Og nú stend ég við loforðið..

..sem ég gaf ykkur varðandi myndir af nýja fjölskyldumeðlimnum, Hrafni Óla.

Lítill krúttvöndull að koma heim til sín í fyrsta sin.  Maður lúllar sig í gegnum það.

Úff á leið í bílinn af fæðó.  Eins gott að verða ekki kalt.

Og hér er mynd af Jenný Unu, í sínum fyrsta bíltúr, í sama stól með sömu húfu.  Lík eða hvað, systkinin?

Og svo heilsar hún Jenný Una bróður sínum í fyrsta sinn, og hún er afskaplega mjúkhent af því hann er svo lítill.

Þannig er nú það.

Later.

Jólasnjór - já sæl

 

Ég er að elda kalkún, búa til Waldorfsalat og sýsla eitt og annað í eldhúsi.

Afurðirnar verða svo fluttar vestur í bæ.

Matur eldaður á tveimur stöðum, mikið stendur til.

En....

"Jólasnjór féll í höfuðborginni um hádegisbil" stendur í Mogganum.

Mesta vansögn sem ég hef heyrt lengi.

Hafa Moggamenn ekki litið út um gluggann?

Það sér ekki á milli húsa og ég er orðin verulega áhyggjufull varðandi selflutninga á sjálfri mér, húsbandi og  kalkún, milli bæjarhluta.

Eins gott að ég tékkaði sjálf á veðrinu.

Mogginn er örgla í jólaboði.

Falalalalalala

En ég er samt í eitruðu jólaskapi.

Jólasnjór í höfuðborginni

Jóladagsmorgun

 

Ég sit hér með sjálfri mér í algjörri kyrrð og hátíðin í húsinu er nærri því áþreifanleg.

Undirrituð sem er þekkt fyrir að drolla langt fram á nætur var sofnuð um miðnætti í gærkvöldi, var svo þreytt að ég sá ekki út úr augunum.

En ég var afskaplega sæl.

Við áttum yndislegt aðfangadagskvöld í faðmi stórfjölskyldunnar, heima hjá Helgu Björk, frumburði, Jökli elsta barnabarninu og Birni hennar Helgu.

Þar voru líka Jenný Una Eriksdóttir, Hrafn Óli Eriksson, glænýi ásamt foreldrum sínum.

Það vantaði Maysu, Robba og Oliverinn, en þau voru hjá ömmu-Brynju og Þórhalli, enda Oliver einasta barnabarnið þeirra og eitthvað réttlæti verður að vera í skiptingu á góðu fólki.

Matseðill:

Forréttur: Grafin gæs, með bláberjum, villibráðarsósu og heimalöguðu rauðkáli.  Ég nærri andaðist úr unaði. Ég segi nærri því rjúpa hvað, en bara nærri því.

Aðalréttur: Hamborgarhryggur, sænsk jólaskinka með öllu meðlæti sem nöfnum tjáir að nefna.

Eftirréttur: Konfektís, sem enginn hafði pláss fyrir, kaffi og sollis.

Nú, hún dóttir mín er með jólatré sem er álíka að stærð og systir þess á Austurvelli.  Okok, smá ýkjur en það er stórt og fallegt.  Það var samt að drukkna í pökkum, þannig að rétt grillti í það.

Ég fékk, bækur, föt, náttföt, rúmföt og fleira og svo fékk ég.... tammtaratamm, ferð til London í janúar með Helgu Björk.  Í heimsókn til Maysunnar.  Ekki leiðinlegt.  Annars var ég bara klökk yfir öllu þessu jólagjafaflóði, sem og allir hinir líka.  Jökull var svo glaður að hann dansaði um allt. Opnun jólapakka tóm um það bil þrá klukkutíma.  Hehemm.

Jenný Una fékk dúkkuvagninn góða frá ömmusín og Einari og var yfir sig hamingjusöm.  Hún fékk ansi marga pakka.  Þegar mjúkir pakkar komu til opnunar sagði hún: Ég áetta ekki, hann Hrafn Óli má eigaetta.  Hún var afslöppuð gagnvart bróður sínum, tékkaði samt reglulega á honum og spurði foreldra sína hvort hann væri svangur, hvenær ætti að "skitta" á honum og svo sagði hún ömmu sinni að fara varrlea, og ekki fikta í honum því "hann er so lítill".  Ójá.

Hrafn Óli, var 13 merkur og 48 cm.  Hann er dúkka.  Undurfagur lítill drengur og auðvitað svaf hann af sér fyrstu jólin, eins og lög gera ráð fyrir.  Og lyktin af honum er svo góð að ömmunni langaði bara að geyma hann í hálsakoti.  Um leið og foreldrar eru búin að skanna inn myndir af jólabörnunum, leyfi ég ykkur að njóta þeirra með mér.

Nú er það  kalkúnaveisla, á sama stað og í gær, með sama fólki að viðbættum skábörnunum mínum þremur (Ástrósu, Stebba og Einsa), Maysunni, Robba og Oliver.

Það er ekki leiðinlegt að liffffffa á jólunum.

Gleðilegan jóladag elskurnar., hvar sem þið eruð.

Falalalalalalalala

Falleg fyrirsögn

 

Ég get ekki látið þessa þreytulegu fyrirsögn í síðustu færslu, standa þegar jólin ganga í garð.

Ég er beinlínis hrærð yfir öllum fallegu kveðjunum sem hafa borist mér og mínum og ég þakka innilega fyrir þær, frá innstu hjartans rótum.

Jenný Una var að fara heim með pabba sínum til að hitta litla bróður, sem hún segir að geti ekkert talað, sé bara pírípú.  Hún var afskaplega spennt.

Í kvöld verðum við heima hjá Helgu og Jökli og í ár eru allar stelpurnar mínar á landinu.  Það er frábært.

Þvílík gleðijól.

Ég hef ekki komist á allar þær síður sem ég hefði viljað til að senda jólakveðju, tómið er ekki mikið þegar lítil veggja ára (þriggja á sunnudaginn) þarf athygli og umönnun.

Þannig að héðan sendi ég ykkur öllum kæra jólakveðjur, með ósk um frið í hjarta og gleði í sinni.

Þið eigið ekkert minna skilið.

Allir sem heimsækja síðuna mína fá knús- og kremjukveðjur frá mér.

Pís.

P.s. Jón Ívar, Dóra og Ívar Karl.  Hringið endilega um leið og þið hafið tíma.  Afinn er í krúttkasti og ég reyndar líka eftir myndasendingu af ákveðnu barni.  Símaskráin er í góðu gildi.

 

Öðruvísi Þorláksmessa - Uppfærsla

 

Þá er þessi uppáhaldsdagur minn á árinu runnin upp.  Jólakveðjurnar í útvarpinu byrja kl. 13,00 og  þær setja jólin beint í hjartað á mér, vegna þess að á þær hef ég hlustað frá því ég var barn, með henni ömmu minni, meðan hún lifði og síðan á eigin vegum.  Ég er ekki til samninga um að breyta út frá þeim vana.

Þetta verður öðruvísi Þorláksmessa.  Það eru allar líkur á því að lítill drengur, bróðir hennar Jennýjar komi í heiminn í dag.

Helga stór frænka og Jökull frændi eru heima að passa Jenný, sem veit ekki að mamma og pabbi eru farin upp á spítala.  Hún kemur hingað til okkar um leið og hún vaknar.

Verkefni dagsins er því að senda Sörunni minni stuðningskveðjur og kveikja jólin í hjartanu hennar Jennýjar Unu, sem verður ekki erfitt, því hún er ávallt glöð í sinni stúlkan sú.

Bónusinn er svo að fá Maysuna mína og Oliver í heimsókn.

Frumburðurinn og Jökull eru ekki langt undan heldur.

Ég er á því að þetta verði nokkuð góð en öðruvísi Þorláksmessa.

Það verður að minnsta kosti engin árans skata hér í matinn fremur en venjulega.

Hefðirnar verður nefnilega að hafa í heiðri.

Nýjar fréttir:  Lítill drengur fæddist kl. 08,27 í morgun, 48 cm og 2, eitthvað kíló.  Nánari upplýsingar koma síðar.  Sá litli er sprækur en mamman var á leið í keisara þegar hann ákvað að láta vaða, "naturale".

Óska sjálfri mér, Jenný Unu og öllum öðrum til hamingju með nýjan fjölskyldumeðlim.

Falalalalalal og úje!!!!!!

Farir mínar missléttar

Ég hef átt, hmmm, hvað skal segja, áhugaverðan dag?  Ég er ekki ein af þeim sem læt tímabundna fötlun á hægra neðri útlim, hefta för mína.  Tókk á mér bölvaða löppina og tróð henni í leðurstígvell og óð af stað í Hagkaup.  Skutlaði húsbandi í pössun og sá til þess að það væri fótbolti í sjónvarpinu handa honum.

Reynum aftur..

Stormaði með minn heittelskaða í Hagkaup í Smáranum, hvar við versluðum eftir miða, en það hefur verið baráttumál hjá manninnum sem ég giftist, til margra ára.  Ég verð að játa að innkaupin gengu betur fyrir vikið.

Röðin við kassann var skemmtileg, nægur tími til að eignast vini fyrir lífstíð, skiptast á uppskriftum, rekja saman ættartré og horfast djúpt í augu.  Þetta hefði verið hin fullkomna biðröð ef ekki hefði verið fyrir næringarskort þeirra sem biðu.

Nú, það sem ég vildi sagt hafa er að ég keypti í fyrsta sinn bók í matvöruverslun.  Það er klám, ég veit það, en maður verður að horfa í aurinn.

Sé ykkur eftir smá, er farin að knúsa Jenný,

Falalalalalalalala

Og þá er það Stenna

 

Litla systir mín hún Steinunn Baldursdóttir (Stennhildur Djóns) á afmæli í dag.  Það vill svo skemmtilega til að hún á afmæli 11 dögum á eftir mínum eigins frumburði.

Mér þótti það ekki fyndið, tæplega nítján ára gamalli, að vera ófrísk á sama tíma og mamma mín.  Fannst það fyrir neðan allar hellur.  Ji hvað maður gat verið hallærislegur.  Allt mömmu að kenna fannst mér, ég hins vegar leiddi aldrei hugann að því að ég væri verðandi móðir aaaaaðiens í yngri kantinum.

Nú og svo fór ég á Fæðingarheimilið.  Átti Helgu Björk Laxdal þ. 11. desember, eins lög gerðu ráð fyrir agú, dada og gaman hjá mér. Þá þurftu sængurkonur að liggja í viku, minnir mig, áður en okkur var sleppt heim.

Það upphófst bið.  Ég barnaleg eins og ég var, var í víðtæku rusli yfir að mamma mín kæmi til að eiga á meðan ég lægi á Fæðingarheimilinu.  Ég mátti ekki heyra í sjúkrabíl þá fór ég á límingunum. 

Ég alveg: Hvað á ég að gera ef hún kemur á meðan ég er hér: Alveg: Mamma, amma, systir, afi og allur pakkinn hérna.  Sumir voru nefnilega jafn barnalegir og ungur aldur þeirra sagði til um.

Ég slapp heim, mamma inn og á þessum degi fyrir 37 árum fæddist litla, fallega og góða systir mín hún Steinunn, kennari og mamma hennar Kötlu Bjargar.  Þær frænkurnar Helga og Stenna hafa alltaf verið góðar vinkonur og ekki verra að fólk sé samstíga í barneignum í fjölskyldunni.

Elsku Stenna mín, til hamingju með daginn þinn.

Knús og þúsund kossar frá stóru systur og við sjáumst kátar um jólin.

Falalalalalala

Ég tognaði ekki á munni né tungu og fingur eru heilir

 

Þegar ég las kommentin frá ykkur í slysafærslunni hugsaði ég; að það væri ekki vitlaust að láta ekki frá mér heyra í eins og einn sólarhring í viðbót, því þá myndi söknuðurinn og sorgin vera búin að ná hámarki sínu upp á 20 klúta eða svo.

En ég er vel upp alin og þess vegna sest ég hér niður, með mína ÁVERKA og þræla inn eins og einni færslu.

Er vafin upp að hné, fóturinn er illa snúinn, ég mun ekki jólagera bókaskápa né nokkuð annað næstu daga að minnsta kosti.  Er komin með fólk í verkefnið og finnst það mjög leiðinlegt, því eins og sannri húsmóður finnst mér allt svo illa gert nema ég hafi komið að því sjálf (jeræt).

Er illa snúin á hægri fót frá hné og niður á ökkla.  Vafin í ógeðissokk og tek eitthvað bólgueyðandi með reglulegu millibili.  Göngulagið er þokkafullt, var spurð að því á leið út af slysó, hvort ég og Kvasímótó værum systkini.  Ég svaraði því til að mér væri ókunnugt um það.  Er hann annars ekki módel hjá Kevin Klein

Ég hef sum sé sofið af mér daginn.  Þess vegna fenguð þið ekki fréttir af mér og ég elska það þegar fólk saknar mín, það minnir mig á hversu stórkostlega ómissandi kærleiksbolti ég er.

Ég er barn Guðs.  Hógvært barn Guðs.

Sara og Helga, keyptu látin dýr og annað til að borða þau með í dag, þannig að nú hefur verkefnalistinn styðst um allan helming,

Ég þessi unaður af manneskju er farin blogghringinn.

Haltrandi að vísu, en ég kem mér alla leið.

Get kommenterað um víðan völl, engin tognun eða önnur slæmska í fingurum og munni.

Lovejúgæs.  Þið eruð bestust.

Falalalalala

Ég sveiflast til og frá

 

Ég veit að ég læt eins og ég sé prótótýpan af jólasveininum.  Sum sé tryllt úr jólagleði allan desember og gott ef ekki nóvember líka.  Það er að hluta til rétt.  Ég elska myrkrið út af ljósunum sem lýsa í því, nýt þess að dúlla mér heima hjá mér, enda dreymdi mig um að gera einmitt það öll árin sem ég vann utan heimilis.  Mér finnst frábært að fá loks að upplifa það.

Það er eitthvað svo mikið öryggi falið í skammdeginu.  Það er svona alltumvefjandi og flauelsmjúkt og ég er ekki að vera skáldleg hérna.  Þetta er einfaldlega staðreynd.  Kannski eru hlutirnir hæggengari í myrkrinu, minni læti og hamagangur.

Amk er ég meyrari í desember en annars. Ég er einn tilfinningavöndull.  Frumburðurinn minn fæddist í desember, ég gifti mig, Jenný Una á afmæli, jólin koma og árið líður, allt að gerast og ég er alveg ferlega upphafin á kvenlegu og yndislegu tilfinningaflippi. 

Svo dó hann Aron minn, litla barnabarnið í desember fyrir 10 árum.  Það gerir mig dapra stundum og meyra en samt þakkláta fyrir það sem var.  Einhvernvegin verður maður að sansa raunveruleikann, sættast við hann og læra að lifa með honum. 

Ég held að ég hafi gert það.

Ég er sátt.

Maysa mín, Robbi og Oliver verða með okkur um jólin.  Jenný Una fær væntanlega lítinn bróður í desember (svo framarlega sem barn seinkar sér ekki all verulega) og Þorláksmessa, skemmtilegasti dagur ársins er framundan.

Hvers getur kona óskað sér frekar?

Jú hún óskar sér þess að allir fái gleðileg jól og njóti nærveru við sína nánustu yfir hátíðarnar.

Svo kemur hér eitt fallegast jólaleg í heimi, hin síðari ár. 

 Írska jólalagið.

Eins og að vera slegin með kylfu í hausinn...

 

..eða þannig held ég að það sé þegar manni líður eins og mér núna.

Þessi dagur hefur verið jah.. ömurlegur.

Ástæða: Engin svo ég viti.

Suma daga fer ég hreinlega öfugt fram úr rúminu, eða réttara sagt suma daga ætti ég ekki að voga mér fram úr rúminu.  Þetta hefur verið svoleiðis dagur. 

Ástand: Hangandi haus niður á bringu.  Ógleði, hausverkur, beinverkir, suð fyrir eyrum og pirringur dauðans.

Ég var síst að skilja hvað væri í gangi.  Hélt hreinlega að ég hefði jólaóverdósað.

Var samt í þvottahúsi. Fórnarlambsdæs.

Reifst hástöfum (á kurteislegan og ískaldan máta) við tvö tölvufyrirtæki, eitt opinbert þjónustufyrirtæki, póstburðarmann og kjötkaupmann og þar sem ég var búin að ná mér á strik reifst ég við  húsband líka.  Ok, aftur, reifst við alla ofannefnda nema húsband.  Hann var ekki heima.

Var að hugsa um að flytja að heiman, í tjald uppi í Heiðmörk, liggja þar matar- og vatnslaus, fá lungnabólgu, verða lögð inn á slysadeild þar sem öll íslenska þjóðin myndi fylgjast með hægfara brottför minni úr þjáðum heimi, þegar mér datt í hug að stinga mæli í eyrnafjandann á mér.

Viti menn, 39,5 á Anders Celsius.  Allt annað líf.  Nú er ég komin með það skjalfest upp á vasann að ég á bágt, get hent mér undir teppi með tölvu og rifið stólpakjaft á blogginu.

Einhver til í fæting?

Segi sonna.

Falalalalala og ég í góðum málum.