geta beðið afsökunar og meinað það.

En svo eru til aðrar tegundir af afsökunarbeiðnum fyrir fólk sem kann ekki að skammast sín, líkt og ég þegar ég var krakki og fannst ég sjaldnast eða aldrei hafa haft rangt fyrir mér.

Svoleiðis fyrirgefningarbeiðnir kalla ég nú bara leikræna tjáningu.

Þær eru gerðar til að slá á óánægju og flestir taka þeim fyrir það sem þær eru; innantómt kjaftæði.

Mér sýnist Gordon Brown hafa þurft að taka leikrænu tjáninguna á málið í þessu tilfelli.

Til að hemja reiði almennings í garð sér.

En ólíkt mínum vinkonum í æsku þá er almenningur í Bretlandi fullorðið fólk.

Frusssssssssssssssssssssss

Gordi get a grip.

 

Brown biðst afsökunar

Ótímabær taugaveiklun

Það er rosaleg taugaveiklun í gangi sem gengur út á þann möguleika að menntamálaráðherra ráði Kolbrúnu Halldórsdóttur í starf Þjóðleikhússtjóra.

Eigum við ekki að bíða og sjá.

Það væri skynsamlegt að bíða með samsæriskenningarnar og hamaganginn þar til konan hefur sótt um og í framhaldi af því fengið stöðuna.

Ég gef mér sem kjósandi VG að við ráðningu Þjóðleikhússtjóra verði farið eftir faglegum verklagsreglum og sá umsækjandi sem hæfastur er verði ráðinn en ekki sá sem er með flokksskírteini upp á vasann.

Auðvitað á fólk heldur ekki að gjalda fyrir að vera í pólitík en ég held að það séu afskaplega margir hæfir einstaklingar sem muni sækja um þessa stöðu.

Okkur hefur verið lofað gegnsæi í vinnubrögðum á Nýja Íslandi.  Okkur hefur jafnframt verið lofað að tími kunningja- og flokkssystkinareddinga heyri til fortíðar.

Að pólitískum ráðningum verði sagt stríð á hendur.

Þess vegna hef ég ekki minnstu áhyggjur af þessu máli.

Ég trúi því einfaldlega þar til annað kemur í ljós að mitt fólk standi við stóru orðin.

Þess vegna kaus ég þá.

Og slakið þið síðan á elskurnar mínar.

Kolbrún í Þjóðleikhúsið?

"Coming from a fruitcake like you"

 

Jón Magnússon segir Steingrím J. eiga íslandmet í tvískinnungi og á þá við þá afstöðu hans gagnvart ESB í stjórnarsáttmálanum.

Þetta væri fyndið ef þetta væri ekki svona aumkunarert.

Jón Magnússon að tala um tvískinnung!

Maðurinn sem stekkur á milli flokka eins og enginn sé morgundagurinn.

Er margfaldur gullverðlaunahafi í flokkastökki ásamt Kristni Sleggju.

Enginn tvískinnungur í því.  Nei, nei.

Ég á gamla vinkonu sem var gift Breta til margra ára.

Þegar þau voru að skilja, í hávaða rifrildi og báðum orðið heitt í hamsi, gargaði hún á sinn fyrrverandi heittelskaða:

You are friggings crazy!

Þá sagði hann með sinni ísköldu bresku kaldhæðni;

"That´s  a compliment, coming from a fruitcake like you".

Jón er ekki að kasta steini úr glerhúsi, neinei.

Hann er inni í sínu eigin gróðurhúsi og dúndrar gangstéttarhellum í glerveggina.

Later. 

Algjört rugl

 

Kaffi er stórhættulegt og getur valdið jafn miklu tjóni á heilanum og hass og kókaín stendur að lesa um í Jyllandsposten.  Rannsókn mun hafa verið gerð.

Ég er nú aldeilis ekki sammála þessu og get fært fyrir því rök.

Í fyrsta lagi þá..

Í fyrsta lagi...

Nú er ég búin steingleyma hver rökin voru.

En þau voru góð.

Kaffi skaðar heilann