Hvítvín-rauðvín-bjór (raðist eftir þörfum)

 

Ég hélt að Russel Crowe væri einn af þessum selebbum sem væru búnir að fara í meðferð.

Ónei, en hvernig á kona að henda reiður á öllu þessu þekkta fólki?

Guð, gæti mér verið meira sama?  Tæpast.

En ástæðan fyrir því að ég er að blogga um þessa frétt er einföld; ég stenst ekki mátið þegar alkar í svona bullandi afneitun setja það í heimsfréttirnar.

Sko Russel vinurinn er orðinn pabbi.  Þess vegna hefur hann dregið úr neyslu áfengra drykkja.

Vel að merkja dregið úr neyslu.

Það sem kom mér til að skella uppúr, þó tilefnið sé í sjálfu sér sorglegt er að leikarinn segist ekki geta drukkið dökkt áfengi.

Vodkað og Tequilað eru enn að gera sig hjá honum, hitt fer skelfing illa í hann.

Það var einu sinni sálfræðingur sem var með námskeið fyrir fólk hér á landi um hvernig mætti læra að drekka.

Og nei, þetta var ekki á nítjándu öld, námskeiðin riðu hér húsum á tíunda áratug síðustu aldar.

Vó, hvað ég held að margir alkar hafi stokkið til.  Alveg: Þarna er eitthvað fyrir mig, mig skortir kunnáttu í drykkjumennsku.  Það hlaut að vera.  Farinn á námskeið.

Ég eins og fleiri alkar hef staðið í tegundaskiptum blá í framan trúandi því að ef ég drykki minni bjór og rauðvín á móti þá myndi ég ná alsælu þeirri sem Bakkus boðar.

Nú eða hvítvín/rauðvín/bjór (raðist eftir þörfum).

Niðurstaða: Ég var sama gluggatjaldafyllibyttan án tillits til hvað ég drakk.

En mér persónulega gæti ekki staðið meira á sama um hvað Russel karlinn drekkur eða drekkur ekki.  Ég sá bara ágætis tækifæri til að spinna út frá þessari frétt um minn eigin alkóhólisma.

Minna mig á og svona.

Mikið djöfulli er gott að vera edrú.

Russel Crowe dregur úr drykkju

Hnöppum hneppt

Hlutirnir gerast hratt þessa dagana, ekki hjá mér reyndar en ég er plebbi og alltaf á skjön og ská.

Grey Ólafur Ragnar sem auðvitað trúði manna heitast á íslensku útrásina hefur auðvitað þurft að horfast í augu við að ekki er allt sem sýnist í þessum klikkaða heimi.

Nýja bókin um forsetatíð Ólafs Ragnars Grímssonar hefur verið innkölluð úr prentsmiðju vegna nýliðinna atburða.

Höfundurinn ætlar að breyta for- og eftirmála.

Pælið í þið krakkar hvurs lags havarí hefði orðið í prentsmiðjunum ef samtímis væri verið að gefa út bækur um Geir Haarde, Árna dýra og Davíð Oddsson ásamt litlum krúttlegum bæklingi sem fjallaði um dúllulega viðskiptaráðherratíð Björgvins G? Almó hjálpi mér.

Ég er hrædd um að það stæði ekki steinn yfir steini og mikið fjör hjá höfundum.

Ég ætla ekki út í ysið og þysið sem væri brostið á ef bók um Hannes Smárason væri á leiðinni.

"Hvernig hnöppum er hneppt í Kensington".

Farin að sinna ungviðinu.  Hrafn Óli a.k.a. Lilleman og Oliver Einari Nordquist.

Jösses hvað mér er trúað fyrir miklu.

Sé ykkur og það er ekki langt í það.

En mikið rosalega er á hreinu að ég mun lesa bókina um Pres.  Í henni eru birt ástarbréfin sem fóru á milli Davíðs og ÓRG.

Haldiði að það hafi verið sláttur á lyklaborði mannanna?

Forsetabók afturkölluð úr prentsmiðju

Hvað sagði Davíð?

Hvað sagði Davíð spyr Mogginn undrandi?

Síðan tíundar hann Kastljósviðtalið við kóng okkar allra.

En í Englandi spyrja menn þá væntanlega; What did this Davidperson actually say to make the P.M. go bonkers?

Svarið er komið.

Klikkið í hægra hornið til að fá enska textann.

Enginn þarf að vera hissa á því sem eftir kom.

Eða hvað?

P.s. Þetta myndband fer eins og eldur í sinu um víða velli netheimsins.

 

Hvað sagði Davíð?

Látum bloggheima loga

Þeir sem trúðu viðskiptaráðherra þegar hann talaði um gegnsæi, upprætingu spillingar og allan þann pakka verða nú heldur betur að vakna.

 

Spillingin heldur áfram.  Gömlu vinnubrögðin lifa enn góðu lífi.

 

Ég hvet ykkur til að lesa ÞETTA og ÞETTA og birta á blogginu ykkar eða með örðum hætti láta andúð ykkar í ljós.

Er þessum mönnum ekkert heilagt?

 

Ólétt einn ganginn enn

Upp úr miðri síðustu öld þegar ég var að vaxa úr grasi var farið með kynferðismál eins og mannsmorð.

Skilaboðin voru misvísandi svo ekki sé meira sagt.

Vitanlega kom að því að vitneskjan um blóm- og býflugnahegðun manna og kvenna yrði manni ljós - úr munni götustráka á Hringbrautarróló sko - ekki eftir löglegum leiðum.

Við þá vitneskju varð okkur í alvörunni óglatt stelpunum.  Þvílíkur viðbjóður!  Svona gerði ekki siðað fólk, amk. ekki foreldrar okkar.  Allt saman góðir og gegnir þjóðfélagsþegnar sem voru reglusamir og heiðarlegir í hvívetna. 

En ég fór að horfa á foreldra mína með grunsemdaraugum samt.  Gat verið.....?  Í rúminu á kvöldin..?  Í sömu íbúð og saklaus börnin sem þar sváfu..?  Ónei, það var útilokað.

En þetta leitaði samt á mann af og til og þar sem mömmurnar voru oft með barni þá voru útþandir magar þeirra stöðug áminning um þennan viðbjóðslega möguleika sem strákhelvítin höfðu hvíslað að okkur úti á róló.  Þeir hvæstu illkvittnislega í eyrað á okkur: Allir gera hitt.  Líka mömmur og pabbar.

Ómægodd.

Svo var sagt að börn væru yndisleg og ávallt velkomin.

En amma mín sem ól mig upp sagði við mömmu mína í símann í hvert skipti sem ég átti von á systkini: Anna Björg ertu að segja mér að þú sért ólétt einn ganginn enn?  Hvað á þetta að þýða?  Hvernig á hann Baldur að koma öllum þessum börnum á legg?

Ég alveg: Hugs, guð setur inn barnið, biður mamma mín um það og það í trássi við pabba minn?

Nei ég varð að endurskoða afstöðu mína og ég komst að því að fullorðið fólk kunni ekki að skammast sín.

Það hegðaði sér eins og ótýnt pakk utanað landi (sorrí það voru fordómar í gangi á þessum árum).

En nú kemur kjarni málsins, í dag er árið 2008.

18 ára pilturinn Levi Johnston, tilvonandi tengdasonur Söru Palin (guð hjálpi honum) hefur ekki orðið fyrir þrýstingi frá kvensniftinni Söru, að giftast dótturinni sem á von á barni með honum.  Jájá og tunglið er úr gulli.  En það sem nánast grætir mig hérna er að hann heldur því fram að þungun kærustunnar hafi komið mjög á óvart!

Ég neyðist því til að draga þá ályktun að um tvennt sé að ræða í stöðunni.

A) Pilturinn trúir sama búllsjittinu og ég forðum, hann heldur að guð hafi sett í hana barnið og hann er smá sár yfir að almættið skuli ekki hafa haft hann með í ráðum.

B) Þarna er meyfæðing yfirvofandi og hann er að reyna að lifa af áfallið, eins og Jósep forðum.

Ég var með minn misskilning á tilurð barna árið 1957 sirkabát.

Levi krúttið er að vafra um í fáfræðiþokunni bara í þessum skrifuðum orðum.

Blessað barn farðu á bókasafnið.

Úff.

Tilvonandi tengdasonur ekki þvingaður til neins

Hlátur í boði hússins

Merkilegt að fólk skuli vera að birgja sig upp af mat.

Trúir enginn Geir?  Hann segir að gjaldeyrisviðskipti séu að komast í eðlilegt horf.

Stórundarleg þessi vantrú á manninum.

Ég ætla ekki að hamstra mat.  Það er á hreinu.

Það hlýtur að vera til eitthvað innlent sem ég troðið í andlitið á mér ef í harðbakka slær og nei ég er ekki að tala um innmat og annan svoleiðis perrahátt í matarinntökum.

En ég er alltaf að tala við fólk.  Fólk sem hefur á því ýmsar skoðanir hverjum sé um að kenna, þ.e. allt þetta hörmungarástand. 

Flestir ef ekki allir eru þó sammála mér um eitt, en það er að eftir þessi ósköp sem nú halda okkur í heljargreipum ótta og óöryggis þá verði eitthvað nýtt að taka við.

Ný hugsun, annar forgangur.

Ég hef heldur ekki talað við einn einasta mann sem treystir stjórnvöldum til að klára þetta mál á farsælan hátt.

Fyrir mig sem átti ekkert til að tapa er óöryggið verst.  Að finnast ég engum geta treyst og það er þá sem manni fer að líða illa.

Hjálparleysi er vond tilfinning, ég veit ekki hversu lengi maður getur búið við þetta ástand án þess að það fari að koma í alvörunni niður á manni.

Svo finn ég svo innilega til með öllu því fólki sem hefur lagt sparnaðinn sinn í hendur bankanna og situr nú með sárt ennið.

Ég vil sjá samfélagið breytast.

Þetta rugl á ekki að geta endurtekið sig ef ábyrgt fólk stjórnar þessu landi.

Í morgun var ég í þörf fyrir að hlægja.  Auðvitað náði ég mér í tæki og tól til þess.

Þessi er gamall en hann stendur alltaf fyrir sínu.

Hlátur í boði hússins.

Eða þetta.

Farin í bili, en kem aftur.. ég kem alltaf aftur.

Íslendingar birgja sig upp af mat

Að hugsa um kynlíf í sunnudagsmessu

 

Ég er ein af þeim sem rýk ekki af stað þegar tilboðsdagar, Kringluköst og svoleiðis stöff er auglýst.

Ég er ónæm fyrir þess háttar, bæði í upp- og niðursveiflu.

Ég hef fordóma gagnvart útsölum.

Í denn voru útsölur nefnilega plat og prump.  Þá var verið að selja eldgamalt drasl af lager og það var á þeim árum sem ég kom mér upp ofnæmi fyrir innihaldslausum gylliboðum.

Útsölur í útlöndum hafa hins vegar haft aðdráttarafl sem hefur dregið mig að eins og segul um langan veg, milli borga og landshluta þess vegna.  Það er svo gaman að skoða og kaupa á svoleiðis fyrirkomulögum.

En að raunveruleikanum.  Í viðtengdri frétt er talað um að fjöldi manna hafi lagt leið sína á tilboðsdaga í Kringlunni um helgina.

Við erum misjafnar manneskjurnar.  Þessa dagana er ég eins og vopnaður vörður í Fort Knox, vei þeim sem ætlar að hafa af mér aur úr heimilisbuddunni. 

Að steðja í búðir er álíka æsandi tilhugsun fyrir mig nú um stundir eins og fyrir hina siðprúðu húsmóður í Vesturbænum að hugsa um kynlíf í sunnudagsmessunni.

Búðarráp er eiginlega  "the ultimate turnoff" þessa dagana.

Einhver sagði mér að við yrðum að eyða til að halda hjólunum gangandi.

Þrátt fyrir þekkta aðdáun mína á samfélagslegri þátttöku þá verð ég að vera stikkfrí að þessu leyti.

Ég verð að vera helvítið hún Fía í Djöflaeyjunni með péningana sína.

Þegar lítið er til skiptanna þá verður að forgangsraða.

En ég lofa ekki algjörum árangri í nýjum lifnaðarháttum.

Það koma bráðum jól og það er eins og ég finni smá titring í mér sem myndi mælast á jólamælinum.

Ég skal hundur heita ef ég tek ekki nokkur (kringlu)köst í aðdraganda jólanna.

En á hverjum morgni þessa dagana byrsti ég mig við sjálfan mig í spegilinn.

Ég beinlínis hvæsi á eyðslusegginn sem starir á mig trylltum kaupgleðiaugum úr speglinum.

Og ég segi ískaldri röddu, röddu þess sem meinar það sem hann segir;

Jenný Anna ég fyrirbýð þér að koma nálægt glingurbúðum í dag.

Og ég hlýði eins og barinn hundur.

Var einhver að segja að ég tæki mér fullmikið skáldaleyfi fyrir hádeg? Ha?

Ég hélt ekki.

Farin að drekka nokkur köff til að hressa mig við.

Kreppuskjól í Kringlunni

Knús á fokkings línuna

 

Ég er að bregðast við kreppunni.

Í kvöld hef ég legið yfir uppskriftum hér enda eins gott að elda mismunandi rétti úr þessum örfáu kjöttuttlum sem munu verða á boðstólnum hér á kærleiks, búhú.

En ég festist yfir uppskriftum af jólasteikum eins og kalkúnum, fasönum, bömbum og króódílum (ókei mínus kókófílinn) og fleiru slíku.  Ég hef alltaf verið mjög misheppnuð í sparnaði.  En ég gefst ekki upp.

En án gamans þá kvíðir mig fyrir morgundeginum.

Ég veit ekkert hvað dynur yfir á morgun, kannski verður búið að þjóðnýta Sparisjóðina í skóli náttmyrkurs. 

Síðan ég hætti að drekka hefur mig ekki kviðið fyrir mánudögum.  Ég tek þeim fagnandi.

Nema þessar vikur auðvitað.  Engum er að treysta, allir ljúgandi og ástandið á mér er eins og hjá flestum öðrum, ég er í áfalli, síendurteknu reyndar og spurningin er hvenær maður fer að grenja.

Það er mikið talað um að við verðum að styðja hvert annað, að við séum öll í sama báti.  Biskup, forseti, forsetisráðherra, allir, leggja áherslu á þetta.

Ég er sammála.

En samt er púkinn í mér glottandi út í annað (þegar enginn sér).  Ég hugsa; vá hvað gengið á manneskjulegheitum, náungakærleika og umhyggju hefur snarhækkað í kreppunni.   Allt í einu erum við metnaðarlausu hippalufsurnar með hugmyndafræði sem er verðmæt.  Það var aldrei.

Samkennd með náunganum og svoleiðis kjéddlinga og hommavæl hefur heldur betur ekki átt upp á pallborðið hjá jakkafatasamfélaginu á jeppunum.

Þar hefur hin ryðgaða regla; hver er sjálfum sér næstur verið einkunnarorð í verki og huga.

Ég hef stundum kallað peninga- og græðgisorkuna rakvélablaðsorku því það hefur á stundum verið beinlínis sársaukafullt að anda henni að sér.

En nú eru nýjir tímar.

Og ég ætla að faðma alla í klessu.  Alveg ókeypis.

Knús á fokkings línuna segi ég og óska ykkur góðrar vinnuviku.

Djöfull elska ég ykkur.

Þóra er formaður Nýs Glitnis

Flottur Egill og Jón Ásgeir

Þetta var sögulegt Silfur hjá Agli í dag.

Og já mér fannst hann komast ágætlega frá reiðilestrinum, var samt hrædd um að hann myndi beita ofbeldi yfir borðið.

En ég held að Egill hafi verið að tjá reiði margra í þjóðfélaginu.

En...

Mér fannst Jón Ásgeir standa sig aðdáunarlega vel líka miðað við hvað hann fékk í andlitið.

Það þarf mikið æðruleysi til og nei ég held ekki að JÁ sé siðblindingi.

Það þarf hugrekki í þeirri stöðu sem hann er í að koma og skýra mál sitt.

En eftir þennan þátt þá ríður á sem aldrei fyrr að fá svör við því hvað gerðist.

Var Glitnir í aðstöðu til að bjarga sér frá þroti þarna í upphafi þegar þeir leituðu hófanna hjá Seðlabankanum?

Mér finnst gott að hafa horft á viðtalið vegna þess að ég hef það skuggalega á tilfinningunni að hér sé ekki allt komið fram. 

Að allt sé ekki eins og sýnist.

Mér nægja ekki handpikkaðir sökudólgar.

Ég vil fá alla söguna.

Takk fyrir Egill.  Flottur.

Hannes Smárason sem var upptekinn við mikilvægari mál en að tala við íslensku þjóðina í gegnum Silfrið má vera í útlöndum.  Lengi.  Helst vildi ég að þessi lydda snúi aldrei aftur til þessa lands.

SILFRIÐ HJÁ LÁRU HÖNNU

Jón Ásgeir: Fær ekkert út úr sölunni á Baugsfyrirtækjum

Ég er ekki að tala við þig - heldur er ég að tala við þig

Jenný Una Eriksdóttir litaði á borðið í gær og sagði aðspurð að hún hefði ekki gert það.  Það hafi verið önnur Jenný Una Eriksdóttir, mjög óþekk slík, sem gerði það en hún væri farin.

Jennýju má segja til málsbóta að hún er þriggjaoghálfs árs og með afskaplega líflegt ímyndunarafl.

Kjartan Gunnarsson, fyrrverandi framkvæmdastjóri Sjálfstæðisflokksins og fulltrúi í stjórn Landsbankans, frábað sér að vera kallaður óreiðumaður á flokkráðsfundi í gær en takið eftir hann var ekki að vísa til Davíðs Oddsonar.

Samt er ekki vitað um að neinn annar hafi látið þessi orð falla um forsvarsmenn bankanna annar en téður Davíð, þó leitað sé með logandi ljósi.

Kjartan Gunnarsson, kt. sósósó-sósó, til heimilis að Sóandsó nr. sóandsó; ég trúi ekki orði af því sem þú segir, ég held að þú sért svona skelfilega hræddur við Föðurinn.

En ég er ekki að tala við þig, ég er að tala við Kjartan Gunnarsson með sömu kennitölu og sama heimilisfang.

Meikar það ekki sens kallinn minn?

Jújú erþaeggibara?

Tár felld á flokksráðsfundi