Nýr meirihluti staðreynd!

Skv. visi.is þá er nýr meirihluti staðreynd í Reykjavík.

Sjá hér.

Óskar sagði ósatt.

Fyrir nú utan alla hina lygarana í borgarpólitíkinni.

Það tíðkast nú klækjastjórnmálin í Reykjavík.

Verði þeim að góðu.

LYGAVALSINN

Fullyrt að samstarfi hafi verið slitið

..og nú súa ég

"Getnaðarvarnapillur sem milljónir kvenna um heim allan nota geta raskað náttúrulegum hæfileikum til þess að þefa uppi heppilegan maka."

Fyrirgefið gott fólk en var ekki hægt að sturta þessum sannleika út úr sér aðeins fyrr?

Ég skil núna af hverju ég sit uppi með fjölmarga fyrrverandi eiginmenn?

Þeir eru alveg fínir sko, en dem, dem, dem, kostnaðurinn við allar þessar giftingar.

Ég gæti átt milljónir.

Ég súa pillufyrirtækjunum sem ég hef skipt við í gegnum tíðina.

Arg.

 

 

Hr. Rangur valinn vegna pillunnar

Fyrirgefið á meðan ég æli

Það er ekki hægt að láta það eiga sig að bregðast við hringavitleysunni í borginni.

Að horfa á þessi pókerfés pólitíkusanna og þá er ég að tala um Kjartan Magnússon og Óskar Bergsson sem sjá má í viðtengdri frétt.

Og Kjartan er spurður; er ekki kominn tími til að eyða óvissunni?

Kjartan: Það er engin óvissa.

Það er nefnilega það!

Þetta staðfestir það sem ég reyndar vissi að hagsmunir almennings í borginni er ekki inn í þessari jöfnu og klækjaleik íhaldsins.

Hagsmunir okkar eru ekki með á teikniborðinu.  Þetta lið er þarna til að bjarga eigin rassi og það er það eina sem skiptir máli.

Ég að minnsta kosti lýsi því yfir að mér er slétt sama hvernig þeir líma þessi brotabrot sín saman til að viðhalda meirihluta, því Sjálfstæðisflokkur ásamt Perlufestus eru algjörlega búnir að setja niður sína síðustu kartöflu í garði hins almenna borgara og það nánast án tillits til pólitískra skoðana okkar.

Það er sorglegt að horfa upp á þetta dag eftir dag, mánuð eftir mánuð.

Fyrirgefið meðan ég bregð mér frá og gubba.

Og aulahrollur ársins fram til dags dato er auðvitað þegar borgarfulltrúar Sjálfstæðisflokksins fóru út úr ráðhúsinu með því að nota brunastigann.

How pathetic can it get?

Óvissa um meirihlutann

Meðvirkni?

Ég og Sara dóttir mín vorum í símamaraþoni áðan og vorum að ræða um meðvirkni.

Hvað er meðvirkni?

Samkvæmt sumum þá flokkast það undir meðvirkni að rétta hjálparhönd, veita stuðning og gera greiða.  Moi er ekki sammála.

En ég er ansi meðvirk samt held ég.

Einhver sagði mér einhvern tímann að það væri meðvirkni ef maður fengi aulahroll.  Að það væri bullandi meðvirkni ef maður fæli andlitið í höndum sér ef einhver annar gerði sig að fífli.  Að slík hegðun væri dæmi um lélega sjálfsmynd.

Ég er algjör aulahrollur en ég neita því alfarið að ég sé með lélega sjálfsmynd.  Ég er beinlínis ástfangin af henni nýju Jenný Önnu, finnst hún hipp og kúl og ógeðslega töff vúman.

Ég get ekki horft á sjónvarpsþáttinn "Tekinn" (ekki bara af því hann er hundleiðinlegur), ég vorkenni svo fórnarlömbunum.  Finnst það jaðra við mannvonsku að láta fólk halda að það hafi valdið slysum og svoleiðis.  Sumir segja að það sé meðvirkni.  Mér finnst það ekki.

Og þegar þulurnar í sjónvarpinu halda áfram að brosa út í tómið eftir að þær eru búnar að þylja dagskrána og það dregst að myndavélinni sé beint frá þeim.  GMG hvað mér finnst það vandræðalegt.  Þá fer ég undir borð.

Það er sennilega ekki alveg eðlilegt.

Það er líka sagt að stjórnsemi sé meðvirkni.  Þá er nú allur pólitíski flotinn á Íslandi í akút meðferðarþörf.  Eða hvað?

Fólk sem er súperviðkvæmt fyrir gagnrýni, jafnvel þegar hún kemur frá bláókunnugum, mun vera rosalega meðvirkt.  Ef það er rétt þá er stór hluti bloggheima í alvarlegri meðvirknikrísu sbr. t.d. þá sem ritskoða kommentin og birta þau ekki einu sinni fyrr en eftir lúslesningu.  Svo ég tali nú ekki um þá sem banna komment svona yfirleitt.

Annars veit ég ekki haus né sporð á meðvirkni annað en það sem ég hef lesið og það sem er að trufla mig varðandi eigin hegðun.  "I aim to please" sagði maðurinn.

Ég á vin sem gat ekki sagt nei, ég hef bloggað um þann dúllurass áður.  Hann fór á námskeið til að læra að segja nei.  Það má segja að námskeiðið hafi slegið í gegn hjá mínum manni.  Hann hefur ekki sagt já í ein fimm ár nema í draumi.

Gulli, villtu rétta mér smjörið - NEI!

Gulli, komum í bíltúr - NEI!

Gulli, elskaðu mig - NEI!

Gulli, farðu til helvítis - NEI!

Gulli er einn, hann lætur engan vaða yfir sig, hann er í því að segja nei við spegilmyndina eftir að allir vinirnir, eiginkonan og vinnan fuku veg allrar veraldar.

Gulli, villtu gjöra svo vel að mæta í vinnuna - NEI!

Hver er við óstjórn í dag?

Það er ekkert sérstaklega skemmtilegt að vera borgarbúi á þessum undarlegu tímum.

Ég rauk upp með andfælum fyrir allar aldir af því að mér fannst ég knúin til að athuga hver væri við óstjórn í borginni eftir nóttina.

Og þar sem ég hef tilhneigingu til að trúa málgagninu þegar mál íhaldsins eru annars vegar þá fékk ég hálfgert hjartastopp við að lesa þessa frétt um að meirihlutinn sé á "endastað". Ég veit reyndar ekkert hvað það þýðir.

Ég sé enga endurfæðingu í augsýn þó Perlufestus fari út og með honum stuðmaðurinn og þeir sem eru með þeim í liði.  Ég sé heldur enga lausn fólgna í því að fá inn Óskar í staðinn. 

Rót vandans Sjálfstæðisflokkurinn í borginni situr eftir sem áður áfram en þeir hafa kannski ekki áttað sig á að þeir eru hinn helmingurinn af borgarkrísunni.

Íhaldið er búið að spila þennan valdablús með tilbrigðum og hefur sýnt mér að þeir valda ekki djobbinu sem felst í að stjórna borginni.

Ég legg til að þeir gefist fallega upp.

Trú mín á stjórnmálamönnum var nokkuð stabíl fyrir ekki svo löngu síðan.  Nú er ég með þessa sömu trú í gjörgæslu.  Ég trúi engu og ég er farin að reikna með að það sé verið að ljúga að mér.

Meira að segja forsætisráðherrann okkar "allra" segir ósatt í hádegisfréttunum í gær og segist ekki vita um hluti sem hver sótraftur í þessari borg var með á hreinu, þ.e. að samstarfið í borginni væri við það að springa.

Og svo er að bíða, bíða og bíða eftir nýjasta leik íhaldsins.

Það má enginn vera að því að stjórna í þessari borg.

Við fólkið erum leikmunir í uppsetningu áhugaleikhópsins "ónýt borg" enda höfum við aldrei skipt máli í alvörunni og það er eins gott að halda þeirri staðreynd til haga.

Og hef þið viljið myndræna útgáfu á þessum farsa og kannski brosa og gráta svolítið í leiðinni þá skuluð þið kíkja á þessa brilljant myndgerðu samantekt Láru Hönnu.

Farin að reyna að ná smá svefni á meðan ró ríkir.

Fruss.

 

Samstarfið á „endastað"

Ógreiddur í diskó og ég veit ekki hvað

Kæra Hanna Birna og Óli Eff

Það er ekki fallegt að fara svona með fréttamennina okkar og láta þá hanga tímunum saman niðri í Ráðhúsi að bíða eftir að miðla til okkar þeirri vitleysu sem þið eruð með á prjónunum núna til að draga athyglina frá því að þessi meirihluti ykkar er ekki stjórntækur.

Eða hvað?

Mér er illa við að láta krúttið hann Helga Seljan hanga matar- og kaffilausan daginn á enda á meðan þið hangið í einhverju páergeimi inni á skrifstofu.

Heyriðiþað.

En Hanna Birna er farin heim.  Hún fór bakdyramegin.  Æsispennandi eltingaleikur fjölmiðlamanna við bílinn þegar hann renndi hljóðlega upp úr bílastæðahúsi Ráðhússins og setti síðan í fluggír og brúmmmmmmm í burtu.  Tatammtatatammm.

Spennó?

Nei, ekki vitund.  Og borgin titrar, borgarbúar halda niðri í sér andanum.  Er íhaldið að hræða manninn með perlufestina eða er fjórði meirihlutinn að verða til?

Nananabúbú pólitík og ekkert annað.

En Jakob Frímann var ógreiddur í diskójakkafötum í sjónvarpinu og varðist allra frétta.  Það var amk. sjón að sjá og ekki oft sem sá maður er undirleitur og orðlaus.

Og..

Egill Helgason er kominn með nýja greiðslu og er þar að auki orðinn rauðhærður.  Augabrúnir og allt!  Dálítið væld en samt snyrtilegur, eins og skáldin sögðu forðum.

Vá hvað þetta er geggjaður dagur og hér má sjá Egil.

 

Fundur í Ráðhúsi sagður búinn

Er hann alki?

 

Eftir að ég fór í meðferð og ákvað að fara ekki með það eins og mannsmorð, lenti ég nokkrum sinnum í að missa mig í þá regin vitleysu að reyna að svara fólki sem bar það undir mig hvort þessi eða hinn, sem drykki svona eða hinseginn, gæti verið alki.

Það er nefnilega þannig að margir halda að óvirkir alkar séu sérfræðingar í alkóhólisma.

Eins og það sé alkóhólismi 201 áfangi á Vogi og í eftirmeðferðinni.

Ég sem sé steig inn á þetta sprengjusvæði fyrstu misserin eftir að ég varð edrú og reyndi að svara eftir bestu getu.

Það leið ekki langur tími þangað til að ég áttaði mig á að þetta var pottþétt leið til að losna við vini og kunningja, þ.e. að segja þeim hvað mér fannst um drykkjumynstur þessa og hins af því ég var þráspurð og svo var ég pínulítill og hrokafullur meðferðarfulltrúi í hjartanu.  Var svolítið í því að trúa að ég væri fullnuma í þessu lífsverkefni (vá hvað ég var úti á túni).

Og ég hætti að svara. Sem betur fer segi ég því ég veit ekkert um alkaóhólisma annars fólks og rétt svo að ég nái utan um minn eiginn.  Ég næ því sem ég þarf að ná, ég get ekki drukkið, ekki tekið lyf eða önnur efni sem virka á miðtaugakerfið og ég veit að ég þarf að gera ákveðna hluti til að vera í bata og þarf að vinna að batanum á hverjum degi.

Lengra nær mín kunnátta ekki, enda dugir hún mér einn dag í einu. Fólk á brauðfótum á að læra að ganga áður en það fer að hlaupa víðavangshlaup.

Til að gera langa sögu stutta þá er ég ekki til viðtals um hvort þessi eða hinn sé alki.  Bara alls ekki.

En sumir eru ekki á því að gefast upp.

Dæmi: Ring-ring.

Hæ, gússígússi þetta er Lúlla Lalla (eða þannig) heldurðu að kallinn minn sé alki?  Hann drekkur sóandsó, svona oft og er sóandsó eftir fyllerí.

Ég: Ég bara veit það ekki.  Það sem skiptir máli er hvort honum finnist það sjálfum.  Ekki hvað mér eða þér finnst.

Lúlla Lalla (æst): Og á ég að bíða eftir því að hann ákveði að hann sé alki, það verður aldrei hvað er að þér kona, ertu ekki alki sjálf, ætlarðu ekki að leiðbeina mér??????

Ég: Nei ég veit ekkert meira en þú.  Maðurinn þinn er sá eini sem þarf að svara þessari spurningu fyrir sjálfan sig held ég. (Segi síðan konunni frá göngudeild SÁÁ og leynisamtökum fyrir aðstandendur).

Lúlla Lalla (farin á límingum og raddböndum):  Jájá, er ÉG vandmálið?  Á ÉG að leita mér hjálpar?Svona eruð þið þessir alkar, alveg eins og helvítið hann Lalli og nú þú.  Þið eruð að drepast úr eigingirni, hugsið bara um ra..... á sjálfum ykkur.  Djöfull sem alkahólistar eru leiðinlegt og sjálfsupptekið fólk. 

Skellir á.  Búmm Pang.

Einhvernveginn svona getur þetta gert sig- en slétt sama boðskapur færslunnar er sá að maður á ekki að vasast í annarra manna alkóhólisma.

Það kann ekki góðri lukku að stýra.

Æðruleysi, æðruleysi.

Lalalalalalala  er meirihlutinn sprunginn rétt á meðan ég bloggaði þennan vísdóm?

Nefndin.

 

 

Botnlaus bömmer í borginni

 

Löðrið í borginni freyðir sem aldrei fyrr.  Allir miðlar eru fullir af samsæriskenningum og í hádegisfréttunum var Geir Haarde spurður um þreifingar íhalds á Framsókn og hann var eins og sprúttsali í framan þegar sagðist ekki kannast við neitt slíkt.  Ekki mikið pókerandlit á Geir.

Og Gísli græni hjólar úr borgarráði.  Ég skil hann vel, reyndar er hann með geðþekkari Sjálfstæðismönnum í borginni.  Maðurinn er bara í röngum flokki eins og svo margir.

En svona "grænn" eins og Gísli er þá er það verulega "bláeygt" af honum að ætla að fljúga á fundi tvisvar sinnum í mánuði.  Kommon Gísli veistu um mengunina sem svona flugmaskínur búa til?

Hafi ég einhvern tímann reynt að telja mér trú um að pólitík væri fyrst og fremst framin af hugsjónamönnum sem vildu vinna fyrir almúgann (já ég veit ég er bæði græn OG bláeygð) þá hefur sú útópía fokið út um gluggann við undirspil Ólafíumeirihlutans.

Refskákin sem er spiluð þessa dagana í borginni hefur sannfært mig um að það þurfi sterk bein til að vera í pólitík og tölverða klækjakunnáttu líka. 

Fer Ólafur út og Óskar inn?  Verða bæði Ólafur og Óskar inni með íhaldinu?

Löður hvað?

Ég geri mér ekki miklar vonir um að Óskar láti eiga sig að hlaupa til og hjálpa Sjálfstæðismönnum ef Óli verður rekinn.

En auðvitað væri það hið eina rétta.  Láta meirihlutann sjálfan um að þrífa í kringum sig.

Vei þeim flokki sem fer með íhaldinu í nýjan meirihluta og hjálpar þeim að sitja við völd á eftir það sem undan er gengið.

Sá flokkur verður líkalega minnið eitt eftir næstu kosningar.

Nema að ég sé svona græn og bláeygð og hafi ekki hundsvit á því hvernig kaupin ganga fyrir sig á eyrinni.

Ég vona sannarlega að ég sé ekki svo mikill klækjarefur að kunna að lesa í þetta sjónarspil í Borg óttans.  Ég kýs frekar að botna ekki neitt í neinu, vita ekkert og vera bara með andlitið í núllgír.

Eins og Geir Hilmar Haarde í sjónkanum í hádeginu.

Oghananú.

Gísli Marteinn hættir í borgarráði

Íslandi allt - úje

Þegar Íslendingar byrjuðu að flykkjast í sólarferðir voru fjöldafylleríin svakaleg.  Flugvélarnar dúuðu og ölóðar kerlingar og karlar hræddu líftóruna úr starfsfólkinu um borð.

Svo var djammað og djúsað í þessar vikur sem dvalið var á Spáni og það vita allir sem kæra sig um að íslenska þjóðin var sér til skammar á Spánarströndum fyrir að kunna ekki að haga sér í ferðalögum.

Svo má ekki gleyma matnum sem fólk tók með sér, það átti ekki að fara að éta baneitraðan hroðbjóð spánskra villimanna - ónei, hangikjötið, fiskbúðingurinn og saltfiskur var tekinn með.

Sumir voru að selja saltfisk í fríinu.  Jabb, þetta var skrautlegur tími.

En það var þá.

Í Danmörku hér á árum áður var talað um að þekkja mætti Íslendinga og Svía á Strikinu án þess að heyra hvaða mál þeir töluðu.

Svíarnir þekktust af því þeir þvældust á göngugötunni dauðadrukknir.

Íslendingarnir þekktust af því sama plús að þeir voru með milljón innkaupapoka í eftirdragi.

Það eru alltaf einhver alkahólíseruð þjóðarbrot að þvælast út um heimsbyggðina í leit að fjöri.  Svei mér þá ef þetta skiptist ekki reglulega á milli þjóða.

Svíar vilja meina að Finnar séu nánast óalandi og óferjandi með víni.  Þeir fari í flokkum og hafi hátt.  Vilji slást.  Satana perkille.

Og nú er enska þjóðarsálin að gera sig fræga á Spáni vegna fylleríishegðunnar sem oft endar með sjúkrahúsvist.

En hvaða þjóðarbrot göslast hér um á Íslandi eins og bilaðir valtarar? 

Finnar?

Danir?

Fólk frá Balkan?

Englendingar?

Svei mér þá ef nokkur þjóð toppar okkur Íslendingana í fönninu.

Við erum best í öllu.  Ávallt og allsstaðar.

Sjáið handboltaliðið í Peking.

Íslandi allt - úje

Breskir ferðamenn hegða sér illa

Potemkintjöldin í Kína

Það er ekkert nýtt að sett séu upp leikrit til að blekkja fjöldann.

Potemkin reisti stærsu leiktjöld sögunnar þegar hann fór með Katrínu miklu á yfirreið yfir ríki hennar og reisti þar hús sem voru framhliðin ein,  fékk hálfdauða bændur og búalið til að standa með blóm við veginn ásamt fjölmörgum fleiri blekkingum og Katrín mikla og fylgismenn hennar féllu fyrir öllum sjónhverfingarpakkanum.

Þannig að ég er ekki hissa þó Kínverjar sem eru meistarar blekkinganna, grípi til þess ráðs að blekkja heimsbyggðina og kínverskan almenning í leiðinni.

En þeir ættu ekki að þurfa þess, ráðamenn víða úr heiminum vaða á leikana og taka þátt í eða leggja með þeim hætti blessun sína yfir mannréttindabrot gestgjafanna án þess að vera að velta fyrir sér eitthvað sérstaklega hvað að baki býr, hvað er blekking og hvað er raunveruleiki.

Annars sé ég ekki hverju skiptir hver syngur og hver sést.

Hvort flugeldar eru tölvugerðir eða alvöru.

Eða hvort áhorfendur á pöllum eru sjálfboðaliðar eða gestir sem hafa borgað sig sjálfir inn á leikana.

Allt eru þetta algjör aukaatriði.

Það er raunveruleikinn sem ég gapi yfir.

Meðferðin á kínverskri alþýðu er það sem mér finnst hreint skelfilegt að vita um og  enn skelfilegra  til þess að hugsa að íslenskir ráðamenn skuli taka þátt fyrir mína hönd og annarra landsmanna.

Blekkingar hvað?

Allt í plati í Peking