Spegill - spegill

Spegillin sem náði yfir heilan vegg á skrifstofu Landsbankastjórans Sigurjóns Þ. Árnasonar, var reyklitaður og til þess fallinn að fegra þann sem skoðaði sig í honum með gagnrýnum augum.

Undraglerið var þeim töframætti gætt að það máði út áhyggjuhrukkur, mildaði munngeiflur og skerpti augnsvip þeirra sem spegluðu sig í honum.

Hann máði út leifar af gull- og svínakjötsáti svo tíðindum sætti um leið og hann sneið hjólbörufarma af aukakílóum þar sem þau voru að þvælast fyrir viðkomandi.

Á skrifstofunni fóru reglulega fram samtöl milli Sigurjóns og spegilsins eftir að hann hafði laugað augu sín ediki, klínt svertu á augnhárin og plokkað nefhárin vandlega.

Sigurjón horfðist þá snöfurmannlega og óhræddur í augu við spegilmynd sína.

Hann dáðist löngum stundum að því sem hann sá.

Hvernig hafði hann orðið svona guðum líkur í útliti?

Þessi maður geislaði af því valdi sem honum hafði verið falið.  Hann var leiðtogi.  Hann myndi enda á Bessastöðum að lágmarki.

Það var á einu svona spegilmómenti sem Sigurjón og Sigurjón spegill lánuðu sér fjörtíumillur með málamyndavöxtum.

Lögmaður félaganna Sigurður G. Guðjónsson, sem einnig hafði fengið sín móment í speglinum góða í skjóli nætur á skrifstofunni, sagði þeim að þetta yrði skráð sem misskilningur í bókhaldið.

Svo fór lögmaðurinn heim og skrifað harða gagnrýni á Evu Joly (líka í skjóli nætur eins og alkunna er orðið), og benti á að hún væri ekki djollí gúdd felló.

Sem er óneitanlega rétt hjá Sigga Gé.

Ég er algjörlega sammála Grjóna, Sigga og Spegilgrjóna.

Að gjalda varhug við Evu.

Svona kjéddlingarlufsur gera ekkert annað en skekkja (spegil)myndina.

Sigurjón lánaði sjálfum sér fé

Andskotans verkun

Er til of mikils mælst að við Íslendingar komum fram eins með sóma og manngæsku gagnvart því fólki sem hér leitar hælis?

Ég er eiginlega komin með upp í kok fyrir löngu síðan yfir ómannúðlegri meðferð á fólkinu sem hírist að Fitjum.

Fyrir utan að það á ekki að senda fólk til Grikklands sem hér leitar hælis.

Nú er rétt tæpt ár síðan Paul Ramses var tekinn í skjóli nætur og selfluttur til Ítalíu.

Þrýstingur almennings gerði það að verkum að mál hans var skoðað að nýju.

Ég hélt að Ragna Árnadóttir, dómsmálaráðherra, væri með skilning á málefnum innflytjenda, að hún myndi ekki senda fólk til Grikklands og nota Dyflinisáttmálann til að réttlæta það.

En lengi má manninn reyna.

Andskotans verkun, segi ég bara.

Meðferð á hælisleitendum gagnrýnd

Læknir?

Í gær sá ég einhvers staðar viðtal við sjúkraflutningamann sem flutti Hichem, hælisleitandann sem er í hungurverkfalli, á sjúkrahús.

Hann sagði eitthvað á þá leið að það ætti að setja frímerki á rassgatið á þessu liði og senda það úr landi.

Ég hugsaði með mér: Æi, það eru óhæfir kjánar í flestum störfum.  Vonandi verður hann rekinn.

Svo hugsaði ég ekki frekar um það.

En nú rekst ég á viðtal við lækni á Heilsugæslustöð Suðurnesja.

Hann er ekki að láta þagnarskyldu heilbrigðisstarfsmanna þvælast neitt fyrir sér og tjáir sig glaður um líðan hælisleitandans í samtali við visir.is

Þessi dásamlegi læknir sem er búinn að gleyma Hippokrates og öllum svoleiðis hégóma hefur m.a. eftirfarandi að segja um mál Hichem.

"Maðurinn er í ágætis ástandi. Hann var ekkert lagður inn hér enda ekkert þörf á því," segir Sigurður Árnason, læknir á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja, um líðan Mansris Hichem, flóttamannsins sem segist ekki hafa neytt matar í þrjár vikur.

Sigurður segir að málefni mannsins séu í ágætis farvegi. „Þetta er bara Séð og heyrt kjaftæði," segir læknirinn um manninn og hvetur fólk til þess að gera ekki of mikið úr málum hans. "

Svona eru þeir þessir ömurlegu útlendingar.  Ljúgandi, svíkjandi og prettandi og klikkaðir úr frekju.

Kæri heilbrigðisráðherra.

Er ekki komið að því að taka flýtikúrs fyrir starfsfólk Heilbrigðisstofnunar Suðurnesja?

Ásamt með sjúkraflutningamönnum.

Ég legg til að þar verði starfsfólk áminnt um þagnarskyldu, virðingu fyrir sjúklingum og síðast en ekki síst tillitsemi við þá sem leita til stofnunarinnar.

Þetta er gjörsamlega ólíðandi fyrirkomulag.

Mér finnst eiginlega á mörkunum að svona fólk eins og kjaftglaði læknirinn sé hafandi í vinnu.

Hann veit greinilega ekkert um hvað starfið snýst.

En hann yrði fínn í slúðrinu á einhverjum fjölmiðli.

Það er nú það.

Svo þroskandi mannréttindamissir

Ég var búin að koma mér notalega fyrir í sófanum til að njóta kvöldsins og ég ætlaði svo sannarlega ekki að blogga meira í dag.

En eftir að hafa setið gapandi, nánast lömuð af undrun yfir umfjöllun Kastljóss um samning þann sem Arnar Laufdal gerir við keppendurna í fegurðarsamkeppni Íslands (og hefur gert til margra ára) þá bara get ég ekki látið það eiga sig að láta lyklaborðið taka fyrsta skammt af viðbrögðum.

Rök margra með fegurðarsamkeppnum í gegnum tíðina hafa verið hversu þroskandi svona keppnir séu.

Hversu frábært það sé að læra framkomu (eins og stúlkurnar séu slefandi bavíanar fyrir keppni og kunni ekki mannasiði og kúki og pissi þar sem þær standa), kynnast innbyrðis (jeræt, þarf keppni í fegurð til?) og allt þetta kjaftæði sem enginn stoð er fyrir í raunveruleikanum.

Málið er einfalt; Læri, rass, brjóst og falleg andlit selja, það er hinn raunverulegi útgangspunktur.

Meira að segja foreldrar sumra stúlknanna mæra keppnina í hástert, finnst þetta frábært tækifæri fyrir dæturnar.

Ég er nú reyndar á að þetta sé framlenging á egói okkar foreldranna þegar börnin okkar fá viðurkenningu fyrir sitthvað í lífinu en það er önnur saga.

Svo kemur í ljós að allar þessar stúlkur hafa gert leynilegan samning, sem foreldrarnir fá ekki einu sinni að sjá.

Þar afsala þær sér ýmsum réttindum, eins og að ráða yfir eigin útliti, líkamsþyng,  já og háralit og litaraft verður að vera í formalíni óbreytt til þriggja ára eftir úrslitakvöld.

Þær afsala sér hluta tekna sinna til lengri tíma.

Þær afsala sér slysabótum ef þær meiða sig í keppni.

Þær afsala sér málfrelsi með því að mega ekki láta uppi efni samningsins.

Þær mega ekki einu sinni segja frá tillvist samnings og ef þær verða uppvísar að því að segja frá þessu lítilræði sem fjallar um niðurskurð á mannréttindum þeirra þá þurfa þær að borga 300.000 þúsund krónur að lágmarki til dólgsins ég meina fegurðarsamkeppnishaldarans.

Tíu stúlkur munu, í þessum skrifuðum orðum greiða Arnari Laufdal 30% af tekjum sínum vegna samningsins.

Og fleira og fleira.

Reyndar var þessi samningur eins og afkomandi Napóleons í oflæti hafi samið hann.

Að vera fegurðardrottning og snökta á sviðinu er að öðlast algjörlega nýja merkingu fyrir mér.

Ég vil ekki að það sé komið svona fram við íslenskar stúlkur og ég óska þess að ungar konur fari að sjá í gegnum þennan ljóta leik.

Já, en ég gleymdi það er víst svo svakalega gott og þroskandi að senda stúlkur í keppni um fegurð.

Þrælahald er svo dásamlega þroskandi - það vita allir.

Hvar er kviðristukittið mitt?

ARG.

Umfjöllunin um þennan ótrúlega samning.

Fitjastefnan og Útlendingalögreglan

Ég er komin með upp í kok af kerfiskörlum sem virðast hafa lög og reglur í hjartastað og beita þeim óspart fyrir sig þegar reynt er að benda þeim á að þeir eru að fjalla um líf og örlög fólks.

Útlendingastofnun er held ég sú ómanneskjulegasta stofnun sem hér hefur verið búin til og að því er virðist til þess eins að koma fólki úr landi sé þess nokkur kostur.

Ég vil ekki hafa þetta svona, og ég er svo sannarlega ekki ein um það.

Haukur Guðmundsson, forstjóri Útlendingastofnunar er jafn mannlegur og grjótmulningsvél (að vanda) þegar Morgunblaðið spyr hann um hvort undirskriftalistar íbúa Seyðisfjarðar til stuðnings Japsý Jacob, sem þar býr og starfar en á nú að henda úr landi, hafi áhrif á mál hennar og svarar með eftirfarandi hætti:

"Það er engin heimild í lögum til þess að gefa út dvalarleyfi á grundvelli undirskriftalista, það er bara svo einfalt."

Það vantar bara að hann bæti við: Nananabúbú, aularnir ykkar.

Hafið þið heyrt það fallegra:  "Bara svo einfalt"?

Útlendingastofnun sem reyndi að flikka upp á ímynd sína með því að hætta að heita "Útlendingaeftirlit" hefur ekkert breyst.

Svörin frá Hauki Guðmundssyni eru nákvæmlega í takt við þau svör sem við fengum eftir að hann flutti Paul Ramses úr landi í skjóli nætur í fyrra.

En þar beittu borgararnir þrýstingi.

Það er Útlendingastofnun sem á heiðurinn að hönnun og hugmyndafræði Fitjastefnunnar þar sem hælisleitandi fólk er haft í félagslegri einangrun mánuðum, jafnvel árum saman, á meðan þeir tjilla lesandi lög og reglugerðir á stofnunni.

Þetta er okkur ekki sæmandi gott fólk.

Ég vænti þess að nýr dómsmálaráðherra, hver sem hann verður, fari í að lofta út úr þessari mannfjandsamlegu stofnun þar sem Haukur Guðmundsson og hans líkar ráða ríkjum.

Útlendingastofnun á að heita Útlendingalögreglan til að standa undir nafni.

Köllum bara skóflu, skóflu.

Svei mér þá.

Engin lög um dvalarleyfi á grundvelli undirskrifta

Fyrirgefðu Gylfi!

 

Ég verð eiginlega að biðja Gylfa hjá A.S.Í. afsökunar á framhleypni minni.

Mér varð nefnilega á að skrifa varnarfærslu fyrir hinn búandi skríl á Austurvellinum í gær.

Þetta er sem sagt allt byggt á misskilningi.

Gylfi hefur útskýrt að laun hans sem eru milljón á mánuði séu ekki óeðlilega há.

Þar fyrir utan þá er sú staðreynd að hann er í Samfylkingunni og harður fylgismaður inngöngu í Evrópusambandið fullkomlega eðlileg hjá verkalýðsforkólfi alls almennings úr öllum flokkum, með allar skoðanir á öllum fjandanum.

Fyrirgefðu Gylfi!

Stöndum vaktina

Gleðilega hátíð allir sem einn.

Aldrei hefur þörfin fyrir samstöðu og virka baráttu hjá launamönnum verið meiri en í dag.

Njótum dagsins.

Brettum upp ermar.

Veitum öflugt aðhald og stöndum vaktina.

Nú sem aldrei fyrr.

Kröfuganga og útifundur 1. maí

Engin dömubindaauglýsing í sjónmáli

Frábært, peningar sem liggja steinþegjandi inni á banka.

Verst að þjóðin fær þá ekki inn á reikninginn.

Annars hef ég ekki nokkurt andskotans vit á neinu lengur.

Það er svo mikið af "sérfræðingum" sem vita hvað eigi að gera okkur til bjargar, en því miður kannski, þá eru þeir ekki þar sem ákvarðanirnar eru teknar.

Ég hef ákveðið að nota brjóstvitið héðan í frá.

Fyrirgefið en helbláir Sjálfstæðismenn sem vilja ganga í ESB segja mér ekkert um eitt eða neitt.

Ég hreinlega treysti ekki Sjálfstæðismönnum.

Á laugardaginn kemur þá steðjum við að kjörborði.

Ég ætla að kjósa VG og er búin að gera það upp við mig svo fremi sem ekkert stórkostlegt gerist.

Ég held að það sé ekki hægt að kjósa yfir sig kraftaverk í stöðunni, betri heim, fiðluspil, dömubindaauglýsingalíf, blóm og stórsteikur.

Því eru Sjálfstæðismenn ásamt Framsókn búnir að klúðra svo fokking big time að það er ekki til neins að láta sig dreyma.

Valið hjá mér snýst ekki um neina útópíu, ég tel mig vita nokkurn veginn hvað býður, ég kýs einfaldlega þá sem ég treysti best til að vera heiðarlegir og raunsæir og þá sem ég tel að muni forgangsraða þannig að við venjulega fólkið verðum ekki notuð sem fallbyssufóður í fremstu víglínu afleiðinga efnahagshrunsins.

Borgarahreyfingin er auðvitað möguleiki líka, en ég ætla að hafa þetta svona.

Já og talandi um Framsókn.

Það þarf ekki spádómsgáfu til að sjá að þá dreymir um heitar samvistir með Sjálfstæðisflokknum.

Í öllum þáttum sem frambjóðendur koma saman þá eru þeir ofan í kokinu hver á öðrum, jánkandi og jáandi.

Það var frábært að horfa á Sjóð 9 og Birkir Jón á Borgarafundinum síðasta (minnir mig).  Birkir Jón jánkaði svo brjálæðislega öllu sem Sjóðurinn sagði að ég var skíthrædd um að hann yrði höfðinu fátækari ef þátturinn yrði mikið lengri.

En við erum Zimbabwe norðursins börnin góð.

Úthrópaðir ómerkingar án þess að hafa lyft litlafingri til að orsaka orðstírinn.

Endilega ekki biðja um meira af sama á laugardaginn.

Óvænt fé í íslenskum banka

Aldrei fyrirgefið

Jæja, nú er það lýðum ljóst.

Sjálfstæðisflokkurinn hefur með ofbeldi komið í veg fyrir að stjórnarskrárbreytingar nái fram að ganga.

Því verður aldrei gleymt, það verður aldrei fyrirgefið.

Þeir hafa hamrað á því þingmenn Sjálfstæðisflokksins að stjórnarskrármálið geti beðið, það séu málefni fyrirtækja og heimilanna í landinu sem skipti máli núna.

Ég skal segja ykkur eitt.

Íslensk þjóð varð ekki eingöngu fyrir bankahruni, sem þið létuð yfir okkur ganga sem afrakstur auðmannadekurs og peningadýrkunar á valdatíma ykkar í sautján löööng ár.

Við urðum líka fyrir andlegu hruni.  Sjálfsmynd okkar sem þjóðar hefur beðið hnekki.  Við erum hætt að treysta.

Stjórnarskrármálið er okkur jafn mikilvægt og aðgerðir í þágu heimila og fyrirtækja.

Við ætlum aldrei aftur að treysta misvitrum stjórnmálamönnum fyrir stærstu málunum sem þarf að taka ákvörðun um.

"Við" erum fólk í öllum flokkum.  Fólk sem vill hafa áhrif á það þjóðfélag sem við byggjum.  Fyrst og síðast viljum við geta komið í veg fyrir landráðagjörðir sem geta sett heila þjóð bæði andlega og fjárhagslega á höfuðið.

Þið hafið brugðist trausti og það má ekki gerast að þið höndlið með auðlindirnar, stjórnarskrána eða nokkuð annað sem hefur með grundvallargildi þjóðarinnar að gera.

Stjórnlagaþing verður haldið.

Auðlindaákvæðið fer inn.

Sama gildir um þjóðaratkvæðagreiðslur.

Þið komið ekki í veg fyrir það í lengd og bráð, þó ykkur hafi tekist að saurga lýðræðið að þessu sinni.

Nú hrynja föstu fjaðrirnar af Sjálfstæðisflokknum sem aldrei fyrr.

Meira að segja minn góði vinur sjálft "Miðbæjaríhaldið" hefur fengið nóg.

Látum hann eiga síðasta orðið að sinni.

 

Stjórnarskrá ekki breytt

Mál númer tíu

Sannleikurinn á ekki upp á pallborðið sumsstaðar á Íslandi.

En það stendur til bóta.

Ég skildi þig Katrín, eins og reyndar allir sem vilja ekki nýta sér tækifærið og slá sér upp í pólitíkinni með því að rangtúlka orð þín.

En að máli málanna, sem á erindi við allan þingheim.

Mál númer tíu er mikilvægt mál á dagskrá þingsins í dag.

Það er langþráð bann við nektardansi og viðlíka starfsemi.

Ég og fjöldi annarra reiknum með að þing fari ekki fet fyrr en þessu máli hefur verið komið í höfn.

Um það er í raun ekki fleira að segja.

Í gegn með málið gott fólk.

Annað er ekki boðlegt.

Orð Katrínar falla í grýttan jarðveg