Ég verð "athafnakona"

 

Góðir hlutir eru að gerast hjá mér.  Ég er á leið til heilbrigðis og eðlilegs lífs, því samkvæmt bloggklukkunni minni hef ég ekki bloggað síðan kl. 10 í morgun.

Vá, ég er að eignast líf.

Það inniber athafnir og lengra á milli bloggfærslna.

Sumum ætti að létta við það

Hvað er að vera "Athafnakona/maður"?

Ekki er það að aðstoða við athafnir, syngja í brúðkaupum eða vera veislustjóri er það?

Nei, en það þykir svo fínt að kalla sig athafnakonu.

Þá er maður í péningunum samkvæmt nútíma skilgreiningu á orðinu.

Á Íslandi þykir svo flott að vera á kafi í athöfnum, eiga aldrei lausa stund.

Mikið djö.. sem ég er ekki búin að vera "inn" á þessu ári áfalla og heilsufarslegra ósigra.

En ég er á uppleið og brátt sér ekki fyrir endann á minni athafnagleði.

Þá set ég athafnakona aftan við nafnið mitt í símaskránni.

Eins og húsbandið gerði um árið, þegar hann titlaði sig sendil í sömu skrá, af því honum fannst ég töluvert mikið í því að senda hann hingað og þangað, árans merðinum þeimaddna, en ég elska hann samt

Björgúlfur Guðmundsson kallast líka athafnamaður (meira að segja í dag á visi.is).

Björgúlfur athafnamaður, er sniðugt að vera með lúkurnar í ríksifjölmiðlum?

Þurfið þið peningamenn að vera allsstaðar með puttana?

Arg hvað ég set stórt spurningamerki við jöfnuna auðmenn og fjölmiðlar.

Ég er ekki baun glöð með þetta.

Ónei!

Farin að athafna mig með insúlínið enda komin í sykurfall eftir allan hamaganginn.

Getaælæf!

Björgólfur Guðmundsson leggur fram fé til framleiðslu sjónvarpmynda

Hið flókna ferli er að baki..

..og eftir fleirhundruð umsóknir um þetta mæta starf, er búið að ráða þulu í sjónvarpið.

Mér fannst á tímabili, þegar blöðin fjölluðu um yfirvofandi þuluráðningu að það væri verið að velja í starf sem framtíð Íslensku þjóðarinnar stæði og félli með.

En það tókst og þulan er ráðin. 

Hvað er það með sjónvarp og mikilvægi?

Jafnvel dagskrárkynningar eru svo hott að það verður allt brjálað og fólk sækir um í tuga-ef ekki hundraðatali, þrátt fyrir að alls staðar vanti fólk.

Er þetta hálaunastarf?

Annars myndi nægja mér að hafa "rödd" sem segir mér hvað er næst á dagskrá.

En þulan er fengin. Til hamingju með það þú íslenska þjóð.

Annars væri gaman að fá vinnu við upplestur.

Ég er með ógeðslega kúl og reykmettaða rödd.

Af hverju er ég ekki að meika það á röddinni?

Það er sennilega vegna þess að ég er alltaf bloggandi og er hætt að tala.

Talking to me?

Ædóntðeinksó!

Úje

 

Flugfreyja flýgur í þulustarfið á RÚV

Ég kem aftur - alltaf aftur og aftur

 

Ég bilaðist úr hlátri þegar ég las þessa "ekkifrétt" sem er ofurkrúttleg.  Hún fjallar um mest notuðu frasana úr bíómyndum, þ.e. þá frasa sem hafa fengið s.k. vængi og orðið lifandi í málinu.  Merkilegt að maður skuli, nánast án þess að taka eftir því, tileinka sér svona bíómyndatal.

Bara í dag hef ég notað þann vinsælasta a.m.k. einu sinni í bríari þegar ég talaði við vinkonu mína í símann, eða:

"Ég kem aftur, ég kem alltaf aftur" (sem er reyndar seinni tíma viðbót, búmmerangheilkennið sko).

Og í slangrinu nota ég gjarnan (meira segja á blogginu mínu líka) "I don´t give a damn" og "Talking to me?" og það gera stelpurnar mínar líka.

Svíar nota "Þungur hnífur" eins og þeir eigi lífið að leysa og frasinn er löngu kominn með vængi.

En það er alveg sama hvað ég brýt heilann, ég man ekki eftir einum einasta frasa úr íslenskri bíómynd nema auðvitað "Að vera snyrtilegur en samt svolítið væld" sem er auðvitað brilljans úr "Með allt á hreinu".

Munið þið eftir svona frösum, úr öllum áttum?

Komasho!

Úje

Hér er ameríski listinn.

1. „I'll be back." (The Terminator)
2. „Frankly, my dear, I don't give a damn." (Á hverfanda hveli)
3. „Beam me up, Scotty." (Star Trek)
4. „May the force be with you." (Stjörnustríð)
5. „Life is like a box of chocolates." (Forrest Gump)
6. „You talking to me?" (Taxi Driver)
7. „Show me the money." (Jerry Maguire)
8. „Do you feel lucky, punk?" (Dirty Harry)
9. „Here's looking at you, kid." (Casablanca)
10. „Nobody puts Baby in the corner." (Dirty Dancing)

 

Vinsælast að lofa endurkomu að hætti Tortímandans

Jenný Anna - skrásett vörumerki!

Tolli Morthens og hinn Tollinn eru eitthvað að vesenast (í mesta bróðerni þó, skilst mér) út af gælunöfnunum sínum.  Tolli M er búinn að sækja um einkaleyfi á nafninu og hinn Tollinn sem framleiðir föt, að mér skilst, er ekki ánægður með þá þróun mála.

Þetta gaf mér þá brilljant hugmynd að sækja um einkaleyfi á nafnið mitt.  Út af blogginu sko.  Jenný Anna Moggabloggari, skrásett vörumerki með svona R-i í hring fyrir aftan nafnið mitt.  Það getur verið ári kúl.  Þá er ég orðin vara.  Ég hef aldrei verið söluvara, aldrei hangið neinstaðar uppi eða setið í hillu.  Það verð ég að prófa.  Hinar Jennýjurnar geta lufsast þetta án réttinda, áfram, mér er sama.

Annars minni ég á að hvert og eitt okkar er sandkorn í eyðimörkinni og eyðimörkin er geysilega stór.  Það er vísast að muna að við erum nákvæmlega öll jafn merkileg eða ómerkileg, eftir því hvernig á það er litið.

Þrátt fyrir einkaleyfi!

Ein í sandhrúgunni.

Úje!

 

Styttur bæjarins...

 

..og minnisvarðar, eru að fá nýjan meðlim, hana Bríeti Bjarnhéðinsdóttur, þá merku konu.

Það er löngu tímabært að minnast hennar með afgerandi hætti, þó eflaust séu margar betri leiðir til en að reisa styttur og minnisvarða.

Heima hjá Bríeti var Kvenréttindafélag Íslands stofnað fyrir 100 árum.

Ég er að hugsa um að taka það upp hjá sjálfri mér næsta sumar, að gera hausatalningu á styttum bæjarins ásamt minnisvörðum og sjá kynjahlutfallið.

Vá hvað það er fyrirsjáanleg útkoma, körlum í hag.

En ég ætla að gera það samt svo ég geti rifið kjaft um það næsta haust hér á blogginu mínu og náð mér í holla hreyfingu í leiðinni.  Gæti auðvitað hringt í Reykjavíkurborg og spurt, en ég geri það ekki, því hver segir að hlutirnir VERÐI að vera einfaldir?

Áfram stelpur,

Ójá.

Minnisvarði um Bríeti Bjarnhéðinsdóttur

Nú þarf ég að biðjast afsökunar..

 

..og það ekki í fyrsta sinn og alveg örugglega ekki í það síðasta.  Er alltaf að hlaupa á mig. 

Nú þarf ég að biðja Eirík Jónsson og kollega hans í hinum svokölluðu "slúðurblöðum" innilegrar afsökunar.

Það rann nefnilega upp fyrir mér, þegar ég hlustaði á Sigmund Erni tala við Eirík áðan í þættinum "Mannamál",  þar sem þeir töluðu um dóminn sem "Séð og Heyrt" fékk vegna umfjöllunar um Þóru fyrrverandi, Atlanta, að hvorki Eiríki né öðrum kollegum hans er um að kenna hvernig komið er fyrir slúðrinu.

Í máli Eiríks kom fram sú staðreynd, að Séð og Heyrt er mest selda tímarit á Íslandi.

Í þættinum kom einnig fram sú staðreynd að slúðurfréttir eru þær mest lesnu á netmiðlunum (ég hefði nú getað sagt mér þetta sjálf, Moggabloggarinn sjálfur).

Að því sögðu er það auðvitað ljóst að kaupendur og lesendur slúðurfrétta halda miðlum eins og "Séð og Heyrt" gangandi. Enginn lestur, ekkert blað.  Auðveldasta hagfræði í heimi.

Svo getur maður haft skoðun á þeim sem hafa lifibrauð sitt af gleði og sorgum annarra, sem að mínu mati er oftast nær langt yfir það sem eðlilegt getur talist.  Það er bara allt annað mál.

Eiríkur er a.m.k. ekki  júrnalístískur bófi í mínum bókum lengur.  Hann hinsvegar græðir á eiginlegu bófunum.

Við erum hinir raunverulegu sökudólgar gott fólk.

P.s. Tek fram að ég les EKKI "Séð og Heyrt" nema að ég hafi setið á þriðja klukkutíma á biðstofu læknis og sé meira að segja búin að lesa Bændablaðið og fréttablað heymæðisamtakanna,  skiljið þið.

En þá les ég snepilfjandann, sem er þá nokkra ára gamalt rifrildi og löngu orðið "out of date".

Æmgonnasúðtepeiper.

María Greta, miðbarnið mitt og slúðurblaðadrottning, skammastín elskan mín.

Újá

Laugardagslögin eru hættuleg heilsu minni!

Jesús minn, þvílík sjálfspynting það var í kvöld að hlusta á lögin þrjú í ofannefndum þætti.  Það eru fleiri að gera grín að okkur en Barði (og fá borgað fyrir það) og það með ófyrirsjáanlegum afleiðingum.  Mikill rosalegur ruslahaugur var þetta.  Auðvitað eru mönnum mislagðar hendur við samningu á músík, en þetta toppaði allt sem ég hef séð lengi.  Ég vil taka fram að ég settist við sjónkann með opnum hug.  Aðeins of opnum því nú er ég með hausverk.

Jón Gnarr bjargaði þessu eins og svo kemur Diddú og hlýtur að  hæfileikajafna, annars súa ég lagahöfundunum, a.m.k. þeim fyrsta og síðasta. 

Er farin að ná mér í magnýl, þetta gengur ekki.

Ruslana hvað?

Úje

Bendix - GMG- Ég flippa í nostalgíunni!

Ég á ansi mikið af vinkonum (skv. höfðatölu a.m.k.)sem elska Bjögga Halldórs.  Ég vil þó taka fram að þær eru allar töluvert yngri en ég, þessar elskur.  Ég get endalaust furðað mig á þessu, ekki að Bjöggi sé ekki ágætur, en fyrir mér er hann liðinn tíð, þannig lagað séð.

Ég var nefnilega ein af þeim sem man eftir Bendix með Bjögga í fararbroddi.  Þeir voru æðisleg stuðhljómsveit og áfram hélt strákurinn og allt sem hann söng, söng hann vel. 

Ég snéri mér að öðru og eftir situr flotti strákurinn með æðislegu röddina í minningunni.  Ég er ekki mikið fyrir endursýningar og ég er ekkert rosalega æst í að láta minna mig á hversu gömul ég er.  Þess vegna fer ég ekki á Rúna Júll og Bjögga Halldórs, en í þessum tilfellum báðum var uppselt um leið, svo ég hefði hvort sem er ekki komist.

Æi ég er ekki að dissa hann Bjögga og ég er viss um að konsertinn verður rosalega flottur, ég ætla bara að hlusta á Mugison eða ekkað, gott ef ég verð ekki farin að hlusta á jólalög þ. 8. desember.

Kallinn er sterkur.  2. 500 miðar fóru á klukkutíma.

Bítles hvað?

Svo má ekki gleyma því að álitsgjafi bloggsins hérna, er að sjálfsögðu með frétt um málið.

Úje.

Uppselt á jólatónleika Björgvins Halldórssonar

Ógeðisband

Westlife og aðrar álíka drengjagrúppur eru ógeðisbönd, eða ógeðiskórar.  Finnst mér sko, og ég má alveg vera ein um þá skoðun. 

Kian Egan, söngvar í "hljómsveitinni" (af hverju hljómsveit, þeir spila ekki á eitt einasta fargin hljóðfæri), er tilbúinn til þess að koma nakinn fram, fái hann greidda eina milljón punda fyrir viðvikið.

Halló vinurinn, rólegur á græðginni og ofmatinu á sjálfum þér.  Talaðu við Hilmi Snæ, hann gerir þetta fyrir miklu minna, af listrænum hvötum og hann hefur HÆFILEIKA í því sem hann er að fást við.  Það er meira en nokkurn tímann verður sagt um þig "lille ven".

Koma nakinn fram hvað?

Old news á Íslandi sko!

Újejejeje

Kæmi nakinn fram fyrir væna fjárhæð

Tippið á Hilmi Snæ...

 ..hefur skráð sig á spjöld íslenskrar kvikmyndasögu, svo eftir hefur verið tekið.  Það eru amk. ekki mörg æxlunarfæri sem fá um sig frétt í Mogganum.  Maðurinn sem er við hinn endann á tippinu, Hilmir Sær vonar reyndar að það sé ekki bara vegna reðursins, sem myndir hans og önnur verk, slái í gegn. 

Nú hefur limur þessi verið tilnefndur til dönsku klobbaverðlaunanna og þess vegna er þessi frétt í Mogganum í dag.

Okokok, reynum aftur.  Það er engin sýnileg ástæða fyrir þessari frétt, tippið er bara til umfjöllunar sí svona, án sýnilegrar ástæðu.

Næst fáum við að vita um sigurför rasskinna Kristjáns Jó.

Æi, er gúrka?

Ædóntþeinksó.

Úje!

Hilmir Snær nakinn í kvikmyndum