Helvítis fjölmiðlamennirnir

Össur segir að það sé eitthvað rotið í Seðlabankanum.

Ég segi; Velkominn til raunheima Össur minn, en það þurfti engan stjarneðlisfræðing til að reikna þetta út, staðreyndin hangir svo gott sem á nefinu á þér.

Guðlaugur heilbrigðis kemur síðan og súmmerar upp kreppuna og hefur ekki fyrir að svara spurningum fjölmiðlamanna um nýjustu skandaliseringu Davíðs.

Hafið þið tekið eftir að þegar íhaldið er spurt hvað það ætlar að gera við risavaxna dekurdýrið í Seðló þá fara þeir alltaf að tala um eitthvað sem aðrir eru að gera sem má betur fara?

Hann segir einfaldlega að fjölmiðlamenn stjórni umræðunni og fókusinn sé kannski ekki réttur, nær væri fyrir þá að beina sjónum sínum að því sem máli skiptir, hvað sem það nú er..

Úff.. helvítis fjölmiðlamennirnir búnir að kollkeyra þessa vesalings þjóð.

Hugsa sér og allan tímann hélt ég að það væri við banka, embættismenn og stjórnvöld að sakast.

Sillí mí.

Ég lofa að passa mig í framtíðinni.

Fjölmiðlamenn skammist ykkar og takið pokann ykkar!

Djöfuls rugl, hvað dettur þeim í hug næst íhaldsráðherrunum til að réttlæta foringjann á Svörtu?

Eitthvað rotið í Seðlabankanum

Í langvarandi friggings blakkáti

 

Þegar ég var í rauðvíninu og svefnpillunum (ásamt róandi ofkors) var ég í langvarandi stöðugu blakkáti.

Þetta tók á sig öflugar birtingarmyndir.

Þegar af mér rann hafði fólk skilið, fyrirtæki farið á hausinn, loftslag jarðar tekið verulegum breytingum og alls kyns hlutir gerst í pólitík sem eiga eftir að verða skráðir á spjöld sögunnar.

Ég alveg: Vááá, er hægt að borga með svona plastmiða í búðum?  Æi þið vitið hvað ég meina, tilfinningin var alveg þannig sko.  Þyrnirósa vöknuð í áfalli yfir breyttum tímum.

Allt var nýtt fyrir mér sem hafði verið meira og minna vímuð í þetta 2-3 ár með einhverjum hvíldum og við þessu gengst ég fúslega, enda með minnisbetra fólki í dag og bláedrú á eigin safa.

En ráðamenn muna ekkert.  Þeir eru í stöðugu óminni og mér finnst ég alveg vera að kallast á við alkann í mér þegar ég les fréttir þessa dagana.

Ég man ekki eftir þessu símtali, segir Geir.

Ég man ekki eftir neinum fundi á þessum tíma, segir ISG.

Hinir alveg: Ha, sagði hann það?  Hvenær?

Allir alveg komandi af fjöllum eins og jólasveinar.

Sko, ég var í óminni af kemískum ástæðum.  Heilinn á mér var í stöðugri maríneringu og eftirtektin og minnið voru eftir því.

Nú veit ég að ráðamenn eru bláedrú og ekki að nota lyf í óhófi enda ekki reikandi um með vímusvip sem þekkist í fleiri kílómetra fjarlægð. 

Trúið mér, vanir menn vönduð vinna hérna.  Er sérfræðingur í greininni.

Hvaða andskotans afsökun hefur þetta fólk fyrir sínu stöðuga blakkáti?

Mér er bara fjandans spurn.

Hikk.

P.s. Tók þessa mynd af einhverjum bloggvini.  Vona að mér verði fyrirgefið en þarna hefur einhver hitt naglan gjörsamlega á höfuðið.

Man ekki eftir símtali við Davíð

DG og Ingibjörg

Ég er deddsjúr á því að ég get þakkað mínum sæla fyrir að hafa verið svo upptekin í að halda matarboð fyrir stelpurnar mínar og barnabörn að ég hafði ekki tíma til að brjálast endanlega vegna nýjasta útspils gleðitríósins DG og Ingibjörg.

Ég meina dagurinn í dag getur gert hvern friðarsinna að klikkuðum og stjórnlausum ofbeldismanni.

Hann (D) segist hafa varað Sollu og Geira við og bankarnir myndu ekki meika það, nánar tiltekið í júní s.l.

Solla segist ekki hafa hitt Davíð allan júnímánuð.

Geir segir eitthvað alt annað.

Dásamlegt.

En ég var sem sagt í að elda hakkabuff með lauk og spæleggjum handa minni elskulegu fjölskyldu.

Í fyrsta skipti á þessu ári voru allar dætur mínar hjá mér í einu.

Öll barnabörnin mínus það elsta sem komst ekki vegna anna.

Þetta var ljúf stund.

Ef ég gæti eldað mig út úr raunveruleikanum þá væri ég til í það.

Ég myndi taka upp kartöflur 24/7 í brjáluðu roki og blómkál líka, ef það gæti fengið þetta lið sem er að vaða yfir okkur á skítugum bomsunum til að taka pokann sinn.

Ég myndi ganga svo langt að hætta að reykja á spottinu ef þeir létu sér segjast.

Jájá, drímonmæman.  Mun ekki gerast.

Sjáumst tvíefld á morgun þar sem við höldum áfram að moka út úr stjórnarfjósinu.

Úje.

Ribbaldalandið Ísland

Hvers lags ribbaldaþjóðfélag er þetta sem við búum í?

Lög frumskógarins í gildi?

"Each to his own" bara.

Þrátt fyrir að vera fyrir löngu komin með upp í kok af fyrirkomulaginu í íslenskum stjórnmálum, spillingunni, kunningjareddingunum, leyndarmálunum, svikunum, gerræðinu og ég nenni ekki meiri upptalningu, þið notið eftir þörfum, er enn haldið áfram að ganga fram af almenningi.

Davíð lætur taka við sig viðtal í útlöndum.  Hann vandar ekki meðulin frekar en fyrri daginn.

Hann hótar okkur í gegnum einhvern snepil í Danmörku.

Hreyfið við mér og ég fer í pólitíkina aftur!

Það skuggalega við þetta er að það er ekki hægt að tala um óðs manns æði, þetta er raunveruleikinn og hann er með Geir í vasanum.

Fyrir Geir er þetta martröð líkast.  Hann gæti dottið úr formanninum.

Það er ekki hægt að hunsa Davíð Oddsson með því að blaka röflinu í honum burt eins og kuski af hvítflibba. 

Sjálfstæðisflokkurinn er skelfingu lostinn, enda Davíð aldrei sleppt stjórnartaumunum.  Hann þóttist bara gera það.

Og til að gera þetta súrrealíska rugl enn geðveikara þá mætir karl fyrir viðskiptanefnd Alþingis og ber fyrir sig bankaleynd....

...sem hann N.B. gagnrýndi harðlega í reiðiræðunni um daginn.

Er ég biluð?

Nei, en ég bý í klikkuðu þjóðfélagi þar sem engar venjulegar reglur gilda og það er aldrei gengið svo langt að nóg sé komið.

Maður ætti kannski að fara fá sér lífverði.

Hm....

Davíð: „Þá mun ég snúa aftur"

Hvað heitir leynifélagið?

Davíð neitar að svara.

Voðalega er ég hissa.  Alveg stein andskotans bit. 

Hélt að Seðlabankaljúflingurinn myndi frussa frá sér upplýsingum eins og glæpamaður á píningarbekk loksins þegar hann álpaðist fyrir viðskiptanefndina.

Hann ber við bankaleynd.  Hahahahahahaha.

Það er ótrúlegt að verða vitni að því hvernig einum manni tekst að fokka upp heilli þjóð, halda henni í gíslingu, tala hana niður í útlöndum, sýna dónaskap, hóta mönnum, skemma og eyðileggja án þess að nokkuð sé gert í málinu.

Það er svo grátlegt að það verður hlægilegt.

Og mikil ósköp - næst þegar Geir Haarde verður spurður um hvort hann treysti Seðlabankastjóra þá mun hann svara eins og venjulega, með stuttaralegu jái.

Hvaða tök hefur Davíð á mönnum?

Í hvaða leynifélagi eru þessir strákar allir?

Frímúrurunum?

Ég spyr.

Áhugaverð samantekt hjá skessunni.

 

Davíð ber fyrir sig bankaleynd

Lítill drengur

 

Í dag eru ellefu ár frá því lítill drengur kvaddi jarðlífið eftir að hafa verið til í heiminum frá 17. september sama ár.

Hann hét Aron Örn Jóhannsson, var sonur hennar Mayu minnar og hann setti óafmáanleg spor í hjartað á okkur öllum sem stóðum að honum.

Lífið er skrýtið, eitt kemur þá annað fer.

Í dag kemur Maysa mín til landsins ásamt litla Oliver og Robba.

Það er fagnaðarefni.

En tilefni komunnar til landsins er sorglegt.

Tengdamamma Mayu og kær vinkona mín hún Brynja var að missa bróður sinn úr krabbameini langt fyrir aldur fram.

Ég er afskaplega meyr á þessum tíma.  Jólaljósin eru tendruð það er eftirvænting í loftinu blönduð trega og sorg.

Ég hef ákveðið að standa með lífinu og einbeita mér að þeim sem enn eru hérna megin grafar.

Lífið er ljúft og sárt.

Ég geymi Aron Örn í hjartanu eins og það ljós sem hann var.

Dóttir mín hringdi frá London áðan og sagðist vilja hakkað buff með lauk í kvöldmatinn.

Halló, hakkað buff með lauk?

Ég sem ætlaði að slátra alikálfinum

Ég hysja upp um mig og fer að kaupa í matinn.

Snillingurinn - villingurinn - vinkona mín

Hún er vinkona mín.  Hún er falleg, hlý, gefandi, klár, skemmtileg og með svartan húmor sem fær mig til að gráta úr hlátri.

Hún heitir Jóna Ágústa Gísladóttir og hún var að skrifa bók.

Flestir sem þekkja til bloggheima þekkja til Jónu.  Þeir þekkja þann Einhverfa, Gelgjuna, Unglinginn og Bretann ásamt Litla Rasistanum sem hefur verið skýrð Lafðin í bókinni. 

Bókin fjallar um þann Einhverfa og fjölskylduna hans séð frá sjónarhóli mömmunnar.

Bókin er eins og bloggið hennar Jónu um sama efni.  Hún fær mann til að hlægja og gráta, stundum samtímis.

Ég vissi lítið um einhverfu áður en ég fór að lesa bloggið um þann Einhverfa.

Ég hafði lesið mér til en það er eins og með svo margt í lífinu það er erfitt að máta það inn í eigin reynsluheim þangað til að það er sett í persónulegt samhengi.

Ég held að þessi bók eigi erindi við alla og það án tillits til hvort þeir þekki til einhverfu eður ei.  Öll þekkjum við til barna með þroskafrávik.  Það er bara mannbætandi að kynna sér þennan heim og í leiðinni gerir það okkur að betra fólki með örlítið meiri skilning og aðeins víðari sjóndeildarhring.

Ég mæli að sjálfsögðu með þessari bók í jólapakkann þið sem enn hafið ekki festið kaup á henni.

Jóna bloggar hér.

Nú fer ég og sef í hausinn á mér.

Var í boði

Ég var að koma úr frábæru boði.

Mamma mín er áttræð í dag.

Anna Björg Jónsdóttir er langflottasta mamman í heiminum og hún er nýlega komin frá Köben hvar hún skemmti sér konunglega með þremur systra minna.

Ég á mína foreldra á lífi og mér finnst ég heppin kona.

Ég er stolt af foreldrum mínum, þau eru flott og eiga bara skilið það besta.

Bara svo það sé á hreinu.

Annars er ég að tjilla hérna heima.

Ætla að horfa á Kiljuna.  Svo sé ég til hvern ég lem í hausinn með bloggfærslu.

Segi svonnnnnnnnnnna.

Þangað til seinna.

Ójá.

Aumingjahrollur hér kem ég

Ég skil pirring Dana út í Íslendinga.

Kommon íslenskir sýndarauðmenn keyptu nánast upp Strikið og einkum og sér í lagi fyrirtæki sem Dönum eru kær.

Að kaupa D´Angliterre og Magasin DuNord er eins og að láta útlending kaupa Ráðhúsið eða Þjóðminjasafnið, svei mér þá.

Reyndar hefur íslenskur almenningur ekkert gert Dönum, þeir mættu alveg hafa það í huga.

Nokkrir vísir menn í Danmörku skrifuðu í blöð og bentu á að auðæfi sýndarauðmannanna stæðust ekki nánari skoðun.

Þeir voru úthrópaðir fyrir vikið.  Þeir eru öfundsjúkir sagði fólk.  Þola ekki að Íslendingar slái í gegn.

Mér finnst að Uffe Riis Sörensen, fyrrum ritstjóri hitti gjörsamlega naglann á höfuðið þegar hann segir að aðgangsorð íslenska helvítisins sé frekja og hroki.

Það er sárt að láta segja svona um sig en það er satt.

Frekja og hroki með dassi af mikilmennskubrjálæði er það sem einkennt hefur þá sem þátt tóku í "útrásaræðinu".

Þessir sem seldu Ísland sem best í heimi á allan mögulegan máta.

Aumingjahrollur hér kem ég.   Láttu mig engjast.

Úff.

Frekja og hroki aðgangsorð íslenska helvítisins

Í annað skiptið Arnaldur

 

Ég bloggaði um þá stórsnjöllu hugmynd mína um daginn að lesa sig út úr kreppunni.

Það gengur ágætlega hjá mér þakka ykkur kærlega fyrir.

Í gær gleypti ég Arnald Indriðason í einum ljúfum bita.

Ég er ekki ein af þeim sem upptendrast yfir krimmum, en ég skrifa upp á að þeir eru fín dægrastytting og þar kemur Arnaldur sterkur inn.

Ég hef gert mig seka um skammarlegan glæp (úje) en þetta er önnur bókin eftir Arnald sem ég les. (Skömm að þessu, þetta er eins og að hafa fyrst farið í bíó á miðjum aldri eða eitthvað).

Hin var Harðskafi - mér fannst hún fín, hvorki meira né minna.

Myrká hélt mér hins vegar fanginni.  Hún er svo skrambi trúverðug. 

Mér er sagt af fólki sem veit að Myrká sé besta bók Arnaldar til þessa og ég trúi þeim.

Þessi er fín í pakkann.  Spenna, glæpir og flott plott sem ganga upp klikka ekki á jólunum.

Í bók sko, svo er raunveruleikinn allt önnur Ella sem enginn skyldi sitja uppi með á jólunum.

Lesa svo - ein á dag við kreppu, óáran, vondum stjórnvöldum og öðrum óþverra.

Arnaldur þú ert búinn að skrifa þig inn á mig.

Takk fyrir það.

Sjá nánar.

Myrká er efst