"Súpueldhús"?

 

Hvað á nú þetta að þýða.

"Byggingarverktaki opnar súpueldhús".

Þegar fréttin er lesin þá má sjá að um er að ræða veitingahús með ódýran mat.

Sem er gott og blessað.

En í mínum bókum og biblíum er súpueldhús staður þar sem fátækum er boðið upp á ókeypis mat.

Dulbúin auglýsing?

Svei mér þá, ég veit það ekki.

(Bara svo geðgóðir í tilefni dagsins fái ekki stóra skjálfta þá er ég algjörlega fylgjandi opnun veitingastaða).

Byggingaverktaki opnar súpueldhús

Loforð

Þegar ég er búin að rústa nokkrum hagkerfum, móðga alla sem fá ekki í hnén af hrifningu þegar þeir hitta mig, skandalisera í beinni á árshátíð þjóðkirkjunnar, láta bera mig út af heimili mínu af öllum íbúum götunnar, þá sko!

Þá ætla ég að rækta kryddjurtir í eldhúsglugganum og skrifa greinar í Bændablaðið.

Þið megið treysta því.

Davíð segist ætla að skrifa smásögur og planta trjám

Velkominn Davíð

 

Varðandi andlega og líkamlega vellíðan er tvennt í stöðunni.

Þú getur annað hvort hugleitt eða sleppt því.  Djók.

Sko, mér finnst það dúllulegt af David Lynch að ætla að fá okkur Íslendinga í innhverfa íhugun.

Það veitir einhvern veginn ekki af eftir allt sem á hefur dunið.

Annars fer ég alltaf svolítið til baka þegar ég les og heyri um svona fyrirkomulög sem beint er inn á við, alla leið í sálina.

Ég hékk nefnilega algjörlega intúitt í nokkur ár í hugleiðslum og havaríi sem hafði það að markmiði að láta mér líða betur og svona í förbífarten - bjarga heiminum.

Ég með mitt alkaeðli, allt í botn eða sleppa því alveg, tók þetta að því marki að ég var öll á innhverfunni.

Gleymdi að borða, svaf eftir minni, sveif um allt og snerti nánast ekki jörðina.

Ég sá duldar meiningar og djúpan boðskap í auglýsingunum á strætó, aftan á opalpakkanum og í skónúmerinu mínu.  Ókei, áður en þið sendið á mig yfirvöld, þá ýki ég ögn, en bara ögn.

Ég held að ég hafi aktjúallí verið á hraðleið inn í geðsjúkdóm.  Kommon.

Í mörg ár er ég búin að vera óhuggulega jarðbundin.  Til að heilagleikajafna.

Trúi einfaldlega því sem ég tek á, þó ég viti auðvitað betur, en stundum verður maður að rétta sig af.

Svo sveik guð mig 1997 þannig að ég sagði mig úr lögum við allt svona heilagleikakjaftæði og var sambandið ekki heitt fyrir.

Ekki tekið hugleiðslu, ekki lotið höfði í auðmýkt, sest í lótus eða kíkt í Tarrot (ókei nýbyrjuð á því aftur).

Ég hugleiddi mér til vansa.

Ég er búin að fá leið á innanverðri mér, þessi utanáliggjandi er öllu skemmtilegri.

En gott ef ég fer ekki aftur á stað með David Lynch en held áfram að lifa lífinu eins og dauðleg vera, jafnframt.

Það er nefnilega allt best í hófi.

Nema í mínu tilfelli þegar hugbreytandi efni eiga í hlut.

Þar eru það öfgarnar allar leið.  Algjört fokkings nono.

Velkominn David.

Lynch kynnir innhverfa íhugun

Stórlega úr lagi gengið

Fyrirgefið á meðan ég hendi mér út um gluggann á næsta turni.

Það er fullt af stórskrýtnu fólki sem gerir alls konar hluti í þeim tilgangi að vekja á sér athygli nú eða vegna þess að það er hreinlega veikt í geðhluta sálarinnar.

Fólk sem gerir svona er auðvitað stórlega úr lagi gengið.

Fáránlegt að gefa þessu svona mikið vægi.

Ég ætla ekki að sjá myndband sem mun vera til sýnis hingað og þangað, enda geng ég ekki með neina löngun til að misbjóða sjálfri mér með þessu frekar en öðru því sem kyrrt má liggja.

En er kúk- og pissáhugi þjóðarinnar svona geigvænlegur að þetta er mest lesna fréttin á Mogganum?

Ég ætti reyndar ekki að hneykslast mikið, sjálf bullandi sek sem blogga við þessi ósköp.

Meira ruglið.

Skeindi sig með kjörseðli

Eftir "áreiðanlegum" heimildum

Sem eigandi bloggsíðu sem er ágætlega mikið lesin, fæ ég haug af skeytum og eitthvað af símtölum.

Meiri hluti þess sem fólk hefur að segja mér ratar aldrei hér inn.

Enda ekki nein ástæða til, þetta er mín síða og ég er ritstjórnin og margt af því sem mér berst í formi nafnlausra tryllingsfrétta, ekki í neinum tengslum við raunveruleikann.

Núna hef ég hins vegar, eftir þokkalega áreiðanlegum heimildum, að Samfylkingin sé í ötulum stjórnarmyndunarviðræðum við aðra flokka á bak við tjöldin.

Ég ætla að láta þau njóta vafans því ég trúi því að Jóhanna Sigurðardóttir sé heiðarlegur stjórnmálamaður og hún hafi ekki verið að gabba okkur kjósendur vinstri flokkana þegar hún hélt því fram að stefnt yrði áfram að vinstri stjórn eftir kosningar.

Það var varla búið að dusta innan úr kjörkössunum þegar hún spennti augun í VG og málaði þau út í horn.

Ég hallast að því að bæði hún og Steingrímur hafi verið orðin örþreytt og ætla að skrifa þessa nýtilorðnu spennu á milli þeirra á þann reikning.

Ef þetta hins vegar er rétt og satt sem fullyrt hefur verið við mig frá fleiri en einum hringiðumanni, þá segi ég bara, Atli Gíslason, þú hefur rétt fyrir þér, höldum okkar VG-striki og verum heiðarleg, með allt uppi á borðinu.

Hinir geta þá séð um svikin.

Annars er það nú svo að áreiðanlegar heimildir eru ekki alltaf svo áreiðanlegar, ekki frekar en almenn skynsemi er sérstaklega almenn, þannig að ég ætla að sitja með krosslagða fingur og vona að heimildarmenn mínir séu óáreiðanlegir í hæsta máta.

Fundar með forseta síðdegis

Komist yfir þetta

Stundum finnst mér að íslenskir fjölmiðlamenn ættu að vera í Sálarrannsóknarfélaginu.

Þeir lesa út úr orðum fólks alls kyns meiningar, virðast sjá og vita meira en sá sem talar.

Svo myndu sumir þeirra smellpassa sem túlkar hjá hinum Sameinuðu Þjóðum.

Nei, ég er að grínast með túlkadjobbið. 

Það myndi bresta á með styrjöldum út um allt ef túlkunin yrði eitthvað í líkingu við það sem við erum að sjá þessa dagana.

En samt er ég nokkuð ánægð með íslenska fjölmiðlunga, þeir eru ekki slæmir, en eiga þessa dulrænu hæfileika sameiginlega á stundum.

Fyrir mér var Steingrímur að gagnrýna einhliða málflutning.

Það geggjaða við þetta er að fjölmiðlamennirnir eru ekki í tiltakanlegri fýlu.

Það eru þeir sem telja sig til elítunnar sem eru alveg ferlega sárir.

Ef þið voruð í vafa um hverjir það eru sem tilheyra elítunni að eigin mati lesið þá bloggin þeirra.

Þau eru öll einhvern veginn svona:

"Ég er elítan og veit ekkert."

"Munur að teljast til elítuuuuunnnar!"

eða..

"Ó, ég vissi ekki að ég væri í elítunni þó ég hafi vit á Evrópusambandinu, sooorrrí."

Get over it!

Rosalega er mikið af misskildum snillingum á sjálfshátíð á þessu litla landi.

Grátið mér stórfljót fyrir hádegi og þegið svo.

Elítan vill í ESB

Æxlið burt!

Það er stór ofvöxtur, æxli á þjóðarsálinni.

Það bullar og kraumar í því, það stækkar og stækkar.

ESB-æxlið ætlar ekki að hjaðna hjálparlaust.

Stjórnarflokkarnir (ásamt með hinum) sitja og stara á viðkomandi ofvöxt og bíða eftir að hann gufi upp af sjálfu sér.

Það mun að sjálfsögðu ekki gera það.

Skerið burt helvítið og förum í aðildarviðræður svo það sé hægt að henda senuþjófnum út af borðinu.

Samfylking og VG:

Við venjulega fólkið sem kusum áframhaldandi meirihluta sitjum og vonum að við þurfum ekki að naga okkur í handarbökin yfir því að hafa veitt S og VG brautargengi. NB. Saman - ekki í sundur.

Málið er að mér og vel flestum er sama hver vann stærri kosningasigur.  Við völdum til vinstri.

Við berjumst fyrir tilveru okkar í kreppunni upp á líf og dauða. 

Allt hitt er hégómi.

Látið okkur ekki þurfa að sjá eftir því.

 

Óbrúuð gjá í ESB-máli

Stígið varlega til jarðar

Í dag fyrir utan heimili Jóhönnu Sigurðardóttur, sögðu hún og Steingrímur að viðræður gengju vel.

Í sjónvarpinu, fréttunum nánar tiltekið, var málið orðið svaka erfitt samkvæmt Jóhönnu.

Hvað er í gangi?

Til ykkar formanna vinstri flokkanna.

Ykkur hefur verið falið skýrt umboð frá þjóðinni að halda áfram vinstri stjórninni.

Í fyrsta skipti frá stofnun lýðveldisins fá vinstri flokkarnir öruggan þingmeirihluta.

Fyrir mér er það ófyrirgefanlegt ef þið glutrið því niður og hunsið skýran vilja þjóðarinnar.

Stígið því varlega til jarðar.

Vegna þess að nú er mikið í húfi.

Evrópumálin erfiðust

Hver eyðilagði hvað?

Eyðilagði Davíð landsfundinn?

Kannski, en ef eitthvað á þessum fundi skaðaði þennan flokk þá voru það áheyrendur að ræðu Davíðs, þessir sem klöppuðu, stöppuðu og hlógu eins og fífl undir rætninni og heiftinni.

Það er alveg skiljanlegt svo sem, að fólk sem tapar í pólitískum kosningum fari í að útskýra tapið eftir á.

Það var út af Davíð, út af styrkjum, út af Evrópumálum, út af Gulla, út af Spilluga og áfram og áfram.

(Sjálfstæðisflokkur hefur haft tilheneigingu til að þakka Davíð allt nú eða kenna honum um allt).

Þetta er ekkert flókið.

Þetta var út af öllu þessu ásamt helling af öðru stöffi.

Nú vona ég að íhaldið fari út í að taka til heima hjá sér.

Ryðja styrkjum og spillingu endanlega upp á borðið og fægja svo vængina hjá þeim sem eftir eru.

Auðvitað er erfitt að missa völd.

En það er nauðsynlegt og ætti að henda alla flokka reglulega.

Sautján ára valdatími er engum til góðs.

En krúttlegast mómentið í Silfrinu í dag var þegar Össur greip í hönd Ögmundar og þrýsti hana.

Djöfuls krúttvöndlar geta menn verið.

Davíð eyðilagði landsfundinn

Nei eða já, af eða á

Ég er komin með upp í kok af Evrópusambandsumræðunum.

Ég veit ekki hvort ég er með eða á móti.

Hvernig á maður að vita það, það veit það enginn?

Það er stöðugt verið að halda fram alls konar "staðreyndum" um hvernig Evrópusambandsaðild muni breyta stöðu Íslands.

Sumir segja til hins betra.

Aðrir segja til hins verra.

Rólegir í fabúlasjónunum.  Þetta er að drepa alla pólitíska umræðu á þessu landi.

Ég fæ andnauð þegar minnst er á málið.

Mín tillaga, til að allir haldi sönsum, er að það verði sest að borðinu, samið og komið heim með viðkomandi drög.

Þeim skellt á borðið fyrir kjósendur.

Sem steðja svo í kjörklefann og kjósa nei, eða já, af eða á.

ARG

Og mér finnst sárt að Guðjón Arnar skuli fallinn út af þingi.

Mér finnst hann með rödd sem á að heyrast.

VG verður að gefa eftir í Evrópumálum