ALLT VAÐANDI Í NARJUM

Þegar ég var í London sumarið 1970 og eitthvað, sum sé í árdaga, var nýjasta trendið að kaupa sér pappírsnærbuxur.  Flott á djammið og svona.  Mjög hentugt.  Nota og henda.  Heilu skóglendin féllu þetta sumar fyrir mér og vinkonunum.  Þetta var auðvitað fyrir svo löngu síðan að það var ekki búið að búa til orðið náttúruvernd, ekki einu sinnið búið að forma hugsunina.  Ég var líka svo mikil erhedd að mér hefði staðið á sama.  Algjörlega á sama. 

Ef löggan hefði gert húsrannsókn á þessum tíma í Londres, þá hefðum við verið í vondum málum.  Nærbuxnalagerinn  var umfangsmikill.  Ég hugsa að við höfum verið óverdúarar við stelpurnar.

Nú er búið að handtaka einn nærbuxnasafnara í USA og dæma hann í fimm ára fangelsi. Hann stal meira að segja nærfötum frá einni í vinnunni.  Hvernig fór hann að því?  Var hún alltaf með aukasett í töskunni sem hann þá læddist í í hádeginu?  Hvernig komst konan að því að eitthvað af nærfatahrúgunni heima hjá gæjanum var hennar?  Ég meina, fór hún í lögreglufylgd og rótaði í gegnum hauginn?

Bítsmí.

 

 

Nærfataþjófur dæmdur í fimm ára fangelsi

NÚ HREINLEGA ER MÉR ALLRI LOKIÐ

Bloggvinir mínir eru svo ógisla fyndnir.  Hún Huld (www.ringarinn.blog.is) sendi mér afturhiliðina á dansara dagsins. 

Nú er hægt að njóta bæði að aftan og framan.

Ekkert "frontside only" kjaftæði.

Ælofðismen!

LYFJUMAFÍA?

 

Svo krúttlegt þegar risarnir í bransanum svona yfirleitt, missa andlitið og hvæsa framan í minni spámenn.  Lyfja er hér í hlutverki Guðföðurins og gerði Borgarnesapóteki tilboð sem þeir gátu ekki hafnað.  Þeir hætta auðvitað ekki að stækka og bólgna hjá Lyfju fyrr en síðasta smáapótekinu hefur verið útrýmt.

Það verður ekki leiðinlegt að hafa um tvo kosti að velja.

Lyfju eða Lyf og heilsu.

Ég er með þessa sömu tilfinningu vegna matarinnkaupa.

Á ég að fara í Hagkaup?  Nóatún.  Eða... fokkings Fjarðarkaup (sem er laaaangt í burtu)?

Þetta er að verða eins og á einokunarárunum fyrstu.  Þegar forfeður okkar og mæður fengu maðkað mjöl eins og ekkert væri eðlilegra.

Ég er farin að skilja hvernig þeim hefur liðið.

Æmsóhört.

Hótuðu gjaldþroti

ÞESSU STAL ÉG..

Í athugasemdakerfi hjá einhverjum bloggvini.  Ég er í kasti.  Hann er svo lífsglaður þessi að hann ætti að vera skylduinntaka fyrir augun á morgnanna.

Maðurinn er ákveðinn í að njóta lífsins.

Úje

BLYGÐUNARSEMISBROT-HA??

Það er stórskemmtilegt að vakna á svona fallegum föstudagsmorgni.  Teygja úr sér, fá sér sígó (frussssss) og drekka kaffið sitt.  Ég hló með sjálfri mér þegar ég las þessa frétt um strípalingana 3 í N1-fánunum, hlaupandi um allt upp í Mosó.

Ég er hins vegar að drepast úr forvitni.

Hvar skildu þeir fötin sín eftir?

Pæliði í eftirleiknum.  Alsberir í leigara og með timburmenn dauðans.

Ég,

glotti kvikindslega.

Bætmí

Strípalingar handteknir í Mosfellsbæ

BÓKASKÁPURINN MINN

Í dag hef ég verið upptekin.  Beisiklí á hvolfi. M.a. er ég byrjuð á því vonlausa verki að taka til í bókahillunum.  Þessi mynd hér að ofan er af bókum í röð og reglu miðað við ástandið hjá mér.  Það eru mannháir staflar (dvergháir ok) ofan á hillunum og ég bíð eftir að heilu ritraðirnar fari í hausinn á mér.  Merkilegt annars hvað safnast í hillurnar.  Ég helt að ég hefði látið allar "unglingabækurnar", þessar sem hafa fylgt mér frá því á ástarsögutímabilinu, en ég datt í þær alveg upp að 23ja ára aldri eða svo (hefði heldur dáið en að viðurkenna það), í kassa niður í geymslu en í staðinn hef ég troðið þeim í hilluna.  Knut Hamsun, margar ljóðabækur og fleiri bókmenntaperlur lentu hins vegar í kjallaranum.  En hvað um það.

Ég fann tvær bækur eftir Snjólaugu Bragadóttur (ólesnar, ég sver það).  Önnur heitir "Gefðu þig fram Gabríel" og hin "Lokast inn í lyftu".  Eina sem ég man úr þessum bókum hennar Sjólaugar er,  að það var alltaf verið að gera upp gömul hús, mennirnir hlógu "lágt" (svona sexý af því þeir voru með yfirhöndina) og svo var eldað læri á hverri blaðsíðu.  Nú ætla ég að lesa þessar tvær við tækifæri.  Maður verður að vera tjúnaður inn á hinn íslenska bókmenntaheim.

Ég fann líka ritröð sem heitir "Svenska Milljonärer" sem mér er fyrirmunað að átta mig á.  Ekki beint í mínum stíl.  Ég átti það þó til á námsárum  mínum í Svíþjóð að kaupa bækur á uppboði og þá flutu með í kössunum alls konar undarlegar ritsmíðar.

Btw. Mér hefur alltaf fundist það eiga að vera kílóaverð á bókum.  Bara fara í bókabúðina og velja í körfuna og borga eftir vigt.  Þá gæti maður tuðað yfir kílóaverði á bókum, dilkakjöti, grænmeti og mjólkurvörum,   svo ég tali nú ekki um verð á sólarlandaferðum.

Ég,

eins og rykfallinn bókaormur.

Úje

BRJÁLAÐ VÖRUMERKI OMG

Ég hef engan áhuga á bílum.  Hef aldrei haft og mun aldrei hafa.  Bílar eru fyrir mér kassi á fjórum hjólum sem maður kveikir á og keyrir.  Þ.e. sem aðrir kveikja á og keyra..... mig.  Ég er ein af þeim sem alltaf segi VÁÁÁ þegar bíll fer í gang.  Mér finnst það stórkostlegt kraftaverk að það skuli með lykli vera hægt að kveikja á apparatinu.  Auðvitað er þetta blöðruheila-afstaða til þarfasta þjónsins en ég er svona að reyna að undirstrika vanþekkingu mína á bílum með því að játa allt.  Beinlínis allt.

Ég hef stundum hugsað um það hvað ég myndi gera ef ég yrði vitni að óhappi í umferðinni eða ráni þar sem ræningjarnir hverfa á braut í bíl.  Ég væri í vondum málum, löggan líka en afbrotamennirnir væru í góðum gír og með heppnina með sér.  Ég þekki Wolksvagenbjöllur, Merzedes Benz og Rolls Royce.  Svo þekki ég strætó og gömlu Citroen bílana sem eru ekki til lengur.  Þar með er það upp talið og þó líf mitt lægi við gæti ég ekki nefnt aðra bíla.

En hvað um það.  Þessi fyrirsögn, "Ferrari brjálast" varð mér tilefni til þessarar hugleiðingar.  Hvernig getur vörumerki brjálast?  Eða er greifi Ferrari enn á lífi, sum sé persónan Ferrari.  Ég veit það ekki en mikið rosalega eru þeir orðnir líbó á Mogganum.

Er einhver arfaruglaður kommúnisti af gamla Þjóðviljanum búin að fá vinnu þarna?

Demdifænó - demdifæker!

Ferrari brjálast yfir að McLaren skyldi sleppt við refsingu

SKIPTIR ÞAÐ MÁLI..

..hvort Jim Morrison óverdósaði í baðinu eða á næturklúbbi?  Nei, ég held ekki.  Það er alveg jafn sorglegt þegar ungt fólk deyr, hvernig svo sem dauðann ber að höndum.  Það er einfaldlega gömul og ný saga.

Ég elska Doors og þar fyrstan í flokki Morrison.

Sama gildir um Janis Joplin, og..

Jimi Hendrix,  og..

Brian Jones, og..

fleiri sem ég ætla ekki að telja upp því þá fer ég á víðáttubömmer.  Þetta fólk dó í blóma lífsins út af ofnotkun á dópi og brennivíni.

Svo fjandi sorglegt.

Dem

 

Lést Morrison í næturklúbbi eða í baðkarinu?

BANNAÐ - BANNAÐ - BANNAÐ

Nú er bannað að reykja í öllum kvikmyndum sem Disney fyrirtækið framleiðir.  Ég minnist þess nú ekki sérstaklega að í myndum félagsins hafi reykjandi fólk vaðið mikið uppi.  En hvað með það, um að gera að láta allt sem tilheyrir raunveruleikanum bara hverfa.

Nú má ekki reykja (handritahöfundar heimsins - út með retturnar)

Næst verður bannað að drekka áfengi

Svo verða allir að vera í kjörþyngd í bíómyndum

Síðan verður bannað að geraða í bíómyndum, kyssast og sollis

Ekki væri verra ef ruslfæði hyrfi af matarborðum söguhetjanna

Svo endar þetta með steingeldum engladansi.

Ég hlakka alveg svakalega til.

Jeræt

Engar reykingar í kvikmyndum Disney

AF VINDI, TRJÁM OG PÍNKULITLUM ÍSUM

Hún Jenny Una Erriksdóttirrr kom í heimsókn í gær.  Ég stóð með hana í fanginu við eldhúsgluggann og við vorum að horfa á fallega tréð fyrir utan.  Í þessu tré á vindurinn heima, allavega heldur Jenny Una því fram. Á undanförnum mánuðum höfum við mikið spekúlerað í hegðun vindsins og trésins.  Þetta fór okkur nöfnunum á milli.

Jenny: Amma, vindurinn er að leika sér í trénu og hann er ekki reiður.

Amma: Já það er rétt elskan, hann ruggar trénu bara pínulítið.

Jenny: Vindurinn má ekki vera reiður við tréð og vera með læti, þá brotnar það og það kemur blóð.

Amma: Vindurinn er alveg rólegur núna og tréð meiðir sig ekki neitt.

Jenny: Ef tréð meiðir sig og það kemur blóð þá á amma að gefa plástur, stóóórrran plástur, alleins og Jenny (hún rekur fram pínulítinn putta með kisuplástri). Vindurinn er samt alleg góður, hann bara hlaupa heim til mömmusín stundum.

Amman: (orðin andaktug í framan vegna hins heimspekilega þenkjandi tveggja ára barns), já Jenny mín það verður að hjálpa trénu ef það meiðir sig.

Jenny: (amman sér  barn næstum því glotta út í annað) ef það kemur blóð þá á tréð að fá ís.  Jenny með plástur má Jenny fá "pínulítinn" ís? (barn veit að það eru ekki til pínulitlir ísar og ekki heldur risastórir) Geððuða  amma mín?

Amman: Hm... og gefst alla leiðina upp.