Spilling út í gegn?

"Orðið á götunni" er með þessa frétt.

Sem er auðvitað bara orðið á götunni en mér sýnist þetta nokkuð augljóst.

En

Hverjir hafa valið þessa þessa tilteknu lögfræðistofu í stærsta gjaldþrotamáli Íslandssögunnar?

Lögfræðistofu sem sem áhöld eru um að geti gætt hlutleysis?

Endilega fræðið mig?

Nokkrar góðar vikur án stjórnmálamanna

Ég horfði á Silfrið offkors.

Æi og ói.  Nú er friðurinn úti.

Pólitíkusarnir komnir aftur enda að koma kosningar og fólk forvitið að heyra hvað þeir hafa að segja.

Ég gerði mér samstundis grein fyrir því þegar strákarnir byrjuðu að kalla hvor upp í annan að það hefur verið dásamlegt að hlusta á fólkið sem hefur verið í þáttunum síðan eftir hrun.

Venjulegt fólk sem hefur beðið eftir að það kæmi að því verið kurteist og lágstemmt.

Frammíköllin og hamagangurinn eru komin aftur.

Alveg: Hér er ég, hér er ég, góðan daginn, daginn, daginn.

Meira bölvað fyrirkomulagið á þessu öllu og ég er engu nær.

Nema að VG vill gjarnan halda áfram stjórnarsamstarfinu.  Mér finnst gott að vita áður en ég kýs hvað flokkurinn sem ég exa við hyggst gera eftir að atkvæði hafa verið talin.

Samfylkingin hins vegar, er með allt opið, ekkert breytt á þeim bænum ef marka má hann Árna Pál.

Erfðaprins íhaldsins kom ekki á óvart.  Algjörlega fyrirsjáanlegur.

Treysti ég þessum strákum?

Neibb, ekki baun.

Snillingar í að vinna þegar þeir tapa

Ólöf Nordal hefði viljað sjá fleiri konur á lista.

Mæli hún heil, ég líka.  Meira að segja Sjálfstæðisflokkurinn myndi verði "mannlegri" með kvenlegra ívafi.

Konur í Sjálfstæðisflokknum hafa jafnan haft á orði þegar talið berst að kvennafæð í baráttusætum flokksins að konur komist áfram af eigin rammleik, kyn skipti ekki máli, allir hafi sömu tækifæri.

Ef það er rétt, sem það reyndar ekki er og ég veit allt um, þá er Sjálfstæðisflokkurinn afskaplega óheppinn með sína kvenlegu frambjóðendur.  Allt algjörar rolur! 

Þvílíkt kjaftæði.

Sjálfstæðisflokkurinn er ekki jafnréttisflokkur.  Ónei.

Svo er það Bjarni Ben.

Hann nýtur yfirgnæfandi stuðnings sem formannsframbjóðandi í Sjálfstæðisflokknum, samkvæmt nýlegri skoðanakönnum.

Hvurs lags er þetta?

Maðurinn er einn í framboði. 

Rússland hvað?

Og núna keppast allir lúserarnir við að lýsa yfir sigri.

Guðlaugur Þór Þórðarson vann sinn stærsta pólitíska sigur í prófkjöri dagsins!

Hvernig má það vera, maðurinn tapaði feitt fyrir Illuga Gunnars?

Jú, hann vann stórsigur vegna þess að hann var í að koma úr ríkisstjórn og geldur fyrir það.

Illugi var auðvitað að koma úr réttunum bara og nýtur þess.  Ha?

Pólitíkusar eru snillingar í að vinna þegar þeir tapa.

Hefði viljað sjá fleiri konur

Óþolandi löng, leiðinleg og þunglyndisvekjandi

Vodafone og Nova hafa kært nýju auglýsingu símans.  Neytendastofa mælist til þess að fyrirtækið stöðvi birtingar á henni.

Ég hoppaði hæð mína með svuntu og sleif (í huganum reyndar) af gleði, því ég fæ svo mikinn aulahroll þegar hún birtist á skjánum, sem hún gerir á öllum stöðvum í hverju auglýsingahléi þessa dagana.

Fyrir utan þessa asnalegu fréttamenn sem spyrja eins og slefandi hálfvitar sömu spurningarinnar aftur og aftur (og gera stéttinni engan greiða með þessum línum sem handritshöfundur hefur skenkt þeim) þá er Hilmir Snær (sem mér finnst frábær leikari en algjörlega ofnotaður) alveg að drepa mig með gamla sjarmasvipnum sem er orðinn dálítið þreyttur og útvatnaður.

Þegar hann horfir á mann (í myndavélina sko) þá blotnar maður í fæturna vegna fljótandi augnaráðs sem var dálítið sexý í lok síðustu aldar en nómor.

Þegar hann svo blikkar auganu framan í útlenda fréttamanninn þá slæ ég höfði í vegg.  Púmm.

Nú er fjarstýringin notuð til sjálfsvarnar á heimilinu.

Þið sjáið að ég velti mér stöðugt og eilíflega upp úr stórum málum í lífinu.

Úff, en þessi aumingjahrollsauglýsing má hverfa og það strax í dag.

En ekki út af því að hún sé brot á þessari og hinni greininni um samkeppnislög, um það veit ég ekkert og er slétt sama. Nei, nei.

Hún má hverfa vegna þess að hún er óþolandi leiðinleg, löng og þunglyndisvekjandi.

Annars er ég góð.

Er að baka gulrótarbrauð, ésús minn þvílíkt hnossgæti.

Vilja stöðva auglýsingar Símans

Persónudýrkun - nei takk!

Hvað ætli verði fluttar margar fréttir af þrýstingi Samfylkingarinnar á Jóhönnu?

Ég skil Samfylkinguna alveg, Jóhanna er traustur og gegnheill stjórnmálamaður og það er ekki offramboð á þeim á þessum síðustu og verstu.  Ég vona að þeir fái hana til að taka við keflinu af ISG.

En...

Persónudýrkun er eitur í mínum beinum.  Það er stutt í hana, það er eins og við þurfum að leggja traust okkar og trú á einhvern og stundum upp að því marki að jaðrar við brjálæði.

Jóhönnu Sigurðardóttur hefur verið komið fyrir á kollektívu þjóðaraltari og ég dauðvorkenni henni að hafa á sér allar þessar rosalegu væntingar heillar þjóðar.

Ég dáist mikið af Jóhönnu, er einlægur stuðningsmaður þess að hún verði sem lengst í pólitíkinni og ég treysti fáum jafn vel til að halda um stjórntaumana og henni.

En að persónudýrkun svona almennt, þá getur þessi tilhneiging fólks gert mig brjálaða, ég verð ofboðslega pirruð.

Besta fólk hangir í tilbeiðslugírnum á þessum krepputímum - því vantar sárlega einhvern til að bera uppi væntingarnar.

Lofræðurnar eru færðar upp á nýtt plan - minningargreinar; snæðið innmat!

Auðvitað er persónudýrkun lenska í Sjálfstæðisflokknum og telst þar til eðlilegra hátta en ég er að tala um venjulegt fólk hérna. 

Davíð er enn í guðatölu hjá íhaldinu - hvað get ég sagt?

Einu sinni var ég með ákveðinn stjórnmálamann á stalli.

Hann gat ekki gert neitt rangt.

Maðurinn var bjargvættur öreiganna, hann skildi þá, lifði fyrir þá og barðist fyrir þá.

Svo hætti hann því og fór í annað - hann fór í borgaralegasta embætti sem fyrir finnst og nei, ég útskýri það ekki nánar.

Kommasálin í mér fékk alvarlegt áfall.

Ég var svo miður mín yfir að það væri maður á bak við goðið að ég lagðist í þunglyndi og ákvað að því loknu að taka ávallt til fótanna þegar mér færi að hraka af persónudýrkunarheilkenninu.

Ég er nefnilega tilfinninga- og stemmingamanneskja, hrífst með, græt yfir þvottaefnisauglýsingum, mér því verulega hætt við þessu ástandi.

Ég hef haldið mér á þessari beinu braut nokkuð þokkalega með örfáum smáföllum sem ég hef leiðrétt hið snarasta um leið og ég hef náð að stilla mig af.

Fólk er fólk, með tilleggi upp á kartöflur og baunir.

Það er vísast að muna það.

En það er margt gott að koma út úr þessum hörmungum.

Fullt af nýju fólki gerir sig gildandi og hefur helling að miðla.

Hlustum, meltum og metum.

En hendum helvítis altarinu á haugana.

Capíss?

Beðið eftir Jóhönnu

Jói á hjólinu

 

Forsetar Bandaríkjanna mega ekki skrifa innkaupalista öðru vísi en að vera tilnefndir til bókmenntaverðlauna - og svo fá þeir þau og það er eins víst og að Sjálfstæðismenn eru með heví málþóf niður á þingi!

En hvað um það.

Ég kalla eftir skoðanakönnun!

Hvað eru margir sem horfa á Ísland í dag á Stöð 2 eftir að Nína og Geiri tóku við taumunum?

Ég sver það að ég held að áhorfstalan hljóti að vera á pari með tölunni sem Sjálfstæðisflokkurinn fær í skoðanakönnunum.  Ca. 30%.

Eins og mér finnst það óskiljanlegt að 30 prósentukvikindi vilji kjósa íhaldið þá gæti ég trúað að þessir sömu Einsteinar horfi á nærmyndir af hverjum slordóna sem mígið hefur utan í tré á fylleríi og náð að selja ömmu sína hæstbjóðenda.

Meira að segja fréttirnar eru í sama stíl á Stöð 2, svona drífum þetta af, segjum frá því allra nauðsynlegasta og förum svo í auglýsingar.

Annars er þetta ágætt fyrir RÚV, ég er farin að komast í tilbeiðslukennt ástand þegar ég horfi á fréttir og Kastljós, ég sverða og lýg því ekki.

Tárast af þakklæti yfir hverri einustu frétt og atriði.

Alveg: Takk fyrir að segja mér þetta og láta mig trúa að þið meinið það.  Snökt.

En á þessum tímum breytinga, umróts, spillingarmála og komandi kosninga við undarlegustu aðstæður sem ég hef upplifað, þá málar Stöð 2 nærmyndir af einhverju liði í pastellitum, fótóshoppuðum og alveg ógeðslega 2007.

En..

svo var ég að heyra að þeir ætluðu ekki að vera með kosningasjónvarp.

Þá var mér allri lokið.  Ekkert kosningasjónvarp?  Er þetta skólasjónvarp eða æfingabúðir fyrir hálfvita og væntanlega kaupendur vídeóleiga?

Sko, gott fólk, af hverju í andskotanum eruð þið að borga fyrir þetta rugl dýrum dómum?

Vídeóleigan er úti á næsta horni.

Eða eins og í mínu tilfelli inni í friggings sjónvarpinu.

Fjarstýringin bjargar lífi mínu hvern dag.

Á morgun vonast ég eftir að fá nærmynd af Jóa á hjólinu.

Obama hlýtur tilnefningar til bókmenntaverðlauna

Hlæ ekki að íhaldinu

Tryggvi Þór upplýsti um fjármál sín.  Sjálfsagt mál og eðlilegt og ætti að vera til siðs en ekki undantekning eins og nú er.

Svo kemur Ari Matt og gerir slíkt hið sama.

Ég myndi ekki nenna að blogga um þetta en geri það af því að ég fíla húmorinn hans Ara í tætlur.

Að stofna fyrirtæki sem heitir ENRON er gargandi snilld.

En ég er sem sagt að blogga um þetta um leið og ég fylgist með bálillum málþæfandi Sjálfstæðismönnum í þinginu.

Ég gæti sagt að það hlakkaði í mér yfir því hversu fúlir þeir eru að vera án valdsins, að vera komnir í almenn sæti á Alþingi.

Ég gæti sagt að ég hafi hlegið illgirnislega þegar þingflokksformaðurinn þeirra hún Arnbjörg nánast gargaði í pontu áðan á Árna Þór af því að hann var eitthvað að stríða henni vegna málþófs.

En ég segi ekkert svoleiðis.

Auðvitað er ég ekki að skemmta sjálfri mér á kostnað íhaldsins.

Ætti ekki annað eftir.

Það væri beinlínis kvikindislegt.

Slíkt myndi ég aldrei gera.

Ari upplýsir um fjármál sín

Á þessum bleika degi

Ég er alveg búin að finna út úr því hvernig er best að meika það í lífinu.

Ef maður dinglar sér í sjónkanum nógu lengi til að maður brenni fastur í höfuð fólks þá ertu með pottþétta uppskrift á sökksess.

Ég ætla ekki að æra óstöðugan og fara að fokkast út í hann Sigmund Erni eitthvað að ráði, það eru svo margir sem láta þá staðreynd að Sigmundur mætti á svæðið og lenti í 2. sæti í NA-kjördæmi fara illilega í taugarnar á sér.

Reyndar var Sigmundur Ernir settur á minn svarta lista eftir gamlárskvöldsdramað í Kryddsíldinni, þá setti hann einfaldlega niður sína síðustu kartöflu í mínum garði.

Svo getur hann verið háfleygur og spakur á þingi án þess að það trufli mig.

En þetta sökkar auðvitað að einhver sem hefur ekki komið nálægt pólitík, bara verið í sjónvarpinu, labbi inn og skjótist upp fyrir fólk sem hefur unnið hörðum höndum í flokksstarfi og lagt heilmikið á sig.

Ég skil vel að fólk verði pirrað.

Annars eru fjölmiðlamenn og aðrir sviðsljósálfar oft kallaðir guðir nútímans.

Ég meina fólk vill vita hvað þeim finnst gott að borða í morgunmat.

Hvenær þeir hafi fyrst dottið í það.

Og annað fánýtt kjaftæði sem manni kemur ekkert við.

En hver er ég að vera að rífa mig.

Er farin að horfa á Silfrið á þessum bleika degi.

Næsta skref að flytja norður

Fundur vinstri og hægri

Ég skil ekki Framsókn.

Enginn hissa á því náttúrulega nema ef vera skyldi þeir sjálfir.

Nú vilja þeir rjúfa þing án þess að klára "góðu" málin sem þeir eru svo æstir í að styðja.

Þeir tala um að aðeins eitt stjórnarfrumvarp hafi orðið að lögum.

Að vinnsla mála taki of langan tíma.

Halló, eruð þið klofnir persónuleikar?

Eða í nonstop óminni.

Hvernig væri að vinstri höndin ætti fund með þeirri hægri og það sem fyrst?

Ég held að það væri ráð.

Sigmundi Davíð boðin sáttahönd

Forsetinn hefur níu fingur á hendi

Ferðir forsetans í einkaþotum auðmanna voru stórlega ýktar, sagði ÓRG í fyrra.

Bara teljandi á fingrum annarrar handar.

Samkvæmt þessu þá eru níu fingur á forsetahöndinni.

Agaleg fötlun þetta.

Sjá hér.