Ekki sama hústökufólk og hústökufólk?

Mér hefur fundist vera til ágætis fólk í Framsókn.

Já, ég meina það, einn og einn.

Samt lenti ég á óvinalista Framsóknar fyrir kosningar.

Var stolt af því, er enn og mun verða.

En núna er ég eiginlega að tapa húmornum fyrir flokknum og án húmors þá hverfur toleransinn.

Hvað er að fullorðnu fólki sem situr á Alþingi og stundar þar hústöku?

Eins gott að óeirðalöggan verði ekki send á þingflokkinn og hann fjarlægður með "vægu" lögregluofbeldi úr þingflokksherberginu sem Helgi Bernódusson hefur gert þeim að losa og láta VG eftir.

Eins gott að þeir eru fínni hústökumenn en þeir sem tóku Vitastígshúsið og uppskáru  bálilla lögreglu sem tuskaði þeim út ásamt með að rífa stóran hluta hússins í leiðinni fyrir eigandann.

Er munur á hústökufólki og hústökufólki?

Án gamans, þingmenn eru kosnir í lýðræðislegum kosningum og kjósendur velja þann flokk sem þeir telja leggi sig fram í vinnu fyrir land og þjóð.

En ekki virðist það aðalmálið í öllum tilvikum.  Í tilfelli Framsóknarflokksins þá leggja þeir áhersluna á að sitja í þingherberginu, sem þeir "eiga" að erfðum að því mér skilst.

Spurningin er komast þeir upp með þessa miður krúttlegu óhlýðni?

Þvílíkur hálfvitagangur.

Þeir sitja sem fastast

Þessi fallega stúlka

Yngsta dóttir mín hún Sara Hrund (28 ára), mamma Jennýjar Unu og Hrafns Óla er að útskrifast sem stúdent í dag. 

Á þeim fjórum árum sem hún tók í námið eignaðist hún tvö börn, var alvarlega slösuð í baki, en það varð til þess að hún ákvað að klára það sem hún hafði byrjað á nokkrum árum áður.

Hún útskrifast með toppeinkunnir að sjálfsögðu og ef þið hafið ekki áttað ykkur á því enn, þá tilkynnist hér með að ég er afskaplega stolt af henni.

Ég er reyndar rígmontin af öllum stelpunum mínum enda allar hver annarri fallegri og duglegri og það sem meira er um vert, þær eru gegnheilar og góðar manneskjur.

 

Myndirnar voru teknar á dimmiteringunni um daginn. 

Í dag er það útskriftarathöfnin í Háskólabíó og svo veisla á eftir.

Þetta er stór dagur, það eina sem vantar upp á fullkomnun er að miðstelpan mín hún Maya er í London og verður fjarri góðu gamni.

Ég er sem sagt í hátíðarskapi og með tárin í augunum.

Þannig er ég alltaf á svona stundum, algjör grenjuskjóða.

Í stúdentaveislunni hennar Helgu Bjarkar (elstu) fengjum við Diddú til að syngja og ég grenjaði flóði af einskærri hamingju.

Annars er ég töffari upp á tíu.

Njótið dagsins.

"Massage med dansk uden" - frussssssssssssss

Þegar ég var ung og vitlaus (já ég var það einu sinni en bara í nokkra daga og þá þroskaðist ég andlega og það svona líka svakalega) þá var ég að vinna í Köben.

Mér var sýnd Istegade hvar konur götunnar stóðu og ég ætlaði ekki að trúa því að svona illa gæti verið komið fyrir fólki.

Ég fékk líka fyrirlestur um hass sem ég hélt að væri blandað saman við áfengi þangað til ég var upplýst um notkun og aðferðarfræði við inntöku efnis.

Ég nýtti mér sem betur fer ekki kunnáttuna á hampjurtinni enda nógu rugluð fyrir.

Svo voru mér sýndar einkamálaauglýsingarnar þar sem vændi var auglýst af mikilli útsjónarsemi enda hvert orð dýrt í smáauglýsingum.

Ég var að verða brjáluð yfir auglýsingunum sem voru með lýsingum eins og t.d:

"Massage og dansk uden".

"Massage ej k. fransk med".

Ég gat ekki spurt hvern sem var um þýðingu "fransk med" og "dansk " og "ej k."

Loksins fékk ég svarið frá stelpum utanað landi sem virtust saklausar en voru það hreint ekki.

Massage og dansk uden - Nudd og  hefðbundnar samfarir án smokks.

Nudd, ekki kossar og franskar samfarir með smokk.

Hvernig franskar samfarir eru varðar ykkur ekkert um en þið náið pointinu nema ef þið hafið lagt ykkur fallega fram við að komast hjá kynlífsfræðslu.

Það má líka geta þess að eftir hafa séð vændi nánast í beinni , neyðina og niðurlæginguna sem fylgdi, þar sem ég dvaldi á Colbjörnsensgade og sá athæfið út um gluggann, þá hef ég verið heitur andstæðingur hins skelfilega kynlífsiðnaðar.

En það er önnur saga.

En af hverju er ég að blogga um danskan með og franskan án?

Jú af því að munnmaka "fréttin" kastaði mér til baka í tíma.

Hm...

Frussssssssssssssssssssssssssss

Fraudiskt eða hvað?

Munnmök engin fyrirstaða

Hví plástur?

Ég sá mann í fréttunum áðan sem ég veit engin deili á en hann eða hluti af honum vakti óskipta athygli mína.

Hann var með plástur yfir eyrað, sko yfir hlustina og út á kinn.

Algjörlega glataður staður til að setja plástur á, ekkert undir.

Ég hugsaði; af hverju er maðurinn með plástur þarna?

Er hann að koma í veg fyrir að kuðungurinn rúlli út?

Er þetta hlið sem á að varna flugum inngöngu í eyra?

Þetta er enn óráðin gáta.

Og nú get ég örugglega ekki sofnað í kvöld.

Það kemst ekkert annað að í hausnum á mér.

Fjandinn sjálfur.

Ég er glæsilega hagsýn - engin eyðslugredda hér

Einkaneyslan mátti dragast aðeins saman.

Ég held að hún hafi einkenst af aaaaaðeins of mikilli eyðslugreddu.

Við munum eftir gámunum hjá Sorpu í góðærinu.

Fullir af flottum nánast ónotuðum hlutum.

Ég er í samdrætti á einkaneyslu, þó ég hafi svo sem ekki marga liði í mínu prógrammi að draga saman á.

Er orðin svo fjandi hagsýn.

Reyndar átti mitt 2007 sér staðar í Hagkaupum, hvar ég verslaði flott hráefni.

Svo var ég gjörn á að henda grimmt í ruslið hinu og þessu.

En það var áður en kreppan skall á og áður en ég las að maður skyldi aldrei fara að kaupa í matinn svangur.

Þá kaupir maður einfaldlega allt sem maður gæti hugsað sér að slafra í sig.

Nú les ég strimla, geymi þá, er búin að læra að kíkja á kílóverð og svona.

Svei mér þá, hver hefði trúað þessu.

Ég fæ eitthvað perrakikk út úr því að spara í innkaupunum.

Sko án þess að það komi niður á gæðum þess sem ég kaupi.

Nú er ég hætt áður en ég fer í sleik við spegilmynd mína og bið hana um að giftast mér.

Kem að vörmu.

Enn dregst einkaneysla saman

Ég ætla að vera hundleiðinleg

Ég ætla að vera leiðinleg.  Hundleiðinleg.

Af hverju?

Takk fyrir að spyrja.

Af því að mig langar til þess.

Tónlistarhúsið er 2007.

Ég get ekki horft á þennan kumbalda án þess að fá kjánahroll.

Lengi hef ég ekki náð upp í nefið á mér af hneykslan vegna þess að við höfum ekki átt tónlistarhús.

En þetta minnismerki um mikilmennskubrjálæði og hroka sem óskapnaðurinn á bakkanum er,  er ekki það sem ég sá fyrir mér.

Ég legg til að þetta hús verði innréttað sem fangelsi fyrir hvítflibbakrimmana sem væntanlega verða látnir standa skil á gjörðum sínum.

Þeir geta þá horft út á Faxaflóa.

Pirrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

Tónlistarhús 650 millj dýrara

Af því af því bara

Ég er í krúttkasti yfir þinghópi Borgarahreyfingarinnar. 

Að tala um ferska vinda!

Þrír þeirra ætla að bíða á Austurvelli á meðan afgangurinn situr stilltur og prúður, án tillits til trúar eða afstöðu til Þjóðkirkjunnar, undir sálmum og predikunum, af því að það er hefð.  Hefðin ræður.

Ef þessi athöfn væri á Hótel Borg, á Þingvöllum eða bara í einhverju mötuneyti, þá væri þetta í lagi, þe ef Þjóðkirkjan væri ekki sérskipaður yfirblessari og þingstartari.

Af hverju beygir svona stór hluti fólks sig undir óskráðar reglur?

Annars ætti ég ekki að segja mikið, bullandi sek eins og vanalega.  Held að ef ég væri í sporum þessara þingmanna sem eru að koma nýir inn þá hefði ég mætt í kirkjuskriflið af því mér hefði trúlega ekki dottið þessi snilldar möguleiki í hug.

Skammastu þín Jenný segireittgerirannað Baldursdóttir.

Annars eru hefðir mér hugleiknar þessa dagana.

Formaður Framsóknar reytir þetta örfylgi sem flokkurinn hefur af þeim á sama hraða og það tekur að segja; "Búhú ég vil hafa OKKAR þingherbergi áfram, áettamáetta".

Þetta er sjúklega tragi-kómískt með tilliti til þess að stór hluti fólks er búinn að henda öllum hégóma í ruslið, hégóma eins og hollum máltíðum, afborgun af lánum, nú eða tannlæknaheimsóknum fyrir börnin sín.

Það er pjúra lífsbarátta upp á líf og dauða.

Á meðan er Framsóknarformaðurinn vælandi, tuðandi og tautandi um þingherbergi sem hann þykist eiga vegna hefðar.

Svo rökstuddi hann mál sitt líka með því að þetta væri tímabundið ástand með lítinn þingflokk, hann yrði ekki svona lítill næst.

Okei, VG geta þá beðið um þingherbergi Sjálfstæðisflokksins núna af því að VG verða stærri en þeir næst.

Hvernig ættu VG að vita það?

Af því af því bara.

Á að myrða mann hérna?

Cry me a friggings river og það fyrir hádegi.

 

Aldrei fyrr hafa jafnmargir nýliðar sest á þing og í dag

Grúskítugu börnin hennar Evu

 

Sem forstokkaður, siðlaus, hortugur, umhverfismengandi og sjúkdómavaldandi reykingarmaður, sem er að setja heilbrigðiskerfið á hausinn, tekur hjarta mitt gleðihopp þegar ég heyri um fólk sem ullar framan í reykingarbönnin sem hafa gert okkur neytendur að annars flokks fólki.

Ekki misskilja mig, ég hef ekkert á móti því að sýna tillitssemi, reyki úti heima hjá mér og allt það, en við sem erum á þessu löglega fíkniefni erum grútskítugu börnin hennar Evu.

Okkur er hvergi vært (búandskotanshú).

Veitingakona á Bretlandi hefur fundið gloppu í reykingarlögunum.  Hún opnaði einfaldlega "rannsóknarmiðstöð" fyrir reykingarmenn á kránni og nú reykja kúnnarnir eins og enginn sé framtíðin og það algjörlega löglega.

Reyndar er reykingafasisminn mun meiri á Bretlandi heldur en hér.

Þegar ég var í London síðast þá var ekki staður sem hafði fjóra veggi (og ekkert endilega loft, sbr. breska undergrándið) sem leyfði reykingar.

Á veitingasöðunum í janúar sátu allir úti á veitingastöðum og reyktu.  Skjálfandi í rigningunni, rauðir í framan, krókloppnir á höndum með yfirvofandi bronkítis og lungnabólgu.  Ha?

Sjaldnast kjaftur innandyra.

Málið er að ef ríkið hættir að selja tóbak og leggur af þessa tvöfeldni sem felst í því að hagnast á tóbaki en refsa fyrir notkun þess, þá skal ég leggja mínum sígarettum og ekki segja eitt einasta orð, með öðrum orðum, steinhalda munninum á mér saman.  Jafnvel lúta höfði og skammast mín.

En á meðan þá ætla ég að tuða eins og motherfucker vegna þess að það er ekki glóra í þessum tvöföldu skilaboðum.

Annars er þetta mest í nösunum á mér núorðið.  Er búin að játa mig sigraða og á leiðinni að hætta.

En þó ég verði reyklausari en Þorgrímur Þráinsson þá mun ég vera á móti því að komið sé fram við fólk á þennan hátt.

Og varðandi Þorgrím Þráinsson, þá hefur hann reykingahvetjandi áhrif á mig.  Mig langar ógeðslega mikið í sígarettu bara ef ég sé mynd af manninum.  Halló! Ekki mjög fyrirbyggjandi maður.

Nú ætla ég að bregða mér í að skoða reykingabannslögin og finna holu sem hægt er að smeygja sér í gegn.

Svo er það brjálæðislega fyndið að hugsa til þess að einu sinni reykti maður á biðstofu læknisins, í bankanum og á kennarastofum landsins.

Já og í leigubílum.

Þvílíkur viðbjóður.

Eða þannig.

Úff ég gæti sagt ykkur hluti.

 

Ráðagóður kráreigandi

Hefðasýkin

Í gegnum tíðina, allt eftir hentugleikum og hræringum, hefur mér verið skutlað á milli skrifstofa.

Ég man eftir að hafa verið sett í stærri og minni skrifstofur og ég hafði aldrei neina verki með því.

(Auðvitað voru mínir vinnustaðir ekki á hinu háa Alþingi, en vinna er vinna og henni reynir maður að standa klár á).

Ég held að í dag hafi komið í ljós að margir þingmenn eru með hefðasýki.

Tryggvi Þór Herbertsson er algjörlega mótfallinn afnámi bindisskyldu á þingmenn.

Sigmundur Davíð sagðist vera hrifin af hefðum og hefði því ekkert haft á móti því að bindisskyldan yrði áfram við líði.

Ég er á því að þeir sem hvað hefðasjúkastir eru, séu þeir sem ekki eru líklegir til að ganga hart fram í að breyta hlutum svona yfirleitt.

Ég er á móti hefðum sem eru til af því bara og það hefur alltaf verið þannig.

Ekki nógu gott.

Og nú hefur hefðasóttin lagst þungt á þingflokk Framsóknarflokksins upp á níu þingmenn.

Þeir eiga nefnilega að skipta um þingflokksherbergi við Vinstri Græna!

Hefðin er málið.  Þetta herbergi hefur ALLTAF verið herbergi Framsóknar.

Flokkurinn var nánast stofnaður þarna.

Kæru vinir, ekki deyja úr eigin mikilvægi.

Þið eruð á þingi vegna þess að þið hlutuð til þess kosningu og eigið að vinna af heilindum fyrir umbjóðendur ykkur.

Í hvaða herbergi þið gerið það er aukaatriði.

Það er eins og margir pólitíkusar haldi að þeir séu að skrifa feitletraða Íslandssögu í hvert skipti sem þeir velta inn á Alþingi svo ég tali nú ekki um ef þeir opna munninn.

Þessi kjánagangur minnir mig hins vegar á spígsporandi páfugla og ofdrekraðar prímadonnur með athyglissýki.

Það er kreppa, við hér úti í þjóðfélaginu erum mörg á ystu nöf.

Komið ykkur að verki og hættið þessu helvítis væli.

Vilja ekki flytja

"Gardarobe no komplít"

 

Fyrir töluvert mörgum árum síðan fór minn ástkæri í flippferðalag með félögum sínum til Póllands.

Þetta var fyrir hrun múrs og kommúnisma og var í sjálfu sér skelfileg upplifun og ekki meira um það að segja að sinni.

En þessir sukkglöðu félagar ætluðu á ball.  Voru í sínu fínasta pússi auðvitað en fengu ekki inngöngu í dýrðina fyrir pólskum dyravörðum og var hindrunin skortur á hálstaui.

Þegar þeir vildu fá útskýringu var svarið stutt og laggott.

"Gardarobe no komplít".

Þeir hörfuðu.  Gagnvart svona rökum stóðu þeir ráðþrota.

Alþingi er að poppa sig upp núna og hefur aflalagt þennan ósóma að heimta bindi um háls allra karlkyns þingmanna.

Nú geta þeir væntanlega verið smá lús í vinnunni og kominn tími til.  Það felst engin virðing fyrir Alþingi í hálstauinu, það eru verkin sem tala.

Svo fremi sem þingmenn eru ekki gauðrifnir eða á náttfötunum, þá er ég sátt.

En það leiðir huga minn að öðru.

Hefur virkilega enginn karlkyns þingmaður sett sig upp á móti þessari asnalegu reglu í gegnum tíðina?

Finnst ekki einn uppreisnarmaður meðal þeirra sem neitaði að vera fórnarlamb klæðareglna?

Mætt í vinnu án bindis?

Og væri svo ætli dyravörðurinn á Alþingi hafi þá stoppað viðkomandi uppivöðslusegg með orðunum:

Klæðaskápur ekki fullnægjandi?

Segi svona.

Sjá Visir.is