Kjólar syngja ekki

Ég sagðist hafa bloggað mitt síðasta blogg um Evróvisjón á þessu ári, en var auðvitað að ljúga.

Samt lagði ég ekki upp með það, ónei.

Málið er að önnur hvor frétt á miðlunum þessa dagana eru tilvitnanir í hina og þessa út í heimi.

Einum þótti kjóllinn hennar Jóhönnu eins og brúðarmeyjarkjóll frá áttatíuogeitthvað.

Annar hélt að gjaldþrota slæðukaupmenn hefðu komist í saumavélina með lagerinn og látið það eitt vera markmiðið að klára uppsafnaðan slæðuvanda í kjólinn (ókei, ekki alveg en ég túlka þetta svona).

Það nýjasta er að einhverjum Breta sem kommenterar á keppnina fyrir BBC finnst Jóhanna Guðrún svo lík Scarlett Johansson.

Fyrirgefðu Breti en Jóhanna Guðrún er milljón sinnum fallegri en Scarlett (mér er misboðið).

Varðandi kjólinn þá slakið á umheimur.  Hann kom að minnsta kosti ekki í veg fyrir frábæra frammistöðu okkar konu á sviði.

Kjólar syngja ekki og það sem meira er um vert og mætti skila til annarra (sumra) keppenda í þessari uppákomu, að brjóst, læri og kynfæri gera það ekki heldur.

Þú vinnur einfaldlega ekki Evróvisjón með því að láta sjást í klobba.

Hvað er annars að mér?

Er ég að breytast í Evróvisjonfífl?

Mér gæti ekki staðið meira á sama um þessa keppni nema til að láta hana fara í mínar fínustu.

En svo kom Jóhanna Guðrún og sló mig út af laginu.

En í guðanna bænum Moggi og aðrir miðlar, keppnin er búin gætum við fengið frið þar til að ári?

Þá skal ég blogga um þessa keppni eins og enginn sé gærdagurinn.

Að tala um að blóðmjólka og gott betur?

Jabb, það er að minnsta kosti á hreinu.

Líkti Jóhönnu við Scarlett Johansson

Þau snertu í mér hjartað

Ég verð að viðurkenna væmni mína og hrifnæmi við ákveðnar aðstæður.

Sko, neðri vörin var farin að titra, hjartað í mér hoppaði innra með mér og ég táraðist af gleði yfir öllum frábæru nýju þingmönnum þjóðarinnar.

Og þá er ég ekki að tala um Sigmund Davíð sem er illa haldinn af FEGAB (farðu ekki að grenja af biturð).

Ég meina sko að maðurinn er svo sár yfir að þurfa að skipta um þingflokksherbergi, yfir að vera ekki í ríkisstjórn, yfir að hafa ekki getað komið 20% leiðinni á og bjargað heiminum.

Er Framsóknarflokkurinn allur í leikmununum?  "The frontside only" eins og skáldið sagði?

En ég ætla ekki að eyða orðum frekar í þetta háhaldraða ungmenni Framsóknarflokksins.

Nánast allir nýliðarnir hreyfðu sem sagt við hjartanu í mér, gáfu mér von.

Ég vil biðja þá, hvar í flokki sem þeir standa, að opna glugga Alþingis upp á gátt og hleypa inn tæru lofti.

Ég held að ég taki Birgittu Jónsdóttur og Guðfríði Lilju Grétarsdóttur í guðatölu í smá tíma.

Amk fram að miðnætti.

En annars er persónudýrkun harðbönnuð hér á kærleiks nema að hún beinist að mér.

Sjúhúbbílúbb.

Átta jómfrúrræður í kvöld

Ég vil byltingu

Ég og stórfjölskyldan erum komin með garð rétt fyrir utan bæinn.

Þar sem ég er stórneytandi fersks grænmetis þá þýðir ekkert annað en að ástunda sjálfsþurftarbúskap.

Það gerðu drykkjuglaðir vinir mínir í denn.  Þeir opnuðu bar.  Frábært og skemmtilegt og ég og fleiri nutum góðs af.

En þessar aðgerðir eru ekki nægjanlegar nú þegar matarverð hefur hækkað um lítil 25% á einu ári.

Ég ætla að fá mér veiðistöng.

Minn elskulegi verður skikkaður í byssubúð og það strax á morgun.

Mig má sjá praktísera veiðiþjófnað í sumar við einhverja á, og ég veit að það munu ekki brjótast út fagnaðarlæti hjá Stangaveiðifélagi Reykjavíkur þegar ég fer að hala inn stóra laxa í matinn.  Döh.. enda geta félög ekki glaðst, bara þeir sem eru meðlimir og þokkalegir í skapi.

Svo mun ég senda húsband með skotvopn í skjóli sumarnætur til að salla niður lömb.

Búmmmmmmmmmmmmmmmm pang.

Löggan getur komið og handtekið mig strax.

Því þrátt fyrir að ég hafi ekki enn kastað línu í vatn og húsband hafi ekki enn hleypt af einu skoti þá er það minn einbeitti og forstokkaði brotavilji sem gerir mig bullandi seka.

Málið er að ég er komin með upp í kok af því að þurfa súpa seyðið af græðgi annarra.

Í boði Sjálfstæðisflokks og Framsóknar.

Það sem fór með það var lúxuskerlingaferðin (eiginkonur "útrásarvíkinganna) til Oman um helgina, (þær kalla félagsskap sinn Kampavínsklúbbinn), ásamt þessari frétt sem ég tengi við.

Í Oman lágu þessar siðlausu kerlingarbreddur og veltu sér upp úr lúxus eins og  engin væri samviskan enda virðast þær hafa skilið hana eftir heima, þ.e. ef þær hafa þá nokkurn tímann haft hana.

Á meðan berjumst við upp á líf og dauða, almenningur á Íslandi.

Vitið þið, ég held ég vilji byltingu.

Einhver með?

Matarverð hefur hækkað um 25%

Ég er glæsilega hagsýn - engin eyðslugredda hér

Einkaneyslan mátti dragast aðeins saman.

Ég held að hún hafi einkenst af aaaaaðeins of mikilli eyðslugreddu.

Við munum eftir gámunum hjá Sorpu í góðærinu.

Fullir af flottum nánast ónotuðum hlutum.

Ég er í samdrætti á einkaneyslu, þó ég hafi svo sem ekki marga liði í mínu prógrammi að draga saman á.

Er orðin svo fjandi hagsýn.

Reyndar átti mitt 2007 sér staðar í Hagkaupum, hvar ég verslaði flott hráefni.

Svo var ég gjörn á að henda grimmt í ruslið hinu og þessu.

En það var áður en kreppan skall á og áður en ég las að maður skyldi aldrei fara að kaupa í matinn svangur.

Þá kaupir maður einfaldlega allt sem maður gæti hugsað sér að slafra í sig.

Nú les ég strimla, geymi þá, er búin að læra að kíkja á kílóverð og svona.

Svei mér þá, hver hefði trúað þessu.

Ég fæ eitthvað perrakikk út úr því að spara í innkaupunum.

Sko án þess að það komi niður á gæðum þess sem ég kaupi.

Nú er ég hætt áður en ég fer í sleik við spegilmynd mína og bið hana um að giftast mér.

Kem að vörmu.

Enn dregst einkaneysla saman

Ég ætla að vera hundleiðinleg

Ég ætla að vera leiðinleg.  Hundleiðinleg.

Af hverju?

Takk fyrir að spyrja.

Af því að mig langar til þess.

Tónlistarhúsið er 2007.

Ég get ekki horft á þennan kumbalda án þess að fá kjánahroll.

Lengi hef ég ekki náð upp í nefið á mér af hneykslan vegna þess að við höfum ekki átt tónlistarhús.

En þetta minnismerki um mikilmennskubrjálæði og hroka sem óskapnaðurinn á bakkanum er,  er ekki það sem ég sá fyrir mér.

Ég legg til að þetta hús verði innréttað sem fangelsi fyrir hvítflibbakrimmana sem væntanlega verða látnir standa skil á gjörðum sínum.

Þeir geta þá horft út á Faxaflóa.

Pirrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

Tónlistarhús 650 millj dýrara

Er það satt, eretta búið?

Miðað við hvað ég er lítið hrifin af Eurovision þá er það algjör hvalreki fyrir bloggarann í mér.

Ég hef bloggað um þessa "keppni" frá öllum mögulegum vinklum og sjónarhornum.

Stórskemmtilegt alveg.

Þetta er náttúrulega samkoma sem býður upp á ótrúlega fjölbreytt bloggefni.

Ég gladdist líka í forhertu hjarta mínu við að sjá Jóhönnu á Austurvelli og allt fólkið sem tók á móti henni, sólin, veðrið og gleðin var skemmtileg tilbreyting.

En af því ég er að kafna úr jákvæðni þá verður að neikvæðnijafna.

Ég og Sara dóttir mín hugsuðum (og sögðum, ekki mikið fyrir að brenna inni með hugsanir okkar við mæðgur) strax það sama: Vá, þvílíkur fólksfjöldi, hvar var allt þetta fólk í Búsáhaldabyltingunni?

Og ég er enn að velta því fyrir mér.

En...

Eftir að hafa hlustað á "Er það satt, eretta búið?" með Jóhönnu Guðrúnu "okkar" og "Farytale", með  geistlega Alexander "þeirra", svo oft að ég get ekki talið það, ja þá myndi ég ekki gráta það að heyra hvorugt lagið aftur í þessu lífi og jafnvel því næsta.

Ekki miskilja mig, ég er hrifin af laginu hennar Jóhönnu og Norska lagið kom mér í gott skap, en það var fyrir ca. milljón skiptum síðan.

Sko, á milli þess sem er óhóflega mikið annars vegar og  geðveikri ofspilun hins vegar, er hárfín lína (----------) .

Hér og í Noregi hefur verið böðlast yfir þessa línu.

Stopp, anda, stanga úr tönnum og fara að gera eitthvað annað.

Hefur einhver heyrt um meðalhófið?

Og gleymdi ég að segja ykkur að mér er illt í eyrunum?

Já, gleymdi ég því.

Okei, mér er hryllilega illt í eyrunum.

En af því að við nærriþví unnum Eruovision, veðrið er dásamlegt, Jóhanna Guðrún yndisleg og ég hef átt dásamlegan dag algjörlega fyrirhafnarlaust, þá hefur þessi dagur líka haft stóra þýðingu fyrir mig og minn kærleikshelming í jákvæðum skilningi.

(Nei, leyndó, ekki orð).

Ergó: 17. maí mun mér seint úr minni líða.

Og nú verður haldið munni um Eurovision þar til næst.

Og þetta er ekki loforð, þetta er hótun.

Is it true, is it over?

Jabb, algjörlega þangað til næst.

Sérstök móttaka fyrir Jóhönnu

"Don´t let the sun go down on me"

Ég er búin að sitja í garðinum í nær allan dag.

Úff, rosalega var mig farið að þyrsta eftir sumrinu.

Ég held samt að ég sé að þroskast.

Hvernig fæ ég það út?

Jú, vegna þess að ég hoppa ekki hæð mína í hvert sinn sem humla flýgur inn í götuna eða bara inn í friggings Teigahverfið.

Það þurfti ekki meira til meðan ég var seinþroska og óttaslegin miðaldra kona. (Lesist í fyrrasumar).

Ég er ekki rjómahvít lengur.  Það gera mín frönsku gen.  Sólinni líkar við Frakka.

Búkú. Qua?

Annars var partí í garðinum við hliðina.

Þar voru allir sippandi.  Þó aðallega fullorðna fólkið.

Við Íslendingar erum svo sólarþyrstir eftir veturinn að við flippum út.

Ég til dæmis, batt mig löngum við hinar og þessar svalir í þeim íbúðum sem ég hef komið nálægt og lá þar í roki og ískulda.

Sólin skein, kommon, það voru engir ljósabekkir og engin brúnkukrem

Úff, jú annars, nú man ég eftir brúnkukreminu, því eina sem var til.

Quick Tan.

Halló, það reif í maður minn.  Við urðum svartar vinkonurnar.

Sko svartröndóttar.

Það var ekki séns að ná sentímetersfleti á húðinni jafnlitri.

En þetta var í gamla daga.

Svo man ég eftir mér úti í Nauthólsvík.

Sami kuldinn, sami bömmerinn, en sólin skein.

Ég held að ég myndi binda mig við flugvél ef hún elti sólina.

Don´t let the sun go down on me.

Elton er með þetta.

Hárkollan er alveg að gera sig líka.

Tók út Elton og setti stuðlagið "I won´t let the sun go down on me" fyrir hann Brján.

Þið sem viljið hryggjast með Elton - þið getið bara farið inn á YT og náð í það sjálf.

Sagði ég mjög elskuega.

Hitinn nálgast 20 stig

Gerðu gjaldþrota slæðukaupmenn kjólinn?

Við getum heldur betur montað okkur af að hafa orðið fyrst í undanúrslitunum.

Ég veit ekki hvað er með mig, veltandi mér upp úr minni hötuðu Eurovision.

Og ég er hér með hætt.

En í Svíþjóð eru menn ekki glaðir.

Ég veit ekki hvort þeir eru reiðari sjálfum sér eða Evrópu.

Þeir eru komnir með könnun á miðlunum.

Eigum við að hætta í Euro?

Þeir pirra sig líka á kjólnum hennar Jóhönnu.

Eru eitthvað að djóka með að það væru slæðukaupmenn sem væru farnir á hausinn og hefðu búið kjólinn til úr lagernum. 

Að það væri eins gott að Ísland hafi ekki unnið.  Við værum skítblönk.

Það kemst ekki hnífurinn á milli Svía og Íslendinga hvað varðar sært þjóðarstolt.

Bresku þulirnir höfðu móðgað Svíana illilega þegar þeir görguðu úr hlátri yfir aumingja Malenu.

Alveg: HVAÐ er þetta?  Er þetta stökkbreyting á milli manns og konu?

Eða: Það gerir ekkert fyrir andlitið á þessari sænsku að fara upp á háu tónana.

Svíarnir eru eins og ég segi dálítið súrir yfir að lenda í 21. sæti.

Hvað um það.

Ég hata Eurovision.

Ísland varð efst í undanúrslitunum

Við unnum!

 

Við unnum!

Eða hefðum gert ef Noregur hefði sent Jan Teigen eða eitthvað annað nörd.

En aðalbaráttan var um annað sætið og við tókum það.

Gott mál, kominn tími á smá smurningu á þjóðarsálina.

Nú var þetta Norðurlandasigur en Danirnir hefðu betur sent Heru.  Ha?

Nanafriggingsbúbú.

Svíþjóð; greyið Malena.

Finnland áttu að fá meira þeir voru skemmtilegir.

"And that includes the votes from the Iceland jury."

Ha?

Ísland í 2. sæti í Moskvu

Í villtu klobbaswingi.

 

Ég veit að áhugi á Júró er í hámarki og allir að pissa á sig úr spenningi.

Grillin verða tekin fram og fólk brennir dýraleifar eins og enginn sé þriðjudagurinn.

Til hamingju Ísland og ekki drekka ykkur rænulaus og missa af úrslitunum.

En þýska lagið hef ég séð.  Það er swing, nokkuð laglegt bara.

En Þjóðverjar eru auðvitað á því eins og margir (með réttu), að lagið sé ekki aðal issjúið.

Lúkkið, fötin, og dansararnir (aulahrollur) geta haft úrslitaáhrif.

Vitið þið að miðað við vægast sagt martraðakennda tónlistarsmíð í þessari "keppni" þá skil ég vel að sumir skuli grípa til örþrifaráða.

(Já Jóhanna er flottust og Norsarinn líka).

Þýska júrónefndin (eða eitthvað) hefur fengið burlesque drottninguna Ditu von Teese til að sveifla píkunni í takt við lagið.

Það er pottþétt leið til að fá fólk (lesist menn) til að hætta að hlusta og byrja að horfa.

Dita er fræg fyrir að sýna hálfan klobba hér, hluta úr brjósti þar, rasskinn og rasskinn á stangli.

Munið þið eftir laglínunni úr frábæru lagi úr revíunni Búbónis?

"Og næfurþunnum náttkjólum hún klæðist - svo næstum sést þar allt í gegn"?

Þarna settu þeir bræður Jón Múli og Jónas Árnasynir ómeðvitað af stað skemmtilegan kynfærafeluleik.

Það sást næstum því en ekki alveg.  Úje.

Ég legg til að í næsta Júró verði lögin öll á playbacki, söngvararnir líka og svo geta þeir mæmað úti í horni bara og við fáum inn atvinnuklobbadísir og sveina til að kitla atkvæðagreiðslufingurnar.

Þá fyrst stendur Júró undir nafni.

Enda hata ég Júróvisjón og ætla að horfa í kvöld.

Þetta er himnaríki þeirra sem elska að fá þykkan, gerðarlegan og langdreginn aulahroll.

Fullnæging hvað?

Hér er svo þýska lagið sem mér finnst bara ágætt en án Ditu perrarnir ykkar.  Hún á heima í Ameríku og getur ekki verið að dingla sér til Þýskalands í einhverja undankeppni.  Brjálað að gera í nektinni sko.

Nektardansmær í Evróvisjón