Kerfið fyrir kerfið?

Atvinnuleysisbætur verða ekki greiddar út fyrr en mánudaginn 4. maí.

Ég er ekki á atvinnuleysisbótum, þannig að þetta snertir mig ekki persónulega, en sú hugsun flögrar að manni hvort það geti ekki reynst afdrífaríkt fyrir fólk með börn og engar tekjur aðrar að bíða fram yfir helgi.

Upphæðin er ekki há, fólk hlýtur að vera í vondri stöðu þegar þetta kemur upp.

Fram kemur á vef Vinnumálastofnunar, að samkvæmt lögum um atvinnuleysistryggingar og vinnumarkaðsaðgerðir beri að greiða atvinnuleysistryggingar út fyrsta vika dag mánaðar og verði það gert nú sem endranær.

Af hverju þarf þetta að vera svona?

Bara af því að það má?

Er kerfið að vinna fyrir kerfið?

Og fólkið mætir afgangi?

Vinsamlegast pillið ykkur að tölvunum og lagið þetta.

Það eru manneskjur á bak við atvinnuleysistölurnar átjánþúsund.

Bætur greiddar út eftir helgi

Bókin bjargar

 

Eftir að hafa farið hamförum yfir pólitík, nánast daglega síðan í byltingu, þá er ég í fríi.

Það þarf ekkert minna en nýja stjórn eða stórt spillingarmál til að ég bloggi um þvílík fyrirkomulög.

En að öllu skemmtilegri hlutum.

Ég var að lesa skemmtilega skáldsögu.

Stelpubók fyrir konur á öllum aldri.

Um konu sem á vinkonu og tilvonandi mann.

Vinkonan sefur hjá honum.  Úúúú...

Allir fara í sitthvora átt og svo veikist vinkonan sem lúllaði hjá eiginmanni hinnar.

Og um það er bókin, drami, drami, drami.

Frábær tímaþjófur sem mig vantaði sárlega í veikindum mínum yfir páskana.

Svo á meðan ég man.

Ég er að glugga í Dalai Lama líka.

Ef það er ekki þörf á andlegu fóðri á þessum hörmungartímum þá aldrei.

Ég las einhvern tímann bók um Tíbet og fyrirkomulagið í kringum Dalai Lama.

Stórmerkilegt alveg.

Koma svo.

Lesum okkur út úr kreppunni krakkar mínir.

 

Samtök iðnaðarins, ógeðslegir fúskarar

 

Það er ekki oft sem ég verð kjaftstopp og svo reið að ég má hafa mig alla við til að ná stjórn á mér.

Það gerðist þegar ég fletti Fréttablaðinu núna áðan.

Ég varð síðast svona reið fyrir hönd kvenna þegar Zero-kókauglýsingaherðin reið yfir, stútfull af kvenfyrirlitningu og ógeði.

Miðað við þessa auglýsingu er Zero-dæmið fagur göngutúr í mánaskini.

Velur þú fagmann eða fúskara?; spyrja Samtök iðnaðarins í stórri auglýsingu í Fréttablaðinu.

Subbulegur karlinn heldur á sprautu fyrir framan konu sem greinilega liggur á skoðunarborði með fætur í sundur.

Niðurlægjandi og ósmekklegt með eindæmum að nota konur í þessari aðstöðu til auglýsinga.

Þarna er svo vísað í ólöglegar fóstureyðingar til viðbótar við kvenfjandsamlega myndina.

Allur pakkinn tekinn, ekkert verið að pakka hugarfarinu gagnvart konum inn í bómull.

Ég er ekki talsmaður neinna samtaka þannig að ég ætla að leyfa mér að segja það sem mér býr í brjósti.

Hvaða andskotans örheilar hafa búið til auglýsinguna?

Hvaða molbúar hjá Samtökum iðnaðarins samþykktu hana.

Hvaða fífl í auglýsingadeild Fréttablaðsins hleypti þessu ógeði í gegn?

Þangað til að allir þessir aðilar hafa beðið afsökunar og tekið til baka þennan viðbjóð þá les ég ekki Fréttablaðið og Samtök iðnaðarins eru tveir í mínus með aðdáendur og stuðningsmenn.

En eitt er á hreinu, ég þarf ekki að spyrja einn né neinn um hvort Samtök iðnaðarins séu fagmenn eða fúskarar.

Svarið liggur nú þegar ljóst fyrir.

Skammist ykkar og það niður í tær.

Nýjustu fréttir, afsökunarbeiðni og auglýsing tekin út vegna viðbragða fólks við henni.

Gott og vel.

En eftir situr þessi tilfinning í mér að það er fólk þarna úti sem sér ekkert að því að gera svona og tekur við sér þegar það uppgötvar að viðbjóðurinn í hausnum á því geti skaðað ímyndina.

Auglýsing SI vekur hörð viðbrögð

Grill og dill

 

Ég er eiginlega í stökustu vandræðum.

Ég þjáist af bullandi afneitun á ástandið.

Það hlýtur að vera því ég er í blússandi hamingju þessa dagana.

Fyrsta mál á dagskrá er auðvitað að eyða peningum.

Ég ætla að kaupa mér grill.

Kolagrill, alvöru stöff, engar gaseldavélar í minn garð, takk kærlega fyrir.

Skildi svona gashlussu eftir þegar ég flutti í haust.

Nú eru nýir tímar, ég hverf aftur um 30 ár eða svo.

Sulta, rækta kartöflur, gulrætur og rófur.

Smá rósmarín, steinselju og dill.

Ég tek aftur það sem ég sagði í upphafi pistils, ég er ekki í neinni afneitun, mér þykir bara gaman að vera til.

Þrátt fyrir allt.

Mikið djöfull er ég hamingjusamur alkóhólisti. Úps, allsgáður slíkur, til að fyrirbyggja að það verði náð í mig af hvítklæddum mönnum.  Segi svona.

Þetta er ekki normal, ég sverða.

Kannski er þetta geðslagið sem ég fékk í vöggugjöf, nú eða lækkandi verðbólga.

Hverjum er ekki sama?

Nefndin.

Verðbólgan nú 11,9%

Sloppið með skrekkinn?

Má segja að þau hafi sloppið með skrekkinn?

Úff, ég vildi ekki vilja hafa útstrikanir á bakinu væri ég í þeirra sporum.

En ég er ekki í þeirra sporum þannig að það er best að ég steinþegi.

Engar breytingar í RN

Loforð

Þegar ég er búin að rústa nokkrum hagkerfum, móðga alla sem fá ekki í hnén af hrifningu þegar þeir hitta mig, skandalisera í beinni á árshátíð þjóðkirkjunnar, láta bera mig út af heimili mínu af öllum íbúum götunnar, þá sko!

Þá ætla ég að rækta kryddjurtir í eldhúsglugganum og skrifa greinar í Bændablaðið.

Þið megið treysta því.

Davíð segist ætla að skrifa smásögur og planta trjám

Velkominn Davíð

 

Varðandi andlega og líkamlega vellíðan er tvennt í stöðunni.

Þú getur annað hvort hugleitt eða sleppt því.  Djók.

Sko, mér finnst það dúllulegt af David Lynch að ætla að fá okkur Íslendinga í innhverfa íhugun.

Það veitir einhvern veginn ekki af eftir allt sem á hefur dunið.

Annars fer ég alltaf svolítið til baka þegar ég les og heyri um svona fyrirkomulög sem beint er inn á við, alla leið í sálina.

Ég hékk nefnilega algjörlega intúitt í nokkur ár í hugleiðslum og havaríi sem hafði það að markmiði að láta mér líða betur og svona í förbífarten - bjarga heiminum.

Ég með mitt alkaeðli, allt í botn eða sleppa því alveg, tók þetta að því marki að ég var öll á innhverfunni.

Gleymdi að borða, svaf eftir minni, sveif um allt og snerti nánast ekki jörðina.

Ég sá duldar meiningar og djúpan boðskap í auglýsingunum á strætó, aftan á opalpakkanum og í skónúmerinu mínu.  Ókei, áður en þið sendið á mig yfirvöld, þá ýki ég ögn, en bara ögn.

Ég held að ég hafi aktjúallí verið á hraðleið inn í geðsjúkdóm.  Kommon.

Í mörg ár er ég búin að vera óhuggulega jarðbundin.  Til að heilagleikajafna.

Trúi einfaldlega því sem ég tek á, þó ég viti auðvitað betur, en stundum verður maður að rétta sig af.

Svo sveik guð mig 1997 þannig að ég sagði mig úr lögum við allt svona heilagleikakjaftæði og var sambandið ekki heitt fyrir.

Ekki tekið hugleiðslu, ekki lotið höfði í auðmýkt, sest í lótus eða kíkt í Tarrot (ókei nýbyrjuð á því aftur).

Ég hugleiddi mér til vansa.

Ég er búin að fá leið á innanverðri mér, þessi utanáliggjandi er öllu skemmtilegri.

En gott ef ég fer ekki aftur á stað með David Lynch en held áfram að lifa lífinu eins og dauðleg vera, jafnframt.

Það er nefnilega allt best í hófi.

Nema í mínu tilfelli þegar hugbreytandi efni eiga í hlut.

Þar eru það öfgarnar allar leið.  Algjört fokkings nono.

Velkominn David.

Lynch kynnir innhverfa íhugun

Stórlega úr lagi gengið

Fyrirgefið á meðan ég hendi mér út um gluggann á næsta turni.

Það er fullt af stórskrýtnu fólki sem gerir alls konar hluti í þeim tilgangi að vekja á sér athygli nú eða vegna þess að það er hreinlega veikt í geðhluta sálarinnar.

Fólk sem gerir svona er auðvitað stórlega úr lagi gengið.

Fáránlegt að gefa þessu svona mikið vægi.

Ég ætla ekki að sjá myndband sem mun vera til sýnis hingað og þangað, enda geng ég ekki með neina löngun til að misbjóða sjálfri mér með þessu frekar en öðru því sem kyrrt má liggja.

En er kúk- og pissáhugi þjóðarinnar svona geigvænlegur að þetta er mest lesna fréttin á Mogganum?

Ég ætti reyndar ekki að hneykslast mikið, sjálf bullandi sek sem blogga við þessi ósköp.

Meira ruglið.

Skeindi sig með kjörseðli

Æxlið burt!

Það er stór ofvöxtur, æxli á þjóðarsálinni.

Það bullar og kraumar í því, það stækkar og stækkar.

ESB-æxlið ætlar ekki að hjaðna hjálparlaust.

Stjórnarflokkarnir (ásamt með hinum) sitja og stara á viðkomandi ofvöxt og bíða eftir að hann gufi upp af sjálfu sér.

Það mun að sjálfsögðu ekki gera það.

Skerið burt helvítið og förum í aðildarviðræður svo það sé hægt að henda senuþjófnum út af borðinu.

Samfylking og VG:

Við venjulega fólkið sem kusum áframhaldandi meirihluta sitjum og vonum að við þurfum ekki að naga okkur í handarbökin yfir því að hafa veitt S og VG brautargengi. NB. Saman - ekki í sundur.

Málið er að mér og vel flestum er sama hver vann stærri kosningasigur.  Við völdum til vinstri.

Við berjumst fyrir tilveru okkar í kreppunni upp á líf og dauða. 

Allt hitt er hégómi.

Látið okkur ekki þurfa að sjá eftir því.

 

Óbrúuð gjá í ESB-máli

Stígið varlega til jarðar

Í dag fyrir utan heimili Jóhönnu Sigurðardóttur, sögðu hún og Steingrímur að viðræður gengju vel.

Í sjónvarpinu, fréttunum nánar tiltekið, var málið orðið svaka erfitt samkvæmt Jóhönnu.

Hvað er í gangi?

Til ykkar formanna vinstri flokkanna.

Ykkur hefur verið falið skýrt umboð frá þjóðinni að halda áfram vinstri stjórninni.

Í fyrsta skipti frá stofnun lýðveldisins fá vinstri flokkarnir öruggan þingmeirihluta.

Fyrir mér er það ófyrirgefanlegt ef þið glutrið því niður og hunsið skýran vilja þjóðarinnar.

Stígið því varlega til jarðar.

Vegna þess að nú er mikið í húfi.

Evrópumálin erfiðust