Söknuður

 

Allt í einu greip mig sterkur söknuður.

Söknuður eftir tímunum fyrir hrun, þegar rannsóknir um selvfölgleligheter voru skemmtilegt bloggefni og gátu verið hápunktur á venjulegum fréttadegi.

Þá voru vandamálin í óspennandi kantinum og maður gat farið svo skemmtilega á límingunum út af smámunum.

Svo hefur kreppan orsakað pjúra minnisleysi hjá mér, ég sverða.  Ég var t.d. búin að gleyma jarðskjálftanum í maí sem í eðlilegu árferði hefði verið toppur stórviðburða árs og aldar. 

Ég er sem sagt minnislaus á tilveru mína fyrir hrun.

Borðaði ég, svaf ég, andaði ég?  Svei mér þá, það hlýtur að vera en ég man það ekki.

En að rannsóknum um borðleggjandi hluti.

Auðvitað vinna mömmurnar á mörgum heimilum 40% meira en feðurnir.

Það er misréttið gott fólk sem gerir vinnustundir fleiri hjá "hinu" kyninu.

Annars var þetta ekki svona þegar börnin mín voru lítil.

Það var í miðri kvenfrelsisbaráttu og allt mælt með málbandi.

Þú eldar, ég vaska upp, þú þværð, ég hengi upp, þú tekur til á lóðinni, ég baka!.

Nei, gargaði ég síðan þegar ég kom upp til að anda, ég baka ekki, það er ekkert aumingjalegra en bakandi kona ef hún hefur ekki atvinnumannspróf á hrærivél og vinnur fyrir sér með bakstri.

Svo ég bakaði aldrei. 

Svo eftir meðferðina 2006 hef ég bakað eins og motherfucker.

Þetta endar með bás í Koló, ég sverða.

Ekki samt segja neinum frá þessu bökunaróeðli í mér.

Ég hef mannorð að verja.

Mæður vinna 40% meira en feður

Takk, en nei takk

 

Hver kjaftur sem fer í prófkjör lýsir því yfir á einhverju stigi máls að hann hafi fundið fyrir víðtækum stuðningi.

Fleiri hundruð ef ekki þúsundir manna hafa legið í prófkjörskandítatnum og grátbeðið hann um að fara fram, að bjarga málunum.

Það er ekki nokkur eftirspurn eftir mér, ég er svolítið leið yfir því.

Ekki af því að ég myndi stökkva á framboðsvagninn, ónei, en ég myndi elska það að segja takk, en nei takk.

Auðvitað gæti ég haldið því fram hér að síminn hafi ekki stoppað síðan í hruni, ekki flóafriður frá hinum ýmsu flokkum og fylkingum að biðja mig um að fara á lista, en ég þori það ekki, lygin gæti komið mér á húrrandi fyllerí.

Hvelvítis ekkisens heiðarleikabarátta alltaf hreint.

Annars angar allt í hvítlauk á þessu heimili.

Ég gerði mína eftirsóttu Pizzu Jenfórare og hún var dásamlega góð.

Mínusinn er hins vegar viðkomandi hvítlaukslykt sem er að drepa mig.

Steinselja gott fólk (smá húsráð frá mér), slær á þá angan út úr manni en gerir ekkert fyrir eldhúsið.

En...

Nú nenni ég þessu kjaftæði ekki lengur í bili.

Farin að setja niður kartöflur og taka upp rabbabara.

Ekki er ráð og allur sá ballett.

Þíjú.

 

Fann fyrir víðtækum stuðningi

Maðkur og matur

Ég hef farið hamförum út af salatbörum stórmarkaða hér á blogginu mínu.

Það er beinlínis ógeðslegt að sjá þessa bari þar sem tegundir hafa þvælst á milli íláta og á gólfið og allt er opið fyrir hvers kyns sýklum.  Fyrr æti ég hund.

Nú gengur tölvupóstur þess efnis um netheima að í nammilandi einnar verslunar Hagkaupa sé nammibarinn maðkaður.

Halló, ég er jafn blönk á ástæður fyrir því að fólk fer í þessa "opnu" nammibari til að kaupa sælgæti fyrir börnin sín.

Þetta liggur út um allt gólf og er svo sóðalegt.

Svo veður fólk í þetta með berum höndum og guð má vita hvað síðasta verkefni þeirra nauðsynlegu verkfæra voru notaðar í strax á undan.

Ég er stundum að velta því fyrir mér hvort okkur sé að fara aftur í hreinlæiti og meðferð á matvöru.

Ekki alveg að marka mig, ég er einstaklega klígjugjörn (hef það frá pabba, takið upp málið við hann ef ykkur langar til að kvarta), en það er svo borðleggjandi að ferskt grænmeti í opnum döllum hlýtur að draga að sér allskonar á opnum svæðum.

Sama með nammið.

Oj, farin að gera eitthvað annað, jafnvel þrífa klósettið.

Áður en ég blogga mér til hita og ógleði.

Arg.

Engin kvörtun um maðka í nammibar

Minna hljóðmengandi drykkjumenning

Ég man hvar ég var þegar Kennedy var myrtur.

Ég man hvar ég var þegar árásin var gerð á tvíburaturnana.

Líka hvar ég hélt hús þegar það gaus í Vatnajökli 1996.

Svo man ég hvar ég var við öll möguleg og ómöguleg tækifæri.

Hef minni fílsins enda segir minn ástkæri og löglegi að ég gleymi aldrei neinu og taki það upp reglulega þegar mér finnst við eiga.

Röflið í manninum.

En ég man ekki hvar ég var 1. mars fyrir tuttugu árum þegar bjórinn var leyfður.

Ég veit það eitt að ég var ekki á bar.

Mér var nefnilega svo nákvæmlega sama get ég sagt ykkur.

Þetta var sko áður en ég fór að drekka.

Löngu áður en ég varð að virkum alkahólista.

Sem fór svo í meðferð og hefur síðan ferðast um lífið með friggings geislabaug á höfðinu.

Neysla á bjór hefur aukist um 128% á þessum tuttugu árum.

Fleiri stunda dagdrykkju (eins og yours truly gerði).

En það eru ekki jafn mikil helvítis læti í fyllibyttunum.

Drykkjumenningin (ætti að vera í gæsalöppum) er einfaldlega minna hljóðmengandi.

Það er munurinn.

Skál í boðinu.

Tveir áratugir með bjórnum

Á hann sítrónutré?

 

Ég er ekki með kjöt í dag, guð minn góður og fastan að byrja.

Ekki kjöt fyrr en á páskum!

Jeræt, eins og ég fari eftir fyrirkomulögum í matargerð.

En ég ætla að segja ykkur eitt alveg stórmerkilegt.

Ég flakka stundum um allar rásirnar í sjónvarpinu mínu svona í bríaríi.

Þar er ein stöð, bresk, sem fjallar um matargerð.

Ég sverða í hvert einasta skipti sem ég lendi á þessari stöð þá er maður að kreista sítrónusafa í eitthvað jukk í skál.

Nei, þetta er ekki endursýning, haldið þið að ég sé fífl?

Í dag var það pæj.

Í fyrradag vodkadrykkur með sítrónusafa (nei, ég er ekki farin að drekka, bláedrú í fínum málum).

Fyrir helgi var það friggings kjúklingur með sítrónuhjúp.

Ætli maðurinn eigi sítrónutré?

Kjötkveðjuhátíð að ljúka

Heimur ekkert versnandi fer

 

Það telst varla til tíðinda að krakkar í menntó komi saman með áfengi í ámavís og detti illilega í það.

Það má þó vera að það sé sjaldnast gert í leiguhúsnæði út í bæ.

Ég hef eiginlega ekki skoðun á því hvort þetta er hrikalega hneykslanlegt eða "buisness as usual".

Veit bara að það er ekkert nýtt undir sólunni.

Annars getur maður leyft sér að vera ansi umburðarlyndur þegar börnin manns eru sloppin fyrir horn.

Reyndar hékk ég á dætrum mínum fram eftir öllu, við náðum í þær og höfðum þær í gjörgæslu foreldrarnir, fram eftir öllu og það fíflalega er að þær gáfu sjaldnast ástæðu til að við værum með þessi læti.

En ég man eftir hinum ýmsu partíum þar sem heimili og götur voru teknar undir veisluhöld á mínum unglingsárum, engu eirt og lífsþorstinn var töluverður.

Mikið djöfull var mín kynslóð neysluglöð.

Svo var hún hortug þessi kynslóð og með eindæmum viss um að hún væri ávallt í rétti.

Eða var hún kannski ekki þannig?

Var ég bara í vondum félagsskap?

Nebb, við vorum "mean motherfuckers" í denn.

Ólöglegt partí fékk snöggan endi

Krúttið hann Áddni

Ef ég fer að fá bólgur og hnúða á hendur eða hvar sem er dytti mér samstundis í hug annað eða bæði:

Ég væri komin með alvarlegt mein og í beinu framhaldi myndi ég hringja í minn bloggandi lækni.

Ég myndi halda að ég væri með ofnæmi fyrir mat, lyfjum eða öðru því sem ég væri að innbyrða og myndi hringja í viðkomandi lækni.

Mér myndi aldrei detta í hug að einhver væri að eitra fyrir mér, jafnvel þó að það gæti fundist einhver/einhverjir sem gætu mögulega átt sökótt við mig.

En ég er reyndar nóboddí út í bæ, svo það er ekki að marka.

Öllum er sama hvort ég lifi eða dey (augnabliks hlé á meðan ég græt einmannaleika minn og reyni að hemja öflugan ekkann).

Árni fullyrðir að það hafi verið eitrað fyrir sér.

En hann hefur engar sannanir fyrir málinu.

Þetta væri kallað móðursýki ef ég gerði þetta OG hlypi með í blöðin.

Fólk myndi efast um geðheilsu mína nú eða segja að ég væri að troða mér í blöðin til að láta bera á mér af því ég væri á leið í framboð, svei mér þá hvað fólk getur verið ógeðslega ósmekklegt.

Er ekki hægt að setja stöffið í greiningu og fá úr þessu skorið?

Svona fyrir kosningar?

Skamm eiturbrasarar heimsins.

Að eitra fyrir krúttinu honum Vestmannaeyja-Áddna.

DV: Eitrað fyrir Árna Johnsen

Gamlar syndir

Kannski er í lagi að veiða hval.

Ég veit það ekki, en ég er ekkert afskaplega spennt fyrir málinu, held bara að það kosti okkur helling í péerri að gera það.

Svo er alveg bráðfyndið að lesa sum blogg vegna þess að fundist hefur gömul mynd af Steingrími J. að skera hval.  Fólk lætur eins og það hafi fundið sönnunargögn í morðmáli.

Steingrímur er sekur, hann myrti hval.

Ég vann einu sinni hálfan mánuð í frystihúsi þegar ég var 14 ára hjá Júpíter og Mars.

Var að snyrta karfa og pakka honum inn.  Lyktin var ógeðsleg en félagsskapurinn skemmtilegur og við unnum fram á nótt.

Ég var rekin af því ég fór að leika mér með vatnsslöngu og sprautaði á hálfbrjálaðan verkstjóra sem hafði engan húmor fyrir því að fá vatn úr kraftslöngu framan í sig.

Reyndar hélt ég að hann myndi drepa mig.

Það sem ég er að segja ykkur hérna börnin mín sæt og góð er að ég borða ekki karfa en er sek um að hafa skorið í hann, pikkað úr honum hringorma og farið ómannúðlegum höndum um þessa matvöru sem seld var til Rússlands.

Ég hef karfadráp á samviskunni en ég er algjörlega með verndun fiskistofnanna við landið.

Sjálfstæðisþingmenn halda því allir fram sem einn að það hafi verið hárrétt ákvörðun hjá fyrrverandi Einari K. Guðfinnssyni að leyfa hvalveiðar þegar hann var starfandi sjávarútvegsráðherra.

Allir vita hins vegar að þetta var gert til að koma væntanlegum sjávarútvegsráðherra illa, nokkurs konar hefndarráðstöfun á lokasprettinum.

Nú þarf Steingrímur fyrrverandi hvalaskurðarmaður að taka á málinu og allir eru óðir í að fá að myrða hval í samlede verker.

Hvar er markaðurinn fyrir kjötið ef einhver getur sagt mér það?

En ég hef engar áhyggjur af stóra hvalamálinu, ég held nefnilega að Steingrímur leysi þetta mál þannig að allir geti vel við unað.

Sumir munu segja; mikil er trú þín kona.

Og við því segi ég; hvað er að, hafið þið eitthvað á móti bjartsýni?

Ég veit að hann gerir sitt besta og það er nógu gott fyrir mig.

Vond stjórnsýsla

No way Hósei!

Sjálfstæðisflokkurinn getur ornað sér við þessa niðurstöður ef hann horfir fram hjá þeirri staðreynd að 40% svaranda eru óráðnir.

Svo má reikna með að margir hafi svarað að þeir myndu kjósa íhaldið, vegna samúðar nú eða aðdáunar á að þeir skyldu loks haska sér frá völdum í boði Samfylkingar.

En nóg um það.

Ég horfði á Sigurð Kára og Árna Pál í Kastljósinu.

Þar tókust á harðsnúin jakkaföt.

En ég varð svo hissa þegar ég horfði á SK.

Halló, hann var í tilfinningalegu uppnámi!

Það hef ég ekki séð áður ef frá er talið þegar bjóríbúðir var á dagskrá Alþingis.

Nú var hann kallinn sem ber hag almennings fyrir brjósti.

Hann var alveg: Það kemur ekki til greina að hækka skatta á fólkið í landinu.  Ekki fleiri álögur á hinn hrjáða almenning.  No way Hósei!

Hann tók mannúðarkallinn alveg listilega.

Það er ef maður er búinn að gleyma af hverju við erum þar sem við erum.

Einkavæðing banka, útrásarvíkingar með leyfisbréf á frítt spil frá stjórnvöldum, við á höfði nokkrar kynslóðir fram í tímann.

Í boði Sjálfstæðisflokks og Framsóknar aðallega.

Svo ef SK er sama þá vill ég heldur að einhver sem tók ekki þátt í að byggja undir og styðja við kerfið sem kom okkur á höfuðið, beri hagsmuni okkar fyrir brjósti og berjist fyrir þeim.

Að minnsta kosti minna og minnar fjölskyldu.

Annars var þetta dáldið krúttlegt.

Hann var verulega upset maðurinn.

Sigurður Kári á að beita sér í bjór- og léttvínsmálinu.

Það er akút mál fyrir menningarlega sinnaða drykkjumenn og konur.

Strákarnir í Kastljósinu

Sjálfstæðisflokkur stærstur

Kálbögglar, hommar og snertisport

Getur verið að ruðningsgæjarnir í USA séu sumir enn í skápnum bara? 

Ruðningur er heví snertisport þar sem þú hoppar,slærð og nuddar andstæðinga/samherja og það er leyfilegt.  Ógeðslega matsjó snertisport. 

Gæti verið, án þess að ég viti það.

Og í beinu framhaldi:

Í nótt dreymdi mig að ég væri að fara að halda ræðu um kálböggla.

Ég var með áhyggjur af því að gleyma textanum.

Ræðuna átti að flytja eftir JC fyrirkomulagi.

Ég hafði líka þungar áhyggjur af refsistigum.

Þegar ég vaknaði hafði ég hins vega áhyggjur af því að mig skyldi dreyma um ógeðismat.

Ég held að það hafi með kreppu að gera.

En..

Hvað eiga svo kálbögglar, skápar og ruðningur sameiginlegt?

Ekki nokkurn skapaðan hlut.

Þetta varðaði bara svona.

Náin kynni af öðru tagi