Steingrímur hvatvísi

Steingrímur talaði við mann hjá Alþjóðagjaldeyrissjóðnum í dag.

Himnar opnuðust ekki.

Fjöllin standa enn.

Möndulhalli jarðar er sá hinn sami og fyrir símtal.

Alþjóðagjaldeyrirssjóðurinn mun enn vera að störfum.

Allir þar innan dyra munu vera kúl á því að reikna, nú eða í pásu að kjafta og svona.

Enginn maður liggur slasaður eftir svo vitað sé.

Sjúkkit, þarna hefði getað farið illa.

Steingrímur bara lyftir símanum og hringir í sjóðinn!

Oh, svo hvatvís hann Steingrímur J. 

Steingrímur ræddi við IMF í dag

Flott Katrín

Flottasti ráðherrann í ríkisstjórninni er auðvitað ekkert að tvínóna við hlutina.

Flott Katrín,  að víkja stjórn L.Í.N.

Svo vænti ég þess að námsmenn erlendis fái úrlausn sinna mála, allir umsækjendur um neyðaraðstoð sem einn.

Annað er okkur til skammar.

Kata - go girl!

Vék stjórn LÍN frá

Hætta að tala - gera

Dabbi hringdi í Jóhönnu.

Hæ Jóga mín, hvað segist?

JS: Bara gott, þú átt að hætta samstundis.

Dabbi: Ha, akkurru?

JS: Þú veist það Davíð, núna verður þú að hætta sjálfviljugur annars verð ég að reka þig með skömm.

Dabbi: Heyrðu, mér líst illa á báða kostina, það er enginn Seðlabankastjóri sem getur komið í minn stað.  Villtu að ég fari út í pólitík?

JS: Slétt sama, þú getur farið út í Viðey mín vegna en úr Seðló ferðu og það prontó.

Dabbi: Heyrðu, ég þarf að hugsa þetta, leggja þetta niður fyrir mér, læt þig vita seinna til hvaða hefndarráðstafana ég gríp Jóhanna mín.

JS: Get a grip and a live maður.

Pang.

Hætta að tala.  Gera.  Þetta er eitt af því sem brennur á þjóðinni, þ.e. þeim okkar sem eru ekki í aðdáendaklúbbnum og finnst án tillits til hvar við stöndum í pólitík að Seðlabankanum hafi gjörsamlega mistekist með peningastjórnina í þessu landi.

Farin að láta ræna mig í matvörubúðinni.

Jóhanna og Davíð ræddu saman

Leiðréttist strax

Vildi einhver vera svo vinsamlegur að leiðrétta biðlaunaruglið strax og það helst fyrir hádegi.

Hvað er verið að borga fólki í fullri vinnu biðlaun í sex mánuði?

Fólki sem er að vinna á sama vinnustað, í sama herbergi á þokkalegum launum?

Það er eins og að þeir sem bjuggu til þetta launafyrirkomulag hafi verið á hugbreytandi efnum.

Vinsamlegast gerið eitthvað núna.

Við höfum ekki efni á þessum fíflaskap.

Verða á launum út febrúarmánuð

Kreppan hefur náð mér alla leið!

Ég er ekki vön að segja frá draumum mínum, enda hundleiðinlegt fyrir hlustandann, þið vitið ég var á Laugavegi sem var ekki Laugavegur heldur Oxford Street, með manninum mínum sem var ekki maðurinn minn heldur Charlton Heston (martröð).

En nú get ég ekki látið hjá líða að segja frá þremur ördraumum sem sérfræðingur á vettvangi hefur þýtt jafnóðum og þeir hafa komið í hús (höfuð).

Um daginn dreymdi mig að ég sæi samankominn þingflokk Sjálfstæðisflokksins þar sem þeir voru með blaðamannafund fyrir utan Núllið í Bankastrætinu.

Þeir voru samróma um að þeir þjáðust af harðlífi!

Sérfræðingur á vettvangi túlkaði þetta strax.  Enginn mannaskítur, ekkert fjármagn.

Svo dreymdi mig ráðherra sömu stjórnar hvar allir voru nauðasköllóttir og var til þess tekið hvað þessi nýja greiðsla fór starfandi menntamálaráðherra vel.

Sérfræðingur var ekki í vandræðum: Ekkert hár, ekkert fjármagn.

Þann þriðja dreymdi mig rétt fyrir birtingu í morgun, hvenær ég hrökk upp svitastorkin og skelfingu lostin.

Í draumnum stóð ég í Bónus og var að þrefa við afgreiðslukonu vegna ónýts kattarfóðurs sem ég hafði keypt á kvöldverðarborðið fyrir okkur á kærleiks vegna fátæktar.

Bónuskonan (sem var ekki kona heldur Jón Ásgeir) vildi ekki greiða mér til baka, heldur láta mig fá nýjan kattarmat.

Við slógumst og tuskuðumst til, ég var mjög reið.  Ég veinaði og grét.  "Peningana mína, peningana mína" ég grét með þungum ekka.

Það er skemmst frá því að segja að ég gjörtapaði málinu.

Draumarnir segir mér bara eitt, að kreppan hefur náð mér alla leið. 

Einkum með tilliti til þess að slagsmál í draumi númer þrjú voru upp á 178 krónur íslenskar.

Hér þurfti engan sérfræðing til túlkunar og Geir ekki reyna að fegra ástandið!

Cry me a river!

Gera of mikið úr vandanum

Látum ekki liggja á milli hluta

Látum liggja á milli hluta hversu siðlaust það er að koma eignum sínum í skjól með því að skrá þær á eiginkonurnar.

Siðlaust og aumingjalegt.

En látum ekki liggja á milli hluta að komast til botns í öllu því sem þessir vesalingar hafa gert þegar þeir gerðu sér grein fyrir að skipið var að sökkva og þeir hófu aðgerðir til að bjarga Armaníklæddu rassgatinu á sjálfum sér.

Látum ekki liggja á milli hluta að rannsaka jakkafötin frá A-Ö.

Jafnvel þó það kosti.

Þó ekki væri til annars en að læra um mannlegt eðli og til að fyrirbyggja að hörmungarnar sem við tökumst nú á við, fólkið í landinu, geti aldrei endurtekið sig.

Aldrei nokkurn tímann.

Fleiri bankamenn skráðu eignir á ættingja

Náið þið utan um þetta gott fólk?

Ég er ekki reikningshaus.  Kann að bregða fyrir mig algengustu aðferðum reiknilistarinnar og læt þar við sitja.

Það er ekki hægt að vera góður í öllu þrátt fyrir að sumir fúlir séu á öðru máli.

En eftir kreppu hefur þetta orðið að vandamáli hér á kærleiks.

Tölurnar í lífi mínu hafa fram að þessu ekki verið taldar í flóknum upphæðum.

Hverri krónu nánast hefur verið ráðstafað áður en þær rúlla inn á reikninginn.

Mitt góðæri fólst í því að geta staðið á sléttu, borgað mínar skuldir nokkurn veginn og haldið andliti.

Mér leið afskaplega vel með þá stöðu og hafði litlar óskir um breytingar.

Nú hins vegar, þarf að úlenndúllendoffa reikningana um hver mánaðarmót og því reiknisdæmi fylgir hnútur í maga og stöðugur seiðingur í hjartanu.  Þið þekkið það. Það er kreppan í máli og myndum eins og hún kemur persónulega við mig enn sem komið er, en ég veit að þetta er bara byrjunin.

Svo eru það upphæðirnar.  Upphæðirnar sem auðmennirnir léku sér með og göldruðu svo úr landi fyrir hrun.

Leikföng auðmannanna sem þeir fengu að dúlla sér með óáreittir án nokkurs eftirlits.

Þær hlaupa á milljörðum, hundruðum milljarða, þúsundum milljarða.

Höfuðið á mér snýst, augun ætla út úr höfði mér og tungan þvælist fyrir löppunum á mér þegar ég reyni að átta mig á þessum rosalegu upphæðum sem við skuldum á Íslandi.

Ég næ enn ekki alveg utan um þetta stærsta bankarán sögunnar.

Ég næ heldur ekki utan um það að ekki megi setja eigur þessara manna í sóttkví á meðan málið er rannsakað.

Löggan í Kefló gerði upptækar eigur hælisleitenda í fyrra og það sá enginn neitt athugavert við það.

Og VR-karlinn átti þátt í að lána Bretanum Tjengis (Khan) tvöhundruðagáttatíumilljarða góðan daginn?

VR-karlinn sem telur sig hafa unnið að fullum heilindum fyrir - Kaupþing, ekki umbjóðendur sinna.

Sem hírast á stórmarkaðskössum á skammarlaunum margir hverjir.

Eruð þið að ná utan um það gott fólk

Hvar er réttlætið?  Ég auglýsi hér með eftir því.

Skuldir aukast um 400 milljarða

Græðgisfurstar og glaðvakandi fólk

 

Það er eins gott fyrir fólk að horfast í augu við staðreyndir, við erum runninn algjörlega á rassinn í peningalegum skilningi.

Hvítflibba græðgisfurstar og döngunarlausir pólitíkusar í besta falli, í versta falli með í sukkinu, hafa komið okkur hingað.

Við almenningur eigum okkar hlut í þessu öllu.

Ekki með þátttöku í partíinu heldur með meðvitundarleysi og þeirri fullvissu sýnist mér um að lýðræðið ræki sig sjálft.

Á meðan var sjálfur íslenski Fagin ásamt klíkufélögum að koma sér fyrir víðs vegar í bankakerfinu, ræna og rupla, sanka að sér og stunda grimman útflutning á peningum.

Hér má sjá geðslegt peningalundarfar Bjarna Ármannssonar svo ég taki dæmi.

Sumir telja það til kosta að vera siðlausir í peningabransanum, gott ef það hefur ekki vakið aðdáun í ákveðnum hópum, svei mér þá.

Í dag reiknar ríkisstjórnin með því að framtíð hennar ráðist.

Hvernig væri að vakna gott fólk þið ráðið engu um það þegar betur er að gáð.

Almenningur er kominn á lýðræðisvaktina og vill breytingar, það er hann sem ákveður framtíðarfyrirkomulag ríkisstjórnar í þessu landi.

Hvað svo sem núverandi ríkisstjórn finnst um það mál.

Ég var að hugsa um það í morgun hvað það væri stórkostlegt að fá að upplifa þessa tíma.

Finna samstöðuna og sjá fólk vakna til lífsins.

Setja niður fót.  Hingað og ekki lengra.

Það er það jákvæða við þessa kreppu.

Það neikvæða er auðvitað að það þyrfti svoa skelfilega atburði til að við áttuðum okkur.

Nýtt Lýðveldi.

Ég skora á ykkur að skrá ykkur.

Bjartar sumarnætur að baki á Íslandi

Einn farinn...

Einn farinn.

Many more to go.

Björgvin segir af sér

Bann á ferðir fyrir almannafé

Ég legg til að sett verði ferðabann á ráðamenn nema í algjörum neyðartilvikum.

Skv. þessari frétt í DV hefur t.d. Ásta Ragnheiður Jóhannesdóttir ferðast fyrir á aðra miljón króna s.l. þrjá mánuði.

Dagpeningar eru um 87 þúsund á dag og Ásta Ragnheiður hefur ekki orðið vör við að það sé afgangur af dagpeningum enda sé dvalið á dýrum hótelum.

Einhvern tímann hefði maður sagt; veldu hótel á hæfilegu verði og skilaðu mismuninum.

Ég þekki mann sem vinnur hjá stórum samtökum og hann hefur alltaf skilað hverri krónu til baka umfram það sem hann þarf nauðsynlega að nota.

Þetta dæmi sem tekið er um ÁRJ er ábyggilega almennt dæmi sem á við fleiri alþingismenn og mér er svo nákvæmlega sama hvaða flokki þeir tilheyra, þetta gengur ekki upp.

Þessi upphæð sem nefnd er hér er fyrir s.l. þrjá mánuði eins og að ofan segir.  Þessa þrjá mánuði gott fólk, þar sem fólk hefur verið að missa vinnu í stórum stíl, er að missa heimili sín og þarf að berjast við skelfilegar afleiðingar peningasukks sem það á enga sök á.

Þess vegna er mér fyrirmunað að skilja að þingmenn taki ástandið ekki alvarlegar en svo en að þeir ferðist fyrir almannafé upp að þessu marki að það hlaupi á milljón og ríflega það á ekki lengri tíma en þetta.

Nú er kominn tími á að allir og þá meina ég allir fari að sýna hegðun í samræmi við ástandið.

Það er kreppa á Íslandi.  Efnahagslegar hörmungar þar sem reikningurinn sem sendur er almenningi með upphæðum sem við venjulegt fólk fáum ekki skilið og enn er ekki allt komið á borðið hvað það varðar.

Ef það er ekki kominn tími á að bjöllur hringi hjá forréttindastéttunum þá veit ég ekki hvenær hún mögulega rumskar.

Ferðabann á fólkið.

Við verðum einfaldlega að sitja heima á meðan ástandið er svona.