Draumar beisíklí ákjósanlegir

 

Ó, te er hollara en vatn eru niðurstöður enn einnar rannsóknarinnar.

Blóð er þykkara en vatn.

Egg eru egglaga.

Sporaskja er sporöskulöguð.

Það er ekki sá hlutur til í víðri veröld sem ekki er verið að rannsaka reglulega og svo koma fram niðurstöður sem eru jafnan þvert á allar fyrri nema þegar niðurstöðurnar liggja í augum uppi og það hefði verið algjör óþarfi að rannsaka.  Bara nota almenna skynsemi.

Já og lífið er krabbameinsvaldandi.  Bókstaflega ALLT hefur á einhverjum tímapunkti verið talið krabbameinsvaldandi.  Líka það sem þú kemur ekki nálægt.

Tóbak kynörvandi og brennivín meinhollur fjandi.

En að öðru.

Mér líður stundum eins og ég svífi um í draumi.

Jafnvel draumi einhvers annars.

Eins og áðan, þá var ég að virða fyrir mér pakka af klósettrúllum sem helmingur áhafnar kærleiks skellti á eldhúsborðið og ég velti fyrir mér hvaða heilvita manni dettur í hug að skíra svona pappír "Design"?

Alveg: Eigið þið "Design" toilettpappír?  Ekki, okei, en eitthvað annað með álíka fallegu nafni?  T.d. "Artistic wallpaper for arses"?

Þessar djúpu pælingar leiða mig að annarri stórri og mikilvægri spurningu um ranghala markaðsfræðinnar.

Af hverju auglýsa matvörubúðir á þann máta að ætla mætti að það væri dásamlegasta upplifun í heimi að kaupa til heimilisins?

Eins og það sé draumur hvers manns að kjaga um með fullan innkaupavagn í stórmarkaðnum?

Að maður hreinlega taki sér sumarfrísdaga til að steðja í búðina og eyða þar deginum í eintómri hamingju - með alla fjölskylduna.

"Gerum þetta að hátíðisdegi og förum í matvörudeildina í Hagkaup".

Halda auglýsendaskaparar að við séum hálfvitar?

Ég sé mig í anda stökkva fagnandi inn í Bónus/Krónu eða Hagkaup, á háum hælum í sumarkjól með blóm í hárinu í sjöunda himni yfir að eiga möguleika á einstakri upplifun við hillurnar.

Fái beinlínis raðfullnægingar af innkaupaástríðu í grænubaunadeildinni.

Nuddi mér perralega utan í  morgunkornið.

Þukli paprikurnar af eldheitri ástríðu og stynji af eintómri innkaupafrygð.

Að það þurfi heilan hóp af öryggisvörðum til að ná mér út úr búðinni - með valdi?

Fíbbl.

Það er út af svona fíflagangi sem ég upplifi mig í draumi.

Sem er eins gott þessa dagana.

Draumar eru beisíklí ákjósanlegir á þessum síðustu og verstu.

Cry me a river.

Segja te hollara en vatn

En í boðhætti?

"Við svörum aldrei spurningum í viðtengingarhætti,“ sagði starfsmaður embættis forseta Íslands þegar reynt var að fá svör við því hvort embættið myndi brúa bilið í samskiptum Katar og Íslands ef embætti sérstaks saksóknara færi þess á leit við embættið.

Okei, þið svarið ekki spurningum í viðtengingarhætti hjá forsetaembættinu.

Hvað með boðhátt?

Gengur það hrokagikkirnir ykkar?

Forsetinn útilokar ekki aðstoð

Fyrr má nú aldeilis fyrr vera

 

Vitið þið hvað?

Á ég að segja ykkur leyndó?

Þið trúið því aldrei, það er svo lygilegt og langsótt!

En...

Michael Jackson var ekki pabbi barnanna sinna (WHAT???).

Þetta hefur aldrei hvarflað að nokkrum manni.  Börnin bara með svipaðan húðfölva og pabbinn.

Og annað gífurlegt leyndarmál..

Einhver maður segir að MJ hafi verið hommi og hafi hrifist af sér yngri mönnum. 

Ji, ótrúlegt!

Ég hélt hann væri á kafi í konum.

Og hann var bara 50 kg. þegar hann dó!

Það er bara búið að segja frá því hvað hann var þungur þegar hann lést svona tíuþúsund sinnum.

Vá, hvað fólk er fixerað á þessum dauðdaga.

Auðvitað tragískur og allt það.

En halló, í Afríku t.d. deyja börn í tugþúsundatali hvern dag.

Breyta forgangsröð hérna takk fyrir.

Og fyrr má nú aldeilis fyrr vera múgsefjunin.

Urrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

 

Spáði fyrir um lát Jacksons

Agaleysi barna hvað?

Ég er að hlusta á þingið núna.  Og horfa þegar ég má vera að.

Núna er óundirbúinn fyrirspurnartími.

Jájá, en ég hef tekið eftir nýrri "hefð" hjá stjórnarandstöðunni (Framsókn og Sjálfstæðisflokki).

Frammíköll eru orðin hluti af þingfundinum.

Auðvitað hefur það gerst af og til í gegnum tíðina að það er hrópað utan úr sal en aldrei eins og núna.

Það má enginn af stjórnarmeðlimum stíga í ræðustól án þess að það sé kallað fram í endalaust.

Ég er búin að missa húmorinn fyrir þessu.

Getur verið að það sé svona mikið um þetta vegna þess að fleiri nýir eru á þingi en oft áður?

Ekki nema að hluta til held ég.

Hvað varðar Sjálfstæðismenn þá verður slíkur viðsnúningur á þeim þegar þeir missa völdin að þeir tapa sjálfstjórn.

Fara hamförum.

Kalla og ólátast.

Svakalega er hægt að vera ergilegur.

Svo kallar SDG og félagar fram í líka.

Rödd formannsins þekkist allsstaðar.

Mér líður eins og ég sé að horfa á óróleikabekk í beinni.

Svo er verið að tala um agaleysi barnanna okkar.

Ég held að við ættum að byrja að setja íslenska stjórnmálamenn á kurteisisnámskeið.

Og upprifjun á fundarhegðun svona almennt.

Jabb, gerum það.

 

Erfitt en óumflýjanlegt

Slúður er listgrein

 

Ég er einbeitt og glerhörð í viðleitni minni við að fylgjast ekki með slúðri um fræga fólkið úti í heimi og ekki hérna megin hafs heldur.

Þess vegna er ég reglulega eins og stórt spurningarmerki í framan þegar ég les netmiðlana.

Þar rekst ég á nöfn fólks sem ég kannast ekki við og ég fæ þá á tilfinninguna að ég hangi ekki með í svinginu.

Megan Fox er á netmiðlunum á hverjum degi.

Á visi.is eru tvær til þrjár nýjar "fréttir" af þessari konu á dag.

Og stundum hér á Mogga í gúrkunni.

Meira að segja eyjan rapportar um líf Megan.

Karlinn hennar Megan grætur. (Ó nei, það er karlinn hennar Katie Price þorrí).

Búhú.

Fyrirgefið en mér gæti ekki staðið meira á sama.

Að fylgjast með slúðri er full atvinna hvorki meira né minna.

Ellý Ármanns á visi hefur gert slúður að listgrein.

Sjáið svo pressuna um MJ, megi hann hvíla í friði.

Ég persónulega líki því við vanhelgun látinnar persónu að tíunda ástand hennar, eins og t.d. að MJ verið hárlaus, hvað hann var þungur, hvað maginn hafi innihaldið við dauða hans og fleiri fréttir um fyrirkomulag hans á dauðstundinni.

Eitthvað sjúklegt við þennan rosalega áhuga okkar á "frægu" fólki.

Einkum og sér í lagi látnu, frægu fólki.

Ekki að ég sé að fordæma þetta en í æsku minni var svona fólk kallað eldhúsglugganjósnarar.

Þá var nefnilega engin eftirspurn eftir fréttum af frægu fólki en kerlingarnar sumar njósnuðu um náungann út um gluggann.

Settu glas á vegg og upp að eyra og rapportuðu svo um samfaratíðni, rifrildi og fleira af grunsamlegum lifnaði nágrannans í morgunkaffinu hjá vinkonunum.

Þetta eru konurnar (og karlarnir) sem fóru í gegnum ruslið hjá nágrannanum.

Svo var gefin skýrsla á Hagkaupssloppahittingnum í blokkum út um allan bæ.

Hvað er ég að velta mér upp úr þessu?

Jú, nú veit ég hver Megan Fox a.k.a. athyglissýki.com.

Alltaf að læra.

En líf mitt er ekki auðugra á nokkurn hátt.

Sjitt.

Megan Fox biður skólastrák afsökunar

Konan við rætur fjallsins

Fólk er ekki eins, sem betur fer. (Já, þetta eru heimspekilegar hugsanir á mánudagsmorgni).

Sumir sitja með sjónvarpið í fanginu og horfa á svona fótboltaleik.

Aðrir ganga á fjöll.

Ég skil ekki þetta með fótboltann, en ég skil algjörlega þetta með fjöllin.

Íslensk náttúra er falleg, það er gott að vera úti og reyna á sig og njóta útsýnis.

En ég er ekki heldur fjallatýpan.

Er meira svona "konan sem situr við rætur fjallsins og fylgist með".

(Enda færi fjallaklifur illa með mína háhæluðu skó).

Konan við fjallsræturnar, sem er ég, er alveg þessi týpa:

"Vá hvað það eru margir á fjallinu í dag".

"Hei, róleg, ætlið þið að mynda umferðarteppu á Esjunni krakkar?".

"Nei sko, er ekki Sóandsó að leggja í hann upp fjallið og  Sóandsó á bullandi skriðu niður, úps þar gossaði hann. Áts.  Best að ég fari heim og bloggi um þetta fjallgöngufólk."

Já, það er ég. 

Ekki spurning.

Níundi sigur FH í röð, 3:0 í Eyjum

Eitt alsherjar samsæri gegn mér!

Aumingja presturinn sem "neyddist" til að drekka messuvín í vinnunni og svo er hann bara tekinn af löggunni og mætir engum skilningi.

Skilja þeir ekki að þetta er hluti af djobbinu, að drekka og snæða Jesúmm?

Enginn skilningur. Nada.  Nothing. Ingenting.

Oh, ég kannast svo við þetta frá því ég var ekki látin í friði fyrir fólki sem vildi neyða mig á fyllerí.

Ég meina að þarna var ég alsaklaus á meðal manna í hinum og þessum gleðskap og var neydd til að lyfta glasi í tíma og ótíma.

T.d. í fjölskyldunni minni giftir fólk sig reglulega.

Svo er það eilíflega og alltaf að útskrifast úr skólum, hljóta stöðuhækkanir og eiga afmæli.

Endalausar átyllur til að koma mér á fyllerí.

Það lá við að ég henti mér á hnén og grátbæði um miskunn.

Alveg: Ætlið þið að gera mig að alkóhólista?

Er ykkur ekkert heilagt?

Var hlustað á harmkvæli mín?

Nei, það var ekki gert og á endanum þurfti ég að fara inn á Vog, ég legg ekki meira á ykkur.

Orðin alki vegna drykkjuþrýstings frá fjölskyldu minni og vinum.

Frá samfélaginu, Orkuveitunni, Símanum og Vínbúðunum, sem plöntuðu sér niður alls staðar þar sem leið mín lá um.

Allt eitt stórt andskotans samsæri.

Ég er algjörlega saklaus af því að hafa sóst í áfengi.

Aldrei, aldrei, aldrei, að ég hafi haft frumkvæði að því sjálf.

Fór meira að segja í ríkið bara til að gera öllu þessu fólki til hæfis.

Og sýnir það mér skilning?

Nei, heldur betur ekki.

Lætur eins og þetta sé allt mér að kenna.

Skítapakk.

 

Kennir messuvíni um ölvunarakstur

Grænmeti fyrir alla!

 

Þetta var ekki ég, ég sverða.

Fór ekki út fyrir hússins dyr eftir miðnætti og átti nóg af sígarettum.

Er með mann til að sanna mál mitt ef þurfa þykir.

Annars er það virðingarvert að stela þó vítamínum ef á annað borð er verið að taka hluti ófrjálsri hendi.

Kreppan getur valdið allskyns næringarvandamálum þegar fólk hefur ekki efni á góðum mat.

En í alvöru talað þá sá ég frétt á annarri hvorri sjónvarpsstöðinni í gær varðandi þann skelfilega möguleika að grænmetisbændur þurfi að stöðva framleiðslu yfir vetrartímann.

Þetta kemur til af því að rafmagnið fer síhækkandi og kostar hvítuna úr augum þeirra.

Svo fer hátt rafmagnsverð beint út í verðlagið.

Ég segi fyrir mig að það eru sjálfsögð mannréttindi að fá að kaupa ferskt grænmeti og ávexti.

Nú þegar fólk þarf að spara í innkaupum til heimilisins og hvert starf er gulls í gildi þá segir það sig sjálft að við eigum ekki að þurfa að eyða dýrmætum gjaldeyri í innflutning á grænmeti nema þá að afskaplega litlu leyti.

Eða missa fólk sem vinnur við garðyrkju í atvinnuleysi.

Mér finnst sykurskattur í fínu lagi og að sama skapi eiga grænmeti og ávextir að vera á viðráðanlegu verði fyrir alla.

Það vantar einhvern skilning þarna um nauðsyn þessarar búgreinar og mikilvægi holls mataræðis fyrir börnin okkar.

Ef það er hægt að gera leynisamninga við álfyrirtæki þar sem þeir fá rafmagn á útsöluverði þá er lágmark að við styrkjum íslenska framleiðslu á mat og bjóðum grænmetisbændum (og hinum líka) upp á sama díl og álrisunum.

Hvað er að forganginum í þessu þjóðfélagi?

Urrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

 

Sígarettum stolið

Súmítúðefokkingbón

Stelpur; vitið þið að hamingja ykkar fer dvínandi strax og þrítugasti afmælidagurinn ykkar er liðinn?

Nú, vissuð þið það ekki? 

Ekki ég heldur nefnilega, en það er búið að rannsaka málið og við erum hamingjusamastar 28 ára en svo er það beina andskotans niðurleiðin með hamingju, kynlíf og útlitsánægju.

Til hvers er líf eftir þrítugt?

Það var sko hárvöruframleiðandinn Clarol sem fann út þessa miklu speki.

Ég fór strax aftur til áranna tuttuguogátta til þrítugs.

Bíddu, hugsíhugsíhugs.

Nebb, stemmir ekki, það var fyrst eftir þrítugt sem ég varð ánægð með mig og síðan hef ég verið á óslitinni sjálfshátíð með eilífum raðfullnægingum, speglablæti og hamingjuópum.

Jeræt.

Ég er svo hundleið á rannsóknum sem virðast gerðar til að sanna mýtuna.

Eins og t.d. um konuna sem markhóp.

Sem betur fer erum við jafn ólíkar og við erum margar.

Mis feitar, glaðar, graðar og brosandi.

Fyrirgefið orðbragðið.

Ég er af kynslóðinni sem fékk ekki að lesa blaðsíðu 82 í heilsufræðinni.

Kennarinn hljóp yfir kynfræðslu á einni blaðsíðu.

Sem sýndi mynd af leggöngum og þverskurð af kynfæri karls.

Þess vegna á ég erfitt með að skrifa gredda, ríða, píka og tittlingur.

En maður verður að láta sig hafa það.

En...

Þessi hamingjusama kona á óræðum aldri gefur skít í svona rannsóknir.

Súmítúðefokkingbón.

Konur hamingjusamastar 28 ára

Vondi Feisbúkkmaðurin lokaði á vinkonu mína! Urr!

 

Sko, þar sem þjóðfélagið hefur farið á aðra hliðina vegna Feisbúkklokunar á Ragnheiði Elínu Clausen, hinnar geðþekku og dagfarsprúðu þulu,  finnst mér tilefni til að koma því á framfæri að það hefur verið lokað á fleiri.

Málið er að mín ástkæra vinkona, ekki svo mjög dagfarsprúða með með enga reynslu af þularstarfi á bakinu, var líka hent út skýringalaust af Feisinu.

Þrátt fyrir óaðfinnanlega hegðun, bara svo það sé á hreinu.

Ég er alveg farin að sjá fyrir mér einhvern illa innrættan Íslending sem skannar Feisbúkk og hefur það að aðalstarfi að henda út geðþekkum konum algjörlega á tilviljanakenndan máta.

Alveg: Þessi fýkur og þessi, og þessi.

Af hverju gerir þú þeitta Feisbúkkmaður?

FM: Because I can.

En aftur í alvöru þessa máls.

Við vinkonur Dúu dásamlegu eru búnar að stofna grúppu henni til stuðnings og ég hvet ykkur kæru lesendur þessarar síðu til að fara inn á þennan hlekk hér og skrá ykkur strax.

Setjum Feisbúkk stólinn fyrir dyrnar í þessum undarlegu lokunum.

Sjitt, ætli vondi Feisbúkkmaðurinn loki ekki á mig næst.

Það er eins gott að það verði sett á fót grúppa handa mér þá.

Þó ég sé sírífandi kjaft bæði á Feisbúkk, á blogginu og heima á kærleiks.

Koma svo.