Svartsýni - bjart mál

Íslendingar hafa aldrei verið svartsýnni.  Það segir Gallupkönnun sem var gerð fyrir lok síðasta árs.

Ég vona að ég verði ekki skotin á færi en ég segi gott mál - bjart mál, til hamingju Íslendingar.

Þar kom að því að þessari spurningu var svarað af raunsæi og þjóðin virðist áttuð á ástandi mála.

Við höfum nefnilega ærna ástæðu til svartsýni og það er bara gott að púlsinn skuli endurspegla það.

Við erum ekki og höfum ekki verið hamingjusamasta þjóð í heimi, enda engin ástæða til og allt tal þar um hefur verið út í tómið, meiningarlaus óskhyggja.

Nú ég var að velta því fyrir mér að það er varla til fjölmiðill sem hægt er að treysta nú orðið.

DV reið á vaðið og varð uppvíst að ritskoðun eins og frægt var orðið.  Reynir Traustason sýndi fram á það.

Svo var það Fréttablaðið og Stöð 2 með Sigmund Erni í broddi fylkingar sem sagði ósatt í fréttum um tjónaupphæð og tekjutap, slys á starfsmönnum og hlakkandi þáttastjórnanda á RÚV eftir Kryddsíldarævintýrið.

Nýjasta dæmið er svo Mogginn.  Minn elskulegi heimafjölmiðill sem lét sig hafa að verja geirnaglann Ólaf Klemenzson ofbeldismann og hagfræðing hjá Seðlabanka ásamt bróður sínum Guðmundi, svæfingalækni og mannvini.

Þeir tóku út allar bloggfærslur við fréttir af þessum mönnum með Mússólínitaktana og lokuðu á möguleika um að fólk gæti sagt álit sitt á þessum heiðursmönnum.

Svo gefa þeir upp sem ástæðu að notað hafi verið orðbragð sem þeir gátu ekki sætt sig við.

Sko, ef ég hefði tíma, þarf að fara í barnaafmæli, þá myndi ég taka saman úr kommentakerfum og bloggfærslum, orðbragð sem myndi fá þann ljóta sjálfan til að hlaupa í felur.

Tökum Ástþór Magnússon friðarpostula sem dæmi og færslurnar hans um forsetann og vígbúnað barna.

En ó hvernig læt ég, þeir elska ekki ÓRG á Mogganum svo þeim er evt ekki jafn sárt um orðfærið þegar hann á hlut og þeir Klemenzssynir.

En nánari upplýsingar um ástand mála er að finna hjá henni Heiðu.

Á meðan - verið góð og falleg í tali.

Ekki blóta, ekki frussa, né slá ykkur á lær.

Ég kem sterk inn að vörmu.

Íslendingar aldrei verið svartsýnni

Hundingjar og mætir mótmælendur

Mótmælin eru greinilega farin að hafa áhrif.  Einhverjir eru hræddir og þá koma þeir í skjóli nætur og skemma og eyðileggja og það sem mest er um vert; reyna að hræða.

Ég held að þeir hafi valið kolranga manneskju til að djöflast í þessir hundingjar og lyddur.

Eva í Nornabúðinni er ekki líkleg til að láta undan vegna hræðslu eða ótta við eignaspjöll.

Annars var ég að tala við konu áðan sem spurði mig smá snubbótt í röddinni hverju mótmælin hefðu eiginlega skilað.  Hvað hana varðaði mundi hún ekki eftir neinu.

Hm...

Ég sperrti fingur út í loftið og byrjaði að þylja:

Tryggvi Jónsson hætti í Landsbankanum.

Eftirlaunafrumvarpið fór í gegn þó lélegt sé, þrýstingur almennings var orðinn óþægilegur.

Allir yfirmennirnir í Kaupþing sem voru látnir fara, beintengt við andstöðu almennings við að sömu jakkafötin sýsluðu áfram í bankanum.

Launalækkun Landsbankastjórans.  Reyndar á hún ekkert að vera að vinna þarna.  Hún er hluti af gamla genginu.  Í tvöföldum skilningi sko.

Kryddsíld var rofin, landsmenn losnuðu við staðlað hátíðarkjaftæði þessa fólks sem er dálítið langt frá hinum eiginlegu þolendum kreppunnar.  Okkur sem megum ekki persónugera, ekki horfa um öxl og ekki vera reið.

Bogi Nilsson og hinn kallinn sögðu af sér sérlegu rannsóknarembætti á kreppuaðdragandanum vegna óánægju almennings.

Sonur Evu hann Haukur var látinn laus vegna háværra mótmæla við löggustöðina.

Er ég að gleyma einhverju?

Já en þið megið minna mig á.

Jájá.

Er þetta ekki flottur listi spurði ég þessa kerlingu.

Það var ekki laust við að henni fyndist það.

Ég blogga þetta hér því ég vil halda árangri til haga.

En ég held að það verði ekki hjá því komist að aukinn þungi færist í mótmælin og fleiri og fleiri munu taka þátt.

Vonandi verður það til þess að stjórnvöld fara að leggja eyrun við.

Fólki liggur margt á hjarta sem er eiginlega vansögn finnst mér.

Er svo hógvær sem endranær.

Ráðist gegn Nornabúðinni

"Fjandinn sjálfur"

Sum orð eru svo ofnotuð að það ætti að leggja þeim um tíma.  Svo þau fái ekki á sig allt aðra merkingu en þau höfðu í upphafi.

Orðið útrás er flott orð, sérstaklega þegar maður talar um að flippa út.  Núna er útrásin einhvers konar misheppnaður brandari um hina íslensku Bör Börsyni.

Orðið sókn er í svipuðum flokki.  Sókndjarfir útrásarvíkingar.  Sóknarfæri.  Sókn er kirkjusókn líka, bæði mætingarfjöldi góður eða slæmur í guðshúsið og svo auðvitað sú sókn sem hýsir viðkomandi musteri.

Úff.

En ég lofaði sjálfri mér því að blogga um dásamlegan fréttaflutning Stöðvar 2 í kvöld á eigin óförum í gær.

"Fjandinn sjálfur" sagði ég stundarhátt þegar ég sá umfjöllunina.  Fjandinn sjálfur yfir að hafa sagt upp áskriftinni fyrr á árinu.  Það hefði nefnilega verið ákveðin "útrás" fólgin í því að gera það eftir þennan auma fréttaflutning sem á auðvitað ekkert skylt við fagmennsku.

Ég vil taka fram að ég er ekki að verja ofbeldi og mér er sama hver það fremur, ofbeldi á ekki rétt á sér.

En það má hafa í huga að alls staðar þar sem mótmæli eru kemur fólk sem notar vettvanginn til að fá útrás fyrir persónulegar agressjónir og að dæma allan hópinn af örfáum er auðvitað út í hött.

Svo vil ég gjarnan koma því á framfæri að miðað við hörmungarnar sem eru að dynja yfir þessa þjóð þá má segja að fólk hafi sýnt ótrúlegt æðruleysi og rósemd.

En að því sögðu þá var sorglegt að horfa á Stöð 2 segja eigin raunasögu.

Slasaðir starfsmenn var einn að tölu.  Einum of mikið vissulega en eins og þetta hefur hljómað í dag og í gær þá var þetta fjöldi starfsmanna.

Svo eru það glæpamennirnir með hnífana. 

Ég spyr; var einhverjum ógnað með hnífi?  Ef svo er væri gott að fá að frétta af því.  Það er grafalvarlegt mál.

Og mér er spurn; hví voru starfsmenn Stöðvar 2 að taka að sér löggæslustörf óbeðnir svona yfirleitt?  Mér finnst það vægast sagt vafasamt.

Er það ekki rétt skilið hjá mér að lögreglan hafi piparúðað aftan á fólk sem var á leiðinni í út úr andyri hótelsins?

Ég skil vel að þeir á Stöð 2 séu fúlir yfir að þátturinn var blásinn af.  Það er mjög skiljanlegt.

En eitt er að vera fúll og annað að búa til dramatískt leikverk í fréttunum.

Annars er ég góð.

Held ég.

Jabb ég er fín.

Fréttin á Stöð 2

Þjóðarátak nýrrar sóknar

"Think you very much mister president"

 

Ég er á móti blikkinu sem hengt er utan á fólk og heitir orða.

Ég er í grundvallaratriðum á móti svona vegtyllum sem tengast inn í gamla kóngaveldið og við Íslendingar ættum fyrir löngu að vera búnir að kasta fyrir róða.

Örugglega frábært fólk sem fær orðurnar - ekki vafi í mínum huga - viðkomandi gerviskartgripir ættu bara að fást í Kolaportinu, ekki á Bessastöðum.

Ég er alltaf að bíða eftir að einhver töffari með hugsjón segi nei.  Nei takk ég vil ekki vera þátttakandi í svona úreltu geimi, borgið mér bara sómasamleg laun, thank you very much mister president!

En fram að þessu hefur enginn gert það.  En það kemur örugglega að því.

Ég hef stigið á stokk og strengt áramótaheit og það í allra fyrsta sinn!

Ég er ekkert minna en dúlla fyrir þær sakir einar og er þá fátt eitt upptalið.

Og auðvitað hef ég ykkur sem vitni að þessum stórviðburði sem leiddi til þess að Jenný Anna gerði samning við sjálfa sig. 

Sú er ekki bangin að ætla að treysta þessum flautaþyrli fyrir einhverju.  Henni er vorkunn stelpunni en það var ekki öðrum til að dreifa.  Algjört glapræði.  Maður gerir ekki samninga við suma.

Heitið er einfalt.  Ég ætla að segja það sem mér býr í brjósti varðandi allt sem ég blogga um á komandi ári.

Ekki draga úr, ekki vega og meta hvort það henti og ég ætla að standa með því.

Bömmer að þetta er ekki svo langt frá því sem ég hef verið að gera á s.l. ári og reyndar síðan ég varð edrú - en að þessu sinni verða allar málamiðlanir við sjálfa mig látnar lönd og leið.

Ekki misskilja, ég ætla ekkert að fara að blogga um hver er leiðinlegur, hver er að skilja, hver er feitur og hver óþolandi - ég er ekki í svoleiðis og reyndar finnst mér persónulegar væringar og kjaftasögur á milli bloggara algjörlega síðasta sort.

Börnin góð svoleiðis gerir maður í símann ef maður vill vera á persónulegu nótunum í skítkastinu.

En..

það sem ég er að leika mér með hérna er einfaldlega sá gamli sannleikur - að vera sjálfum sér trúr og þá væntanlega án þess að særa aðra.  Amk. er það ekki á dagskránni þó maður hafi alveg átt sínar rispur og alveg merkilegt að svona aaaaaaafskaplega gömul sál eins og ég geti hrokkið svona upp af standinum.

Þið vitið krakkar að samkvæmt einhverjum Michael fræðum þá erum við svo rosalega þroskaðar sálir vér Íslendingar, búnir að lifa oftar en flestir, vitum betur en aðrir og erum bara að skemmta okkur hér á síðustu metrunum inn í ljósið og himnaríki.

Nú myndi ég segja - afsakið á meðan ég hendi mér þið vitið en ég læt það eiga sig.

Þroskaðri en flestir minn andskotans afturendi.

Og áður en nóttin er öll þá ætla ég að blogga um meðferð fréttastofu Stöðvar 2 á sjálfri sér og Kyrddhelvítinu.

Ég var svona gasalega hrifin af þeirri umfjöllun eins og þið auðvitað voruð líka.

Later.

Ellefu sæmdir heiðursmerkjum fálkaorðunnar

Tær snilld

Ég veit ekki með ykkur en Skaupið í ár hitti beint í mark hér á kærleiks.

Ég sá ekki atriði sem hefði mátt missa sig.

Takk fyrir frábæra skemmtun RÚV.

Ég vorkenndi Geir eitthvað í ávarpinu.

Mér fannst hann eitthvað svo hnípinn.

Ég vorkenndi honum alveg þangaði til hann sagði eitthvað á þessa leið:

"Hafi ég gert mistök þá finnst mér það leitt".

Þessi uppsetning á afsökunarbeiðni hefur valdið næstumþví skilnuðum hér á kærleiks.

Sko húsbandið á til að orða hlutina svona ef honum verður á og finnst hann þurfa að segja fyrirgefðu.

Hafi ég, ef ég hef verið eitthvað leiðinlegur þá fyrirgefðu.

Bara svona just in case dæmi.

Arg.

En annus horribilis er nánast á enda runnið.

Mikið skelfing er ég glöð.

Gleðilegt ár esskurnar.

ÁRAMÓTASKAUP ALDARINNAR SÓ FAR.

..og fólk fékk nóg

Ingibjörg Sólrún hefur talað.

Það voru arabar sem mótmæltu af hita fyrir utan Borgina áðan.

Ó, ég er að misskilja,

þetta voru Íslendingar en samt ekki Íslendingar,

með arabatakta.  Svona Al Queada týpur auðvitað.  Morðingjar og fól.

Sjúkkitt, ég sem hélt að þetta væri þjóðin.

Og þið sem nú geysist fram á ritvöllinn og hneykslist á aðgerðunum, munið að það hefur verið mótmælt í rúma þrjá mánuði á allan mögulegan máta og oftast lýðræðislega og friðsamlega.

Enginn hefur hlustað en að sjálfsögðu finnst ráðherrum ríkisstjórnarinnar bara krúttlegt að mótmælendur standi friðsamir á Austurvelli á ákveðnum tíma einu sinni í viku.

Á meðan taka ráðherrarnir vikuþrifin heima hjá sér og finna ekkert fyrir lýðnum.

Og svo, og svo,

kemur að því að fólk fær nóg.

Því miður.

Er einhver hissa?

Kryddsíld lokið vegna skemmdarverka

"Stétt með stétt" verði "stétt undir stétt"

Ég fékk hugljómun í kvöld þegar ég sá Geir Haarde segja að sjúklingar geti staðið undir þeirri gjaldtöku sem hann ætlar að skella á þá til að næla sér í þrjúhundruð millur eða svo.

Flestir sjúklingar eru sko ekki veikir í grunninn nebblilega, segir Geir.

(Alveg eins og við í Háskólabíó á dögunum vorum ekki þjóðin skv. ISG.)

Fyrir utan mína hefðbundnu hugsun sem alltaf slær mig í höfuðið er ég ber forsætisráðherrann augum og er: "Gvöð hvað maðurinn er mikill dúllurass", þá gerði ég hér heljarinnar uppgötvun sem breytir lífi mínu varanlega.

Allt í einu skildi ég hvað Sjálfstæðisflokkurinn meinar með einum af uppáhaldsfrösunum sínum"Stétt með stétt"!

Mér fannst þetta alltaf vera innantómur byljandi þangað til að nú á jólum ég skildi.

Auðvitað á flokkurinn við að öreigastéttin búi í haginn fyrir yfirstéttina eða haldi henni gangandi svo að segja.

Eiginlega ætti að umorða frasann.  Inntak hans er nefnilega: Stétt undir stétt.

Djöfull sem ég er sein að fatta.

Ég sé veika fólkið alveg brosa hringinn yfir að fá að leggja sitt af mörkum þegar það fer til læknis.

Það mun borga og brosa.

Að því sögðu þá ætla ég að leyfa mér að segja nákvæmlega það sem mér finnst um þetta nýjasta útspil Geir Haarde sem ekkert aumt má sjá, blessaður maðurinn.

Mér finnst að hann eigi að hafa þá skömm í sálu að halda kjafti og láta norska hermanninn tala fyrir sig og láta hann terrorisera þá sem veikir eru og í þörf fyrir sinn skerf af samneyslunni, þ.e. ef það þarf yfirhöfuð eitthvað að vera að tjá sig.

Geir og hans samverkamenn hafa nefnilega sýnt töluverða hæfni í að þegja og yfirleitt þegar það er gjörsamlega óviðunandi.

Það er ekki á íslenska þjóð meira leggjandi í bili.  Kolruglaðir stjórnmálamenn eiga að þekkja hvenær komið er nóg.

Stétt með stétt minn andskotans afturendi og guð veri með ykkur.

Standa undir gjaldtöku

Mig vantar kraftaverk

 

Það gerðist kraftaverk í Austurríki, lamaður drengur fór að ganga.

Flott.

Mér veitti ekki af eins og einu slíku af himnum ofan.

Það er nefnilega þannig að óttinn við framtíðina, hvað bíður á nýja árinu, malar í bakgrunninum alveg frá því ég vakna á morgnanna.

Ég er svo heppin að vera frekar glaðsinna frá náttúrunnar hendi þannig að ég hristi þetta af mér þó þessi lamandi tilfinning hverfi aldrei alveg.

Þetta er eins og að vera óléttur af steini.  Þung meðganga sem tekur á.

Þegar ég er stressuð þá verð ég gleymin.  Ég týni hlutum, man ekki hvað ég ætlaði að gera næst, er komin inn á mitt gólf einhverra erinda og þar sem ég stend eins og þvara átta ég mig á að erindið er mér gjörsamlega horfið.

Ég þarf því að bakka aftur á upphafsreit og stundum, bara stundum rennur upp fyrir mér ljós.

Sumir segja að þetta sé aldurinn og við því segi ég; Bölvað ekkisens kjaftæði.

Mitt fólk verður gamalt og það man eins og nýsmurð róbót með ofurheila.

Ég man nærri því of mikið undir eðlilegum kringumstæðum.

Ég týndi geymslulyklunum, líka varalyklinum, reyndar voru þeir á sömu kippu sem má teljast óheppilegt en hvernig gat ég vita að þeir myndu týnast?

Smekklásinn var þykkur og nú reyndi á innbrotshæfileika eiginmannsins sem aldrei hafa fengið að njóta sín fyrr en núna.  Á meðan horfði ég á Kiljuna.

Jú ég skammast mín smá.

Erindið í geymsluna var akút, þar er flotta gervijólatréð sem minn heittelskaði fékk mig til að kaupa fyrir tveimur árum.  Ég var reyndar dálítið góð með mig í haust þegar talað var um að vegna kreppu yrðu kannski ekki til alvöru tré.  Hugsaði alveg: Hohoho, ég þarf ekki að hafa áhyggjur af því.  Nananabúbú.

Mér var nær.  Inn í geymsluna komumst við á endanum og sjá; Jólatréð var þar fyrir en fóturinn ekki.

Ég hef sennilega hent honum í flutningunum.

Ég hreinlega man ekki hvað ég gerði af bévítans fætinum, nú er ég í vondum málum.  Samt minnir mig að ég hafi gengið kyrfilega frá þessum fæti svona líkt og lyklunum.  Þannig að ég myndi örugglega finna hvorutveggja.

Ég gæti sagt að kreppan gerði mér hluti en það er of einföld og hversdagsleg lýsing á líðan minni.

Ég er hreinlega ekki með sjálfri mér og það er ekkert grín.

Eftir að ég horfði á Kastljós kvöldsins þá hélt ég að ég væri að fá fyrir hjartað, svei mér þá.

Þetta er farið að verða líkamlega hættulegt ástand.

Og það sér svo sannarlega ekki fyrir endann á því.

En eins og skáldið sagði forðum.

Á morgun kemur nýr dagur og ég vona svo sannarlega að sá verði reglulegur falalalala-dagur.

Mér veitir ekki af ég sverða.

Lamaður drengur gengur á ný

Hvítir hrafnar hvað?

Í hverri viku nánast, stundum oftar, hótar fólk málssókn á báða bóga.

Ef ekki út af þessu, þá út af hinu.

Þetta er að verða vinsælt stjórntæki í kreppunni.

Hvort það virkar veit ég ekki.

En það er spurning hvort almenningur verður ekki að stofna sjóð fyrir þolendur allra særðu egóanna sem verðið er að strjúka rangsælis þessa dagana.

Ég er ekkert endilega að hugsa um DV málið frekar en önnur mál þar sem málsókn er hótað.  Sjóðurinn gæti heitið Bjargráðasjóður sannleiksleitandi aðila.

Þá munu þeir sem verða fyrir súi t.d. fjölmiðlar og þannig appíröt fyrir að draga sannleikann fram í dagsljósið, sótt um styrk fyrir málskostnaði í sjóðinn.

Hvað gerum við ekki fyrir sannleikann almenningur í þessu landi?

Það er nefnilega ekki eins og það sé offramboð af heiðarleika og sannleiksást í gangi.

Hvítir hrafnar hvað?

Nefndin.

 

Íhugar málsókn gegn Kastljósi

Sjúskuð sætasta stelpan á ballinu

 

Reiði getur gert mann óbilgjarnan, óréttlátan og það getur verið erfitt að sjá hlutina í skýru ljósi.

Það gæti átt við mig, amk. stundum en ekki núna, best að taka það sérstaklega fram.

Sko, þegar ég heyri um mögulegar útskiptingar í ríkisstjórn þá finnst mér það yfirklór.

Þetta er svona eins og þegar flottasta stelpan á ballinu vaknar út í bæ eftir partí og klastrar yfir augnmálninguna áður en hún fer aftur á djammið.

Niðurstaða: Sæta stelpan er sjúskuð og útlifuð til augnanna og það fær ekkert dulið.

Það er talað um að Þórunni umhverfisráðherra verði skipt út og þá mögulega af því að hún leyfði sér að segja hug sinn um nýjar kosningar.

Halló - Þórunn Sveinbjarnardóttir hefur akkúrat ekkert með bankahrunið að gera.  Hún hefur engu klúðrað eftir fallið og ég held að hún ásamt Jóhönnu Sigurðardóttur sé ein af þeim ráðherrum sem snúa EKKI við í manni maganum þessa dagana.

Á ekki að skipta út bílstjórunum á ráðherrabílunum bara og láta sem það séu öflugar breytingar á ríkisstjórn?

Svo er það íhaldið.

Sama klastrið þar, þó auðvitað sé það fagnaðarefni ef við fáum á sjá á bak Áddna og BB.

Málið er að aðalleikendur bankahrunsins í hugum fólks eru útrásarvíkingar, bankastjórar ríkisbankanna, Davíð Oddsson, nördinn í Fjármálaeftirlitinu, ISG og GHH ásamt auðvitað ráðherra bankamála og fjármála sem samkvæmt þessum orðrómi eru á leiðinni út.

Ég held að almenningur verði ekki ánægður fyrr en hann fær að exa á kjörseðilinn og þá væntanlega við nýtt fólk með nýjar og ferskar hugmyndir um alvöru lýðræði.

Segið svo af ykkur krakkar, þekkið ykkar vitjunartímia.  Er ekki orðið nokkuð ljóst að þið eruð öll rúin trausti?

Gef oss friggings jólagjöf.

Þórunn minn afturendi.  Þessi úrvalskona.  Djísús. (Fyrirgefðu Þráinn).

Falalalalala

 

Uppstokkun fyrir áramót