Vanir menn og vönduð vinna

 

 

Fólk hefur missjúkan húmor. 

Sumir svo sjúkan að manni nánast blöskrar. (Ég er svo sjúk að ég brosti, ók hló, þetta er svo bilað stönt).

Eða var þetta kannski ekki til gamans gert, var þetta tilraun til fjársvika?

Djöfuls spilling á Hrauninu ef rétt reynist.

Algjörar helvítis glæpajurtir þar innan dyra.

Ég hélt að alvöru glæpamenn væru allir UTAN girðingar!

Þetta verður ekki fyrirgefið.

Fangarnir Knold og Tot eru að gera eitthvað vitlaust.

Snúa sér til eigenda gömlu bankanna drengir.

Þar eru vanir menn og vönduð vinna.

Úje

Grín sem gekk of langt

Svo margir menn - bara tíu fingur að telja á

 

Ég varð alveg stórhneyksluð þegar ég sá niðurstöðuna úr þessari merku rannsókn sem sýnir að tæpur helmingur allra karla og  þriðjungur allra kvenna hefur logið til um hvað þeir hafa lesið í þeim tilgangi einum að vekja hrifningu vina eða mögulegra maka.

Ég alveg gapti. Hvað er að fólki?  Er sumum manneskjum ekkert heilagt?  Ha?

Æi svo mundi ég að þessi ósköp hafa hent mig.

Merkilegt eins og ég hef alltaf verið heiðarleg í samskiptum við hitt kynið.  Jebb. (Dúa þegiðu).

Ég var auðvitað ung og töluvert mikið barn, annars hefði ég ekki framið svona svíðingsverk. 

Unglingsárin kölluðu á grimmilegar aðgerðir í hamslausri leit minni að maka. Jebb - satt.

Ég var skotin í hippastrák og nei hann var enginn íslenskur helgarhippi sem vann í Plastprenti eða Hampiðjunni á virkum dögum, hann var danskur kallaði sig Nelly, hafði aldrei unnið handtak og það hringlaði í honum út af öllum bjöllunum sem héngu um hálsinn á honum.

Ég sagði: Nelly, auðvitað hef ég lesið "The Mushroom and the Holy Cross", hvað heldur þú drengur þegar hann spurði mig.

(Bók þessi er jafnleiðinlegast rugl á prenti sem ég hef enn rekist á.)

Þetta samtal fór auðvitað fram á dönsku þar sem við vorum stödd á Karusellen í Kongens Köb og ég ætlaði að koma drengnum í rúmið hvað sem öllum sveppum leið.

Í annað skipti tók ég til örþrifaráða og laug að einum af mínum fjölmörgu eiginmönnum (sem líka var hippadjöfull) og ég gerði það til að ná að hala hann inn og innsigla bráðina.  Hviss bang.

Biblía þessa manns var Jónatan Livingstone Máfur og eftir að hafa reynt að lesa hana nokkrum sinnum hvar ég festist í myndunum af þessu gargandi villidýri og heimspekingi í fuglslíki vegna þess að myndirnar voru ögn þolanlegri en hundleiðinlegur textinn, sá ég mér þann kost vænstan að ljúga upp á mig lestri á bókinni.

Maðurinn féll beint á hnén og bað mín með snarasta.

Úff - ég alveg bráðnaði niður í tær, eða var það þegar næsti eiginmaður bað mín?  Man það ekki.  Svo margir menn - bara tíu fingur að telja á.  Jebb.

Síðan hef ég ekki logið mig inn á karlmenn.  Ók, ók, ók, ekki alvarlega að minnsta kosti.

Já líf mitt er svo sannarlega efni í sögubók.

Spennandi og brjálað og aldrei leiðinlegt.  Ansi blóðugt en aldrei leiðinlegt.  Stundum óprenthæft en aldrei leiðinlegt. 

Farin að þurrka af - helvíti leiðinlegt.

Pís.

Falalalalalala

 

Logið til að heilla náungann

Ofmetin lífsreynsla

Í desember á hver dagur að vera skemmtilegur, fullur af tilhlökkun, mildur og dimmur.

Desember á að flela í sér epla og negullykt með dassi af appelsínuilmi og helst á fólk bara að bíða eftir jólunum og drekka heitt súkkulaði með rjóma.  Það á að horfast í augu, knúsa börnin sín og pakka inn jólagjöfum.

Líka í kreppu.

En það er ekki svoleiðis.  Í dag er ég að drepast úr kulda og ef mér er kalt þá er ekkert gaman að neinu.

Svo er ég algjörlega utan við mig.

Ég vaknaði svona í morgun.  Var stórt spurningarmerki í framan, alveg: Hver er tilgangur lífsins? Af hverju er veður?  Af hverju þurfum við að borða?  Eru óhefðbundnar lækningar það sem koma skal?  Hver fann upp drykkjarrörið?  Er hann ríkur?  Af hverju er utanborðsmótor kallaður utanborðs? Hvað er fídusinn með því að hafa hann hangandi yfir borðstokkinn? 

Ég hreinilega þoli ekki hvað ég þarf alltaf að hugsa djúpar hugsanir þegar ég reika um nývöknuð.

Svo á hún Helga mín afmæli og það er jólaskemmtun á Laufásborg hjá Jenný Unu á eftir sem ég ætla að sækja.

Ætli ég sé veik?

Ég sat hér áðan og var að sýsla inni á heimabankanum.  Hélt á öryggislyklinum og svona.

Stóð upp og var á leiðinni út að reykja.

Setti öryggislykil í þar til gert box og steðjaði með kveikjarann út í kuldann til að draga nikótínið ofan í lungu og fremja hægfara sjálfsmorð í desemberkuldanum njótandi þess út í ystu æsar í minni forherðingu.

Ég reyndi að kveikja í helvítis sígarettunni marg oft og það var liðinn dágóður tími, amk. nokkrar langar sekúndur þegar ég fattaði að öryggislykilinn er ekki kveikjari í dulargervi.

Þegar ég steðjaði inn til að skipta á lykli og kveikjara datt ég um útidyraþröskuldinn og flaug glæsilega inn eftir ganginum.

Hafið þið farið í sleik við parkett? 

Ekki?

Það er ofmetin lífsreynsla.

Hmrpfmmfprfm

Krullukrúttið dóttir mín

Litla krullukrúttið í upphlutnum er fyrsta barnið mitt og hún heitir Helga Björk.

Í dag á hún afmæli og er 38 ára.

Nei, það gerir mig ekki gamla, ég var ung móðir og hana nú.

Við höfum þraukað í gegnum súrt og sætt ég og þessi stelpa og í dag tel ég hana til einna af minna bestu vinkonum.

Hún er frábær þessi unga kona og það þrátt fyrir að vera lögfræðingur (djók).

Helga Björk er líka mikil félagsvera sem sést best á því að ég fann varla mynd af henni sem ekki var tekin í hópi fólks.

Sjáumst í kvöld Helga mín og njóttu dagsins þíns út í ystu.

Af hverju bloggið þið?

 

Ég var að gutlast fyrir framan sjónvarpið og sá með eigin augum þegar þingmenn réttu upp hönd í atkvæðagreiðslu.  Helvíti mikill stíll yfir því.

Ókei, ég sá það ekki beint en ég sá þegar Kiddi Sleggja sagði þingheimi að rétta upp hönd.

Vó, svo merkilegt.  Þetta geta þeir krakkarnir á þinginu.

En svo ég haldi áfram með eitthvað sem skiptir litlu máli.

Af hverju bloggið þið?

Ég meina hvað fær mann til að fara hamförum á blogginu?  Nú eða vera þar í rólegheitum?

Ég var spurð að þessu í gær og ég varð alveg hugsi (hugsið ykkur).  Flett, flett, fell í heila.

Af hverju blogga ég?

Jú, ég blogga af því ég hef gaman af því.

Líka af því að mér finnst fínt að setja niður á "blað" það sem mér dettur í hug og bloggið er jú dagbók sem er öllum opin.  Vá ekki mjög prívat það fyrirkomulag.

Svo blogga ég af því mér finnst gaman að áreita fólk þegar þannig liggur á mér.

Stundum blogga ég af gömlum vana.

Ég blogga um það að vera alki fínt að hafa það á veraldarvefnum mun vekja skelfileg fagnaðarlæti að hafa það í Cívíinu.

Ég blogga til að gleyma.

Ég blogga til að muna.

Ég blogga af því ég hef andskotinn hafi það ekkert betra að gera en fyrst og fremst blogga ég til að fá útrás.

Af hverju bloggið þið?

Koma svo segja Nennu sín.

Falalalalala.

Rétt upp hönd á Alþingi

Björgvin; sorrí en ég trúi þér ekki

Jájá Bjöggi minn þú segir það.

Ég trúi samt ekki orði af því sem þú segir.

Það kemur ekki til af góðu.

Þetta er ein ástæðan.

Hér er önnur.

Og þessi pistill er skyldulesning.

Ég gæti talið upp fleiri.

En ég læt þessar duga.

Mér líður eins og það siti heill þurs á öxlunum á mér.

Kaupþing í Lúx ekki selt nema gögnin fáist

Var túlkurinn á klóinu?

 

Björgvin G. Sigurðsson, viðskiptaráðherra vissi ekki að KPMG hefði með höndum rannsókn á Glitni.

Fyrirgefið, við reynum aftur.

Björgvin G. Sigurðsson, viðskiptaráðherra vissi að sjálfsögðu um að KPMG hefði með höndum rannsókn á Glitni.

Hann segir: Frétt Kastljóss um að ég hafi ekki vitað um þetta var galin.

Hann segir: Ég vissi en ég vissi ekki um hagsmunatengslin.

Við höldum áfram og reynum að skilja þetta aðeins betur.

Lúðvík sagði í gær að Björgvin hafi sagst ekki vita að KPMG hefði með höndum rannsókn á Glitni og að hann tryði honum.

Var Björgvin að segja Lúðvík ósatt?

Var Lúðvík að segja Kastljósi ósatt?

Eða tala þeir saman á sanskrít og var túlkurinn á klóinu?

Æi strákarnir eru svo mikil krútt og einlægir svo eftir er tekið.

Björgvin vissi af rannsókn KPMG

Kjaftstopp!

Björgvin vissi ekki fyrr en í gær að KPMG hefði verið fengið til að sinna verkefnum fyrir skilanefnd gamla Glitnis í kjölfar hrunsins.  Tveir mánuðir liðnir og bankamálaráðherrann hamingjusamlega ómeðvitaður um hvað er í gangi á hans vakt.

Stundum verð jafnvel ég kjaftstopp.

Ég hugsa hins vegar alveg heilmikið og það ekki allt fallegt.

Dæmi:

Erum við stödd meðal ídjóta hérna sem valda ekki nokkrum sköpuðum hlut og það í bullandi krísu?

Er þessi ríkisstjórn og algjörlega vanhæf til verka?  Þeir virðast ekki hafa yfirsýn né skilning á einu né neinu.  Klúður, klúður, klúður.

Svo hugsa ég fleira öllu ljótara en held því fyrir mig.

Björgvin er bankamálaráðherra og hann hitti Davíð ekki í heilt ár.

Björgvin veit ekki hver sinnir endurskoðun á gamla Glitni, þarna eru til staðar bullandi vanhæfi vegna skyldleika og hagsmunatengsla.

Hafi hann vitað það þá er það enn verra.

Hvorki farið né verið hér kæri Björgvin.  Þetta er óafsakanlegt á hvorn veginn sem er.

Til að bíta höfuðið af skömminni þá var Lúðvík Bergvinsson fyrir svörum í Kastljósinu og sýndi mér endanlega fram á að þessi ríkisstjórn veit ekkert í sinn fávísa haus.

Ég nærri því grenjaði hástöfum.

Fyrir hönd Lúlla vegna þess að hann var í alvarlegri tilvistarkreppu fyrir hönd flokksins sko. 

En ég varð skíthrædd fyrir hönd þjóðarinnar.  Hvað er í gangi eiginlega?

Og nú segi ég máttleysislega (og vonleysið í röddinni er algjört):

Krakkar segið af ykkur.

Íslenska þjóðin hefur ekki efni á að horfa á ykkur klúðra meiru.

Það færi betur á því að þetta fólk færi að sperra eyrun.

 

KASTLJÓSIÐ.

Björgvin vissi ekki um KPMG fyrr en í gær

Bak við byrgða glugga

 

Miðað við hversu heimilisofbeldi er útbreitt vandamál og þá er ég að meina í hinum vestræna heimi, þá rata ekki margar sögur um það á bók.

Kannski vegna þess að umfangið er stórt og úrræðin fá, fólk vill ekki setja sig of mikið inn í þessi skelfilegu mál þar sem lífi kvenna og barna er ógnað.

Stundum les maður þó um þessi ofbeldismál sem framin eru í skjóli friðhelgi heimilanna en því miður allt of oft að þolandanum gengnum.

Sri Rahmawati fluttist til Íslands frá Indonesíu í leit að betra lífi. 

Hún var vinnusöm, dugleg og henni gekk vel að aðlagast og hún hafði fengið börnin sín tvö til landsins.

Sri lifði í heljargreipum ofbeldismanns, barnsföður síns og þeim harmleik lauk með því að hann myrti hana og dysjaði líkið á ruslahaug ekki langt frá Álverinu í Straumsvík.

Það er skelfilegt að lesa lýsingu lögreglunnar á þessum manni sem svipti Sri lífinu og gerði börnin hennar móðurlaus.

Honum virtist standa á sama, hann sýndi enga iðrun.

Þessi bók er ekki par hugguleg lesning en hún opnar augu manns fyrir þeim skelfilega raunveruleika sem felst í heimilisofbeldi þar sem fáar leiðir virðast færar fyrir þolandann og í þessu tilfelli endar málið á versta veg.

Með morði.

Ragnhildur Sverrisdóttir skrifar bókina "Velkomin til Íslands" og hafi hún þakkir fyrir.

Vitleysingar hvað?

Um leið og unga fólkið efndi til mótmæla í gær inni í Alþingishúsinu geystust hneykslaðir bloggarar fram á ritvöllinn.  Hyski, ræflar, aumingjar sem eyðileggja fyrir friðsömum mótmælendum, skrifuðu þeir og voru nánast lamaðir af lyklaborðsæsingi.

Ég er þessu ekki sammála.  Bara alls ekki.

Ég sé ekkert að því að fólk láti heyra í sér og hækki röddina ofurlítið.  Hrópi "drullið ykkur út" þó það sé ekki mjög kurteislega orðuð beiðni af palli þinghússins.  Það eru óvenjulegir tímar og það kallar á óvenjulegar aðgerðir.

Staksteinar kallar fólkið vitleysinga.

Nú í morgun mætti sama fólk fyrir utan Ráðherrabústaðinn.

Fyrir mér eru þetta eðlileg viðbrögð við óeðlilegu ástandi.

Mér skilst að þessi hópur mótmælenda séu að stórum hluta til ungar manneskjur.

Hefur hvarflað að einhverjum að velta fyrir sér þeirri framtíð sem blasir við ungu fólki á Íslandi í dag?

Er einhver hissa þó kveikjuþráðurinn sé farinn að styttast þegar hver vikan líður án þess að nokkuð áþreifanlegt sé að gerast í málum almennings.

Stjórnvöld virðast ekki vera að gera neitt nema halda í horfinu, lafa á valdataumunum og á meðan bíður þjóðin óróleg yfir örlögum sínum.

Ef einhverjir vitleysingar eru í þessari jöfnu þá eru það þeir sem komu okkur hingað.

Þeir sem sváfu á verðinum og hanga nú eins og hundur á roði á valdapóstunum þrátt fyrir að vera rúnir trausti.

Skammist í þeim.

Ekki í fólki sem lætur heyra í sér.

Á meðan aðeins er verið að skerpa á hlustum hinna eðlu alþingismanna þá getur það tæpast kallast ofbeldi.

Þeir eru varla svona andskoti viðkvæmir í hlustunum nema ef vera skyldi að langvinn dvölin í vatteruðum og hljóðeinagrandi fílabeinsturninum hafi gert þeim erfitt um vik að beita viðkomandi skynfærum fyrir sig.

BRILLJANT MYNDBAND

Átök við Ráðherrabústaðinn