HÚRRA, HÚRRA OG HÚRRAAAAAA

 

Goldfinger hefur misst heimildina til nektarsýninga og það kom fram í fréttum Ríkisútvarpsins, að ekki sé útlit fyrir að klúbburinn fái heimildina aftur.

Ég klíp mig.  Er mig að dreyma?  Þetta er stór sigur í baráttunni gegn klámi,  mansali og vændi.

Ætli það séu aðrir möguleikar fyrir hendi, innan lagarammans, að halda út svona starfsemi með einhverjum ráðum?

Ef svo er verður það ábyggilega reynt af einhverjum mannvininum.

Den tiden, den sorgen.

Í dag fögnum við.

Újejejeje

Goldfinger missir leyfi til nektarsýninga

SNÚRUBLOGG

Það er orðið ansi langt síðan ég hef "snúrað".  Ég er ennþá edrú, en ekki hvað?  Ég má hinsvegar ekki gleyma snúrubloggunum, þó auðvitað séu þau ekki eins tíð og fyrst eftir að ég varð edrú.  Ég á merkilegt snúruafmæli um helgina.  En þá er komið ár síðan ég hætti að drekka.  Þá hófst mín edrúmennska þrátt fyrir að það tæki mig rúman mánuð að koma mér á Vog því auðvitað ætlaði ég að afvatna mig af læknadópinu sjálf, prívat og persónulega og má þakka fyrir að ég drap mig ekki við þá áhugamennskuafvötnun.  Það var þá þegar sykursýkin var komin á fullt og ég hafði ekki hugmynd um það.  Það má drekka á sig sykursýki ó já og eflaust eitthvað fleira.  Magnað. 

Allavega þá endaði ég á Vogi þar sem ég var afvötnuð af fagfólki og ég tel edrúmennskuna mína frá þeim degi sem ég varð lyfjalaus.  20. október s.l. gekk ég um á eigin safa í fyrsta skipti í nokkuð mörg ár.  Það var dásamleg tilfinning og hún hefur bara batnað.  Lífsgleðin hefur aukist með hverjum deginum síðan og hörmungar og þunglyndi vikið eins og dögg fyrir sólu (eða þannig, hægt og bítandi).

En.. það er ár síðan ég hætti að drekka.  Nánar tiltekið á laugardaginn.  Þann dag ætla ég að þakka mínum æðri mætti og þeim sem hafa gert mér það kleyft að lifa edrú lífi, og senda þeim fallegar hugsanir. 

Ég ætla líka að hugsa til þeirra sem enn þjást úr þessum hroðalega sjúkdómi.

Ég fer edrú að sofa í kvöld.  Svo mikið veit ég.

Úje

ALLT Í VOLI OG VESENI...

.. hjá Bradda og Angie.  Það er mér ekki tilefnið til þessara skrifa heldur vil ég viðhalda minni forheimskun.  Segi svona. 

Hjónakornin rifust heiftarlega um frambjóðendur Demokrataflokksins.  Brad styður Obama en Angelina styður Edwards.

Af hverju í fjáranum styðja þau ekki Hillary Clinton?  Er fólk ekki að ná því að þarna gefst tækifæri til að skrifa söguna.  Kjósa fyrsta kvenforseta Bandaríkjanna?  Ég er svo bit.

Mér finnst mun merkilegra að koma konu að heldur en að vera að velta sér upp úr litasétteringum á karlkyns frambjóðendum.  Á ég að kjósa einn beislitaðan eða einn svartan? 

Bítsmíandsúmí!

Brestir í sambandi Brads og Angelinu

KOSSAÓÞOL OMG!

Samtök samkynhneigðra í Danmörku hafa skipulagt mótmæli fyrir utan ítalska sendiráðið í Köben til að mótmæla því að tveir ítalskir hommar voru handteknir fyrir að kyssast á almanna færi. 

Kossar verða rosalega áberandi fyrir utan sendiráðið í dag.  Aumingja sendiráðsstarfsmennirnir.  Blygðunarkennd þeirra verður særð.  Ó svo særð. 

Það hlakkar í mér. 

Bölvaður skinheilagleiki alltaf hreint. 

Þessi hugmynd að mótmælum er algjör snilld.  Veinandi snilld.

Úje

 

Mótmælt með kossum

AÐFÖR AÐ ÞJÓÐARÍMYND

Ég las í Fréttablaðinu í dag að það hefði verið ráðist á Eið Smára um s.l. helgi, þar sem hann var að dúllast í bænum á leið úr afmæli.  Hvað er að fólki?

Á ekki bara að MÖLVA næst styttuna af Jóni Sigurðssyni á Austurvelli?  Og..

DÚNDRA í rassinn á Fjallkonunni?  Ha..?

Ég get svarið það.  Ég er Íslendingur og ég mín þjóðarímynd hefur verið særð djúpu sári.

Getagrrip-getalæf!

ÁSTRÁÐUR Í STÍFRI VINNU..

..um verslunarmannahelgi, Hinsegin dögum og á Menningarnótt í Reykjavík, en Ástráður er forvarnastarf læknanema.  Ástráður ætlar að dreifa smokkum til fólks sem er á leið út á land yfir helgina.  Auðvitað er það þarft framtak.  Samt er eitthvað "dekadent" við þá staðreynd að það skuli vera litið á það sem eðlilegan hlut að allir verði gerandi það út um allt, eins og ekkert sé.  Að það sé ekkert athugavert við þetta rosalega dodo-festival.  Það er eitthvað ferlega undarlegt við að það skuli talið vera normið,  en fyrst svona er þá er auðvitað betra að horfast í augu við staðreyndir og láta liðið fá smokka. 

Mér finnst einhvernvegin eins og það sé einhver fjöldageðveiki í gangi fyrir þessi helgi.  Svona örvæntingarfull ofsakátína.  Það verður að vera svo gaman, svo mikið fyllerí svo mikið allt.  Á mánudeginum er svo sýnt frá sviðinni jörð, rusli út um allt, brenndum tjöldum og öðru drasli.  Þá dettur mér í hug að það sé eitthvað mikið að í þjóðarsálinni.

OMG

Súmí.

Ástráður dreifir smokkum um Verslunarmannahelgina

ALGJÖRT KJAFTÆÐI

Ég fór í IKEA í dag og keypti það sem ég ætlaði að kaupa og meira til.  Ég keypti auðvitað ekki sturtuhengi.  Það gleymdist aftur eða þannig.  Stjörnuspáin mín fyrir daginn er svona:

Steingeit: Tengsl þín við peninga byggjast á innsæi. Treystu því og þú munt hagnast. Í kvöld ertu dularfullur og laðar að þér vatnsmerkin krabba, sporðdreka og fiska.

Ég varð ekki vör við það í dag þegar ég borgaði við kassann í búðinni að ég hefði peningainnsæi, þvert á móti þá var nærri liðið yfir mig af undrun.. yfir því hversu mikið þetta lítilræði sem ég keypti kostaði.  Síðan fór ég í Rúmfatalagerinn og skoðið Lazygörl eins og Gurrí á, keypti eitt og annað og sagan endurtók sig, ég var alveg steinhissa.  Það sem ég keypti kostaði bæði hendi og fót. 

Nú sit ég og bíð eftir að tvö skriðdýr og einn uggi komi í heimsókn. 

Ég er að farast úr spennu.

Bætmí!

FRÉTTABLOGG -VARÚÐ

Fyrir hina greindu og hugumstóru bloggara.

237 ástæður fyrir samförum.

..en ég hefði látið mér nægja tvær eða þrjár. 

Stundum fær maður meira en maður kærir sig um.

Það er samt ekki neitt svakalega oft.

237 sinnum getur fólk búllsjittað sig í beðjuna.

Kveðja,

forheimskunarnefndin.

Úje!

237 ástæður fyrir samförum

MARGAR KVEÐJUR

Margir bloggvinir mínir eru að skrifa um að þeir fái peninga til baka frá skattinum. Ég gleðst fyrir þeirra hönd.

Ég sendi Tollstjóra hinsvegar margar kaldar kveðjur þetta árið.

Þær eru nákvæmlega:

Sextánþúsundníuhundruðþrjátíuogtvær talsins.

Bætmíjúbastards!

ÉG ER Á LEIÐINNI...

..í IKEA en eins og bloggvinir mínir vita þá eru það sögulegar ferðir, sem enda oftast með því að ég kem heim, með fulla poka, einhverjum þúsundunum fátækari, reynslunni miklu ríkari og.... án þess sem ég fór til að kaupa.  Ég er búin að fara þrisvar í IKEA á þessu ári til að kaupa sturtuhengi.  Mér hefur enn ekki tekist það.  Nú förum við SARA og fröken Jenny Una Erriksdóttirrrr í kjötbolluferð í stórverslunina sem alltaf gefur mér höfuðverk og við ætlum að kaupa barnarúm.  Jenny Una verður að fara að fá rúm og einhversstaðar verður hann Oliver að geta sofið þegar hann kemur í heimsókn frá Londres og gistir hjá Granny-J og Einari.  Það vantaði nú bara.

Ég mun skrifa nákvæmlega innihald pokaskjatta þegar ég kem heim.  Held að ég muni ekki gleyma að kaupa rúmið, ef svo er, er ég illa stödd í minnisdeildinni.  Set sturtuhengi á innkaupalistann en mér segir svo hugur að ég muni gleyma því.  Ég verð auðvitað að hafa ástæðu til að fara í verslunina til að kaupa eitt og annað fyrir jólin.  En ekki hvað?

Skelli hér inn nýjum myndum af Oliver en hann kíkti til ljósmyndarans nýlega og gerði Granny-J og ömmu-Nordquist alveg svakalega glaðar með því tiltæki sínu.

Gjörsovel!

Úje - Læfisbjútífúl.