Allir á hnén

Á hverjum sunnudegi, kvölds og morgna, að viðbættum helgidögum, glymja kirkjuklukkur um alla Reykjavík.  Ég bý við hliðina á einni og fæ klukkutónlist í eyrun, blásaklaus og algjörlega úr lögum við kirkjuna.  Ætti ég að fá mér lögfræðing, kæra til löggunnar, vera með kjaft og uppsteyt?

Nebb, sleppi því, heimurinn er ekki hannaður með sérþarfir mínar í huga.  Ég lifi því með klokkenspilinu, þrátt fyrir að þær byrji að klingja eldsnemma á morgnana. 

Ég sá og heyrði bænakallið sem er hljóðskúlptúr eftir Þórarinn Jónsson, myndlistarnema við LHÍ, í fréttunum í gær.  Krúttleg hugmynd.  Alvöru útkall í bænir hjá múslimum.  Mér fannst ögn skrýtið að heyra þetta í Reykvísku umhverfi, en verkinu er ætlað að varpa jákvæðu ljósi á múslímska trú.

Bænakallið hljómar fimm sinnum á sólarhring, eina mínútu í senn.  Það mun heyrast í viku.  Klukkan fimm í nótt vöknuðu einhverjir nágrannar og eru búnir að kvarta til lögreglunnar sem ætlar í málið. 

Ég segi róið ykkur og sýnið smá umburðarlyndi.  Rosaleg sérgæska er þetta í fólki að fara í símann og hringja í lögguna út af truflun sem er mínútulöng og tímabundin þar að auki.

Það má hugsa, liggjandi í rúminu, hálfsofandi: "Ok, svona hljómar bænakallið.  Ekki svo galið.  En mikið rosalega er huggulegt að vera bara trúlaus Íslendingur hér úti í ballarhafi og þurfa ekki að rífa sig upp til að henda sér á hnén núna um miðja nótt."  Og snúa sér svo á hina hliðina og sofna sætt og rótt.

Péess. Í staðinn fyrir trúlaus, má setja, heittrúaður, ofsatrúaður. smátrúaður, nærriþvíekkerttrúaður eftir þörfum.

Allah akbar.

Kvartað til lögreglu yfir bænakalli

Beðmálsbömmer

Ég gæti alveg hugsað mér að læsa húsinu með slagbrandi, setja fjórfalt gler í glugga, draga niður gardínur og horfa stanslaust á alla Beðmálsþættina, þar til yfir lyki.  Þrátt fyrir að ég hafi séð þá alla, oftar en einu sinni.

Mér fannst þeir skemmtilegir en ekki svona skemmtilegir.  Það sem ég hef svo gaman af er að taka út skó og föt persónanna.  Ók, nú heldur fólk að ég sé brjáluð.  Auðvitað myndi ég ekki nenna að horfa á alla þættina út af þessu atriði, en það er bara vegna þess að allt stöffið í þeim er löngu komið úr tísku.  Got you!

Annars dauðsé ég eftir þessum þáttum.  Þeir hittu svo í mark hjá undirritaðri.  Þeir voru svo ekta eitthvað.  Maður þekkti sig og vinkonurnar í nánast hverju skoti.

Enginn þáttur um konur hefur komist í hálfkvisti við þessa, ekki Aðþrengdar, ekki Varalitafrumskógurinn og hvað þeir heita allir saman.

Ég mun mæta á Beðmálin í bíó og svo mun ég leigja hana og taka út klæðin.  Gæti fengið hugmyndir.

Það er draumur minn og margra sem ég þekki (þori ekki að alhæfa, það er bann við alhæfingum dagurinn í dag) að geta skipt um föt allan guðslangan daginn.

Eða það held ég.  No?

 

Skiptir 81 sinni um föt

Alkaleg útskýring - Ójá

 

Það er afskaplega alkaleg hegðun að útskýra ofdrykkju sína eftir fyllerí með því að rýna í áfengistegundina. 

Ég verð svo full af vodka, ég ætti að skipta yfir í gin, eða hvítvín, eða rauðvín, eða rauðvín og bjór.  Þá verður þetta í lagi.

Það voru meira að segja haldin námskeið hér á landi, fyrir ekki svo mörgum árum síðan, þar sem fólki var "kennt" að drekka eins og menn.  Það fer ekki miklum sögum af árangrinum.

Ég hef verið þarna, trúið mér.

Ég er líka ein af þeim sem var ekki búin að borða nógu mikið og varð þess vegna röflandi full. Eða þá að sólin skein, ég var döpur, ég var glöð og svo mátti áfram telja.  Það má segja að ég hafi verið heppin, því ofdrykkjan var að mestu leyti inn á heimilinu.  Vó, hvað ég hefði lent illa í því, gott fólk, ef ég hefði sofnað út af á djamminu.  Sjúkkit.

Það er því alveg ferlega krúttlegt og um leið sorglegt að lesa um Rúmenska manninn sem lagði fram formlega kvörtun undan bjórnum sem hann drakk.  Hann varð pissfullur af einum bjór.  Sem sagt, eitthvað að bjórnum.

Það væri líka tryllingslega fyndið ef það kæmi í ljós að einhver hyskinn starfsmaður hefði blandað þennan eina bjór með spíra, bara "for the hell of it" en þá ét ég auðvitað trefla vinkvenna minna.

Jenný Anna, talar frá átakasvæðinu, allsgáð og í fínum málum að sjálfsögðu.

Kvartað yfir áfengisáhrifum

Var hann rekinn?

Ég saup hveljur þegar ég las þessa frétt inni á visir.is. 

Ef ein beljan mígur koma hinar á eftir.  Nú hrópar öryggisvörður sem segist vinna hjá Öryggismiðstöðinni, eftir gas-gas-gasi.  Mace svokölluðu.  Það er á manninum að heyra að það sé bráðnauðsynlegt að hafa úðabrúsa til að fólk beri virðingu fyrir öryggisvörðum.  Og hann nefnir til stuðnings máli sínu, 10-11 búðina í Austurstrætinu.  Sjáið þið lýðinn.  Gösum hann, svona sirkabát.

Löggan vill rafbyssur, löggan hefur gasúða.  Fólk hefur dáið af rafbyssustuði eins og allir vita.  Hvenær ætli byssurnar verði komnar á óskalista, ó, þær eru víst þegar komnar þangað.

Að mæta ofbeldi með meira ofbeldi er ein glataðasta hugmyndafræði mannkynssögunnar og bjargar aldrei einu né neinu.  Lítið í kringum ykkur gott fólk, lesið mannkynssöguna og sannfærist.

Mér sýnist lögreglan, í gegnum tíðina hafa staðið sig alveg þokkalega án morðtóla.  Það krúttlega við lögguna hefur einmitt verið vopnleysið.  Ekki að það eigi við lengur.

En aftur að öryggisverðinum.  Undir viðtali visis við hann er eftirfarandi athugasemd:

"Athugasemd. Öryggismiðstöðin vill taka fram að Pétur Gíslason er ekki starfsmaður fyrirtækisins. Það er heldur ekki skoðun Öryggismiðstöðvarinnar að starfsmenn þeirra beri mace-brúsa."

Eins gott fyrir þetta fyrirtæki að þvo hendur sínar af æsingamönnum sem eiga að gæta öryggis.  En var hann rekinn á staðnum?  Ég fer ekki á bensínstöðina þar sem hann vinnur, þessi náungi, það er á hreinu.

Frekar labba ég heim.

Í gargandi gír

 

Dagur þverbrotinna prinsippa er senn á enda liðinn.  Hann var dásamlegur auðvitað og ævintýrin biðu eftir mér við hvert horn. 

Ég byrjaði og endaði í Hagkaup í Holtagörðum, eftir að hafa verið leidd burt í járnum eftir grun um mögulegan búðarþjófnað.  Ekki alveg, en nærri því.  Við tökum þetta í réttri röð.

Ég skveraði mig til, fór í hálæana, úr þeim aftur, speglaði, greiddi, málaði, skipti um kjól, fór úr honum aftur (búðarferð er biggdíl, þegar maður hefur varla farið út í viku vegna hita).  Ég sættist á dásamlegan kjól sem dró fram massaðan og fagurlimaðan líkamann.  Þegar ég gekk inn í verslunina, stoppuðu allir, hálsar snérust og það heyrðist hvíslað úr öllum áttum; þarna er hún, þarna er hún.  Nokkrir féllu í öngvit.

Ók, taka tvö.  Ég fór í Hagkaup með miða, verslaði eins og motherfucker, og á leiðinni út, pípti á mig í hliðinu.  Í fyrsta sinn á ævinni.  Mér fannst þetta spennandi, enda blásaklaus, til tilbreytingar, og ég spjallaði glaðlega við öryggisverðina sem höfðu nálgast mig ógnandi.  Sá ég glitta í gasbrúsa?  Ók, þetta var misskilningur, konurnar fóru yfir málið og báðu mig afsökunar.  Mér varð litið á húsband.  Hann var rauður í framan, svona vandræðalegur.  Þá rann upp fyrir mér að það er ekki sniðug hugmynd til félagslegs samneytis að láta taka sig á þjófapípinu.  Frrrrusssss!

Ég hundskaðist út í bíl.  Afskaplega glöð og ánægð.  Það fer ekki langri sögu af gleði eiginmannsins, en hva, ég skemmti mér.

En ég vildi bara segja ykkur að ég keypti mér stórar náttbuxur, örugglega í karladeildinni, ég veit það ekki, stórköflóttar og þær eru þægilegar.

En það er óþægilegt að ganga fram hjá spegli.  Mér bregður.  Ég garga.

Okí?

Cry me a river.

Líf mitt er vonderfúll.

Taumlaus grimmd og villimennska

Það er því miður gömul saga, að konur eigi börn með föður sínum sem afleiðing af kynferðislegri misnotkun.

Ég get eiginlega ekki hugsað um þennan mann í Austurríki, því hann er svo mikið villidýr.  En því miður er hann ekki sá eini.  Hvað veit maður hversu margar konur eru undir hælnum á ofbeldismönnum og enginn veit neitt, eða þá að fólk þorir hvorki að æmta né skræmta?

Korteri eftir að fréttin komst í fjölmiðla var byrjað á sama gamla söngnum.  Hvað með mömmuna?  Vissi hún virkilega ekki?  Athyglin á konuna, því hún "gerði" ekki neitt.  Ég skil alveg að fólk beini sjónum að hennar þætti, en ég veit nógu mikið um heimilisofbeldi til að skilja að þessi kona er auðvitað þolandi mannsins, eins og dóttir hennar.  Það er hægt að halda fólki í heljargreipum óttans, án þess að múra það inni. 

Í hvert skipti sem upp kemst um misnotkun á konum og börnum, er það sigur, áfangasigur, en sigur engu að síður, því svo margir þjást í þögninni og geta ekki leitað sér hjálpar af ýmsum orsökum.

Karlmenn á Íslandi hafa gert dætrum sínum börn með því að nauðga þeim.  Ójá, þetta er ekki eitthvað sem gerist bara í útlöndum.  Sennilega eru flestir búnir að átta sig á því.

En þarna eru þolendurnir svo margir og hryllingurinn svo langvarandi að það er ekki einu sinni hægt að ímynda sér hvað allt þetta fólk hefur gengið í gegnum.

Norsk kona eignaðist þrjú börn með föður sínum

Dagur hinna þverbrotnu prinsippa

Þetta mun verða dagur hinna þverbrotnu prinsippa.

Ég er svo smekkleg þegar ég vel mér eitthvað til að brjóta.  Geng inn í merg og bein á sjálfri mér.

Ég ætla að fara í Hagkaup í Holtagörðum og láta manninn minn í pössun á meðan.  Segi svona.  En á blogginu mínu má finna færslu þar sem ég strengi þess heit að stíga ekki inn í þessa verslun á meðan pössunarherbergið fyrir karlana er opið.  Mér þykir nefnilega svo vænt um karla og þess vegna vil ég ekki láta lítillækka þá.

En hvað um það.  Ég mun brjóta þetta prinsipp og brotaviljinn er einbeittur.

Ég mun brjóta annað og mun háheilagra prinsipp og fara ekki í 1. maí gönguna að þessu sinni.

Hvers vegna?  Af því að mig langar ekki til þess.  Ég er svo kúl, svo hipp og kúl og andfélagsleg í dag.

Ég gæti auðvitað verið smáborgaraleg og sagt að ég þyrði ekki að vera í gönguferðum nýstigin upp úr flensu, en það geri ég ekki, það er ekki nógu töff.

Maður þarf að halda við repjúteisjoninu.  Eller hur?  Ég tala tungum.  No?

Farin að brjóta prinsipp.

Capiss?

Úje.

Kröfugöngur víða um heim

Einkamál.is

Hvað er deitmenning, eða stefnumótamenning?  Er hún til?  Hm.. Hvernig fólk kynnist er að minnsta kosti með dálítið öðrum hætti en þegar ég var og hét.  Í hringiðunni sko.

Vinkonur mínar sem hafa prufað "blind" stefnumót og slíkar meldingar á milli manna, hafa sagt mér ótrúlegar sögur af furðulegum uppákomum.

Ein fór til að hitta mann sem hún hafði talað við nokkrum sinnum í síma.  Þessi maður sem var að eigin sögn "mjög svipaður Banderas í útliti, en með aðeins ljósara hár" reyndist vera nákominn ættingi hringjarans í Notre Dame, að vísu albínói, en ættingi samt,  ekki að útlitið hafi verið númer eitt til tíu.  Kjaftæði.  Auðvitað skiptir útlit fólks máli, kommon, en það er ekki til siðs að segja það.  Konan snéri við í dyrunum og lét skrímslið aldrei sjá sig.

Ein gerði það sér til dundurs lengi vel að hanga inni á einkamálum.is og kynntist þar hverju sýnishorninu af öðru í formi lygara og kverúlanta.  Giftir menn, perrar og giftir menn og nýfráskildir menn í kreppu.

Áður en einhver fer á límingunum þá er ég bara að segja frá þeim sem voru ekki í lagi.  Veit ekkert um alla hina sem eru jafnvel á stefnumótaþráðum af því þeir eru ekki á börum bæjarins á veiðum.

Ég er af gamla skólanum.  Ég færi aldrei inn á svona vefi.  Fyrir mér eru þeim hámark plebbismans.  Í mínu ungdæmi drakk maður sig fullan, fór á séns og lét sig svo hverfa þegar af manni rann.  Miklu menningarlegra og uppbyggilegt með afbrigðum. (Ég er að ýkja, ekki hringja á siðferðislögregluna).

Og nú er Jennifer Aniston undir fölsku flaggi á einkamálavef.  Að leita að manni.  Mikið rosalega held ég að möguleikar hennar til að finna ástina á þessum vettvangi séu litlir.  Zero, nada, eins og nál í heystakki.

Hvað varð um fyrirbærið kona hittir mann fyrir tilviljun, þau fara út að borða, í bíó eða bara út að labba?

Mikið svakalega er að verða vandlifað í heiminum.

Úje.

Undir fölsku flaggi

Af týndum gleraugum og maístjörnu

Þetta kvöld, frá kvöldmat eða svo, hefur verið lyginni líkast.  Ég týndi nefnilega gleraugunum mínum.  Ég er nærsýn með afbrigðum.  Ég byrjaði ekki að nota gleraugu fyrr en fyrir 10 árum, fannst ekki nógu hipp og kúl að vera gleraugnaglámur.  Ég fór í gegnum erfitt nám í Svíþjóð, t.d. án þess að sjá á töfluna.  Veit ekki hvernig ég glósaði, en það tókst.

Ég eignaðist fyrrverandi vini í búntum, þar sem ég lét hjá líða að heilsa þeim á götu.  Sá þá ekki, enda sé ég ca. 15 cm. frá mér, það sem lengra er burtu er í móðu.  Og nú get ég ekki fúnkerað án þess að hafa gleraugun.

Þau eru nærri því ósýnileg, með títanumgjörð, þetta eru týpugleraugu (víst Ibba, þetta eru mín týpugleraugu) og ég fann þau ekki þegar ég fór að horfa á fréttir.  Ég ein heima og ég sé ekkert frá mér þannig að ég hríslaðist um og leitaði og fann ekkert.  Ég var ekki sjón að sjá, hefði einhver séð mig.  Góð ráð voru dýr, fréttir voru að hefjast og ég verð að sjá þær, báðum megin. 

Hafið þið prufað að halda á sjónvarpinu á meðan þið horfið á það?  Ekki?  Það er hm.. sérstök lífsreynsla.

Ég skreið síðan um allt hús og leitaði, ég legg hluti frá mér á ólíklegustu stöðum, stundum hef ég lagt frá mér brillurnar inni í fataskáp og ég finn þau aldrei, húsband geri það.  Ég rak hausinn af alefli í bókaskápinn þar sem ég skreið um allt, án árangurs.

Minn heittelskaði brunaði heim áðan, mér til bjargar.  Hann gekk inn, beygði sig niður við borðstofuborðið og tók upp gleraugun.  Jájá, heldur að hann sé eitthvað.

Ég gat horft á Kiljuna óruglaða, en það gera reyndar allir Íslendingar en í mínu tilfelli var það kraftaverk "in the making".

Ég sé!

Gleðilegan 1. maí og þið látið ykkur auðvitað ekki vanta í baráttuna á morgun.

Fram þjáðir menn í þúsund löndum!

Maístjarnan gjöriðisvovel!

Dulbúin auglýsing á Mogga - ekki kúl

Fjarskiptafélagið Nova er með auglýsingu á síðunni minni og ég sit uppi með það eins og aðrir Moggabloggarar, hvort sem mér líkar betur eða verr, nema að sjálfsögðu að ég greiði fyrir að hafa auglýsinguna úti.  Það dettur mér ekki í hug að gera og því er hún þarna og gargar á mig í hvert sinn sem ég fer inn á síður, á annars ágætu bloggsvæði Moggans.  Annars líð ég ekki beinlínis fyrir þetta, en þið vitið hvað ég meina.

En við misstum hana Betu Rónalds, vegna þessa.  Það er súrt. 

En halló Mogginn!  Það er ekki góð blaðamennska er það að skrifa "fréttir" sem eru ekkert annað en auglýsingar.

Þarna er ný gjaldskrá og fyrirkomulag símafélagsins tíundað í þessari mjög svo vafasömu frétt.

Ef Bónus lækkar verð á kjötfarsi eða gefur blöðrur, á ekki að birtast frétt um það, samkvæmt þessari hugmyndafræði?

Og ég blogga við fréttina.  Fíbbblið ég en ég get ekki stillt mig.

Mér finnst þetta alveg ferlega hallærislegt.

Nóva, Smóva, þið platið mig ekki.  Ég er hjá Hive.

Þessi færsla er í boði Vodafón.

Nei djók.

 

Ekkert gjald fyrir símtöl innan kerfis Nova