"RÚKJANDI RAGNARÖK; HANN GERÐI MIG AÐ ALGJÖRU FÍFLI JENNY", KVEIN Í TAKTLAUSU VINKONU MINNI, SEM ELSKAR AÐ DANSA SIG Í BEÐJUNA MEÐ ELSKHUGUNUM, EN ER EINS OG TAUGATREKKTUR TRÉKARL MEÐ RIÐUVEIKI Á DANSGÓLFINU.

Nú, nú, hugsaði ég ætli hún hafi í þetta skiptið toppað sjálfa sig í því sem hún kallar að dansa?  "Og hvernig gerði hann þig að fífli" spurði ég þunglyndislega? Jenny ég get svarið það, maðurinn er illur, hann gekk að mér á ballinu, bauð mér upp í dans og ég sagði auðvitað já og þá benti hann út á dansgólfið og sagði svo kvikindislegri röddu; dansaðu þá og svo gekk hann á brott".

Þorrí ég er með jónínubenheilkennið, alltaf að lofa að hætta en stend aldrei við það.  Nú er ég sko hætt.

SKELFILEGUR RAUNVERULEIKI

Fimmta hvern barn á grunnskólaaldri hér á landi hefur sætt líkamlegu ofbeldi á heimili og er hlutfall svipað á vettvangi skólans.  Þriðjungur telur sig hafa sætt andlegu ofbeldi og eitt af hverjum tíu segir frá kynferðislegu ofbeldi í einhverri mynd.

Þetta kemur mér ekki á óvart.  Það vita allir sem fylgst hafa með rannsóknum um heimilisofbeldi, að ofbeldi á börnum hér á landi er því miður, algengt og hluti af heildarmyndinni.  Það er auðvitað bara gott ef börn eru farin að segja frá og raunveruleikinn kemur upp á yfirborðið.  Aðeins þannig er hægt að taka á vandamálinu.

 

 

Fimmta hvert barn á grunnskólaaldri hefur sætt líkamlegu ofbeldi

ÁSTARÆFINTÝRI ALDARINNAR

 

...er hið eldheita samband sem Geir Ólafsson á við sjálfan sig.

Sumir eru óheppnir í ástum.

Þíjú!

Geir Ólafs hafnar ásökunum um falsað bréf

ÞREMILL OG ÞRUMUVEÐUR", GARGAÐI BÚNINGAÓÐA VINKONA MÍN, SEM ÉG HEF ALDREI ÞOLAÐ, ÞEGAR HÚN KOM AF DEITINU VIÐ MANNINN SEM HÚN FANN Á EINKAMÁLUM OG VILDI AÐ HÚN KÆMI HEIM TIL HANS Í KANÍNUBÚNINGI UM HÁBJARTAN DAG. "HVAÐ HELDURÐU JENNY AÐ HAFI GERST"..

..hrópaði hún brostinni röddu og ég vitandi að hún klæðist búningum við hvert tækifæri, var viss um að nú hefði hún sennilega ekki getað opna rassalokuna á kanínunni, spurði þreytulega hvað hefði nú dunið yfir.  "Þegar ég mætti í þetta rosalega einbýlishús í kanínubúningnum sem aldrei klikkar, þá benti hann mér upp stigann og sagði ískaldri röddu: barnaafmælið er byrjað fyrir 10 mínútum, það er beðið eftir þér".

Þorrí, það er ljótur og vondur skrifandi í mér.

Geri ekki aftur, ég lofa.

NÚ ER ÉG VISS, SÖNNUN Í SJÓNMÁLI

..nú veit ég að Sigurrós er í alvörunni til.  Hún les bloggið mitt og sýður svo saman stjörnuspá steingeitarinnar í stíl við það.  Um daginn var hún með nærbuxnabrandara en hún hefur sennilega lesið færsluna um hversu kynferðislega hömluð ég er í eðli mínu, eftir að hafa vaðið í myrkri fáfræðinnar öll mín uppvaxtarár.

Nú í dag hef ég svolítið verið að blogga móteitursblogg eins og ég kalla þau, en ég fer ekki nánar út í hvað það þýðir.  Ef þið lesendur mínir eruð með greindarvísitölu ofar stofuhita þá finnið þið það út. Stjörnuspá sólarhringsins er:

"Steingeit: Þú ert frakkur og fyndinn. En ekki gera lítið úr hlutum sem skipta fólk miklu. Vertu varkár og taktu tillit, en vertu klikkaður um leið!"

Þetta skýrir sig sjálft, ég veit það.

Dem, Sigurrós, hættessuaddna.

Farin að móteitursblogga.

Velja merki

I SAY NO TO HOLLYWOOD..

..segir Mahmoud Ahmadinedjad, forseti Írans.  Hann vildi ekki vera með í mynd Oliver Stone, þar sem sá síðarnefndi ætlaði að gera heimildarmynd um forsetann.

Ástæðan er einföld, forsetinn telur að Hollywood sé hluti af stefnumörkun Bandaríkjanna og afskræmi ímynd Írans á alþjóðavísu.

Ekki veit ég um það og ekki kalla Bandaríkjamenn allt ömmu sína í áróðursmálum en það er alveg á hreinu að forsetinn sér sjálfur um sitt slæma PR og þarf þar engrar aðstoðar við.

Góman.

Ahmadinejad vill ekki vera með í Hollywood-mynd

JESÚS PÉTUR SAGÐI HUNDLEIÐINLEGA VINKONA MÍN SEM ALLTAF RÍFUR SIG ÚR FÖTUNUM EF HÚN HITTIR MENN ÚR VESTURBÆNUM, OG VEISTU JENNY HVAÐ MAÐURINN Á ÞORSKVALLAGÖTU SAGÐI ÞEGAR ÉG KLÆDDI MIG ÚR?

Nei sagði ég, vitandi að nú hefði hún gert sig að fífli ganginn enn.  Hún stundi vandræðalega og á innsoginu.  "Sko hann sagði; hvar finnur þú til vinan?".

Enn hefur einhver fjárinn komist í tölvuna mína.

Þorrí aftur, passa þetta næst.

GETUR ENGANVEGINN VITAÐ, BARA VONAÐ!

Faðir jórdanska læknisins sem handtekinn var á Englandi á laugardag í tengslum við rannsókn á því þegar sprengjur fundust í bílum í London og Glasgow, segir að sonur sinn hafi enginn tengsl við hryðjuverkastarfsemi.  Auðvitað væri það gott ef svo væri en hvernig í ósköpunum á maðurinn að geta fullyrt um það.  Þessar sellur er svo lokaðar að það spyrst nánast ekkert út.

Furðulegt að fullyrða svona, frekar bíða og vona að sonurinn verði hreinsaður af grun.

Segir son sinn engin tengsl hafa við hryðjuverkastarfsemi

NÚ MYNDI ÉG TJÁ MIG...

..um þessa frétt af yfirvofandi fjölgun í bresku konungsfjölskyldunni ef ég væri ekki hugleysingi.  En ég þori ekki, er svo hrædd um að fá alla konungssinnana á hálsinn.

Prinsessan Sophie er allavega "alive and kicking".

Hver á aftur Játvarð prins?  Er það Betan sjálf?

Smjúts.

 

Fjölgar brátt í bresku konungsfjölskyldunni

SMÁ BÚHÚ BLOGG

Það er smá mánudagsblámi í mér í dag.  Hann kemur og fer reyndar og sem betur fer á ég ekki marga svona daga.  Annars hef ég átt góð móment eins og þegar við Edda Agnars, æsku- og bloggvinkona kjöftuðum frá okkur allt vit í símanum.  Þá leiddist mér ekki.

Ég er að fríka út á blóðsykrinum og insúlíninu.  Þarf eitthvað að láta leiðrétta sprautuskammtana en er búin að fara í tvö föll síðast liðinn sólarhring.  OMG ég geng um með þrúgusykur um hálsinn. Búhú.

Annars er þetta með blámann og búhúið undarlegasta fyrirkomulag.  Þegar depurðin sest á axlirnar og maður verður samstundis svo kvalinn, misskilinn og fráskilinn.  Það er ekki eðlilegur andskoti að geta átt svona bágt án þess að eiga nokkurn skapaðan, hræranlegan, lifandi hlut bágt.  En þarna er sá svarti rakki mættur og hann vill trúa að hann sé kominn til að vera.  Ég er búin að reka kvikindið út og það fer alveg að bresta á með brosi.

Las fréttina um lífstíðarfangelsi yfir manninum sem nauðgaði og myrti 2ja ára telpuna í Englandi fyrr á árinu og það kallar fram í mér vægast sagt óæskilegar tilfinningar.  Það er ekki einu sinni hægt að skrifa um þennan viðbjóð og mannhatur. 

Annars skín sólin úti og inni og það er best að reyna að kreista fram bros.

Blue, blue monday!