Orðið er aðgerðarleysiskostnaður!

Jájá, kjaraviðræður í fokki út af vaxtalækkuninni sem var beint upp úr kokkabók ASG.

Ég skil það en nenni ekki að velta mér upp úr því.

En Sjálfstæðismenn eru yndislega fyrirsjáanlegir þegar þeir taka sig saman.

Fyrir kosningar opnuðu þeir ekki munninn í þinginu öðruvísi en að tala um "minnihlutastjórnina".

Alveg hárrétt hjá þeim, stjórnin var í minnihluta með "stuðningi" Framsóknar, sem er svona álíka spennandi ímynda ég mér og að fara í sambúð með Indiana Jones og nevrótískum Woddy Allen á slæmum degi.

En öllu má ofgera.

Ég þekki sko fólk með þennan kæk, að endurtaka allt sem fellur í kramið.  Segir sama brandarann aftur og aftur að því fólk hló hjartanlega í fyrsta til þrítugasta sinn.

Núna sé ég þá fyrir mér á samráðsfundi þingmennina.

Þeir hafa setið í Valhöll og hugsað sig bláa í framan í leit að nýyrði sem væri mergjað og sláandi: Nýyrði sem myndi smella beint á heilabörk þjóðarinnar og brenna sig þar fast, eins og hin nýyrðin sem þeir hafa samið í gegnum árin, með misgóðum árangri reyndar.

Nú fundu þeir eitt svona líka helvíti gott.

Bjarni Ben notaði það í Kastljósinu í gær jafn oft og hann kom upp til að anda.

Orðið er:

AÐGERÐARLEYSISKOSTNAÐUR!

Helvítis bömmer að þeir skuli ekki hafa smíðað það fyrir fyrrverandi formann flokksins sem var svo verkkvíðinn að það gerir framkvæmdasemi íbúa kirkjugarðanna skömm til.

Það aðgerðarleysi hefur kostað okkur bigg fucking time.

Nú notar Tryggvi Þór þetta í viðtali við DV.

Ég skal snæða alla mína trefla, vettlinga, sjöl og annan til þess bæran ullarfatnað ef þetta orð á ekki eftir að hljóma um þingsali, í sjónvarpi og alls staðar þar sem þingmenn Sjálfstæðisflokksins fá að segja nokkur orð.

AÐGERÐARLEYSISKOSTANAÐUR ER ORÐIÐ.

Það er meitlað í friggings stein.

„Óttast hrikalegar uppsagnir framundan“

Helvítis fokking fokk!

Þolþröskuldur minni vegna spillingarmála er sprunginn.

Svei mér þá, maður getur ekki endalaust tekið við.

Það var verið að dæma Lalla Djóns í fangelsið í þrítugastaogeitthvað skipti.

Hvað hafa Hannes Smárason og co það sem Lalla vantar sárlega?

One wonders.

Helvítis fokking fokk!

Gögn staðfesta millifærslu

Rólegir á kæruleysinu

Vá, þeir lækkuðu vexti um 1%!

Rólegir á frjálslyndinu, það er alveg óþarfi að missa sig í tómt kæruleysi og bruðla með vaxtalækkanir!

Án gamans, þá staðfestir þessi smánarlækkun stýrivaxta fyrir mér það sem mig sterklega grunaði, en það er sú bitra staðreynd að hér ræður Alþjóða andskotans gjaldeyrissjóðurinn öllum málum.

Urrrrrrrrrrrrrrrrrr

Ég vil út úr þessu disfúnksjónella sambandi milli okkar og þeirra.

Af hverju vorum við yfirleitt að kjósa?

Hefðum getað sleppt því.

Þeir ráða þessu hvort sem er.

Vextir lækkaðir í 12%

Jói morðingi

 

Jenný Una fékk að gista "há" okkur í nótt.

Það er ekki leiðinlegt.

Svo fórum við inn að lesa, þrátt fyrir að Jenný Una væri á því að það væri engin nótt komin.

"Sjáðu amma, það er ekki myrkur úti".

Við lásum Jóa og baunagrasið eftir að hafa tekið Emmu, sem hún kann utan að, en ég held að Emma hafi verið kríuð út til að lengja í lestímanum.

Að minnsta kosti var barn með forstokkað glott og einstaka hláturrokur þegar ég tók Emmu öfugsnúnu.

Alveg þessi: Ég leyfi ömmu að halda að ég sé spennt fyrir þessum smábaddnabókmenntum.

Og svo lásum við Jóa og baunagrasið ógurlega, sem náði langt upp í geim þar sem ljóti og vondi risinn bjó, hann sem drap pabba hans Jóa og stal af honum hverri krónu.

(Merkilegt hvað þessi gömlu ævintýri eru hryllilega blóðug).

Í lokinn heggur Jói á baunagrasið og risinn steypist til jarðar og stendur ekki upp aftur.

"Amma; Jói drepti risann, það er ekki fallett".

"Nei, Jenný mín, risinn datt þegar Jói hjó í sundur baunagrasið".

"Já þá drepti hann risann".

Ég spurði hvort henni fyndist það leiðinlegt.

"Nei, nei, þaer allt í lagi afðí Risinn drap pabba hans Jóa og þau þurftu peningahænuna".

(Róleg á miskunnarleysinu barn guðs og lifandi, hugsa ég og er orðin dauðhrædd við þetta fjögurra ára kaldrifjaða barn).

Barnið er farið að glotta háðuglega af ömmunni þegar hún finnur að tekist hefur að ganga fram af henni.

Hvar endar þetta?

Ég þarf að verða mér út um pedagógískar nútímabókmenntir fyrir barnabörnin.

Gömlu ævintýrin eru löðrandi glæparit með bullandi ofbeldisinnrætingu, mannáti, þjófnaði og morðum.

Nema hvað.

Svar óskast

Það er ekkert réttlæti til, okkur Íslendingum til handa ef við eigum að borga Icesave reikinginn.

Almenningur hefur ekki stofnað til þessarar skuldar.

Landsbankinn gerði það og rakaði að sér fé.

Nú skil ég minna en ekki neitt í svona græðgisbissness en hvar eru allir þessir peningar?

Hafa þeir gufað upp?

Ég vil ekki að börnin mín og barnabörn sitji uppi með þessa skuld.

Hvar eru þessir menn sem eru höfundar og hönnuðir að þessu óskapnaði?

Af hverju eru þeir ekki að skrifa undir skuldbindingar?

Landsbankadeildin er að öðlast nýja merkingu í huga mínum.

Svar óskast.

 

Mótmæla Icesave samningi

Ekki binkona þín

Þegar Jenný Una Eriksdóttir var bara tveggja ára ögn (en nú er hún rígfullorðin fjörgurra ára kona, hokin af reynslu) notaði hún smá refsitækni á ömmuna ef sú gamla hljóp ekki eftir prinsessudyntum dömunnar.

Hún setti upp krúttlegan þóttasvip og sagði hátt og skýrt.

Amma þú ert ekkert binkona mín.

(Síðan þá hefur binkonuorðið verið notað grimmt í fjölskyldunni og mun verða notað áfram um ókomna tíð, en það er önnur saga).

Þetta datt mér í hug þegar ég les fréttirnar um sármóðgaða Kínverja í sendiráði Íslands, sem ætla heim en vilja ekki segja það, eru að kúga með fýlunni og þögninni.

Sendiherrann hefur einfallega tekið binkonuna á þetta og sagt við utanríkisráðherrann (fulltrúa hans) eitthvað á þessa leið:

Þið megið ekki leika ykkur við Dalai Lama.  Við erum ekki binir hans.

Kína er ekki binkona ykkar lengur.

Svo hefur hann strunsað út af öllum þeim krafi sem lágvaxin persóna hans var fær um.

Búhú!

Er einhver grenjandi yfir þessu nema sendiherrann?

I don´t think so.

Engin tilkynning frá sendiráðinu

Ávallt kl. 18,00

Elsku dúllurnar mínar, þið vitið að mitt spennandi einkalíf skráist jafnóðum á þetta blogg, ykkur til yndis og unaðar.

Eða þannig.

Í gær skrapp ég í búsáhaldabúð til að endurnýja hjá mér byltingaráhöld (djók), hvar ég fjárfesti í litlu kreppukolagrilli sem er ekki í frásögur færandi nema vegna þess sem ég upplifði í röðinni að kassanum.

Á undan mér voru tveir menn að spjalla og ég komst ekki hjá því að heyra.  Það var fróðlegt.

Þetta var sagt:

"Ég kúka ávallt um leið og ég vakna.  Eðlilegar hægðir eru þegar kúkurinn er um ca. 25 cm á lengd, svona þykkur (hann sýndi þykkt með tveimur fingrum), millibrúnn og þéttur í sér og nánast lyktarlaus.  Það er merki um að meltingin sé góð, mataræðið rétt og allt í sómanum".

Viðmælandinn sem reynir að fá aðrar og skemmtilegri upplýsingar spyr glaðbeittur hvort það eigi að fara að grilla.

"Já, við grillum ávallt kl. 18,00 heima hjá mér.  Alls ekki seinna og helst ekki fyrr.  Það er til þess að meltingin sé ekki á óverdræf langt fram á kvöld.  Maginn verður að hvíla sig yfir nóttina til að geta síðan skilað sínu á réttum tíma að morgni."

Viðmælandinn spyr hvort það hafi verið farið í sumarbústaðinn í ár.

"Já, ég held það nú minn kæri vin, við förum allt árið.  Áður en við leggjum í hann versla ég alltaf til ferðarinnar í sóandsómarkaði því þar gengur að kaupa svo ágætis hörfræ.  Hörfræ eru nauðsynleg til að halda hægðunum og meltingunni í rólegri en jafnri vinnslu".

Þegar hér var komið sögu rölti ég í hægðum mínum, í rólegheitunum meina ég, yfir á næsta kassa.

Ætli maðurinn sé meltingarlæknir?

Eða dítoxfrömuður?

Veit það ekki en það varð ekkert úr að ég grillaði í gærkvöldi vegna lystarleysis.

Svo var klukkan langt gengin í sjö.

Maður borðar ávallt kl. 18,00.

Sjitt.

Án orða

http://www.facebook.com/home.php?ref=home#/video/video.php?v=87389952770&ref=nf

 

http://www.facebook.com/home.php#/video/video.php?v=87387327770

 

http://www.facebook.com/home.php#/video/video.php?v=68565727770

Og þó, ég er í krúttkasti.

Arg.

 

 

Ég mótmæli

Kínverska sendiráðið er ekki ánægt með að íslenskir ráðamenn séu að funda með Dalai Lama.

Eruð þið að meina þetta?  Skrýtið?  Ekkert fyrirsjáanlegt eða þannig.

Kínverskir ráðamenn eru auðvitað tættir og frústreraðir yfir nýjum vinnubrögðum íslenskra stjórnvalda.

Þegar hinir "herskáu "Falun Gong"  komu hér þá þurftu Kínverskir ráðamenn ekki að gera annað en lyfta síma til stjórnvalda til að farið væri með þessa leikfimiiðkandi krúttvöndla eins og um hryðjuverkamenn væri að ræða, þeim staflað í skóla til innilokunar og ferðafrelsi þeirra heft, mannréttindi fótum troðin og allt eftir pöntun Kínverja sem þoldu ekki að sjá gula litinn á fánum Gongaranna.

Hvern andskotann eru þessir mannréttindabrotamenn að rífa kjaft á Íslandi?

Og hvað erum við að vera í samskiptum við þetta glæpahyski sem vanvirðir mannréttindi og treður á og kúgar almenning í Kína,  svona yfirhöfuð?

Reyndar finnst mér sem friðarsinna og andstæðingi mannfórna og ofbeldis að öll þau lönd sem ástunda dauðarefsingu séu vondur félagsskapur fyrir íslensku þjóðina og við eigum ekkert að vera í samskiptum við svoleiðis morðingjapakk.

En það er bara ég.

Svo mótmæli ég til baka á Kínverjana og vill ekki hafa að þeir séu að blanda sér í heimsóknir fólks til Íslands.

Hvern fjandann eru þeir að steyta görn?

Urrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

Bjánar.

Mótmæla fundum íslenskra ráðamanna með Dalai Lama

Jaðrar við stórglæp

 

Ein af þeim bókum sem sett hafa mark sitt á lesgenið í mér, er "Bjargvætturinn í grasinu" eða "The Catcher in the Rye" eftir J.D. Salinger.

Hrifning minni á þessari bók var svo móðursýkisleg og dramatísk að ég las hana á öllum þeim tungumálum sem ég er lesbær í.

Og alltaf bættist við einhver upplifun sem bara jók hrifninguna.

Bókin snerti strengi í brjóstinu á mér jafnvel heila strengjasveit.

Ég held að það sé óhætt að segja að þetta sé ein af fyrstu bókum sem skrifuð er um þroskastig unglings, amk. svo vel sé.

Svo er hún brjálæðislega fyndin í þokkabót.

Og sorgleg.

Og hrífandi..

Og...

Þýðing Flosa Ólafssonar á "Bjargvættinum" er meistaraverk, hvorki meira né minna.

En..

Nú hefur einhver rithöfundur sem vill ekki gefa upp rétt nafn skrifað "framhald" á "Bjargvættinn" og Salinger á leið í mál.

Hugmyndaaugði fólks við að fá ókeypis auglýsingar eru stundum lítil takmörk sett.

Bók rithöfundarins heitir "60 Years Later: Coming Through the Rye".

Sniðugt að taka sígild bókmenntaverk og bæta við þau.

Best að ég skrifi bók sem heitir "Brekkukotsannáll taka II"  og gefi út í haust.

Rosalega held ég að Gljúfrasteinsfjölskyldan yrði lítið hamingjusöm með það.

Ésús minn á pallinum, þetta jaðrar við að vera stórglæpur, svei mér þá að þjösnast á listaverkum sem fólki eru heilög.

Bæði gagnvart lesendum og svo auðvitað höfundinum sjálfum.

Svo mæli ég auðvitað með bókinn ef einhver á eftir að lesa hana.

Svona er ég hrifnæm og barnaleg yfir orðum á prenti.

Súmítúðetbón.

 

J.D. Salinger höfðar mál