Lítil typpi koma sterk inn

Ég veit ekkert um það hvort karlmenn eru mikið í að bera saman typpin á sér.

Enda ekki nema von ég er ekki karlmaður og hef aldrei verið fluga á vegg í búningsklefunum þeirra eða í einkapartíum. 

Það getur vel verið rétt að þeir slengi líffærunum á borðið og mæli lengd og breidd þegar þeir koma saman en ég held ekki.  Ætli þetta séu ekki einkarannsóknir hvers og eins, þeir gjóa svona létt og löðurmannlega á hvorn annan í sturtuklefum heimsins.

Annars nenni ég ekkert að dvelja við þetta rannsóknarefni vegna þess að mér gæti ekki staðið meira á sama um annarra manna tittilinga. 

Ég veit bara eitt og það er að ég hef hingað til ekki hitt þá konu sem segir að stærðin skipti ekki máli, þær hljóta bara að segja það við viðkomandi örtyppi til að særa það ekki.

Einu skiptin sem ég pæli verulega í annarra manna typpum er þegar ég lendi í að hafa stóru jeppana á undan, eftir eða til hliðar við mig í umferðinni.

Hvað kemur karlmönnum til að fjárfesta í torfærubifreiðum sem gleypa endalaust af bensíni bara til þess að bregða sér á milli hverfa?  Það getur ekki verið af hagkvæmnis ástæðum.  Fæstir þeirra sem kaupa þessi fallustákn nútímans stunda fjallaferðir, myndu varla þekkja fjöll og dali þó hvorutveggja væri klístrað á handarbakið á þeim.

Það er í jeppunum sem litlu typpin koma sterkt inn.

Litlu typpin eru sum sé stórhættuleg í umferðinni.

Litlu typpin menga ógeðslega mikið og taka viðbjóðslega mikið pláss á götum borgarinn.

Litlu typpin eru greinilega að taka yfir heiminn.  Þau eru hinn nýji óvinur nútímans.

What can I say?

Farið í lengingu, það er ódýrara en að þjösnast á náttúrunni og eyða dýrmætu bensíni.

Við þurfum að skipta yfir í betri bíla strákar mínir.

Úje.

 

Stærðin skipti greinilega máli

Sjáið þetta!

Þessi pistill hér útskýrir heldur betur allt um laxveiði og pólitík..

Þetta grunaði mig.

Fuss og svei.

Sussussu

 

Nei sko, þarna er kominn nýr karlaklúbbur hjá meirihluta í borgarráði.

Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson, Óskar Bergsson, Kjartan Magnússon og Júlíus Vífill Ingvason.

Það hefur auðvitað ekki verið neinum hæfum konum til að dreifa í flokkunum.  Hvernig læt ég allar konurnar gegnar úr Framsókn. Sussusuussu.

En innilega til hamingju strákar.

Á ekki að skella sér í veiði og innsigla bræðraböndin?

Súmí!

 

Kosið í borgarráð

Banna búsið

Ég var ekki par glöð þegar það var sett á reykingabann í háloftunum.  Fannst alveg nógu stressandi að fljúga þó mér væri ekki bannað að reykja líka.

En það vandist fljótt, enda hálf ógeðsleg tilhugsunin um þetta tiltölulega litla rými, kjaftfullt af fólki sem oft er með börn, að spúa nikótíni yfir allt og alla.  Ekki geðslegt eða hvað?  Ég er dedd á þessu þrátt fyrir að vera innmúraður nikótínisti og í opnu og utanáliggjanda stríði við reykingarbannið á öllum opinberum stöðum.

Ég er fyrir löngu orðin þreytt á síendurteknum flugdólgsuppákomum í háloftunum.  Ég vil alls ekki að blindfullar manneskjur stefni öryggi mínu og annarra í stórhættu með framferði sínu.

Þarf eitthvað alvarlegt að gerast til að flugfélög átti sig á að þetta gengur ekki?

Nikótínneysla var bönnuð um borð.

Nú á að hætta að selja áfengi á sama hátt.

Burt með búsið, ekki flókið.

Hvað þarf fólk svo sem að vera að hella í sig áfengi á meðan á flugferðinni stendur?

Fólk getur bara sofið í hausinn á sér og hrunið svo í það á eigin ábyrgð með fast land undir fótum.

Icelandair, ganga á undan með góðu fordæmi.

Komasho.

Lét ófriðlega í farþegaflugvél

"Velviljaðir" einræðisherrar

Er það bara í bloggheimum sem fólk gerir sig kjánalegt með því að básúna því út í cypertómið hversu mikið mótmæli "Saving Iceland" eru þeim til ama?

Mér stendur ekki á sama ef hinum almenna borgara er svona uppsigað við mótmælaaðgerðir.  Ekki mjög lýðræðiselskandi þjóð ef svo er, Íslendingar.

Silfurmaðurinn er einn af þeim sem er að láta þetta fara í taugarnar á sér.

Ég man eftir því þegar Davíð var borgarstjóri og fólk skiptist í tvo hópa, með eða á móti Davíð.  Á þeim tíma var Þjóðarsálin vettvangur nördanna sem hringdu inn og skömmuðust eða mærðu karlinn og gerðu það af ástríðu.

Oftar en einu sinni heyrði ég fólk segja að Íslendingar þyrftu einræðisherra (Davíð), sem væri almennilegur og réttlátur!!!!!!  Mér fannst á tímabili þessu fólki verða að ósk sinni.

Og þá grét ég mig í svefn, eða hefði gert hefði ég nennt því.

Það er lýðræðislegur réttur að halda fram skoðun sinni með mótmælum. 

Auðvitað kom mér ekki á óvart að Þvagleggurinn setti þetta fólk í fangelsi og héldi því þar, þar til mál þeirra var dómfest.

Þeir eru heldur ekkert sérstaklega lýðræðislegir í því umdæmi eins og dæmin sanna.

Mér finnst lýðræðið dýrmætt og ég vil fá að praktísera réttindi mín til að mótmæla ef mér sýnist svo.

Er fólk ennþá að láta sig dreyma um "velviljaða" einræðisherrann.

Ég veit um nokkra góða kanditata í djobbið.

Mótmælendur í skjólfatnaði merktum OR

Snúðar og kókómjólk - eðaggibara?

Við systurnar eigum langa og skrautlega ökusögu.

Hver á sinn máta.

Ég keyri ekki vegna dekksins sem losnaði undan bílnum í fyrsta skipti sem ég fór í bíltúr með börnin mín.  Ég fæ enn þakkarkort frá umferðadeild lögreglunnar á hverju ári vegna þeirrar ákvörðunar minnar að keyra ekki bíl framar í þessu lífi.

Sumar systur af sex keyra eins og brjálæðingar.  Blóta og sverja yfir fíflunum í umferðinni.  Eru sum sé eðlilegir íslenskir ökumenn.

Gusla systir mín sneiddi baksýnisspeglana af Fíatbílnum mínum fyrir margt löngu þegar hún var minn einkabílstjóri á sumri ástarinnar.  Við krúsuðum líka góða stund í sama bíl á götum borgarinnar í ýmiskonar snatti og við sáum ekki rassgat út úr augum vegna þoku.  Þokan reyndist vera gufa vegna slitinnar reimar í bíl, Gusla var mjög hissa.  Viftureim what?  Var það ekki veðrið?  Ég hló mig máttlausa, Fíatinn hafði ekki húmor fyrir þessari vankunnáttu og pabbi ekki heldur.

Ingunn systir mín skrapp í bakaríið 198tíuogeitthvað á risastórum kagga sem þau hjón höfðu fjárfest í.  Hún steig á bensínið þessi elska í staðinn fyrir bremsur þegar hún keyrði upp að húsinu sem var einn stór glerveggur.  Inn um gluggann fór hún og rann snyrtilega upp að afgreiðsluborðinu.

Alvöru kona reynir að halda andlitinu í öllum aðstæðum.  Hún missir ekki kúlið.  Þarna sat systir mín með stálbita á húddinu, glerlufsur í hárinu, brauð og kökur í framsætinu og bílinn sinn nánast óskaddaðan, og hún brosti breitt.

Bakarinn varð árásargjarn og gargaði og veinaði yfir nýja veggnum og innréttingunni.  Systir mín sá bara eitt í stöðunni, hún gat ekki bakkað út og keyrt á brott  vegna byggingarefnis af ýmsu tagi sem fylgdi innkomunni.  Hún gerði það eina rétta í stöðunni.  Hún bað brosandi um tvo snúða og kókómjólk

Hún rankaði reyndar við sér með hendur bakarans um hálsinn á sér í krampakenndri tilraun til að binda endi á líf hennar eða allt að því.  En það skiptir ekki máli, hún hélt kúlinu.

Systurnar Önnu og Baldursdætur eru umferðarlögreglunni stöðug hvatning til að gera betur.

Út með flottræfilsháttinn í strákaheiminum

Takk kæri Guðmundur fyrir að skila helvítis gögnunum.  Þá er það frá.

En Guðmundur vill ekki skila milljónabílnum sem hann ekur um á í boði almennings, eða réttara sagt í trássi við vilja almennings.

Hann ætlar að ráða sér lögfræðing til að verja það mál fyrir sig.

Og svo skil ég ekki af hverju þessir toppar í opinberum fyrirtækjum eru allir á bílum sem kosta eins og 3ja herbergja íbúðir. 

Geta þeir ekki keyrt um á venjulegum fólksbílum?

Ef þeir þurfa að andskotast upp um fjöll og firnindi á fundi og svona þá geta þeir látið skutla sér eða tekið bílaleigubíl.

Guðmundur er sennilega á horriminni og á ekki fyrir nýjum bíl, á maður að virða það við hann?

Nei segi ég og er þetta ekki algjört siðleysi að aka um á svona kerru sem maður hefur ekki lagt krónu í sjálfur?

Og svo vill ég fara að útrýma þessum flottræfilshætti sem viðgengst í strákaheiminum.

Þetta snýr við í mér maganum.

Súmítúðefokkingbón.

Guðmundur skilaði gögnunum

Í vindlahylki í mörgþúsund feta hæð

Þegar ég fer í flug er að mörgu að hyggja.

Ég reyndi ávallt að líftryggja mig en eftir eilífan barning og leiðindi við tryggingarfélög þá gafst ég upp, þeir tryggja ekki alka, þrátt fyrir að bláedrú séu og með heilbrigðan lífstíl. Aular.

Og svo tek ég statistík á flugslys, (ég get varla skrifað orðið svo skelfingu lostin er ég), ég pæli í veðrum og vindum og helst myndi vilja fá að taka persónulega í hönd flugmanna og láta þá blása, en það hefur hingað til ekki verið í boði.

Svo fer ég með bænirnar mínar í huganum, verð ógeðslega væmin inni í mér og kveð stelpurnar mínar eins og ég gæti verið að sjá þær í síðasta sinni.

En..

um leið og ég er komin á loft þá er allur þessi vandræðagangur og skelfing svo út úr korti eitthvað.  Þarna er maður staddur  í vindlahylki hátt uppi í geimi og það er ekki eins og það sé hægt að labba út ef manni líkar ekki vistin.

Reyndar var ein af vinkonum mínum að fljúga innanlands í denn og sagði ófriðarseggi nokkrum um borð að ef hann gæti ekki hagað sér gæti hann yfirgefið svæðið.

Þrátt fyrir að ég sé tiltölulega hipp og kúl í háloftunum þá er ég ekki búin að ná þeim þroska að geta horft á bíómyndir á leiðinni.  Ég þarf að hlusta eftir hljóðum, vera með bremsufótinn tilbúinn og svona.

Þannig að mín vegna má leggja af bíómyndasýningar strax á morgun.

En í raun er mér beisíklí algjörlega sama.

Allir í mat.

Hætta kvikmyndasýningum í flugvélum

Felupenni og Skóflustingur

Okkur sem viljum ekki sjá náttúrunni misþyrmt enn frekar hefur borist liðsauki úr ekki svo óvæntri átt.

Ungir jafnaðarmenn hafa sent út tilkynningu þar sem kemur fram hörð gagnrýni á ráðherra Samfylkingarinnar, þá Össur Felupenna Skarphéðinsson og Björgvin Skóflusting Sigurðsson, fyrir að ganga gegn stefnu flokksins í umhverfismálum.

Fagra Ísland er orðin eins og lélegur brandari eftir að þessir stjörnuráðherrar fóru að praktisera stefnuna, eða svoleiðis.

Í tilkynningu UJ stendur eftirfarandi:

"Nú hefur Björgvin G. Sigurðsson viðskiptaráðherra tekið skóflustungu að álveri í Helguvík og Össur Skarphéðinsson iðnaðarráðherra endurnýjað viljayfirlýsingu um byggingu álvers á Bakka. Ungir jafnaðarmenn telja að ráðherrarnir hafi með þessu farið gróflega gegn stefnu flokksins. Ekki þýðir að skýla sér bak við að ríkisstjórnin hafi ekki tæki til að stöðva það sem þegar hafi verið í farvatninu þegar Samfylkingin tók við ríkisstjórnartaumunum fyrir rúmu ári. Lágmark væri þá að slá sig ekki til riddara með því sem er andstætt stefnu flokksins."

Ég hefði ekki getað sagt þetta betur sjálf.

Og svo er beinlínis sorglegt að lesa yfirklórið og réttlætingarnar hjá þeim ágæta manni honum Dofra, sem ég að öðru leyti hef töluvert álit á.

Stundum er best að horfa á hlutina eins og þeir eru.  Ekki eins og maður vildi að þeir væru.

En jólsveinaráðherrarnir í Samfylkingunni eru hreinlega ekki að slá í gegn hjá mínu fólki í umhverfismálunum.  Mér þykir það leitt, ekki svo mikið Samfylkingarinnar vegna, af skiljanlegum ástæðum heldur einfaldlega vegna þess  að fórnarkostnaðurinn  á eftir að verða skelfilegur.

Ójá.

Ungir jafnaðarmenn gagnrýna Samfylkinguna

Íslenskur aðall er ekki til

Ég var alin upp af ömmu minni og hún lagði mér ýmsar lífsreglur sem enn þann dag í dag eru í góðu gildi.

Hún lagði mikið á sig hún amma til að gera mér ljóst að fólk væri alls staðar eins, upp á gott og vont.

Hún innrætti mér töluverða andúð á tilgerð og snobbi og síðan þá hafa allar vegtyllur heimsins aldrei sagt mér neitt um fólk eða gert það merkilegra í mínum augum.

Í leiðinni og kannski óvart, ég veit það ekki, kom hún í veg fyrir að ég gæti litið með lotningu til kóngafólks, ráðamanna og annarra yfirvalda.  Sem þýðir einfaldlega að ég fell ekki svo glatt í stafi vegna starfsheita og meðfæddra forréttinda.

Við Íslendingar erum venjulegt fólk.  Komnir af bændum og sjómönnum.  Þannig er það og mér finnst að við ættum að gangast meira upp í að vera við sjálf.

Ég sé enga þörf á því t.d. að ráðherra þurfi fleiri milljón króna glæsivagn undir bóndskan rassinn á sér.  Hann getur ekið um á bíl, sem við fólkið borgum, allt í lagi með það og hann má meira að segja hafa bílstjóra af því það er einfaldlega praktískt af því að viðkomandi getur ekki staðið í að leggja bílnum í hálftíma á meðan Kóngurinn frá Krít bíður eftir honum í Tjarnargötubúðstaðnum.

Og þar er komin ástæðan fyrir þessari færslu.

Þeir eru að breyta reglum um ráðherrabíla í Danmörku.  Gott hjá þeim og til hamingju með það bara.

En af því að nú er kreppa þá finnst mér tilvalið að byrja að spara út um allt.

Líka í "litlu" hlutunum.

Jóhanna Sigurðardóttir, er að mér skilst, eini ráðherrann sem skipti yfir í ódýrari bíl eftir að hún tók við embætti.

Nú legg ég til að hinir ráðherrarnir skipti yfir í venjulega fólksbíla í staðinn fyrir að keyra um á fleiri milljóna glæsikerrum á þessum tímum samdráttar og kreppu. 

Að ganga á undan með góðu fordæmi.  Mikið asskoti myndi ég virða það við þá.

Við erum eins og ég sagði áðan, öll af sama meiði, öll jafn merkileg, nú eða ómerkileg og einfaldara getur það ekki verið.

Svo erum við öll meira og minna skyld líka ef marka má Íslendingabók.

Horfumst í augu við það.  Við erum þrjúhundruð þúsund stykki af fólki sem hefur verið á geggjuðu eyðslufylleríi (reyndar ekki öll en þjóðarsálin klárlega) og nú er kominn tími á aðhald.

Hér hafa allir verið aldir upp á sama hangikjötinu og sömu soðningunni.

Hér er enginn íslenskur aðall.  Jafnvel þó fólk langi ógeðslega mikið til að tilheyra einum slíkum.

Muna það.

Ég tek strætó, ekki spurning.

 

Reglum um ráðherrabíla breytt