Hundingjar og mætir mótmælendur

Mótmælin eru greinilega farin að hafa áhrif.  Einhverjir eru hræddir og þá koma þeir í skjóli nætur og skemma og eyðileggja og það sem mest er um vert; reyna að hræða.

Ég held að þeir hafi valið kolranga manneskju til að djöflast í þessir hundingjar og lyddur.

Eva í Nornabúðinni er ekki líkleg til að láta undan vegna hræðslu eða ótta við eignaspjöll.

Annars var ég að tala við konu áðan sem spurði mig smá snubbótt í röddinni hverju mótmælin hefðu eiginlega skilað.  Hvað hana varðaði mundi hún ekki eftir neinu.

Hm...

Ég sperrti fingur út í loftið og byrjaði að þylja:

Tryggvi Jónsson hætti í Landsbankanum.

Eftirlaunafrumvarpið fór í gegn þó lélegt sé, þrýstingur almennings var orðinn óþægilegur.

Allir yfirmennirnir í Kaupþing sem voru látnir fara, beintengt við andstöðu almennings við að sömu jakkafötin sýsluðu áfram í bankanum.

Launalækkun Landsbankastjórans.  Reyndar á hún ekkert að vera að vinna þarna.  Hún er hluti af gamla genginu.  Í tvöföldum skilningi sko.

Kryddsíld var rofin, landsmenn losnuðu við staðlað hátíðarkjaftæði þessa fólks sem er dálítið langt frá hinum eiginlegu þolendum kreppunnar.  Okkur sem megum ekki persónugera, ekki horfa um öxl og ekki vera reið.

Bogi Nilsson og hinn kallinn sögðu af sér sérlegu rannsóknarembætti á kreppuaðdragandanum vegna óánægju almennings.

Sonur Evu hann Haukur var látinn laus vegna háværra mótmæla við löggustöðina.

Er ég að gleyma einhverju?

Já en þið megið minna mig á.

Jájá.

Er þetta ekki flottur listi spurði ég þessa kerlingu.

Það var ekki laust við að henni fyndist það.

Ég blogga þetta hér því ég vil halda árangri til haga.

En ég held að það verði ekki hjá því komist að aukinn þungi færist í mótmælin og fleiri og fleiri munu taka þátt.

Vonandi verður það til þess að stjórnvöld fara að leggja eyrun við.

Fólki liggur margt á hjarta sem er eiginlega vansögn finnst mér.

Er svo hógvær sem endranær.

Ráðist gegn Nornabúðinni

Óþjóðalýðurinn ég

36% styðja ríkisstjórnina samkvæmt nýja þjóðarpúlsi Gallup.

Það er 35,99% of mikið.

Ekki svo að skilja að það eru auðvitað tíðindi þegar föðurflokkur okkar allra er þriðji minnstur.

Vald spillir krakkar mínir, vissuð þið það?

Ég vil hafa endurnýjunarfyrirkomulag á Alþingismönnum.  Átta ár hámark og svo aftur í grasrótina.

Kjötkatlafólkið er orðið samdauna valdinu og heldur að það sé komið með eignarhald á fyrirkomulaginu.

En vandinn er, að það er þannig á Íslandi.  Náir þú inn og sértu í góðum flokki sem styður vel við bakið á sínum mönnum þá eru yfirgnæfandi líkur á því að þú sért kominn með æviráðningu og hana spikfeita með hlussu eftirlaunasamning fyrir allan peninginn.

En hvað er að þessum minnihluta fólks sem enn sér frelsun í Sjálfstæðisflokknum?

Og hvernig stendur á að skynsamasta fólk ver stjórnina með kjafti og klóm bara af því að það kaus annan hvorn stjórnarflokkinn fyrir rúmu ári við allt aðrar aðstæður en nú ríkja?

Það er eins og fólk sé að tapa ærunni ef það hefur slysast til að kjósa flokk sem það trúði á og sá hinn sami flokkur reynist ekki traustsins verður.

Ég meina það.

Svo er ég algjörlega brjáluð úr reiði (ok, frekar róleg samt en öskuill engu að síður).

Það er þetta Stokkhólmsheilkenni sem er að drepa stóran hlut þessarar þjóðar (35,99%) og kemur í veg fyrir að hlutir geti gengið fyrir sig á eðlilegum hraða.

Stokkhólmsheilkennið lýsir sér í grófum dráttum þannig að þú leggur traust þitt á kvalara þinn.

Ferð í sleik niður í kok við vöndinn og biður um meira.

Gott fólk við skuldum tugi milljóna á mann og það sér ekki fyrir endann á því máli. Fjármálaeftirlit gerir sitt besta til að halda öllu leyndu og við verðum að reiða okkur á nafnlausar ábendingar fram hjá eftirlitinu.

Börnin okkar og barnabörn eru blásaklaus skuldug upp fyrir haus.

Fólk missir vinnuna í samlede verker, fólk þarf að sækja sér fátækrahjálp til góðgerðastofnana.

Neyðin vex og vex.

Vaknið!

Við þessar aðstæður er hellingur af fólki sem nær ekki upp í nefið á sér yfir því að hiti sé í mótmælum.

Hrópar "Guð minn góður; eignaspjöll".

Hvað er að þessum forgangi spyr ég?

Hvaða andskotans þjónkun er þetta?

Ég er algjörlega kross helvíti bit á samlöndum mínum stundum.

Held svei mér þá að mér svipi frekar til þeirra frönsku duggara sem elskuðu formæður mínar og gerðu það að verkum að ég genasplæstist á jörðina (guði sé lof fyrir allt mannkyn).

Frakkar sko, þeir kunna að mótmæla.

Þeir eiga sér mótmælamenningu - og nei ég fer þá ekkert bara til Frakklands og mótmæli þar.

Ég ætla að garga mig hása á mínum íslensku torgum alveg þangað til að kórinn verður orðinn svo hávær að "einhvern" fer að svíða í eyrun.

Í guðanna bænum þið sem eruð þjóðin (ég er óþjóðalýður) hysjið upp um ykkur.

Ríkisstjórnin nýtur stuðnings 36% kjósenda

Í kreppu og alles

Ég vaknaði í morgun fyrir allar aldir.

Ég vaknaði stressuð með hnút í maganum. 

Hvað er í gangi, hugsaði ég um leið og ég staulaðist fram í myrkrinu.

Kötturinn hennar Jennýjar Unu sem er hér í gæslu á meðan fjölskyldan jólast í Svíþjóð, vafði sig utan um lappirnar á mér og ég var nærri því dottin á andlitið.

Hvað er að þér köttur hefurðu aldrei heyrt talað um tillitssemi? Ég urraði á hann.

Majááá svaraði kötturinn og nartaði vinsamlega í tærnar á mér.

Ég var alveg hissa á slæmu geðslagi mínu og tók stutt tékk á hinum ýmsu andlegu þáttum.

Skoðun framkvæmd:

Sál þreifuð og hún hvíslaði geðvonskulega; láttu mig í friði ég vil sofa, það er myrkur, kreppa og allt í brjálaðri steik.  Ég er ekki til viðræðu fyrir hádegi.  Farðu!

Hm...

Ég potaði í mótmælastöðina en hún er aftarlega í hægra heilahveli og hún vaknaði samstundis: Fram til orrustu gargaði hún frekjulega, það er ekki eftir neinu að bíða.  Gas, gas, gas.  Helvítið var komin í Kraftgallann og tilbúin í slaginn.

Verðlaunastöð könnuð, engin viðbrögð.  Öll orka farin í jólagleðina.

Þegar hér var komið sögu rann upp fyrir mér ljós.

Ég er að eldast með ljóshraða ofan á kreppu og almennar áhyggjur í skammdeginu.

Ég á nefnilega afmæli á innsetningardegi forseta USA.

Á fjögurra ára fresti er ég illilega minnt á þá staðreynd að allt styttist í annan endann.

Ég stundi þunglega, bloggaði um skelfilega upplifun mína í morgunsárið, gaf kettinum að éta og ákvað með sama að koma mér í bælið aftur og leyfa sálinni að fara mjúklega inn í daginn.

Ég er hvort sem er fokkt á alla enda og kanta verandi fólkið í landinu.

Í kreppu og alles.

Styttist í embættistöku Obama

"Fjandinn sjálfur"

Sum orð eru svo ofnotuð að það ætti að leggja þeim um tíma.  Svo þau fái ekki á sig allt aðra merkingu en þau höfðu í upphafi.

Orðið útrás er flott orð, sérstaklega þegar maður talar um að flippa út.  Núna er útrásin einhvers konar misheppnaður brandari um hina íslensku Bör Börsyni.

Orðið sókn er í svipuðum flokki.  Sókndjarfir útrásarvíkingar.  Sóknarfæri.  Sókn er kirkjusókn líka, bæði mætingarfjöldi góður eða slæmur í guðshúsið og svo auðvitað sú sókn sem hýsir viðkomandi musteri.

Úff.

En ég lofaði sjálfri mér því að blogga um dásamlegan fréttaflutning Stöðvar 2 í kvöld á eigin óförum í gær.

"Fjandinn sjálfur" sagði ég stundarhátt þegar ég sá umfjöllunina.  Fjandinn sjálfur yfir að hafa sagt upp áskriftinni fyrr á árinu.  Það hefði nefnilega verið ákveðin "útrás" fólgin í því að gera það eftir þennan auma fréttaflutning sem á auðvitað ekkert skylt við fagmennsku.

Ég vil taka fram að ég er ekki að verja ofbeldi og mér er sama hver það fremur, ofbeldi á ekki rétt á sér.

En það má hafa í huga að alls staðar þar sem mótmæli eru kemur fólk sem notar vettvanginn til að fá útrás fyrir persónulegar agressjónir og að dæma allan hópinn af örfáum er auðvitað út í hött.

Svo vil ég gjarnan koma því á framfæri að miðað við hörmungarnar sem eru að dynja yfir þessa þjóð þá má segja að fólk hafi sýnt ótrúlegt æðruleysi og rósemd.

En að því sögðu þá var sorglegt að horfa á Stöð 2 segja eigin raunasögu.

Slasaðir starfsmenn var einn að tölu.  Einum of mikið vissulega en eins og þetta hefur hljómað í dag og í gær þá var þetta fjöldi starfsmanna.

Svo eru það glæpamennirnir með hnífana. 

Ég spyr; var einhverjum ógnað með hnífi?  Ef svo er væri gott að fá að frétta af því.  Það er grafalvarlegt mál.

Og mér er spurn; hví voru starfsmenn Stöðvar 2 að taka að sér löggæslustörf óbeðnir svona yfirleitt?  Mér finnst það vægast sagt vafasamt.

Er það ekki rétt skilið hjá mér að lögreglan hafi piparúðað aftan á fólk sem var á leiðinni í út úr andyri hótelsins?

Ég skil vel að þeir á Stöð 2 séu fúlir yfir að þátturinn var blásinn af.  Það er mjög skiljanlegt.

En eitt er að vera fúll og annað að búa til dramatískt leikverk í fréttunum.

Annars er ég góð.

Held ég.

Jabb ég er fín.

Fréttin á Stöð 2

Þjóðarátak nýrrar sóknar

"Think you very much mister president"

 

Ég er á móti blikkinu sem hengt er utan á fólk og heitir orða.

Ég er í grundvallaratriðum á móti svona vegtyllum sem tengast inn í gamla kóngaveldið og við Íslendingar ættum fyrir löngu að vera búnir að kasta fyrir róða.

Örugglega frábært fólk sem fær orðurnar - ekki vafi í mínum huga - viðkomandi gerviskartgripir ættu bara að fást í Kolaportinu, ekki á Bessastöðum.

Ég er alltaf að bíða eftir að einhver töffari með hugsjón segi nei.  Nei takk ég vil ekki vera þátttakandi í svona úreltu geimi, borgið mér bara sómasamleg laun, thank you very much mister president!

En fram að þessu hefur enginn gert það.  En það kemur örugglega að því.

Ég hef stigið á stokk og strengt áramótaheit og það í allra fyrsta sinn!

Ég er ekkert minna en dúlla fyrir þær sakir einar og er þá fátt eitt upptalið.

Og auðvitað hef ég ykkur sem vitni að þessum stórviðburði sem leiddi til þess að Jenný Anna gerði samning við sjálfa sig. 

Sú er ekki bangin að ætla að treysta þessum flautaþyrli fyrir einhverju.  Henni er vorkunn stelpunni en það var ekki öðrum til að dreifa.  Algjört glapræði.  Maður gerir ekki samninga við suma.

Heitið er einfalt.  Ég ætla að segja það sem mér býr í brjósti varðandi allt sem ég blogga um á komandi ári.

Ekki draga úr, ekki vega og meta hvort það henti og ég ætla að standa með því.

Bömmer að þetta er ekki svo langt frá því sem ég hef verið að gera á s.l. ári og reyndar síðan ég varð edrú - en að þessu sinni verða allar málamiðlanir við sjálfa mig látnar lönd og leið.

Ekki misskilja, ég ætla ekkert að fara að blogga um hver er leiðinlegur, hver er að skilja, hver er feitur og hver óþolandi - ég er ekki í svoleiðis og reyndar finnst mér persónulegar væringar og kjaftasögur á milli bloggara algjörlega síðasta sort.

Börnin góð svoleiðis gerir maður í símann ef maður vill vera á persónulegu nótunum í skítkastinu.

En..

það sem ég er að leika mér með hérna er einfaldlega sá gamli sannleikur - að vera sjálfum sér trúr og þá væntanlega án þess að særa aðra.  Amk. er það ekki á dagskránni þó maður hafi alveg átt sínar rispur og alveg merkilegt að svona aaaaaaafskaplega gömul sál eins og ég geti hrokkið svona upp af standinum.

Þið vitið krakkar að samkvæmt einhverjum Michael fræðum þá erum við svo rosalega þroskaðar sálir vér Íslendingar, búnir að lifa oftar en flestir, vitum betur en aðrir og erum bara að skemmta okkur hér á síðustu metrunum inn í ljósið og himnaríki.

Nú myndi ég segja - afsakið á meðan ég hendi mér þið vitið en ég læt það eiga sig.

Þroskaðri en flestir minn andskotans afturendi.

Og áður en nóttin er öll þá ætla ég að blogga um meðferð fréttastofu Stöðvar 2 á sjálfri sér og Kyrddhelvítinu.

Ég var svona gasalega hrifin af þeirri umfjöllun eins og þið auðvitað voruð líka.

Later.

Ellefu sæmdir heiðursmerkjum fálkaorðunnar

Tær snilld

Ég veit ekki með ykkur en Skaupið í ár hitti beint í mark hér á kærleiks.

Ég sá ekki atriði sem hefði mátt missa sig.

Takk fyrir frábæra skemmtun RÚV.

Ég vorkenndi Geir eitthvað í ávarpinu.

Mér fannst hann eitthvað svo hnípinn.

Ég vorkenndi honum alveg þangaði til hann sagði eitthvað á þessa leið:

"Hafi ég gert mistök þá finnst mér það leitt".

Þessi uppsetning á afsökunarbeiðni hefur valdið næstumþví skilnuðum hér á kærleiks.

Sko húsbandið á til að orða hlutina svona ef honum verður á og finnst hann þurfa að segja fyrirgefðu.

Hafi ég, ef ég hef verið eitthvað leiðinlegur þá fyrirgefðu.

Bara svona just in case dæmi.

Arg.

En annus horribilis er nánast á enda runnið.

Mikið skelfing er ég glöð.

Gleðilegt ár esskurnar.

ÁRAMÓTASKAUP ALDARINNAR SÓ FAR.

..og fólk fékk nóg

Ingibjörg Sólrún hefur talað.

Það voru arabar sem mótmæltu af hita fyrir utan Borgina áðan.

Ó, ég er að misskilja,

þetta voru Íslendingar en samt ekki Íslendingar,

með arabatakta.  Svona Al Queada týpur auðvitað.  Morðingjar og fól.

Sjúkkitt, ég sem hélt að þetta væri þjóðin.

Og þið sem nú geysist fram á ritvöllinn og hneykslist á aðgerðunum, munið að það hefur verið mótmælt í rúma þrjá mánuði á allan mögulegan máta og oftast lýðræðislega og friðsamlega.

Enginn hefur hlustað en að sjálfsögðu finnst ráðherrum ríkisstjórnarinnar bara krúttlegt að mótmælendur standi friðsamir á Austurvelli á ákveðnum tíma einu sinni í viku.

Á meðan taka ráðherrarnir vikuþrifin heima hjá sér og finna ekkert fyrir lýðnum.

Og svo, og svo,

kemur að því að fólk fær nóg.

Því miður.

Er einhver hissa?

Kryddsíld lokið vegna skemmdarverka

Annus horribilis 2008

Þeir hafa mikið á samviskunni sem komu Íslandi á kaldan klaka vegna eintómrar græðgi og valdasýki.

Þeir mega taka það til sín sem eiga þó mér sé orðið ljóst að enginn þeirra gerir það.

Hvorki stjórnmálamenn né peningabarónar.

Látum vera skaðann með peningana, orðspor þjóðarinnar og fjárhagslegt tap allra þeirra manna og kvenna, ungra sem gamalla sem hafa tapað sparifé sínu.  Það má í flestum tilfellum vinna aftur þó það gerist ekki á næstu árum eða áratugum.

Það er tilvist barnanna og afdrif þeirra í þessum hamförum sem ég er ekki á því að fyrirgefa.

Ekki að það hafi verið neitt svakalega barnvænlegt á Íslandi um langan tíma, börnin hafa verið afgangsstærð allan tímann í gróðærinu enda aðrir og mikilvægari hlutir í gangi en að gefa sér tíma og rúm með smáfólkinu.

Amk. hjá æði mörgum.

Það má sjá vægi barna og þeirra sem bera ábyrgð á að kenna þeim og þroska í launatöflum fóstra, kennara og annarra starfsmanna sem hafa mikilvægustu störf þessa þjóðfélags með höndum.

Vægið má sjá með því að bera saman launataxta fólks sem sýslar með peninga annars vegar og hins vegar með börn.

Við þekkjum allan þann samanburð og vitum að hann er ekki börnunum okkar í hag.

En nú er árið að líða.  Anno horribilis eins og 2008 réttilega hefur verið nefnt.

Ég held að fólk hafi vaknað, að ekkert verði aftur eins og það var.

Þar með talið börnin okkar og barnabörn.

Ég er til í að teygja mig helvíti langt til að koma í veg fyrir að það verði svínað á þeim frekar en orðið er.

Svo ég tali nú ekki um hvað ég er til í að leggja á mig til að koma skuldunum af ungum og ófæddum börnum framtíðarinnar og koma þeim þangað sem þær eiga heima.

Aldrei aftur segi ég og meina það.

Gleðilegt ár kæru lesendur og allir aðrir Íslendingar.

Takk fyrir samveruna á árinu.

Gangið hægt um gleðinnar dyr.

Djöfull er ég klisjukennd í ávarpinu.

Úje

Börnin full af kvíða

Róni eða vínmennungur

 

Ég var að lesa að það minnkar líkurnar á krabbameini að láta steikina liggja nokkra tíma í brennivíni fyrir steikingu.

Það á líka að vera allra meina bót að drekka eins og eitt til tvö rauðvínsglös á dag, það mun meira að segja vera ávísun á langlífi.

Áfengi ku vera gott fyrir blóðrásina, meltinguna magann og fleiri innanbúðarfyrirkomulög líkamans.

Svo mun áfengi einnig vera helvíti óholt fyrir sömu líffæri sé þess neytt í óhóflegu magni.

Þetta var ég að hugsa þegar ég sat í bíl fyrir utan ríkið í dag.  Nei, var ekki að versla, það lá annað fyrirtæki að áfengisversluninni.

Ég þurfti að bíða dágóða stund og ég virti fyrir mér fólkið inni í búðinni í gegnum glervegginn.

Fólk var mis kúl að sjá, sumir hlupu  flóttalega um með innkaupavagninn og ryksuguðu heilu víntegundirnar úr hillunum, aðrir gengu um með attitjúd og skoðuðu allskyns kryddvín og líkjöra.  Þeir voru meira að segja með saklausa bakhlið svei mér þá.

Mér kom í hug að það er alveg rosalegur tvískinungur í gangi gagnvart fíkniefninu áfengi á landinu.

Þú mátt en þú mátt samt ekki.

Þú skalt hafa gaman en þú skalt ekki hafa of gaman.

Þú skalt ekki vera frá vinnu vegna timburmanna og þú mátt ekki koma bakfullur heldur en þú mátt samt detta í það á vinnustaðarfylleríum.  Þú mátt æla ofan í tætara fyrirtækisins ef þú gerir það með félögunum á þeirra lögbundna vinnudjammi.

Af hverju má ekki koma með afleiðingarnar í vinnuna, bara nauðga orsökinni við skrifborðið eftir útstimplun.  Fara svo í sleik við deildarstjórann, segja nýja sölumanninum að grjóthalda kjafti, káfa á framkvæmdastjóranum og gráta utan í ritaranum?

Af hverju er það alkahólismi að drekka um hábjartan dag niðri á torgi en ekki að sitja og sötra hvítvín við sama torg á sama tíma en bak við vegg með matseðil fyrir framan þig?

Er það proppsið sem stjórnar sjúkdómsgreiningunni?

Þú ert alki ef þú ferð með strætó í ríkið, kaupir þinn bjór og lætur opn´ann á staðnum.

Þú ert vínmennungur ef þú ferð á Lexus í ríkið í Armanijakkafötunum, kaupir árgerð og tekur nótu.

Auðvitað þekki ég muninn á alka og róna - en gerir þú það?

Mér er alveg sama hvort fólk drekkur eða ekki - í alvörunni - mér hugnast þó frekar allsgáð fólk eftir að mér rann, sennilega af því að drukkið fólk er sífellt endurtakandi sig og talar barnalega.

En á áramótum fer í gang fylleríisorgía.  Ég hef alltaf áhyggjur af öllum börnunum í myndinni.

Gæti fólk ekki tekið því rólega að þessu sinni og gengið hægt um gleðinnar dyr.

Væri ekki lag að vera edrú þegar nýja árið er hringt inn?

Halló, ég er ekkert að beina orðum mínum til hófdrykkjumanna, þeir geta séð um þetta án þess að himnarnir opnist og fjöllin springi.

Ég er að tala um Happynewyeartýpurnar með brennivínsnefin sem þurfa að byrja árið á að vera með móral.

Og eru að afsaka sig alveg fram að næsta fylleríi.

Jájá.

Skál í kókinu.

 

 

Lyf til að lengja augnhár

Klifur?

Á komandi ári mun allt ganga mér í haginn líka hjá öllu mínu fólki.

Ég mun brillera í fjallaklifri.

Ég mun klífa hæstu tinda, ná á toppinn aftur og aftur.

Ég er að tala um andlegt klifur aularnir ykkar.

Ég ætti ekki annað eftir en að fara aktjúallí að hendast um allt í láréttri stöðu niður í lóðbeint helvíti.

Ég hef góða tilfinningu fyrir þessu ári.

Byltingin mun sjá til þess.

Fjallkonur stefna á toppinn