Hipp og kúl dagsetning

Engin þörf fyrir aðra flokka, segir Jóhanna.

Okei, maður verður að lifa með því.  Segi svona.

Ég elska að segja eftirfarandi og skrifa:

VINSTRI FLOKKARNIR Á ÍSLANDI ERU MEÐ ÖRUGGAN MEIRIHLUTA - Ómæ, hvað það er dásamlegt.

En...

Ég veit að ég er frek, með straxveikina og engan skilning á að stjórnarmyndunarviðræður taka tíma, málefnavinnan ekkert hrist fram úr erminni og ladídadída, en ég var svona að vona að Steingrímur og Jóhanna myndu nota morgundaginn til að koma stjórninni formlega á koppinn.

Ég meina, er einhver dagsetning flottari fyrir vinstri stjórn en 1. maí?

1. maí stjórnin?

Ha?

Takið Ginseng og hjólið í málið.

Bara upp á flottheitin.

Já, nú þegi ég, ég skil, ég skil, ég skil.

En það væri samt ógeðslega hipp og kúl dagsetning.

Fram þjáðir menn og allur sá pakki.

Farin að baka flatböku.

Engin þörf fyrir aðra flokka

Hverjir voru sigurvegarar kosninganna 2009?

Það leiðinlega við kosningar er eftirákarpið um hver var sigurvegari.

Um það eru skrifaðar "lærðar" greinar og svo er blaðrað í sjónvarpi og útvarpi.

Einhvern veginn hefur það verið þannig að allir flokkar hafa sigrað kosningarnar og það hefur verið farið í langar hjáveituaðgerðir, hliðarvinkla og skurðgröft til að koma því til skila.

Að þessu sinni voru þó tveir flokkar sem klárlega töpuðu kosningunum. 

Sjálfstæðisflokkurinn fékk svo illilega á lúðurinn að ekki er hægt að kjafta sig út úr þeim ósköpum, enda hefur mér sýnst að þeir reyni það ekki einu sinni.

Frjálslyndi flokkurinn tapaði auðvitað, þurrkaðist út, púff, farinn, týndur.

Ástþór með Lýðræðishreyfinguna tapaði ekki, enda ekki hægt að tapa einhverju sem maður hefur aldrei átt.

En nóg um það, eina sem ég fer fram á varðandi þetta að fólk hætti að lýsa sig sigurvegara hægri, vinstri, þetta er svo ansans ári þreytandi.

En nú hafa bæst við ný leiðindi.

Útstrikanir.

Nú fara dagarnir í að rífast um hvort um skipulagðar útstrikanir hafi verið að ræða, hver hafi verið strikaður mest út og svo framvegiiiiiis.

Útstrikanir eru ömurleg aðferð og engum bjóðandi, neikvæð alla leið.

Þetta er svo eineltislegt, en þó skömminni skárra en þegar útstrikanir höfðu lítið sem ekkert vægi.

En svo þetta röfl verði ekki fylgifiskur kosninga framtíðarinnar þá í máttugs bænum verður að koma hér á persónukjöri og það fyrir næstu kosningar.

Mér er nefnilega slétt sama hver strikar hvern út í hvaða tilgangi, en gleðst í mínu illgjarna hjarta þegar Gulli og Árni falla niður um sæti, það skal viðurkennast (skammastu þín).

Reyndar ættu báðir að sjá sóma sinn í að draga sig í hlé.

En mér kemur það ekki við.

Og hver var svo sigurvegari kosninganna 2009?

Einfalt mál: Allir flokkar sem ekki töpuðu frá því í síðustu kosningum.

Og hananú.

P.s. Skömm að þessu, gleymi kynsystrum mínum sem eru auðvitað hinir stóru sigurvegarar.  Aldrei fleiri á þingi en nú.

Áfram stelpur!

Fásinna að útstrikanir hafi verið skipulagðar í Árborg

Við hvern er að sakast?

Þó ég verði þúsund ára gömul mun ég aldrei skilja ofbeldi.

Fyrirfram útpælt ofbeldi framið af hóp á einum einstaklingi er þó það ljótasta sem ég heyri um.

Ég spyr hinna hefðbundnu spurninga út í loftið eins og við gerum þegar okkur er fyrirmunað að skilja það sem gengur á í kringum okkur.

Hvernig getur þetta gerst?

Hvernig verða börn og ungmenni fær um að fremja svona voðaverk?

Ég fæ verk í hjartað við að hugsa til þessarar stúlku og fjölskyldu hennar.

Það verður að bregðast við þessu með afgerandi hætti. 

Aldrei aftur.

 

Stúlka varð fyrir líkamsárás

Kerfið fyrir kerfið?

Atvinnuleysisbætur verða ekki greiddar út fyrr en mánudaginn 4. maí.

Ég er ekki á atvinnuleysisbótum, þannig að þetta snertir mig ekki persónulega, en sú hugsun flögrar að manni hvort það geti ekki reynst afdrífaríkt fyrir fólk með börn og engar tekjur aðrar að bíða fram yfir helgi.

Upphæðin er ekki há, fólk hlýtur að vera í vondri stöðu þegar þetta kemur upp.

Fram kemur á vef Vinnumálastofnunar, að samkvæmt lögum um atvinnuleysistryggingar og vinnumarkaðsaðgerðir beri að greiða atvinnuleysistryggingar út fyrsta vika dag mánaðar og verði það gert nú sem endranær.

Af hverju þarf þetta að vera svona?

Bara af því að það má?

Er kerfið að vinna fyrir kerfið?

Og fólkið mætir afgangi?

Vinsamlegast pillið ykkur að tölvunum og lagið þetta.

Það eru manneskjur á bak við atvinnuleysistölurnar átjánþúsund.

Bætur greiddar út eftir helgi

"Jákvæðir fordómar" - Frussssssssss

 

Ég á það til að umgangast mitt ástkæra af töluverðu virðingarleysi þegar þannig liggur á mér.

En halló, ég er ekki blaðamaður á Mogganum!

Sko, hafið þið nokkurn tímann heyrt um andlátstilkynningar þar sem dagar hins látna teljast taldir?

Sóandsó Sóandsóson verður jarðsettur í Sóandsókirkju.  Dagar hans eru taldir.

Gætu alveg eins sagt, talningu á dögum Sóandsó er lokið.  Þeir voru; 34324234 margir.

Frusssssssssssssssss

En..

Ég var að pæla í nafninu mín.  Já mig vantar eitthvað að lesa.

Hef of mikinn tíma.

Ég átti nánast engar nöfnur þegar ég var barn.  Eina og eina bara, þær hétu þá yfirleitt Jensína.

En núna eru breyttir tímar, ég á nöfnur víða.

Og vitið þið hvað?

Ég er með jákvæða fordóma út í nöfnur mínar. (Ég veit að fordómar geta auðvitað ekki verið jákvæðir, en þið vitið hvað ég meina).

Mér finnst að allar Jennýjar hljóti að vera ofsalega klárar og skemmtilegar.

Framúrskarandi manneskjur alla leið.

Hef ekki enn rekist á neina Jennýju sem eyðileggur þessa tálsýn mína.

En hvað segir þetta um mig?

Við skulum ekki ræða það einu sinni.

Mikilmennskubrjálæði hvað?

En hugsið ykkur að heita Sigríður Jónsdóttir og vera með "jákvæða fordóma" gagnvart nöfnum sínum.

Mér segir svo hugur um að það gæti endað illa.

Jájá, bönin mín í fjöllunum.

Dagar Lífar taldir

Bókin bjargar

 

Eftir að hafa farið hamförum yfir pólitík, nánast daglega síðan í byltingu, þá er ég í fríi.

Það þarf ekkert minna en nýja stjórn eða stórt spillingarmál til að ég bloggi um þvílík fyrirkomulög.

En að öllu skemmtilegri hlutum.

Ég var að lesa skemmtilega skáldsögu.

Stelpubók fyrir konur á öllum aldri.

Um konu sem á vinkonu og tilvonandi mann.

Vinkonan sefur hjá honum.  Úúúú...

Allir fara í sitthvora átt og svo veikist vinkonan sem lúllaði hjá eiginmanni hinnar.

Og um það er bókin, drami, drami, drami.

Frábær tímaþjófur sem mig vantaði sárlega í veikindum mínum yfir páskana.

Svo á meðan ég man.

Ég er að glugga í Dalai Lama líka.

Ef það er ekki þörf á andlegu fóðri á þessum hörmungartímum þá aldrei.

Ég las einhvern tímann bók um Tíbet og fyrirkomulagið í kringum Dalai Lama.

Stórmerkilegt alveg.

Koma svo.

Lesum okkur út úr kreppunni krakkar mínir.

 

Samtök iðnaðarins, ógeðslegir fúskarar

 

Það er ekki oft sem ég verð kjaftstopp og svo reið að ég má hafa mig alla við til að ná stjórn á mér.

Það gerðist þegar ég fletti Fréttablaðinu núna áðan.

Ég varð síðast svona reið fyrir hönd kvenna þegar Zero-kókauglýsingaherðin reið yfir, stútfull af kvenfyrirlitningu og ógeði.

Miðað við þessa auglýsingu er Zero-dæmið fagur göngutúr í mánaskini.

Velur þú fagmann eða fúskara?; spyrja Samtök iðnaðarins í stórri auglýsingu í Fréttablaðinu.

Subbulegur karlinn heldur á sprautu fyrir framan konu sem greinilega liggur á skoðunarborði með fætur í sundur.

Niðurlægjandi og ósmekklegt með eindæmum að nota konur í þessari aðstöðu til auglýsinga.

Þarna er svo vísað í ólöglegar fóstureyðingar til viðbótar við kvenfjandsamlega myndina.

Allur pakkinn tekinn, ekkert verið að pakka hugarfarinu gagnvart konum inn í bómull.

Ég er ekki talsmaður neinna samtaka þannig að ég ætla að leyfa mér að segja það sem mér býr í brjósti.

Hvaða andskotans örheilar hafa búið til auglýsinguna?

Hvaða molbúar hjá Samtökum iðnaðarins samþykktu hana.

Hvaða fífl í auglýsingadeild Fréttablaðsins hleypti þessu ógeði í gegn?

Þangað til að allir þessir aðilar hafa beðið afsökunar og tekið til baka þennan viðbjóð þá les ég ekki Fréttablaðið og Samtök iðnaðarins eru tveir í mínus með aðdáendur og stuðningsmenn.

En eitt er á hreinu, ég þarf ekki að spyrja einn né neinn um hvort Samtök iðnaðarins séu fagmenn eða fúskarar.

Svarið liggur nú þegar ljóst fyrir.

Skammist ykkar og það niður í tær.

Nýjustu fréttir, afsökunarbeiðni og auglýsing tekin út vegna viðbragða fólks við henni.

Gott og vel.

En eftir situr þessi tilfinning í mér að það er fólk þarna úti sem sér ekkert að því að gera svona og tekur við sér þegar það uppgötvar að viðbjóðurinn í hausnum á því geti skaðað ímyndina.

Auglýsing SI vekur hörð viðbrögð

Grill og dill

 

Ég er eiginlega í stökustu vandræðum.

Ég þjáist af bullandi afneitun á ástandið.

Það hlýtur að vera því ég er í blússandi hamingju þessa dagana.

Fyrsta mál á dagskrá er auðvitað að eyða peningum.

Ég ætla að kaupa mér grill.

Kolagrill, alvöru stöff, engar gaseldavélar í minn garð, takk kærlega fyrir.

Skildi svona gashlussu eftir þegar ég flutti í haust.

Nú eru nýir tímar, ég hverf aftur um 30 ár eða svo.

Sulta, rækta kartöflur, gulrætur og rófur.

Smá rósmarín, steinselju og dill.

Ég tek aftur það sem ég sagði í upphafi pistils, ég er ekki í neinni afneitun, mér þykir bara gaman að vera til.

Þrátt fyrir allt.

Mikið djöfull er ég hamingjusamur alkóhólisti. Úps, allsgáður slíkur, til að fyrirbyggja að það verði náð í mig af hvítklæddum mönnum.  Segi svona.

Þetta er ekki normal, ég sverða.

Kannski er þetta geðslagið sem ég fékk í vöggugjöf, nú eða lækkandi verðbólga.

Hverjum er ekki sama?

Nefndin.

Verðbólgan nú 11,9%

Skjús mí, mí, mí!

Á ég að hlægja eða gráta?

Ég held ég geri hvorugt enda skil ég ekki hvað pönslænið í málinu er.

Auðvitað er þetta hallærislegt.

Minnir mig á formannskosningarnar í Framsókn.

Þegar Höskuldur varð formaður í nokkrar mínútur.

Fjandanum vandræðalegra fyrir Höskuld, en enn glataðra fyrir talningarmanninn.

Óli og sendiherrakonan fórnarlömb tæknilegra mistaka og misskilnings.  Mis, mis, mis.

Svo að allt öðru og þó...

Það er alltaf talað um að fólk klóri sér í hausnum þegar það skilur ekki eitthvað.

Í myndasögum er þetta líka túlkað svona, einhverjar fígúrur klóra sér í hárinu þegar þær standa á gati.

Afhverju; spyr ég, afhverju?

Ég meina, ég er ekki að yngjast hérna, þetta þarf ég að fá að vita.

Ég þekki ekki kjaft né hef gert svo ég muni, sem rýkur með hendurnar í hárið á sér á blönkum mómentum.

Ég, svo ég taki dæmi, lendi í því oft á dag að vita ekkert í höfuðið á mér, hafa ekki svar, þurfa að hugsa þannig að heilinn er við að brenna yfir.

Og ég klóra mér aldrei í höfðinu.

Sjúkkkkkitt, eins gott, þá væri ekki stingandi strá á hausnum á mér segi ég ykkur.

Allt farið í þágu þekkingarþorsta og fávisku undirritaðrar.

Sé jú.

Þessi færsla er í boði amríska sendiráðsins og því sletti ég eins og moðerfokker.

Skjúsmí.

Svikin um Fálkaorðuna

Sloppið með skrekkinn?

Má segja að þau hafi sloppið með skrekkinn?

Úff, ég vildi ekki vilja hafa útstrikanir á bakinu væri ég í þeirra sporum.

En ég er ekki í þeirra sporum þannig að það er best að ég steinþegi.

Engar breytingar í RN