Er það satt, eretta búið?

Miðað við hvað ég er lítið hrifin af Eurovision þá er það algjör hvalreki fyrir bloggarann í mér.

Ég hef bloggað um þessa "keppni" frá öllum mögulegum vinklum og sjónarhornum.

Stórskemmtilegt alveg.

Þetta er náttúrulega samkoma sem býður upp á ótrúlega fjölbreytt bloggefni.

Ég gladdist líka í forhertu hjarta mínu við að sjá Jóhönnu á Austurvelli og allt fólkið sem tók á móti henni, sólin, veðrið og gleðin var skemmtileg tilbreyting.

En af því ég er að kafna úr jákvæðni þá verður að neikvæðnijafna.

Ég og Sara dóttir mín hugsuðum (og sögðum, ekki mikið fyrir að brenna inni með hugsanir okkar við mæðgur) strax það sama: Vá, þvílíkur fólksfjöldi, hvar var allt þetta fólk í Búsáhaldabyltingunni?

Og ég er enn að velta því fyrir mér.

En...

Eftir að hafa hlustað á "Er það satt, eretta búið?" með Jóhönnu Guðrúnu "okkar" og "Farytale", með  geistlega Alexander "þeirra", svo oft að ég get ekki talið það, ja þá myndi ég ekki gráta það að heyra hvorugt lagið aftur í þessu lífi og jafnvel því næsta.

Ekki miskilja mig, ég er hrifin af laginu hennar Jóhönnu og Norska lagið kom mér í gott skap, en það var fyrir ca. milljón skiptum síðan.

Sko, á milli þess sem er óhóflega mikið annars vegar og  geðveikri ofspilun hins vegar, er hárfín lína (----------) .

Hér og í Noregi hefur verið böðlast yfir þessa línu.

Stopp, anda, stanga úr tönnum og fara að gera eitthvað annað.

Hefur einhver heyrt um meðalhófið?

Og gleymdi ég að segja ykkur að mér er illt í eyrunum?

Já, gleymdi ég því.

Okei, mér er hryllilega illt í eyrunum.

En af því að við nærriþví unnum Eruovision, veðrið er dásamlegt, Jóhanna Guðrún yndisleg og ég hef átt dásamlegan dag algjörlega fyrirhafnarlaust, þá hefur þessi dagur líka haft stóra þýðingu fyrir mig og minn kærleikshelming í jákvæðum skilningi.

(Nei, leyndó, ekki orð).

Ergó: 17. maí mun mér seint úr minni líða.

Og nú verður haldið munni um Eurovision þar til næst.

Og þetta er ekki loforð, þetta er hótun.

Is it true, is it over?

Jabb, algjörlega þangað til næst.

Sérstök móttaka fyrir Jóhönnu

Athugasemdir

[Lára Hanna Einarsdóttir, 17.5.2009 kl. 23:50]

"Vá, þvílíkur fólksfjöldi, hvar var allt þetta fólk í Búsáhaldabyltingunni?" Ég hugsaði nákvæmlega þetta sama þegar ég horfði á sjónvarpið.

Og ég hugsaði líka: "Af hverju er núna hægt að kosta öllu þessu til til þess að sjónvarpa í beinni?" RÚV sjónvarpaði ekki einum einasta mótmælafundi á Austurvelli í beinni, ef ég man rétt. Og aðeins einum borgarafundi í Háskólabíói.

Þá var um að ræða efnahagshrun og líf heillar þjóðar - núna er um að ræða eitt sönglag og gott gengi í sönglagakeppni.

Er ekki eitthvað athugavert við forgangsröðunina? 

[Steingrímur Helgason, 18.5.2009 kl. 00:23]

Næ ekki samhenginu, of vitlauz efalauzt til.  Einhver gömul 'sjallaród' í mér gæti náttla sett fram að seldar auglýzíngar næðu að borga brúzann fyrir Simma & kó, já & þezza í ESB gardínunni.

En, Lára Hanna, ég skelfizt það dáldið að Jenfólið fari að 'fótboltablogga' á fullu næzta haust reyndar. 

Þegar eitt vígi fellur, skelfur það næzta.

[Lára Hanna Einarsdóttir, 18.5.2009 kl. 01:05]

Zteingrímur minn... Fyrr frýs í Helvíti en að Jenfóið fari að fótboltablogga! 

[Hilmar Gunnlaugsson, 18.5.2009 kl. 01:41]

Á Austurvelli voru samankomin um 5.000 manns en mest mættu um 7.000 manns í mótmælin.

Jóhanna Guðrún fékk glæsilegar mótökur og var vel að þeim kominn.