Engar pelsköngulær takk

Það hefur löngum staðið mér fyrir þrifum að vera illa haldin af köngulóarfóbíu sem teygir anga sína til flestra annarra skriðdýrategunda sem fyrir finnast á jörðinni.

Þetta hef ég látið stöðva mig.

Ég myndi t.d. aldrei heimsækja regnskóga þó mér yrði boðið þangað.  Vil ekki standa auglitis til auglitis við ógeðslega, röndótta, pelskönguló í drápshug.

Og ekki heldur væri hún södd og sæl í góðu skapi.

Fyrir nokkrum árum síðan las ég um konu í Svíþjóð.

Hún kom í apótek vegna þess að hún var með stöðugt suð fyrir eyrum, hélt það væri eyrnabólga eða eitthvað ámóta og lét lyfjafræðinginn kíkja í eyrað (vá, læknamafían hlýtur að hafa fengið stórtækt frekjukast yfir þessum lyfjafræðingi sem fór inn á þeirra starfssvið).

Hvað um það, konan var með könguló í eyranu.

Þegar ég les um svona hrylling dregur fyrir sólu, líf mitt verður ekki samt aftur fyrr en að löngum tíma liðnum.

Ég hef einmitt líka gengið um og óttast að eitthvað ógeðisdýr kæmi skríðandi og myndi stinga mig eða bíta í háls eða andlit.

Aumingja vesalings þessi kona.

En það er alltaf von um að ná tökum á svona fóbíum.

Mín köngulóar hefur minnkað til mikilla muna.

Fyrir tæpum þremur árum þegar ég var í meðferð á Vogi var allt fullt af köngulóm úti í reyk.

Ég fékk eina í hárið, aðra á sjalið mitt og þriðju á löppina.

Í hvert skipti fékk ég móðursýkisköst upp á einhver þúsund á Richter.

Í fjórða skiptið kom ein vel alin og stökk upp handlegginn á mér og þá eiginlega nennti ég ekki að fá kast, hoppa upp, garga og öskra.

Reykpásur stuttar á milli fyrirlestra sko.

Ég kastaði henni burt og hélt áfram að reykja.

En ég fer ekki fet þangað sem Tarantúlur, Fuglaköngulær og aðrar óværur þrífast.

Ekki að ræða það.

Stungin af flugu í hálsinn

Hálfvitar í Evrópu?

 

Eiturbrasarinn McDonalds ætlar að flikka upp á ímynd sína með því að bjóða kúm á sjö bæjum í Evrópu upp á vatnsrúm og fótaböð í hverri viku.

Halló, stendur hálfviti á enninu á fólki í Evrópu?

Af hverju bjóða þeir ekki líka upp á manikjúr, meikóver, spa og enskunámskeið fyrir beljurnar?

Alveg er ég viss um að þær yrðu yfir sig hamingjusamar með að fá klaufsnyrtingu, plokk og gætu svo lært að bjarga sér á enskri tungu.

Rannsóknir hafa sýnt að matur frá þessari keðju er bráðdrepandi.

Þetta vita flestir Evrópubúar og fáir lifa á þessu fæði nánast daglega eins og Kanarnir.

Svei mér þá þetta er sama ruglið og í því fólki sem aldrei hefur séð sjó nema á myndum og heldur að hvalir séu með akademískt próf í tungumálum og samskiptatækni og sá tími sé handan við hornið að hvalir og menn fara að ræða saman um heimsmálin.

Ekki það að ég vilji láta veiða hvali, en kommon.

Kýrnar fá vatnsrúm og fótabað

Hvar get ég pissað hérna?

Munið þið hvar þið voruð þegar Armstrong steig á tunglið, að því vitað er til, manna fyrstur?

Ég man það.

Var í sumardvöl hjá lögreglustjóranum í Köben í Valby og þar var kvikmyndavél látin ganga alla nóttina á sjónvarpið.

Ég man líka hvar ég var þegar Kennedy dó.  Ég var heima hjá mér offkors enda ellefu ára.  Og nei ég fór ekki að grenja.  Þekkti ekki manninn.

Einhver var að fabúlera um hin frægu orð Armstrongs um daginn.

"One small step for man, one giant leap for mankind".

Auðvitað hefur enginn maður svona orð á hraðbergi bara, þarf enginn að segja mér það.

Yfir þessu hefur hann legið mánuðum saman.  Alveg: Ég verð að segja eitthvað sem fer vel í sögubókum framtíðarinnar.

Hvað myndi ég t.d. segja alveg svona spontant ef ég stæði á tunglinu.  Jú ég myndi segja eitthvað á þessa leið:

Vá, skrýtið að svífa í lausu lofti.

Eða: Hvar get ég pissað hérna?

Auðvitað segir fólk ekkert beint frá hjartanu þegar allur heimurinn hlustar og bíður eftir því með öndina í hálsinum að maður kveiki á talfærunum.

Annars er ég bara í asnalegum mánudagsfíling hérna.

Kvíði komandi dögum.

Það er nefnilega fokkings Icesave framundan.

Risastórt skref fyrir mannkynið

Okkur var skapað að skilja - úje

 

Það er alltaf verið að rannsaka og rannsaka.

Sú nýjasta ber vinnuheitið "What´s love got to do with it" og leiðir mann í allan sannleika um hvaða sambönd eru líkleg til að endast og hver ekki.

Af hverju í áranum voru ekki svona rannsóknir í gangi þegar ég stóð í að giftast og skilja við mína fjölmörgu eiginmenn.

Hugsið ykkur óþægindin sem hægt hefði verið að sleppa við?

Alla brúðarkjólana sem ég hefði ekki þurft að kaupa?

Eða alla prestana sem ég hefði gefið helgarfrí?

Ég hef sagt ykkur frá því einhvern tímann hversu góð byrjunin á mínu fyrsta hjónabandi var.

En aldrei er góð vísa of oft kveðin (so here we go again).

Við rifumst á leið í kirkju.

Töluðumst ekki við undir athöfn en rétt náðum að hvæsa jáinu út á milli samanbitinna vara.

Héldum svo áfram að rífast langt fram eftir degi.

En vorum búin að sættast til að geta mætt í okkar eigin brúðkaupsveislu.

Fall er fararheill segja sumir.

En það er ekki rétt, hjónabandið stóð í ár eða svo.

Hefði átt að endast lengur hefði mér fundist.

Af því við reyktum bæði.

En það á að auka líkurnar á að sambönd haldist.

En okkur var skapað að skilja.

GARG og gaman.

Úje.

Reykingar hafa áhrif á varanleika sambanda

Að lokum og að lokum og svo að lokum - en ég fer ekki neitt

Skrýtinn dagur.

Hef verið bálill, ofsa glöð og allt þar á milli.

Nei, ég er ekki maníu-depressív, það er bara svo mikil spenna alls staðar.

Ég ætlaði að fara að blogga um ESB-dæmið, alveg svakalega alvöruþrungið blogg en svo nennti ég því ekki.

Þetta lið á Alþingi getur átt sig fyrir mér.

Ég segi mig úr lögum við þetta samfélag.

Ég ætla að gerast stjórnleysingi.

Bara að bomba sig í gegnum lífið.  DJÓK.

En að þessu með að verða óléttur í sundlaug.  Ég trúi því alveg að það sé til fólk sem trúir á svoleiðis getnað.

Ég meina það, ég átti vinkonu sem var dauðhrædd um að hún væri ólétt af því að strákur lagðist ofan á hana (þau bæði fullklædd og ekki var losað um eina tölu eða rennilás meinsstaðar).

Hún svaf ekki í marga daga eða alveg þangað til að líkaminn sýndi sig í fullri fúnksjón án óbeðins gests.

Ergó: Hún byrjaði á túr.

Málið var að það hafði farist fyrir að klippa út í pappa fyrir hana hvernig börn verða nákvæmlega til.

Og máli mínu til stuðnings, þegar ég held því fram að kynfræðsla sé betri af bókum en með verklegum æfingum, þá hélt ég og fleiri að það væri ekki hægt að verða með barni í fyrsta sinn sem stelpa svaf hjá strák.

Þessu trúðum við þangað til ein vinkonan fór út í verklega kynfræðslu á sjálfri sér og varð ólétt - í fyrsta sinn.

Jájá.

Þannig að þessi pólska hefur bara ekki lesið heima og ekki farið í margar verklegar æfingar.

Svo eitt að lokum.

Ég þoli ekki, "já sæll", "eigum við að ræða þetta eitthvað" og "öll ljós kveikt og enginn heima".

Er ekki búið að slíta þessu inn að beini?

Og enn eitt að lokum.

Er ekki hægt að fara fram á það við ákveðna þingmenn að þeir hætti að drusla Jóni Sigurðssyni "heitnum" með sér í ræðustól og nota allskonar frá honum sér til framdráttar?

Halló, vinnið ykkar eigin stríð þið ykkar með steingelda heilastarfsemi.

Sorrí langhundinn.  Hef ekki komist til að blogga síðan í morgun. 

Újejejejeje.

Og skammist ykkar þið sem voruð farin að halda að ég væri hætt að blogga.

The joke is on you.

Ég fer ekki rassgat.

Getnaður í sundlauginni?

Á ekki einhver kartöflugarð?

Hafið þið pælt í því hvernig gott sumarveður gerir okkur Íslendinga brjálaða úr athafnasemi?

Ókei, ég veit ekkert um hvort sumarveðrið hefur svona áhrif á aðra en okkur á höfuðborgarsvæðinu enda skiptir landsbyggðin ekki máli.

Ekki neinu máli.

Við erum nafli þessa lands vér borgarbörn.

Ég hef sjálf orðið fórnarlamb sólarmaníu bæði í gær og dag.

Eins og frægt er orðið hentist ég til Þingvalla í gær og sú ferð kemst auðvitað á spjöld sögunnar.

Síðustu kaffigestir hinnar fornu Hótel Valhallar var kona nokkur, ákaflega fagurlimuð, hárfögur og smáfríð sem kom þar ásamt hjásvæfli sínum til margra ára og teyguðu þau svartan drykk úr glerskálum er bollar voru kallaðir á þessum skelfilegu umbrotatímum steingeldrar gróðahyggju Íslendinganna.

Síðan brann hið forna hótel til kaldra kola og hafa rústir þess aldrei fundist en munnmælasögur herma að gistihús þetta hafi staðið þar sem þinghelgi var til forna en í dag er skrautbílakirkjugarður merkur mjög.

En þetta var nú útidúr.

Ég riggaði upp öðru ferðalagi í dag.

Upp í Grafarvog til systur minnar.

Á leiðinni sá ég traktor í miðju íbúðarhverfi og hann andskotaðist þarna upp um allar brekkur og ég gat ekki betur séð en að bílstjórann vantaði.

Þá sagði ég við minn síðri helming:

Nei sjáðu, meira að segja vinnuvélar fá kast í góða veðrinu.

Og þá sagði hann að það væri skemmtilegt með svona sjálfstætt starfandi vinnuvélar og svo benti hann mér á mann sem kom gangandi ábúðarfullur mjög að vinnuvélinni og okkur fannst bæði athyglisvert og skemmtilegt hversu annar fótur mannsins var styttri en hinn.

Við vorum sammála um að þessi maður gæti ekki átt góða konu.

Ef þið eruð enn að lesa þessa andskotans vitleysu sem ég er að búllsjitta ykkur með þá eruð þið of kurteis og vel upp alin og þurfið að detta í það og skvetta ærlega úr sálarkoppnum og skandalísera svo um munar.

En núna er ég farin að hvíla mig fyrir átök morgundagsins.

Spáin er góð.

Hvað á maður að gera á morgun?

Á ekki einhver kartöflugarð að lána mér eða eitthvað?

Úje.

„Fólk skemmtir sér fallega“

Alþjóðlegu hálfvitaleikarnir

 

Það er að verða eitthvað verulega bogið við lesskilning minn.

Ég las "berja" í stað "bera" en kannski er það ekki nema eðlilegt.

Hvaða fávitar keppa í burði á eiginkonum sínum?

Jú, Finnar og Eistar og ábyggilega fleiri nerðir með heilann í pungnum.

Aular.

Er ekki kominn tími á hálfvitaleika í heimskulegum keppnisgreinum?

Þar sem keppnisgreinarnar höfða til fólks sem hálfdrepur sig í að koma fyrst í mark án tillits til í hverju er verið að keppa.

Uppástungur:

Keppni í langdrægum brundbunum?

Hver hittir lengst?

Nú eða kúluvarp með lifandi kúlu, konan og krakkarnir undir með og án atrennu.

Eða kafsund í kúamykju án hjálpartækja?

Alveg er ég viss um að það myndi vekja gífurlega lukku hjá fullt af steratröllum.

Möguleikarnir í hálvitadeildinni eru ótalmargir.

Geturðu gefið blóð á sjóskíðum?

Lifað af melónukast þar sem markið er á milli augnanna á þér?

Farið hringinn á bremsulausum bíl?

Keyrt með bundið fyrir augun heim úr vinnunni í föstudagstraffíkinni?

Hoppað úr flugvél án fallhlífar (áts)? (Ég veit, líkur 0 en þú gætir orðið fyrstur.  Trú á kraftaverk eru einkunarorð hálfvitaleikanna).

Keypt hlutabréf í Eimskip fyrir aleiguna?

Verðlaunin geta svo gengið til erfingjanna ef illa tekst til á hálfvitaleikunum.

(Uppástungur að keppnisgreinum vel þegnar í kommentakerfi).

Svei mér þá, hér er komin verulega sniðug viðskiptahugmynd.

Sem ég heiti það sem ég heiti mun ég halda alþjóðlegu hálfvitaleikanna á Íslandi næsta sumar.

Skráið ykkur fíbblin ykkar.

 

Finnar bestir í að bera konur

Draumar beisíklí ákjósanlegir

 

Ó, te er hollara en vatn eru niðurstöður enn einnar rannsóknarinnar.

Blóð er þykkara en vatn.

Egg eru egglaga.

Sporaskja er sporöskulöguð.

Það er ekki sá hlutur til í víðri veröld sem ekki er verið að rannsaka reglulega og svo koma fram niðurstöður sem eru jafnan þvert á allar fyrri nema þegar niðurstöðurnar liggja í augum uppi og það hefði verið algjör óþarfi að rannsaka.  Bara nota almenna skynsemi.

Já og lífið er krabbameinsvaldandi.  Bókstaflega ALLT hefur á einhverjum tímapunkti verið talið krabbameinsvaldandi.  Líka það sem þú kemur ekki nálægt.

Tóbak kynörvandi og brennivín meinhollur fjandi.

En að öðru.

Mér líður stundum eins og ég svífi um í draumi.

Jafnvel draumi einhvers annars.

Eins og áðan, þá var ég að virða fyrir mér pakka af klósettrúllum sem helmingur áhafnar kærleiks skellti á eldhúsborðið og ég velti fyrir mér hvaða heilvita manni dettur í hug að skíra svona pappír "Design"?

Alveg: Eigið þið "Design" toilettpappír?  Ekki, okei, en eitthvað annað með álíka fallegu nafni?  T.d. "Artistic wallpaper for arses"?

Þessar djúpu pælingar leiða mig að annarri stórri og mikilvægri spurningu um ranghala markaðsfræðinnar.

Af hverju auglýsa matvörubúðir á þann máta að ætla mætti að það væri dásamlegasta upplifun í heimi að kaupa til heimilisins?

Eins og það sé draumur hvers manns að kjaga um með fullan innkaupavagn í stórmarkaðnum?

Að maður hreinlega taki sér sumarfrísdaga til að steðja í búðina og eyða þar deginum í eintómri hamingju - með alla fjölskylduna.

"Gerum þetta að hátíðisdegi og förum í matvörudeildina í Hagkaup".

Halda auglýsendaskaparar að við séum hálfvitar?

Ég sé mig í anda stökkva fagnandi inn í Bónus/Krónu eða Hagkaup, á háum hælum í sumarkjól með blóm í hárinu í sjöunda himni yfir að eiga möguleika á einstakri upplifun við hillurnar.

Fái beinlínis raðfullnægingar af innkaupaástríðu í grænubaunadeildinni.

Nuddi mér perralega utan í  morgunkornið.

Þukli paprikurnar af eldheitri ástríðu og stynji af eintómri innkaupafrygð.

Að það þurfi heilan hóp af öryggisvörðum til að ná mér út úr búðinni - með valdi?

Fíbbl.

Það er út af svona fíflagangi sem ég upplifi mig í draumi.

Sem er eins gott þessa dagana.

Draumar eru beisíklí ákjósanlegir á þessum síðustu og verstu.

Cry me a river.

Segja te hollara en vatn

Bláa höndin og allur sá pakki

Stundum eru fréttir svo krúttlegar.

Lögreglan á Sri Lanka hefur handtekið stjörnuspeking fyrir að spá bömmerum fyrir ríkisstjórn forseta landsins.

Þetta skil ég.

Ég meina hvað hef ég ekki oft gripið til kviðristukittsins hérna á blogginu þegar sumarstarfsmenn blaðsins hafa staðið í þýðingum á stjörnuspám?

Ha?

Kannski hefði ég átt að senda lögguna á stjörnuspekinginn.

Nú eða spákonurnar sem ég lét ljúga að mér í æsku minni.

Alveg: Fjögur börn og eitt hamingjusamt hjónaband þar til dauðinn skilur ykkur að.

Ég trúði þeim alveg. (Átti mín ljóskumóment).

Og botnaði ekkert í af hverju þetta gekk ekki eftir.

Núna, fjölmörgum eiginmönnum síðar með þrjár mannvænlegar dætur, sé ég að spádómar þessarra spákvenna voru ekkert annað en lögreglumál.

Þær lugu að mér eins og sprúttsalar á sterum.

Þetta stönt hjá löggunni á Sri Lanka. að handataka stjörnuspekinginn hefði alveg geta gerst þegar t.d. Davíð Oddsson var forsætisráðherra.

Ég get alveg séð hann fyrir mér láta ná í Gulla Stjörnu og hundskamma hann fyrir neikvæða spádóma.

Ég meina, kallaði hann ekki Hallgrím Helga á teppið og lagði honum lífsreglurnar ha?

Bláa höndin og allur sá pakki.

Ég sverða.

Handtóku stjörnuspeking fyrir slæma spádóma

Veður

 

Það er verið að malbika götuna mína.

Það lyktar allt af brenndu gúmmíi.

Hvar er gamla tjörulykt bernsku minnar?

En hei, krakkar, hvað er þetta með sumarið?

Ég er ekki vön að fara á samskeytunum vegna veðurfars, elska veturinn og haustið en síður vorið.

Þetta er algjört kreppusumar í veðurfari.

En sumur bernsku minnar voru sólrík.

Lykt af nýslegnu grasi, vínarbrauði, Sínalkói og bragð af rykugum rifsberjum stolnum úr görðum Ásvallagötu og Hringbrautar.

Ég er farin að skilja gamla fólkið sem oft talar um að hlutirnir hafi verið betri hér áður og fyrr.

Og nú langar mig í apótekaralakkrís.

Úr Vesturbæjarapóteki takk fyrir.

 P.s. Myndin er frá Nauthólsvík, árið 1966, tekin frá Ljósmyndasafni Reykjavíkur.

Verður 20 stiga múrinn rofinn?