Stóra lyktvillumálið í Finnlandi loksins komið á hreint

 

Kona í Finnlandi hefur verið tekin og dæmd fyrir að ráðast að fólki og sleikja það undir höndunum.

Það gerðu 20 plús í fangelsi.

Konan var ekki alkahólisti en þjáðist af lyktvillu og stöðugu hreinlætisæði sem var að gera hana vitskerta.

Ó, ég las vitlaust.  Dem, dem, dem, svo þreytt eftir að hafa verið út á róló í fleiri tíma, týnt blóm (Sóleyjar og Fífla) enda dagur villiblómsins í dag.

Ég held að ég hafi óverdósað á súrefni.

Við reynum aftur....

En loksins hefur fengist niðurstaða í "Stóra handarkrikamálið".  Það er búið að dæma manninn í Singapúr í 14 ára fangelsi fyrir að vera stöðugt þefandi af handarkrikum kvenna.

Miðað við að þetta með Singapúr-manninn er heilagur sannleikur, því getið þið ekki trúað þessu með finnsku konuna?

Ég sé ekki muninn og heimurinn er að flippa út.

Lalalalala

Stóra handarkrikamálið

Kanelsnúður eða kleina - meikar ekki diff

 

Ég er í kasti, algjöru krúttkasti.

Jenný Una var að gera fimleikaæfingar.

Amma, taktu mig í kanilbulla.

Amman: Ha?  Ég fer ekki að baka snúða núna Jenný mín.

Jú gerðu svona kanilbulla amma.

Amman hringdi í mömmuna eftir túlkun, en hún þurfti að hugsa sig lengi um og svo fékk hún móðursýkislegt hláturskast.  Mamma, þetta barn gengur frá mér.  Hún vill að þú takir sig í KLEINU.

Það var allavega eitthvað úr bakaríinu.

Og: Í rúminu þar sem barn liggur þreytt og pirruð, enda komið langt fram yfir hefðbundin háttatíma.  Amman er að segja söguna af Rauðhettu sem Jenný elskar þessa dagana.  Nokkurs konar kannibalismi fyrir börn sagan af henni Rauðhettu.  Og allt í einu:

Amma hættu að segja söguna.  Ér pirruð.  Á morgun fer ég bara heim og kem ekki attur.

Amman:  Verður amma þá ekki bara að fá aðra stelpu til sín?

Jenný Una: Jú þú getur alleg fengið eina þriggja ára stelpu (jafnaldri sko mína), sem kann ekkert að ganga og tala og er bara í kerru.

Amman (að drepast úr hlátri inni í sér) Já ég vil alveg fá svoleiðis stelpu til að knúsa.

Barn: Nei þú máttaekki!  Þú ert bara amma mín.

Amman í krúttkasti.  Góða nótt Jenný mín.

Jenný Una(ákveðin): Þú ert amma mín og Lillemann og Olivers og Jökuls, en ekki stelpu!

Amman: Auðvita er ég amma ykkar allra og verð það alltaf.

Lítil rödd: Góða nótt.

Og núna sefur litli skæruliðinn svo fallega á koddanum sínum, svo saklaus að það er ekki laginu líkt.

Ég elska börn.  Þau eru svo skemmtilegt fólk.

P.s. Á morgun set ég inn glóðheitar myndir frá Spáni af Maysunni og Oliver.

Ég sukka á laugardögum

Þó brennivín og pillur hafi verið bannfærðar af mér til æviloka, einn dag í einu, held ég samt sukkhefðinni um helgar.

Þ.e. ég stelst í suðusúkkulaði.  Jabb, þrátt fyrir diabetes og alles.

Það er liður í þeirri viðleitni minni að verða fullkomin.

Sko, málið er einfalt, maður deyr örugglega þegar verkefni lífsins eru frágengin og kláruð.

Þar sem ég er búin að öllu held ég í þennan súkkulaðilöst eins og hundur hangir á roði.

Annars verð ég verkefnalaus.  Hehemm.

Ekki láta mig ljúga ykkur full, ég er svo auðug í ófullkomnu deildinni að ég á eftir að lifa allra kvenna lengst.

Það væri samt ógeðslega kaldhæðnislegt ef ég hrykki uppaf í dag eða á morgun.

Og ég er búin að hamast maður lifandi.  Búin að þvo, skipta á rúmum, þrífa allt hátt og lágt, hreinsa  undan Bördí Jennýarsyni, sem þessa daga dvelst á Kommúnistaávarpinu uppi á bókaskáp.  Bördí er glaður með ávarpið alveg eins og hann naut sín í botn þegar hann bjó á Bítlaávarpi Einars Más.  En nú er Einar kominn aftur í heilagra manna tölu með nýjustu bókinni sinni, Rimlum hugans, og því fær fuglskrúttið ekki að subba út þetta ágæta ritverk.

Og svo kemur hún Jenný Una til gistingar um kvöldmatarleytið.  Amman grét hana út úr foreldrunum.

Það er liff í lífinu.  Ekki spurning.

Adjö mina vänner.

Ógeðslega fullorðins Árni

Ég vaknaði í morgun og kveikti mér í sígó eftir mitt hefðbundna ritúal. Og svo kveikti ég mér í annarri.  Sem væri ekki í frásögur færandi nema af því að ég var með eina í eldhúsinu og aðra úti á svölum.  Barnalegt?  Nei ákaflega nikótínsfíkilsleg hegðun og mér ekki til sóma, en sem betur fer er ég enn á mannlegu nótunum og haga mér reglulega eins og svín.

Ég er höll undir börn.  Ef ég á að vera alveg hreinskilin þá eru börn það fólk sem höfðar hvað mest til mín og hefur alltaf gert.

Börn hafa ekki komið sér upp tækifærishegðuðum.  Þau hafa ekki ritskoðað hugsanir sínar, heldur koma þær tærar og hreinar fram í viðhorfum barnsins til lífsins.

Börn setja skörp skil á milli þess sem er rétt og þess sem þeim finnst rangt.  Það skarast stundum á við stefnuskrá fullorðinna en þeim er nákvæmlega sama krökkunum, þau eru nefnilega ekki á atkvæðaveiðum.

Þess vegna finnst mér algjörlega út úr kortinu að kalla hegðun fullorðinna sem manni finnst lítt skiljanleg, óæskileg og öðruvísi - barnalega.  Það er beinlínis móðgun við börn.

Týpískt að kartöflusöngvarinn og fangelsisinnréttingafrömuðurinn Árni Johnsen, skuli kalla Björk barnalega í neikvæðum skilningi orðsins auðvitað, fyrir að vilja vernda náttúruna.

Á ekki að nauðga umhverfinu endalaust bara?

Ég vildi að við ættum fleiri Bjarkir, Láru Hönnur og Ómara Ragnarssona.  Það færi betur á því.

Og svo finnst mér Árni Jhonsen ekki rass barnalegur að einu eða neinu leyti.

Þvert á móti finnst mér hann ógeðslega fullorðins í neikvæðri merkingu þess orðs og þið megið skjóta mig fyrir það þessvegna.

Og hana helvítis nú.

P.s. Orðbragðið skrifast á lyklaborðið sem hefur tekið upp á því að skrifa allskonar sem ég ber enga ábyrgð á.  Ég sver það.  Sit hér og skammast mín í hrúgu fyrir þetta blygðunarlausa heimilistæki.

Holllíhú.

Barnalegt að hækka koltvísýringslosun

Ég er bláeygð í stuttbuxum

Nú hefur runnið upp undarleg stund.  Eitthvað sem ég hélt ekki að ég ætti eftir að upplifa.

Ég er komin í sömu stuttbuxur og fullt af ungum bláeygðum yngissveinum með ljósar krullur og trú á frjálshyggju.  Sko innan þessarar lýsingar rúmast allir ungir Sjálfstæðismenn og konur, allir litlu sætu Hannesar Hólmsteinarnir, þakka ykkur kærlega fyrir.

Ég er sum sé sammála SUS og ég segi djöfullinn danskur allt í lagi að prufa allt einu sinni, eða því sem næst.

SUS hafa sent bréf til þriggja sveitarfélaga sem hafa uppi hugmyndir um að leyfa ekki ungu lögráða fólki að gista á tjaldstæðum bæjarins ákveðna daga, nema að uppfylltum skilyrðum um fjölskyldumynstur.

Ég tek hjartanlega undir mótmæli fólksins í SUS. 

Það er ekkert minna en mannréttindabrot og algjör mismunun á fólki að koma með geðþóttabönn sí svona.

Þetta er nákvæmlega sami hlutur og ef öðru kyninu yrði bannaður aðgangur  að sömu tjaldstæðum svona af því að uppi væru grunsemdir um að tiltekinn hópur af kyni yrði með djöfulgang eftir ellefu að kvöldi til.

Reyndar er þetta grein af sama meiði og reykingarbannið sem brýtur á réttindum löglegra nikótíndópista, sem hafa keypt sitt stöff af ríkinu, en er bannað að nota það á öllum stöðum á landinu sem hafa þak og teljast ekki vera einkaheimili.

Ef SUS tæki það mál upp á arma sína, af því þeir elska frelsi einstaklingsins til að athafna sig, megi það vera að kaupa klám, vændi og guð má vita hvað fleira, þá myndi ég ganga í helvítis félagið ef ég væri ekki of gömul.

En í þessu máli greiði ég þeim atkvæði héðan af átakasvæðinu.

Og komasho.

Síjú. 

SUS mótmælir aldurstakmarki á útihátíðum

Hjá hverjum vinnur maðurinn?

Ég horfði eins og venjulega á hádegisfréttir.  Og svo horfði ég á fréttirnar um markaðsmál.

Stundum held ég að ég sé stödd á hallærislegri leiksýningu þar sem enginn hefur lært sínar replikkur.  Bara mótleikarans.

Ég var að velta því fyrir mér hvort Geir Hilmar Haarde, forsætisráðherra sé búinn að gleyma því hver réði hann í vinnu.  Hvort hann telji sig ekki þurfa að svara spurningum fréttamanna sem leitast við að gefa þjóðinni þau svör sem hana þyrstir eftir að fá upplýsingar um.

Kannski er ég að misskilja eitthvað og kannski er dónaskapur fólginn í því að spyrja stjórnmálamenn erfiðra spurninga.

Ef svo vill til þá á Sindri markaðsfréttamaður að skammast sín.  Jeræt.

Sumir þurfa að skerpa hjá sér kurteisi og leikni í mannlegum samskiptum og sá heitir ekki Sindri.

Súmí.

Samúð mín er núll

Ég bloggaði svo sannarlega um ríkisborgaramálið á sínum tíma enda alveg með ólíkindum hvernig það mál var allt saman í laginu.

Stúlkan fékk ríkisborgararétt á methraða sem á sér aðeins hliðstæður í undantekningartilvikum.

Fyrirgefið en ég er ekki enn farin að kyngja því að í 63 manna vinnuhóp, viti fólk ekkert hvert um annað.  Að allsherjarnefndin hafi ekki haft hugmynd um hverra manna þessi stúlka var.  Er verið að fíflast í manni?

Amk. hefur ekkert komið fram sem segir mér að þessi umsókn hafi fengið eðlilega meðhöndlun.

En ef það er kominn svona fínn hraði á vinnubrögðin í málaflokknum þá geta minni spámenn glaðst og fagnað.

Og þessi málaferli.  Hvað getur maður sagt? 

Eins og þetta horfir við mér er forréttindafólk að fara í mál vegna þess að það er verulega móðgað yfir að Kastljós hafi tekið að sér að kanna mál sem almenningur á rétt á að fræðast um.

Samúð mín er því engin.

Ég hlýt að vera vond kona.  Nei annars það er eitthvað að öðrum en mér.

Ég ætla rétt að vona að almenningur (gegnum RÚV) þurfi ekki að greiða fyrir upplýsingarnar í formi skaðabóta.

Allir í v.....

Krefjast miskabóta upp á 3,5 milljónir króna

Ekki brjóstin - ekki rassinn

Það voru ekki brjóllurnar á Söru sem voru að eyðileggja eitthvað.

Ekki rassinn á henni heldur.

Nei, nei, konan er sjálfstæð, á uppleið og langar að komast áfram í tískuheiminum.

Ekkert rosalega frumlegur draumur hjá ungum konum, en draumur samt.

Það er alveg merkilegur andskoti hvað ég hef alltaf rétt fyrir mér.

Ég fer að taka fyrir þetta, svei mér þá.

Það er ótrúlegt hvað ég er ógeðslega mikið krútt.

Annars góð.

Later!

 

Larson hyggur á frama í tískuheiminum

Helvítis fótboltinn

 

Borarinn er farinn að lúlla.  Eða hvíla á sér borputtana.  Allavega þá er allt með kyrrum kjörum hér á átakasvæðinu.

En það er vandlifað þessa dagana.  Fótboltinn er að gera mér erfitt fyrir og fokka upp mínu eðal lífsmynstri sem ég hef með elju og samviskusemi unnið að því að koma mér upp eftir að stelpurnar mínar fluttu að heiman.  Það hefur tekið tímann sinn.

Ég vil fá að hafa hlutina eftir mínu höfði, einkum og sér í lagi í ákveðnum grundvallaratriðum.

Ég vil t.d. að fréttir séu á réttum tíma.  Hvernig stendur á að boltaleikur hefur forgang yfir fréttir?

Jájá, ég veit að ca. helmingur þjóðarinnar og gott betur hangir yfir þessu og fílar í tætlur.

En kommon, hverslags dekur er þetta við þessa íþróttagrein?

Í mörg ár hef ég reynt að venjast og jafnvel láta mér líka við fótbolta.  Þar sem nokkrir af mínum fjölmörgu eignmönnum hafa haft sameiginlegan áhuga á þessu fyrirbæri.

En ekkert gengur.  Ég veit fá leiðinlegri bakgrunnshljóð en kliðinn frá fótboltaleik.   Skilur einhver maður hvað þetta lið er að söngla á bekkjunum?  Ég hef aldrei náð því en mikið rosalega urlast ég upp.

Þannig að þessa dagana er ég í sorg.  Ekkert Kastljós, Engar sjöfréttir. 

Lífi mínu eins og ég þekki það hefur verið fokkað upp.

Ef hávaðinn frá borhelvítinu suðar ekki í eyrum mér þá gerir kliðurinn frá fótboltanum það og ef ég myndi slökkva á fótboltanum þá yrði annars konar kliður sem myndi skella á hlustum mínum og hann kæmi frá húsbandi.

Ég legg ekki meira á ykkur.

Van Basten er með báða fætur á jörðinni

Bormaðurinn "is back"

Bormaðurinn sem ég bloggaði um í fyrra og er giftur konunni sem er á móti því að fólk sé að "kogga" er kominn aftur.

Eða þá bróðir hans.  Eða mágur, eða andlegur tvíburi.  Mér er sama.

Þar með er framleiðsla á fakírbrettum hafin aftur hér við hliðina á mér.

Hversu mikið er hægt að bora í einni íbúð?

Ég sit og skoða særingabækur.

Ég hef keypt mér vúddúdúkku.

Ég hef safnað mjaðarjurt, hrafnakló og rottuhala og nú bullar og sýður í eldhúsinu.

Ég held að það verði ekki borað lengi enn.

Næsta færsla verður skrifuð frá golfvellinum að Kvíabryggju.

Þíjú.