Ég er grenjuskjóða

Mikið rosalega er ég þakklát Stöð 2 fyrir að senda út mótmælin í beinni.

Ég er ein af þeim sem átti ekki heimangengt og mikið skelfing þótti mér vænt um að geta fylgst með.

Ég er tilfinningamanneskja, ég fór að grenja undir ræðunni hennar Kristínar Helgu.

Annars voru ræðumennirnir hver öðrum flottari.

Hörður Torfa líka.  Hann er náttúrulega snillingur maðurinn að halda þessum mótmælum gangandi ásamt sínu fólki og það sex laugardaga í röð.

En ástæðan fyrir því ég grét er samansafn af mörgu.

Eins og vonbrigðum, reiði, ótta og örvæntingu.  Örvæntingin er verst.  Vegna þess að það er ekki hlustað á fólkið í landinu.  Svo var ég auðvitað smá meyr og flippuð út af öllu þessu frábæra fólki sem stóð og mótmælti.

Ég finn reyndar fyrir von.  Ég held nefnilega að nú sé almenningur á Íslandi að skrifa merkilega sögu.

Ég held að íslenskt samfélag hafi vaknað og áttað sig á að valdið til að breyta er hjá fólkinu falið, við vorum bara búin að gleyma því.

Svo ætla ég að kúvenda í skoðun minni á unga fólkinu sem virkjaði eggjabúskap heimilanna í þágu lýðræðis.

Á meðan að ofbeldi er ekki beitt þá ætla ég ekki að fara að æsa mig yfir hvernig fólk kýs að tjá líðan sína.

Egg eru reyndar helvíti subbuleg og erfið að ná af - en það eru óvenjulegir tímar.  Hvað get ég sagt?

En ég er grenjuskjóða og ég viðurkenni það hér með.

Takk stöð 2.

Þúsundir mótmæla á Austurvelli

Hroki og afneitun 101

Lára Hanna setti saman myndband mánaðarins.

Nema að hún eigi eftir að toppa sjálfa sig.

Það eru spennandi tímar framundan hjá Sjálfstæðismönnum segir Þorgerður Katrín.´

Hjá almenningi eru framundan tímar óvissu, atvinnuleysis, eignamissis og er þá ekki allt upp talið.

Í hvaða andskotans raunveruleika dvelst þetta fólk?

Geir er orðinn sami hrokagikkurinn og forveri hans. 

Það er akkúrat það sem við þurfum núna Íslendingar.

Einn Davíð Oddsson í Seðlabanknaum og lærisvein hans í ríkisstjórninni.

Sveiattann.

Ekki góð byrjun á degi.

Myndbandið hér og það er skylduáhorf.

Gleði mín og sorgir

 

Í dag hef ég verið sullandi glöð.

Það er vegna þess að ég er að lesa bókina um hana Möggu Pálu vinkonu mína. 

Það gleður mig.

Ég hitti skemmtilegt fólk í dag.

Það gladdi mig.

Svo kom minn heittelskaði heim úr matvörubúðinni og upp úr pokanum tók ég líter af mjólk og hann var jólaskreyttur. 

Ég nánast fríkaði ég út af gleði.

Svo einföld sál hún Jenný, gleðst yfir litlu.

Svo kom ein helvítis klósetthreinsiauglýsingin enn á milli frétta og Kastljóss..

og það rændi gleði minni og sorgin tók yfir.

Eða klígjan ef ég á að vera hreinskilin - en sorg er flottara orð á prenti.

En ég var snögg að jafna mig því eins og ég sagði áður þá er ég einföld sál.

Núna hjala ég við sjálfa mig svona líka urrandi glöð.

Þið ráðið hvort þið trúið mér.

En ég hef fullan hug á að stefna hreinlætisvöruframleiðendum sem sýna ógeðsleg klósett í nærmynd.

Djöfuls pervertar.

Ojabjakk en annars góð bara.

Að fara í sleik og það ofaní kok

Björgólfur tekur fulla ábyrgð ... en

það var samt í stórum dráttum öðrum um að kenna hvernig fór fyrir Landsbankanum.

(Reyndar held ég að helvítis neyðarlögin hafi átt sinn stóra þátt í þessu öllu saman en kommon).

Hvað ætli við séum búin að sjá mörg keisaraviðtöl við höfuðpersónur og leikendur bankahrunsins og kreppunnar?

Þau hlaupa eflaust á tugum, svei mér þá.

Öll "viðföngin" hafa undantekningalaust lýst ábyrgð á hendur sér og á eftir hefur fylgt þetta litla orð EN sem hefur í för með sér að ábyrgðinni er varpað á þann sem er nefndur á eftir eninu.

Ég tek ábyrgð á þessu og hinu .. en þetta er sóandsó um að kenna.

Ergó: Þetta er ekki mér að kenna.

Getur verið að fólk trúi því núna að almenningur þurfi ekki að borga Icesave?

Af því Björgólfur segir það og af því stjórnvöld segja að Landsbankinn dugi fyrir þessum skuldum?

Ég trúi því ekki - fyrr en ég tek á.

Það hefur nefnilega ekki staðið steinn yfir steini í málflutningi allra aðalmannanna.

Og að tala um að kyssa á vöndinn.

Nú er talað um að "lausn" sé að fást í Icesave málinu.

Það sem í síðustu viku hét "við látum ekki kúga okkur" heitir núna lausn.  Frelsandi lausn sem felst í ábyrgð á Icesave reikningunum í Englandi (og Hollandi?).

Íslensk þjóð borgar brúsann, að minnsta kosti er ekkert fast í hendi.

Þetta er ekki að kyssa á vöndinn, þetta heitir að fara í sleik við hann og það alla leið ofan í kok.

Sniðug aðferð að breyta kúgunarhugtakinu yfir í lausnina.

Það taka þessu allir örugglega fagnandi.

Hverjum er illa við lausnir?

EKki mér.

Björgólfur í Kastljósinu

Skuldir lenda ekki á þjóðinni

Kreppuhelvítið rændi úr mér hjartanu

 

Ég er nokkuð hress bara.  Miðað við stöðu mála og allan þann friggings ballett.

Ég er búin að þrífa allt í hólf og gólf.

Ég ætla að hrynja í skuldafenið með hreina íbúð, nýböðuð og púðruð í sparidragtinni.

Ég meina ef maður þarf að lenda í áföllum þá er eins gott að gera það klæddur í sitt besta og með allt tandurhreint í kringum sig.

Ég vil deyja hrein.

Maður gæti nefnilega lent í blöðunum.

Maðurinn sem ég giftist síðast segir að ég sé svo ógeðslega morbid.

Ég segi við hann á móti að maður þurfi að gera ráð fyrir öllu, líka því að hníga niður þegar minnst varir.

Hvað veit ég um hvað mín líffæri þola lengi við í þessum lygadansi sem hér er dansaður.

Kommon ég er 56 ára gamall alki með líferni að baki sem fær versta sukkprest til að roðna.  DJÓK.

Það var eins gott að það voru ekki vitni af mínum húsmóðurtilburðum hér í dag.

Ég var nefnilega dedd á því að skemmta mér eins og enginn væri morgundagurinn.

Ég dansaði færeyskan hringdans við ryksuguna.

Ég geiflaði mig framan í speglana á meðan ég pússaði þá og svo rappaði ég Gunnarshólma.

Helvíti flott hjá mér bara.

Þú ert hvatvís sagði húsbandið núna áðan þegar ég var að þykjast kúgast yfir malinu í Björgólfi.

Þú ert hvatvís og hryllilega mikið kvikindi.

Ég sagði honum að hann þyrfti ekki að benda mér á hið augljósa.

Hann sagði að það væri ekki fallegt að hlægja af liggjandi auðmönnum.

Ég vissi það en sagðist samt ætla að láta það eftir mér.

Og þá sagði hann  að ég væri kaldrifjuð kona. (Þetta er dialógur ala leitisgróa).

Og ég samþykkti það og taldi mig vita að það væri kreppuhelvítið sem hefði rænt úr mér hjartanu.

Og þá sagði hann...

DJÓK.

Ég er hins vegar að segja ykkur núna að héðan í frá er ég stjórnleysingi.

Ég mun ekki fylgja lögum og reglum ef ég kemst hjá því.

BYLTING JENNÝJAR ÖNNU ER HAFIN OG ÞAÐ EKKI DEGI OF SEINT.

Súmí motherfuckers.

Lok, lok og læs

Þá höfum við það.

Allar dyr lokaðar þegar kemur að fjármagni.

Nema auðvitað að við borgum fyrir peningastuldinn sem fram fór á Icesave reikningunum.

Gott fólk.

Við erum skuldug.

Við, börnin okkar, barnabörn og þeirra afkomendur borga brúsann.

Við erum hér með talin sem þriðja heims ríki.

Er einhver ábyrgur á þessu bankaráni?

Er þetta ekki dásamleg verkun?

P.s. Sigmundur Ernir spyr hér athygliverðrar spurningar.  Sjá.

Samningar um Icesave eina leiðin

Fúleggið og fréttamaðurinn

Ég veit ekki hvað er að verða með fréttastöðvarnar.

Þær skiptast á um að ganga fram af mér þessa dagana.

En núna held ég að þeir séu endanlega að flippa út.

Í fréttunum var rætt við félagsfræðing sem hafði áhyggjur af reiði almennings vegna skorts á svörum.  Hann hafði áhyggjur af því hvernig sú reiði gæti gæti endað ef ekkert yrði að gert.

Sem sagt fullkomlega alvarlegt umfjöllunarefni á skelfilegum tímum kreppu.

Gísli brandarakarl og fréttamaður sá ástæðu til að krydda þessa frétt með gamanmálum svona eins og hann hefur sennilega gert á Þorrablótum lífs síns, eða á töðugjöldum og hvað þau nú heita öll þessi fyrirkomulög úti í sveitum þar sem praktíseruð er lókalfyndni sem enginn nema innvígðir fá nokkurn botn í.

Með þessu er ég ekki að ráðast á landsbyggðina.

Öllu heldur er ég að ráðast á sveitamennskuna í fréttamanninum og skort hans á innsæi.  Hvenær er tími til að hlæja og hvenær er smekklegt að láta það eiga sig.

Í enda fréttarinnar át hann eggið.

Er einhverjum hlátur í hug?

Ég held að fjölmiðlarnir ættu að senda þá verst höldnu af starfsmönnum sínum í krísuviðtöl hjá sérfræðingunum.  Sumum virðist alls ekki sjálfrátt.

Og í lokin Gísli:  Þetta með gapastokkinn og lýðinn.  Ekki fyndið.  Bara alls ekki.

Sjá hér.

Á að fara að þéra?

Fjölmiðlamenn hafa kvartað yfir því að það sé erfitt að ná sambandi við ráðamenn nú á þessum síðustu og verstu.

Alþingismenn kvarta hástöfum yfir skorti á upplýsingum.

Ég þarf varla að fara út í hvernig okkur venjulega fólkinu líður í myrkrinu þar sem afdrif okkar og okkar nánustu er undir og við fáum engin svör.

Svo var ég að lesa Eyjuna að vanda.  Í þetta skipti fangaði Hallgrímur Thorst athygli mína,þ.e. gestapenninn á síðunni hans, Kristín Þorsteinsdóttir..  Hún skrifar um keisaraviðtalið við Geir á RÚV í gær.

Ég náði ekki að horfa á allan fréttatímann í gærkvöldi og fór því inn og skoði viðtalið áðan sem var í fréttunum undir "máli dagsins".  Ég fíflið sem hélt að "mál dagsins" væri alvöru umfjöllun um atburði.

Á fyrstu árum sjónvarps voru ráðamenn þéraðir og sumir þeirra sendu spurningar til fréttamanna sem þeir vildu fá og ekkert mátti spyrja umfram það.  Það var mikið þjónkunartímabil.

Við erum greinilega að fara aftur um nokkra áratugi í fleiri en bara efnahagslegum skilningi. 

Strákar hjá RÚV; á að fara að þéra?

Og já ég er sammála Hallgrími að þjónkunin hjá RÚV er þannig að það hríslast um mann vesaldómshrollur.

Mér finnst reyndar að svona viðtöl þar sem einhver kemur og talar að vild um það sem honum þóknast án nokkurrar eða lítillar truflunar frá "spyrlunum" móðgun við áhorfendur.

Spyrlarnir eru ekkert nema propps þarna í sviðsmyndinni.

Hefði mátt notatast við segulbandstæki.

Ég vil fara að sjá almennilega umfjöllun, það getur ekki gengið að halda fólki í fullkominni óvissu um afdrif sín og sinna.

Hversu ljótt er ástandið?  Í hversu djúpum skít erum við?  Ég vil vita, aðeins þannig get ég tekið á málum. 

Við þurftum nefnilega að vakna upp við vondan draum í lok september og nú fjandinn hafi það þýðir ekki lengur að segja ósatt eða steinþegja.   

Lítilsvirðing ráðamanna við almenning í þessu landi er algjör og leiðinlegt að ríkisfjölmiðillinn skuli fara niður á þetta plan.

Svo tók fréttamaðurinn fram að viðtalið hafi verið tekið upp á meðan fólk var að mótmæla á Austurvelli.

Hver var tilgangurinn?

Hélt hann að Geir hefði mætt ef hann hefði átt lausa stund?

Við sjáum hvernig safnast á Austurvöll á næsta laugardag, kannski mætir "dúddinn".

Ég er að hugsa um að fara að fylgjast bara með erlendum fréttum.  Svei mér þá ef Fox fréttastofann er ekki áltilegur kostur í samanburði.

Ég get þó alltént sagt við sjálfa mig í hálfum hljóðum þegar bunan stendur út úr þeim; meiri fíflin þessir útlendingar.  Ekki gagnrýna hugsun að finna hjá Fox.

Friggings keisaraviðtalið er hér.

Og hvað með andskotans IMF? 

Hvar er það mál statt eiginlega?

Styðja illa Íslendinga hjá IMF

Fagmennskan í fyrirrúmi?

Margir hafa verið að blogga um fréttaflutning af laugardagsmótmælunum undanfarið.

Í gær var aðaláherslan á eggjakastið á Alþingishúsið. 

Minna en ekki neitt um sjálfan fundinn.

Má þá segja að fjölmiðlar séu pínu að skrifa söguna upp á sitt einsdæmi?

Að minnsta kosti að sníða hana til?

Hver verður að svara þessari spurningu fyrir sig en þegar ég sá þessa frétt, ó fyrirgefið, skoðun Loga Bergmann á mótmælunum á Austurvelli gærdagsins, þá var mínum efasemdum eytt.

Það sem meira er, Logi kom skoðun sinni á framfæri við lestur á frétt sem hafði ekkert með mótmælin að gera.  Merkilegur andskoti.

Sjáið hvað Loga finnst í dag, það hljóta allir að bíða með öndina í hálsinum eftir því.

Loga finnst.

Ég er nokkuð viss um að þessar þúsundir FULLORÐINNA manna og kvenna á Austurvelli í gær vilji ekki skrifa upp á að það hafi verið að kasta eggjum í Alþingishúsið.

Halló!

Bæti hérna inn fyrstu frétt í sama fréttatíma þar sem Logi talar um að Alþingishúsið hafi verið saurgað.

Að tala um hlutleysi, jájá.

Lifi ég eða dey?

Geir Haarde virðist hafa tröllatrú á leyndarmálum, feluleikjum, og ósannsögli, því miður.

Nú er IMF búinn að fresta fyrirtöku lánabeiðninnar frá Íslandi.

Geir var að hósta þessum frábæru fréttum út úr sér á Alþingi rétt í þessu.

Ég sit reyndar og hlusta á umræðurnar á þinginu en í hvert skipti sem ráðherrar koma í pontu fæ ég óslökkvandi löngun til að lækka í sjónvarpinu.  Svo leið er ég á stöðlum ekkisvörum, undanslætti og réttlætingum.  En, ég er sterk kona, ég hlusta.

Ég garga (í hljóði reyndar) í hvert skipti sem þeir tala um bakahrunið í heiminum eins og það sé eina ástæðan fyrir því hvernig komið er fyrir landinu, vegna þess að þó alþjóðlega krísa sé staðreynd þá erum við að upplifa öllu verri hluti til viðbótar við það, við erum að horfast í augu við gjörspillt banka- og stjórnkerfi sem er séríslenskt fyrirbrigði.

Við heyrum að Bretland og jafnvel Holland beiti sér gegn lánveitingu IMF til Íslands.

Má þá ekki segja það beint út?

Má fjandinn hafi það, ekki segja sannleikann?  Við erum sjóuð þjóð eftir hamfarirnar undanfarið.  Við þolum að heyra hvernig málin standa.

Mér líður reyndar eins og sjúklingi með alvarlegan sjúkdóm sem bíður eftir niðurstöðum.

Lifi ég eða dey?

Úkraínumenn og Ungverjaland sóttu um lán hjá IMF á eftir okkur.

Báðar þjóðirnar hafa fengið lánin.

Illugi skrifar um þetta.

Þessi óvissa er farin að taka örlítið á taugarnar.

IMF-beiðni frestað