Henda á bak við hús - já, já

Í gær var eins og ég hefði malbikað allan Laugaveginn, hjálparlaust, án matar eða kaffihlés.  Ég var  einfaldlega eins og draugur. 

Ég hressist ögn þegar þessi fallegu systkini komu í heimsókn til ömmu og Einars, enda ekki lítið fútt í fá skemmtilegt fólk í innlit.

Jenný Una: Amma, taktu jólatréð, jólin eru búin, mamma mín segirða.

Amman: Jenný mín, amma ætlar að taka niður jóladótið á morgun (á morgun segir sá lati).

Barn: Nei núna skrass, jólasveinarnir eru farnir heim til mömmu sinnar, jólin eru bönnuð. Og svo hóf hún að plokka kúlur af tré.

Þetta varð til þess að jóladót var tekið niður og raðað í kassa en við lentum í smá vanda þegar kom að því að taka gervijólatréð saman (sem við keyptum í jólatréseklunni í fyrra), því barn stóð á því fastar en fótunum að trénu ætti að henda bak við hús, "aþí pabbi minn gerðiða".  Það tók smá tíma að útskýra, að hlutir væru ekki alltaf eins, allsstaðar, en Jenný Una, var ekkert sérstaklega sátt.

Svo héldum við Einar á Hrafni Óla til skiptis, en hann var vakandi og átti 2ja vikna afmæli í gær.  Hann horfði á okkur með fallegu augunum sínum og rak stundum tunguna út úr sér og geiflaði sig í framan.

Jenný: Hann ullar stundum, aþþí hann er svo lítill barn.  Amma þú mátt halda á bróðir mín af því ég er bílstjórinn og ég ræður alveg. What???

Og..

Amma farru varrlea, hann er mjög, mjög lítill.  En hún var svo sem ekkert að vanda sig neitt sérstaklega, þegar hún kom reglulega og "knústi" bróður sinn og kyssti svo það small í.

Og svo vorum við ein gamla settið og allt varð smá tómlegt. 

Við vorum farin að sofa, töluvert löngu fyrir miðnætti.

En jólin eru niðri.  Ekki kúlu að sjá, ekki dúk né kerti, sko jólakerti.

Svona er það gott að drífa sig í hlutina með aðstoðarmanni.

Hér er svo mynd af Maysunni minni og Oliver, sem þegar eru farin heim til London, ég get ekki beðið eftir að knúsa þau þ. 18. n.k.

Sunnudagsvæmnisblogg - eða pirringsjöfnun

 

Í gær var ég pirruð. Já, já, vill brenna við á bestu heimilum.  Líka mínu menningarheimili, þar sem bækur prýða alla veggi, hver fjölskyldumeðlimur spilar á eðalgígjur og meðan við borðum miðdegisverðinn, hlustum við á Heimskringlu eða aðrar fornbókmenntaperlur lesnar af hljómskífum.

Ekkert slömm hér, ónei.

Og nú pirringsjafna ég.

Mér líður vel, ég er í banastuði og ég er nærri því að drekka kaffi og blogga.  Kaffið ekki alveg til staðar svona, fremur en forn hljóðfæri, en drykki ég það, væri það örugglega innan seilingar, þar sem ég sit við mína kjöltutölvu og framleiði dásamlegan texta.

Þegar ég verð pirruð er það öðrum að kenna.  Auðvitað, ég sjálf er saklaus eins og nýfallin mjöll.  Ég er alltaf geðgóð, alltaf ljúf, alltaf leiðitöm og alltaf straujandi og sparslandi.

Það er svo mikið af fíflum sem trufla tilveru mína.

Og svo er eftir að sjá hvort húmorsleysiseintökin eru að trufla hana líka.

Í eldhúsvaski bíða mín ein fjögur glös og slatti af undirskálum.

Engir pottar eða pönnur.  Reglusemin í hávegum höfð.

Já, já, það er satt þetta með vaskinn, allt hitt er uppdiktað kjaftæði, af því ég var í kjaftæðisstuði.

Það er líka satt að ég er að hlusta á BB King.  OMG hvað heimurinn hefur alið af sér marga snillinga.

Í dag sé ég Jennslubarnið og lillemann hann Hrafn Óla, ég er heppin kona.

Núna fer ég og tek til höndunum, skelli mér svo bloggvinahring og geri aðra hluti sem mér finnast skemmtilegir.

Hva! Er ekki lífið dásamlegt?

Það finnst mér.

Og nú þegar ég hef pirringsjafnað, haldið þið að það sé ekki í lagi bara, einhvertímann eftir hádegið að taka Lúkasinn á bölvaða kaþólsku kirkjuna sem er að biðja presta sína að biðja fyrir börnunum sem þeir sjálfir hafa misnotað kynferðislega? 

Kemur í ljós.

En hef ég sagt ykkur að þið eruð stundum lífgjafar mínir, elsku bloggvinir og aðrir gestir.  Þið eruð upp til hópa svo skemmtileg og klár og fullt af öðru jákvæðu, sem ég má ekki vera að, að telja upp, vaskurinn bíður.

Later alegater!

Úje

Ég alkinn

 

Á morgun á ég 15 mánaða edrúafmæli, (á morgun hvað, það er kominn sá 5. sé ég núna).

En í kvöld var ég eitthvað ónóg sjálfri mér og gat ekki fest hugann við neitt, fann mér ekkert að gera, mér leiddist og ég var pirruð.  Sum sé ekki gott mál fyrir alkann mig.  Sem betur fer hendir þetta sjaldan, en ég verð alltaf jafn óróleg, jafnvel óttaslegin þegar mér líður svona.

Ég fann enga ástæðu fyrir líðaninni, þannig að ég hætti að velta mér upp úr af hverju og fór að leita lausna.  Ég var nýbúin að lesa í AA-bókinni, þannig að ég endaði við sjónvarpið.  Ég fletti, (flett,flett) milli stöðva og á norsku sjónvarpsstöðinni var verið að sýna "Leaving Las Vegas" sem er ein öflugast mynd um eyðingarmátt alkahólismans sem ég hef séð, enda fjallar hún um mann sem ákveður að drekka sig í hel.

Svei mér ef ég fékk ekki trú á almættinu, upp á nýtt.  Þarna fékk ég inn með skeið, allan viðbjóðinn sem hinn virki alki gengur í gegnum og þarna endar alkinn dauður eftir að hafa eitrað fyrir sér með brennivíni þar til yfir lauk.

Og nú sit ég hér svo sæl og róleg, mér leiðist ekki lengur, hjarta mitt er bara fullt af þakklæti fyrir að hafa fengið hjálp, áður en það var of seint.

Eins og amma mín sagði alltaf; manni verður alltaf eitthvað til bjargar.

Það er sæll og glaður alki sem leggst til svefn núna eftir að ég kem þessari snúru minni í loftið.

Fimmtán mánuðir er nokkuð góður tími.  Ha???

Farin edrú að lúlla.

Góða nótt elskurnar mínar.

Úje.

Árás úr launsátri - ég í þörf fyrir áfallahjálp

Ég er búin að koma mér upp vandmáli (sjúkdómi jafnvel), en það er bloggið.  Ég gerði mér enga grein fyrir að ég yrði að taugahrúgu vegna þess að mér tækist ekki að komast inn á fargings bloggið til að lesa og kíkja á framvindu mála, þegar allt krassaði í dag.

En í dag komst ég að því að ég er í ógeðslega mikilli krísu út af árásinni sem gerð var á blog.is, sem gerði það að verkum, að ekki kjaftur hefur komist inn á síðuna mína, og ekki þá ég heldur, jesúsinn minn!

Ég var reyndar ekkert að pæla í blogginu fyrr en seinni partinn í dag, að ég settist niðurí  miðjum þrifum, til að fá mér sígó og kíkja á bloggið.  Ekkert gekk, allt lá niðri.  Það var þá að mér fannst þessa knýjandi þörf að komast inn á mitt persónulega blog.is, og ég hófst handa við að framfylgja einbeittum vilja mínum.

Það er skemmst frá því að segja að ég lenti í því sama og margir aðrir, komst hvorki lönd né strönd.

Ég brotnaði niður, ég grét, fleygði mér í sinnum þrír í veggi, titraði, hjartað var á leiðinni ofan í maga, ég varð rauðdílótt í framan og ég varð að anda í bréfpoka, brúnan sko.

Nú er minn eðlilegi húðlitur (sem er doldið út í grænt og grátt svona) að koma til baka, hjartað er að ná eðlilegum slagfjölda á mínútu og ég þarf ekki að anda í pokaskömmina lengur, guði sé lof.

Án alls fíflagangs þá fannst mér frekar óþægilegt að bloggið lægi niðri en ég eins og fleiri er vön a kíkja inná, af og til yfir daginn, en það er eins og að skreppa í pásu með góðum kunningum.

En nú erum við komin heim, óslösuð, það er flott.

Var ég búin að sejga ykkur að ég skúraði eins og berserkur til að fá útrás fyir skelfingu mína þegar verst lét?

Ekki?

Ok þá vitið þið það núna.

Kem eftir smá.

Úje

Á ábyrgð lækna?

Ég las í Mogganum að kona hafi verið heima hjá sér meðan hún framkvæmdi fóstureyðingu með þar til gerðri pillu.  Það kemur fram eindreginn vilji konunnar að hafa haft þennan háttinn á.

Það er ekki hægt að blogga um fréttina. 

"Fóstureyðingarpillan er lyf sem konum er gefið með tveggja daga millibili og brýtur niður slímhúð legsins. Á meðan hún er að skolast út er ætlast til þess að konur séu á spítala. Konan segist þó um síðir hafa fengið leyfi læknis til að eyða fóstrinu heima hjá sér."

 

Fyrir utan hvað mér finnst þetta kuldalegt þá langar mig að vita hvort læknirinn beri ekki ábyrgð hérna, þ.e. ef eitthvað óeðlilegt hefði komið uppá?

Blæðingar geta orðið miklar við notkun svokallaðrar fóstureyðingarpillu.

Hvað næst, getur maður þjarkað sig í gegnum minni háttar inngrip heima í stofu?

Kannski gegnum síma?

Mér er eiginlega hálf ómótt eftir þennan lestur.

Sjá hér.

Krúttsería

Ég lofaði og nú stend ég við.

Ég á að gæta bróður míns (en vúps... hann hefur skroppið eitthvað frá)!

Jenný Una hjálpar til í eldhúsinu!

Jenný Una, Jökli, Erik og Einar sem er að þamba kókið sitt.  Hm.. skamm Einar! Kók er á bannlista.

Jenný Una gætir Hrafns Óla svo vel meðan hann sefur..

..og svo leggur hún sig svo fallega hjá honum líka

Jæja ég lofaði myndum, hér getið þið borið þær augum.

Farin að hlusta á "the pres"

Síjúgúdddpípúl.

 

 

 

 

Gleðilegt ár og fleira smátt og gott

Mér líður eins og ég hafi orðið undir valtara, svei mér þá.  Ég var sofnuð fyrir miðnætti í gærkvöldi og það hefur ekki gerst í árafjöld með örfáum undantekningum.  Og ég sem tími ekki að sofa á kvöldin, þegar ég get haft það huggó við kertaljós, með bók í hönd.  Jább, moi er byrjuð á Bíbí.

Afmælið hennar Jennýjar Unu var frábært, öll börnin voru skemmtileg og góð og Hrafn Óli svaf af sér partýið, enda er hann svo lítill.  Myndir verða settar inn í dag.

 

Maysa mín, Robbinn og Oliver voru í mat og það var yndislegt.  Oliver vildi bara að amma og Einar ættu að koma að leika.  Hvað við og gerðum.  Lásum bækur og lékum okkur mikið og skemmtilega.  Verst að ég næ því ekki úr huganum á mér að hann er að fara aftur, rétt nýkominn en nú get ég huggað mig við að ég hitti hann í London þ. 18. n.k.  Oliver er ótrúlegur.  Hann er jafnvígur á ensku og íslensku.  Hann hefur bætt við sig heilum helling í íslensku á þessum stutta tíma sem hann hefur verið hér núna, alveg eins og svampur drengurinn.  Það er þó eitt sem er að vefjast fyrir honum og það er eftirfarandi: Hann heitir Oliver Einar, móðurafi hans heitir afi Einar, og skáafinn heitir líka Einar.  Alleg eins, segir Oliver og er alveg hissa.  Þó tók steininn úr í gær þegar við fórum í að lesa Einar Áskel.  Ha???? sagði barnið, heitir líka Einar???  MANY ALLEG EINS!!!  Er það nema von.

(Myndir frá ömmu-Brynju, önnur frá Þorláksmessumorgni og hin frá pakkaopnun á Aðfangadagskvöldi)

Hér verðum við hippahjónin tvö í kvöld.  Það verður notalegt.  Mun að sjálfsögðu elda eitthvað sem hæfir tilefni dagsins, en ég er eiginlega komin með nægju mína af steikum og ullabjökkum.  Reyni samt, get ekki verið þekkt fyrir að vera með eitthvað pöpulskt í matinn.  Ónei.

Annars langar mig að þakka ykkur öllum, sem lesið síðuna mína, fyrir gamla árið og allar skemmtilegu stundirnar.  Bloggvinir mínir fá sérstakt knús, því þá er mér farið að þykja extra vænt um.  Yndislegt fólk, bloggarar, amk. MÍNIR bloggarar og þið hafið öll auðgað líf mitt á einhvern máta.  Með sumum hafa tekist nánari kynni, aðra þekkti ég fyrir og hver einasti einn sem ég les hjá á pláss í hjarta mínu, og þetta er hámark tilfinningaseminnar, þegar ég á hlut.  Nú verð ég að væmnisjafna eftir hádegið.

Ég er líka viss um að edrúmennskan mín hefur gengið svona vel, m.a. vegna þess að ég hef bloggað um alkahólismann minn og þið hafið bakkað mig upp í baráttunni.  Takk fyrir það.

Nú, Dúa vinkona mín, Búmmerangsdóttir, er byrjuð að blogga aftur.  Hún segir reyndar að hún hafi byrjað að þessu sinni til þess að geta uppfyllt áramótaheit sitt um að hætta að blogga.  Konan er bara svona.  Ég hvet ykkur til að kíkja á hana og hvetja hana til bloggafreka á nýju ári.  Bloggheimar eru fátækari án hennar. 

Falalalalala og gleðilegt ár.

 

Lítil stúlka á afmæli í dag!

Jenný Una Eriksdóttir er þriggja ára í dag.  Hvorki meira né minna.  Eftir þessum degi hefur verið beðið lengi, eiginlega alveg síðan hún varð tveggja ára.

Hann hefur ekki gengið áfallalaust fyrir sig, þessi blessaði dagur, en þegar að pabbi hennar var á leið að ná í afmælisbarnið ásam dúkkuvagni og öðrum fylgihlutum, vildi ekki betur til en svo að hann festist í risastórum vatnsflaumi hérna í brekkunni.

Einar fór af stað og reyndi að aðstoða, ekkert gekk og nú voru góð ráð dýr.  Afmælisveisla á að hefjast klukkan þrjú og heiðursgesturinn sjálfur fastur hjá ömmunni uppi í Seljahverfi.

Hverjir björguðu málinu?  Björgunarsveitarmenn, en ekki hvað.  Er það nema von að kona hafi kvatt til að  fólk keypti flugelda af þeim og engum öðrum.

Ég mun elska þá eins lengi og ég lifi, vegna þess að fyrir þeirra tilstuðlan bjargaðist dagurinn hennar Jennýjar Unu.

Nú er amman á fullu, að taka sig til og mæta í partíið.

Myndin er nýleg af Jenný og pabba hennar að gera sig klár fyrir jólin.

Þið sjáið að Jennslan er búin að greiða pabbanum og hann mjög fínn.

Fréttir úr veislu síðar.

Leitergæs.

Úje

Æi hoppum inn í nútímann og dömpum völvunni!

 

Er ekki kominn tími á að dömpa völvunni?  Ég meina, þessir spádómar eru algjör steypa.  Seint í  september sat ég á biðstofu læknis og sá völvuspána fyrir þetta ár sem nú er að líða og ég lá hláturskasti.  Það var ekkert sem komst nálægt því að hafa ræst.  Frekar að hlutirnirhefðu farið  í þveröfuga átt, svei mér þá.

Kannski er þetta bara skemmtileg lesning, svona eins og dægradvöl, fólk les sér til gamans og gleymir svo lestrinum samstundis.  Það er ekki líklegt að manneskjur séu með Vikuna í töskunni allan ársins hring og um leið og eitthvað er í gangi vaði það í blaðið og beri málin saman við völvuspádóminn. Alveg; flett, flett, hvað segir völvan um þetta?  Geggjuð tilhugsun annars.

Ég ætti bara að brosa og láta þetta ekki fara fyrir brjóstið á mér, það er ekki eins og þetta sé meiðandi.

En það hefur eitthvað gerst með mig undanfarin ár, ég er orðin svo gagnrýnin á allt sem heitir andleg málefni, spádómar og kukl.

Einu sinni gleypti ég við öllu, trúði öllu og átti ekki til gagnrýna hugsun þegar svona málefni voru annars vegar.

Núna vanda ég valið, alveg einstaklega vel og vandlega.

Það er ekki margt sem stendur eftir en samt örlítið og fj.. fjarri mér að ég ætli að upplýsa nánar um það hér.  Fólk hefur verið sett í treyjur með undarlegum ermum fyrir minna

Þess vegna fara svona patent spádómar fyrir brjóstið á mér.  Stjórnin springur, borgarstjórnarmeirihlutinn líka, svart útlit á peningamarkaði og atvinnumarkaði líka (er ekki þetta svartsýnisraus í hverjum einasta fréttatíma þessa dagana?) og það krúttlegasta, tammtatatamm, að tveir þjóðþekktir menn deyi á næsta ári!! Hverjar eru líkurnar hérna, á að amk tvær manneskjur sem þekktar eru í þessu litla þjóðfélagi fari  EKKI yfir móðuna miklu á árinu 2008?

Svo segir hún að jafnréttismálin hreyfist hægt (vá, ég hissa, þau eru nefnilega alltaf á svo mikilli fart) og að umræða um femínisma sé komin út í tóma vitleysu.  Þarna er völvan með  skoðun en ekki spá, bara svo það sé á hreinu.

Kommon.

Ég mun að sjálfsögðu éta yfirhöfn eða eitthvað, ef spádómnum um ríkisstjórn slær inn. Ójá.

Úje

 

Völvan spáir stjórnarslitum

Hinn krúttlegi "stríðnispúki"

Við lestur viðtengdar "fréttar" segir Mogginn frá fegurðarsamkeppninni sem Ómar Alkóamálsvari, hefur stofnað til á mætum konum, sem allar eru áberandi í þjóðfélagsumræðunni.  Þeir kalla hann "stríðnispúkann", Ómar sko.  Svo dúllulegur strákurinn.

Ómar segir í fréttinni:

"Ég held að það hljóti nú allir að sjá, að þetta er nú bara góðlátlegt grín," segir stríðnispúkinn Ómar R. Valdimarsson. „Ég trúi ekki að þær séu svo heitar í baráttunni að þær hafi týnt öllu skopskyni."

En ætli Mogganum og Ómari finnist eðlilegt að viðkomandi konum finnist eftirfarandi fyndið?  En hér er smá sýnishorn af athugasemdum með færslunni.

 

Katrín Anna!

Yrði gaman að sjá hana í Hagkaups-bæklingi :) 

Geiri (IP-tala skráð) 22.12.2007 kl. 02:46

Kýs að svara þessu seinna, þyrfti að vera með 3-4 bjóra í mér til þess að vera dómbær.

Róbert Þórhallsson, 22.12.2007 kl. 13:14

 

mér hefur Svandís alltaf vera þokkafull kona og er jafnframt þeim kosti gædd að tala ekki með rassgatinu. hún fæt mitt atkvæði.

það er ótrúlegt hvað sumt fólk verður ljótt þegar það opnar munninn og fer að tjá sig.

Brjánn Guðjónsson, 22.12.2007 kl. 17:08

 Hurru ég held að maður þyrfti að hella í sig heilum kassa af bjór til að hafa áhuga á þessum dömum,eða þá búinn að vera á eyðieyju í mörg ár aleinn,örugglega að maður myndi samt ekki sjá neitt heillandi við þær.

Gísli Gunn (IP-tala skráð) 22.12.2007 kl.  

Já það má segja að rassgatið sé til margra hluta nytsamlegt.  En að það að tala með því er ekki eitt af þeim, sama hvað sumir reyna mikið! Hugsa að sú sem gerir sér minnstu vonir um að eitthvað af viti komi þaðan út, fær mitt atkvæði..

SkúliS, 23.12.2007 kl. 17:17

af mörgu illu er skást best heyrði ég einhvern tíman, en held að allar séu alllar fyrir neðan dómsviðs hvers manns með sjón, og laaang fyrir neðan alla með heyrn, fokkíng væl í þessum feministum:@

Gabriel Alexander Joensen (IP-tala skráð) 23.12.2007 kl. 17:42

11

Mér finnst alveg vanta hana Kristínu Tómasdóttur en hún hefur oft verið titluð femínisti í viðtölum og skrifum, held meira að segja að hún sé skráð slík í símaskránni, allavegna mun fallegri en þessar skeifur og þeim mun líklegri til að fanga athygli mína þrátt fyrir innihaldslaust tuð og væl.

Arnþór (IP-tala skráð) 23.12.2007 kl. 18:07  

Kemur rosalega á óvart að öfgafeministarnir líti allar út eins og hestar. Ég skal halda kjafti daginn sem ég sé myndarlegan feminista. Það mun samt aldrei gerast.

Jón Fannberg Magnússon (IP-tala skráð) 23.12.2007 kl. 19:09

ég mundi nú alveg vera til í þessa Katrínu ;)

Óli (IP-tala skráð) 23.12.2007 kl. 20:40  

það er ekkert hægt að kjósa.. hverjum dettur svona vitleysa í hug? það ætti að banna allt svona feministakjaftæði tala nú ekki um þegar fólk er farið að búa til fegurðarsamkeppni eins og þessa... það er engin þarna nógu ung til að geta fengið atkvæði nema þá frá einhverjum getulausum köllum sem halda að þær séu fallegar því það er einhver búin að segja við þá að þetta sé sjúkt flottar gellur

stefan (IP-tala skráð) 23.12.2007 kl. 22:55

Sóley Tómasdóttir fær mitt atkvæði, hún er svo fallegar þegar hún æsir sig. Hún er líka svo vinstri væn í útliti.

Kjartan Vídó, 24.12.2007 kl. 11:56

Ég hef tapað húmornum - í bili. 

Guði sé lof fyrir hversu fljót ég er að ná mér eftir áföll lífsins (úje).

Fegursti femínistinn valinn