Takk Helgi Felixson!

Ég horfði á Kastljósið í kvöld, á viðtalið við Helga Felixson, höfund heimildarmyndarinnar Guð blessi Ísland.

Við fengum að sjá glefsur úr myndinni, þ.e. úr viðtölum við Björgólf Thor, Bjarna Ármanns og Jón Ásgeir.

Helgi lét kameruna rúlla þegar Jón Ásgeir vissi ekki af.

Aðspurður sagðist hann ekki hafa getað komist að sannleikanum öðruvísi. 

Örugglega má til sanns vegar færa að það sé ekki góð latína að gera hluti svona, þ.e. að taka upp án vitneskju viðmælandans og ég hef séð nokkur blogg þar sem fólk fer á samskeytunum yfir því.

Ég segi hins vegar: Takk Helgi.  Þetta þurfum við að sjá!

Nú setur Jón Ásgeir heljarinnar pressu á Helga, hann á að eyða viðtölunum, klippa þau út og jafnvel eyða myndinni.

Þarna fer maður sem er vanur að vera með fulla stjórn á ímyndinni.

Bölvaður hræsnarinn.

Og Björgólfur Thor - kannski fæ ég stefnu í hausinn en fyrirgefið, hann er frumgerðin af viðrini.

Hvernig getur þessi maður hafa komið Icesvemálinu til leiðar - hann virkar á mig eins og...

Sleppum því.

Bjarni Ármannsson hefur ekki tilfinninguna af að vera með peninga.  Bara tölur á blaði.

Eins konar táknmyndir.  Honum finnst erfitt að skilgreina hvað hann er að meina.

Ég get hins vegar sagt Bjarna og hinum fíflunum tveimur að við sem þurfum að pikka upp nótuna eftir svallið sjáum peninga fyrir það sem þeir eru.

Krónur og aura sem lýsa æ oftar með fjarveru sinni úr buddunni.

Peningaskortur er beinharður raunveruleiki stórs hluta þjóðarinnar.

Reikningar hlaðast upp, angistin vex.

Þess vegna á að sýna ykkur eins og þið eruð.

Mér finnst gott að Helgi Felixson lagði á sig að ná ykkur á mynd.

Enginn ykkar sýnir iðrun, amk. fer lítið fyrir henni. Skammist ykkar.

Úps - ég er kurteis í dag.

Enn einn alþjóðlegur kurteisisdagurinn hjá mér sko.

Vill að viðtölum verði eytt

Förum ekki nánar út í það

 

Ég held að ég sé búin með Spaugstofukvótann og húmor minn hafi endanlega horfið til svartari heima.

Kolsvartra ef ég á að vera alveg heiðarleg.

Kreppan gerir manni hluti.

Horfði samt eins og vanalega af mikilli skyldurækni frá byrjun til enda.

Stökk ekki bros.

Utan einu sinni en þá ætlaði ég að kafna úr hlátri.

En við förum ekkert nánar út í það.

Fólk er viðkvæmt í bloggheimum.

Orðlaus - orðlausari - kjaftstopp

Ég er enn að melta þetta með Davíð og Moggann.

Eins og vel flestir held ég.

Ég er eiginlega orðlaus.

Orðlaus yfir því hvernig allt leggst á þessu landi.

Bara í kvöld í Kastljósinu leið mér eins og ég væri í súrrealískri martröð.

Óskar Magnússon sá ekkert athugavert við að ráða einn umdeildasta mann þjóðarinnar sem ritstjóra.

Ókei, hann má hafa þá skoðun á því en verra fannst mér að hann gat í raun ekki skilið að fólk væri hissa, hneykslað og með réttu bálillt.

Hann um það.  En við erum sérstök við Íslendingar.

Já, ég er kurteis, enn einn kurteisisdagurinn hjá mér sko.

Svo kom umfjöllun um Ragnar Önundarson nýjan stjórnarformann Lífeyrissjóðs Verslunarmanna.

Mér varð allri lokið þegar ég áttaði mig á því að hinn nýi formaður Kristinn Örn, hafði fengið manninn til starfans.

Mann sem átti þátt í einu stærsta samráðsmáli sem hér hefur komið upp.  Kreditkortamálinu stórkostlega.

Og hvernig bar Kristinn Örn sig að við að svara spurningum?
Jú, hann svaraði með útúrsnúningum og sama búllsjittinu og fyrrverandi formaður þegar hann var spurður um sína gjörninga sem þóttu orka tvímælis.

Vitið þið, ég held að maður fari að tygja sig.

Úr landi sko.

Harmar uppsagnir

Lappalaus Húsi - nó biggí

Ég á helling af vinkonum sem eeeeelska Húsa lækni. (Ekki ég - ónei - frusssssss).

Myndu keyra yfir fólk til að komast að honum  þrátt fyrir að vera dagfarsprúðar með afbrigðum alla jafna.

Þekki líka kerlingar sem slökkva á síma, taka dyrabjöllur úr sambandi, fara í ríkið og kveikja á kertum til að eiga sínar einkastundir með þessum kjaftfora og bæklaða lækni.

Hann er ekki bara bæklaður á fæti maðurinn - hann er andlegur skarnahaugur og væri atvinnulaus ef hann væri til í alvörunni.

Vinkonur mínar eru löngu búnar að gleyma þessu smáatriði - þ.e. að Húsi er ekki til nema í sjónvarpinu.

Ég var líka ástfangin af hommanum Richard Camberlane í Turnfuglunum, eða hvað sá þáttur nú hét.

Húsi er að hugsa um að hætta af því að "bæklunin" á læknisómyndinni er farin að hafa áhrif á lappir og mjaðmir raunheimamannsins Hugh Laurie.

Húsi minn, konum sem fíla þig á annað borð er nákvæmlega sama hvort þú haltrar eða ekki.  Hættu því bara.

Hvað þær (mig) varðar máttu vera lappalaus.

Bara að þú fórnir ekki þínum skítakarakter, kvenfyrirlitningunni og almennri skítmennsku.

Það er í lagi að vera sjónvarpspersónu skíthæll og kvenhatari.

Ég hef meiri áhyggjur af raunheimaösnunum sem ekki verður þverfótað fyrir.

Úje.

Of erfitt að leika Dr. House

Ekki meir Geir

Geir talar flotta norsku, hugsaði ég þegar ég horfði á þetta viðtal við hann í norska (og sænska) sjónvarpinu.

Að því sögðu var blómum ekki bætt á fyrrverandi forsætisráðherra.

Svör hans jafn aulahrollsvekjandi og þegar hann útskýrði kreppuna í máli og myndum, bæði hér heima og í "maby I should have" þættinum í breska sjónvarpinu - eeeekki svo sællar minningar.

Fredrik Skalvan vissi ekki hvernig hann átti að vera þegar Geir byrjaði útskýringarnar á orsökum hrunsins.  Hann var bara vandræðalegur maðurinn, enda ábyggilega ekki kunnugur hinu íslenska stjórnmálamannaheilkenni - aldrei mér að kenna.

Sama þegar hann spurði Geir hvort hann ætti ekki að taka ábyrgðina og Geir fór í langar útskýringar um það mál.

Mig langaði til að gráta.

Hættu að tala.

Ekki meir Geir.

Plís, láttu kjurt liggja.

Við þjáumst nóg hérna úti í ballarhafi orðin að atlægi um allan hinn vestræna heim og got ef ekki Asíu líka.

Djísús.

Hefðu átt að minnka umsvifin

..og það varð líf

Þegar Popppunkturinn hans Gunna var á Skjá 1 þá misstum við hér á kærleiks ekki úr þátt.

Síðasta sísonið þar var 2005.

Það má því nærri geta að hér var fagnað ógurlega þegar sami þáttur hófst á RÚV.

Vér horfðum á alla þættina hér við hirðina.

Reyndar eru tónlistarmenn, amk. sá sem hér býr eins og gangandi trivial pursuit (með áherslu á trivial) og svarar 90% allra spurninga hér í stofunni.

Hvað um það.

Vér urðum fyrir vonbrigðum.

Það vantaði eitthvað, neistann held ég eða það sem ég kalla "glimten i ögat", mér fannst eins og öllum leiddist í fína settinu hjá doktornum.

Meira segja Herr Dotor sjálfur virkaði sybbinn.

Auðvitað voru undantekningar, Áhöfnin á Halastjörnunni, krúttlegu skallakallarnir hlógu út í eitt og gátu engu svarað, tæpast hvað þeir hétu og virkuðu svo maríneraðir eitthvað.  En þeir voru algjörar dúllur.

Jeff Who? hleyptu stuði í þetta líka, þeir voru einhvern veginn lifandi sem var ágætis tilbreyting í þessum annars lofttæmda andrúmslofti þáttanna.

Ég velti mikið fyrir mér hvað vantaði og ég gat ekki sett fingurinn á það.

Þangað til í gærkvöldi - því þá kviknaði líf!

Þátturinn var sendur út í beinni, með áhorfendum og nú bar svo við að það var stórskemmtilegt að horfa.

Felix og Gunni voru meira en framhliðin ein, komu til baka svo að segja.  Dúllurnar.

Týpískt - síðasti þátturinn.

Halló - ég gæti grátið.  Elska þessa þætti.

Dr. Gunni og Felix krúttfrömuður, ekki græta gamla konu.

Hafið þáttinn í beinni næst.

Annars, annars...

horfi ég ekki rassgat.

Og hana nú.

Meiri hálfvitarnir þessir ljótu hálfvitar að stela bikarnum af Jeff Who? sem eru okkar menn í höfuðborginni offkors.

Ljótu hálfvitarnir PoppPunktsmeistarar

Af Jóni krúttfrömuði og sýningartímamálinu ógurlega

Jón Böðvarsson er merkilegur maður.  Ég ætla að lesa viðtalsbókina sem kemur út fljótlega.

En.....

Ég horfði á umfjöllun í Íslandi í dag, sem er í sjálfu sér stórmerkilegur andskoti því það hef ég ekki gert síðan þeir sykurhúðuðu þann þátt og máluðu bleiksanseraðan, en ég gat ekki misst af stórmerkilegri "umfjöllun" þeirra (kvarti) yfir að RÚV ætli að sýna einhvern þátt á sama tíma og þeir sýna Fangavaktina. Búfokkinghú.

Hafið heyrt um heimatilbúnar fréttir? 

Ekki?  Núna er tækifærið til að kynnast slíkum iðnaði.

Sko, ég veit að það er rosalega inn að kvarta yfir afnotagjöldum, auglýsingamismunun og öðrum dólgslátum RÚV á markaði en ég er því bara alls ekki sammála að öllu leyti.

Reyndar er ég illa pirruð út í sjónvarpsdagskrá ríkissjónvarpsins á s.l. sumri og ég hef starfsmenn innkaupadeildar grunaða um að hafa verið á launum hjá annarri stjónvarpsstöð eða þá að þeir hafi unnið að því leynt og ljóst að reka fólk til að teygja sig í verkfæratöskuna og ná sér þar í slaghamra í því augnamiði að auka söluna á flatskjáum.

(Hér kem ég upp til að anda).

Illa gert að bjóða upp á þann hroðbjóð sem var þar að finna um helgar í sumar.

Allir eru ekki í tjöldum úti í guðsgrænu rassgati munið það næst.

EN og það er stórt EN - ég vil ríkissjónvarp og það sem meira er ég þakka mínum sæla fyrir það.

Raunveruleikaþáttafaraldurinn á hinum sjónvarpsstöðunum er andlegt sjónvarpsofbeldi af verstu gerð.

Reyndar er lágkúran frí á Skjá 1 en á Stöð 2 á maður að borga fyrir ósómann.

En að kjarna málsins, ég er komin með upp í kok af þessu skólasjónvarpsfólki á Stöð 2 þar sem stjórarnir væla eins og kenjakrakkar ef allt er ekki eftir þeirra höfði.

Veit þetta fólk ekki hversu óþolandi svona fórnarlambsvæðing á eigin sjálfi getur orðið fyrir þolendurna (áhorfendurna)?

Svo ætlast þeir í alvörunni til að RÚV breyti sinni dagskrá að þeirra hentugleikum.

Get over it - heimurinn er töff, ætlið þið aldrei að fullorðnast?

Hættið þessu andskotans væli.

Svo má Katrín alveg vippa RÚV af auglýsingamarkaði, það er sanngirnismál og ekki orð um það meir.

Og að lokum:

Kæri menntamálaráðherra:  Í guðanna bænum ekki koma í viðtal hjá Íslandi í dag og gefa þar loðin svör um hvort þú munir beita þér í sýningartímamálinu ógurlega.

Þú átt ekki að blanda þér í rekstur ríkisstofnunar með þessum hætti.

Þér kemur það ekki við.

Og það átt þú að segja.

Skamm.

Hér er svo kvartklippið.

Ha?  Finnst ykkur ég pirruð?

Nei, nei, bara góð sko.

„Flest gengið mér í hag“

Ég vil Pál Baldvin í Þjóðleikhúsið - takk

Einu sinni var ég spurð af frómri blaðakonu (já, svo fræg) hvort ég væri kona sem hefði skoðanir á öllu.

Ég hélt það nú, enda bloggari og alles.

Ég var hins vegar ekkert að upplýsa hana um að oft á tíðum hef ég ekkert skoðun á því sem ég þykist hafa skoðun á.

Finnst bara gaman að steyta görn, jájá.

En ég hef sterka skoðun á því hver á að verða Þjóðleikhússtjóri.

Algjörlega upp á punkt og prik.

Páll Baldvin Baldvinsson, heitir maðurinn og ég hef þá trú að verði hann ráðinn þá renni upp nýir tímar í íslensku leikhúslífi og það til hins betra offkors.

Ég veit auðvitað ekkert um hvort það er rétt hjá mér, en mig grunar það.  Innsæi mitt hefur talað.

Ég þekki manninn ekki en við vorum samskipa í skólum Vesturbæjar.

Mér fannst hann þóttafullur og leiðinlegur unglingur svona séð frá sjálfri mér þar sem ég sat á mínum hrokastalli og virti fyrir mér öll fíflin í kringum mig ().

Hann skrifaði líka ömurlega krítík um eina af plötum míns heittelskaða í denn og það fannst okkur báðum skemmtilegt.

Ég held nefnilega að Páll Baldvin sé að mestu laus við sjálfshátíðarelementið sem þjáir íslenska listaelítu oft á tíðum.

Ég held að hann muni vinna Þjóðleikhúsinu gagn og þá áhorfendum í leiðinni með því að vera fyrst og síðast faglegur og sjaldnast eða aldrei í vinsældaleit.

Kommon þetta er maður með gífurlega þekkingu á málaflokknum.

Eini mínusinn við málið væri ef hann hætti í Kiljunni þar sem hann myndar stórskemmtilegt mótvægi við hina létt taugaveikluðu og stórskemmtilegu Kolbrúnu Bergþórsdóttur.

Sem ég er hins vegar ekkert hrifin af þegar hún skrifar í Moggann.

Já, ég vil Pál Baldvin.

Eins og ég hafi um það að segja.

Svo er hann beisíklí algjör dúllurass.

Vonandi er þetta þó rétt.

Brestir og breyskleiki

Svei mér þá alla mína daga ef íslenska þjóðarsálin er ekki í stórkostlegri krísu með sjálfa sig og þá er ég ekki að tala um hörmungarnar vegna kreppunnar.

Ég er er að tala um þá bresti og breyskleika sem fólk dregur á eftir sér í gegnum lífið og telur sér jafnvel til tekna.

Það er allt fullt af móðgunargjörnu fólki á þessu landi, fólki sem þolir ekki gagnrýni og fer í fýlu ef allt er ekki eins og það vill hafa það.

Hvað er með þennan Georg addna? 

Hverjum kemur við hvort honum líki þessi eða hin umfjöllunin um hann og hans hómís hjá Gæslunni?

Hvað er hann að tilkynna Helga Seljan og kó að hann fljúgi ekki glaður með þá?

Er manngarmurinn ekki í vinnunni?

Er hann ekki opinber starfsmaður á launum frá okkur öllum?

Hverjum er ekki sama um hans særða egó.

Auðvitað á maðurinn að steinþegja og vinna sína vinnu.

Reyndar er ég sammála Hildi Helgu, þeirri frómu konu, að auðvitað átti Kastljósfólkið ekkert að láta dívuna Georg stoppa sig af.

Bra láta hann fljúga sármóðgaðan hefði engu skipt.

Hvar endar þetta stórlæti allt saman?

Í dag gekk svo prímadonnuarmur Borgarahreyfingarinnar út af landsfundi í fússi af því hann varð undir í lýðræðislegri kosningu.

Fólk þarf að lúta í gras og þekkja hlutverk sitt.

Sem er oftast minna í lífinu en við viljum halda.

Enginn er ómissandi (nema ég auðvitað, en ég er að meina venjulega fólkið), maður kemur í manns stað.

Sem er óskandi hvað varðar Georg og fleiri oflátunga.

Sem halda að þeir séu guðs gjöf til mannkyns.

Vó, hvað þeir eru úti að aka (fljúga).

Flýgur ekki glaður með Kastljósfólk

Ég málefnaleg? Nei, enda ekki í vinnunni

Mörg dæmi um skýr lögbrot segir Gunnar Andersen forstjóri Fjármálaeftirlits.

Okei, hvernig væri þá að einbeita sér að þeim málum og láta fréttamenn á þessu landi í friði kallinn minn?

Hvernig á maður að hafa tiltrú á eftirlitsstofnunum sem eltast við þá sem afla upplýsinga fyrir almenning sem situr eftir í skuldapollinum sem aðrir bjuggu til?

Bankaleynd, smankaleynd!

Það er ekki eins og það sé verið að veita upplýsingar af sparisjóðsbók Jón Einskismanns og konu hans, sem bæði eru á strípuðum töxtum, versla í Bónus, taka slátur og fara í strætó, heldur eru upplýsingarnar sem viðkomandi fimmmenningar hafa náð að koma á framfæri af þeirri stærðargráðu að þær eiga fullt erindi við almenning.

Og hafðu það Gunnar Andersen, sem mér reyndar líst mun betur á en þann sem áður var vermdi stólinn þinn.

Gunnar Andersen kann að tala og allt og ég hef heyrt það.

Líst ágætlega á hann.

Svo geta saksóknarar, sérstakir og óbreyttir og algjörlega normal einbeitt sér af glæpunum og látið fréttamenn í friði á meðan þeir eru að veita okkur bráðnauðsynlegar upplýsingar.

Málefnalegt hjá mér?

Nei, ekki afturenda, enda er ég bara frú Nóboddí með ekkert vægi.

Skál í partíinu.

Mörg dæmi um lögbrot