Orðatilgerð

Ef ég ætti barn í Viðisstaða- eða Setbergsskóla, væri ég u.þ.b. tilbúin að gera byltingu.  Ekki minna en það og jafnvel meira.

Það er ekkert minna en mannréttindabrot að hafa þenna fingrafaralesara við við afgreiðslu máltíða í mötuneytum skólanna.

Persónuvernd hefur kveðið upp úr með að þetta sé í lagi.

Það er eitthvað svo óhugnanleg tilhugsun að börnin þurfi að rétta fram fingur til að láta lesa af honum og mér þætti ákaflega fróðlegt að vita hvað kemur upp á skjáinn þegar það er gert.

Hvort foreldrar eru búnir að borga?

Eitthvað fleira kannski?

Ég er satt að segja komin með upp í háls á þessum stöðugu árásum í einkalíf venjulegs fólks og einkum og sérílagi fer það í mig þegar svona beinist að börnum. 

Í tilkynningu persónuverndar koma fram eftirtalin orð:

Einkvæmar talnarunnur (ekki runur?)

Að staðreyna

Valkvæð notkun

Halló; hvað varð um venjuleg heiðarleg íslensk orð sem skiljast umbúðalaust?  Er verið að setja sig á háan hest hérna eða á textinn að vera trúverðugri með þessari orðatilgerð?

Orðasalat hvað?

Arg.

Fingrafaralesarar í lagi

Hógværðin getur hreinlega drepið mann..

..og það veit þetta krútt manna best og hefur hafið mótvægisaðgerðir sjálfum sér til bjargar.

"Líklega eru ekki betri samstarfsmenn í ríkisstjórninni í dag en við Ingibjörg Sólrún - nema ef vera skyldi hún og Geir."

Ég er í krúttkasti.  Ómægodd!

Falalalala

Áverkalisti Jennýjar Önnu :(

 

Hehemm, við Dúa vinkona mín vorum að ræða það um daginn að nú væri komin ný útgáfa af hinum bráðnauðsynlega "gufugæja" á markaðinn.  Þið sem ekki þekkið fyrirbærið megið vita að ykkur hefur alltaf vantað hann, ekki vitað af því, en núna stundin runnin upp.  Kaupa.  Með gæjanum er hægt að stauja hluti í lóðréttri stöðu, jafnvel íklæddur straujverkefninu(hm). ( Jónsí mín, segja Breta frá þessu vegna gluggjatjalda). Nýja týpan fæst í Húsó.

Nú vitið þið það en...

ég hef slasað sjálfa mig reglulega í gegnum tíðina.  Oftast óvart og stundum af hreinni heimsku.  Ég hef t.d. gert tilraun til að pressa aukabrot úr buxunum mínum, íklædd þeim, brotið fór og með því 85% af húðinni sem staðsett var á straujsvæðinu.  Ástæða aðgerðar: Var að flýta mér og hugsaði sem svo, það getur ekki verið svo rosalega sárt að pressa þetta á lærinu, ég verð svo snögg að sársaukataugarnar  ná ekki að láta heilann vita.  Niðurstaða: Ég hafði óóó svo rangt fyrir mér.

Ég hef brennt hornhimnuna í mínu eigin auga sinnum tveir með sígarettu, rak bókstaflega síuna á kaf í augað og slasaðist verulega og uppskar miklar kvalir og sjónleysi í bæði skiptin.  Ég var allsgáð, bara svo það sé á hreinu, ég sverða.  Ástæða aðgerða: Veit það ekki, það bara "gerðaðist" og ég fór í blakkát af sársauka.

Ég hef skellt lófanum á brennandi heita hellu og uppskorðið nokkuð grófan brunáverka á svæðið. Ástæða aðgerðar: Var utan við mig og vildi vita hvort hellan væri orðin heit.  Niðurstaða:Hún var orðin nokkuð heit, hvað segist um rauðglóandi?

Ég hef gengið á ljósastaur í öfundarkasti, eins og ég hef bloggað um áður, en það var á Víðimelnum í denn, þegar Gunní vinkona mín hafði hlotið teikniverðlaun í skólanum og ég var svo æst í að dissa teiknihæfileika hennar og ræna hana gleðinni að ég sást ekki fyrir og gekk á helvítis ljósastaurinn og uppskar stóra kúlu og mikið glóðarauga.  Amma mín sagði mér að það væru mín laun fyrir öfundsýkina og væri rétt mátulegt á mig.  Ég hallast að því að hún hafi haft rétt fyrir sér.

Áðan (og það er ástæðan fyrir þessum skrifum) lokaði ég ísskápnum á höndina á mér og ég finn verulega til (understatement).  Ég held nefnilega að ég sé mun hæfileikaríkari en ég er.  Gerði tilraun til að taka til í grænmetisskúffu um leið og ég lokaði ísskáp til að spara tíma.  Það gekk ekki eftir og nú veit ég það.

Þessar hrakfarir mínar eru lítið brot af mínum sjálfsmisþyrmingum með tilheyrandi áverkum,á tiltölulega langri æfi.  Í öllum ofannefndum tilvikum hef ég verið allsgáð.  Því miður, liggur mér við að segja,  því ég hef lesið að alkahól hafi verið notað til að deyfa sársauka í gegnum aldir.

Ég held að ég hafi ekki enn náð þeim andlega þroska sem ég þarf að hafa til að gera lista yfir líkamlega áverka mína sem ég hef veitt mér meðan ég var alltaf full.  Þar toppa ég verstu hrakfallabálka sögunnar, en... og það er stórt EN.. ég er óbrotin og stolt aððí.

Ég gæti lamið mig fyrir klaufaskapinn..

..segi sonna

Falalalala

 

Hamfarablogg

Tilmæli til Rósu Magnúsdóttur, deildarstjóra hollustuhátta og félaga hennar, hjá umhverfissviði Reykjavíkurborgar.

Ég las í DV (já fékk það inn um lúguna, óbeðið og ekki orð um það meir) að ólögleg reykherbergi á ýmsum skemmtistöðum í miðbænum séu til "skoðunar" en Rósa segir að þarna sé greinilega verið að brjóta lög.

Nefndir eru staðirnir Barinn á Laugavegi 22 og hugsanlega ólöglegar útgáfur á reykrými á Hressó og Rex.

Úff mér sem borgara lýst ekki vel á að það sé verið að brjóta reykbannslögin hingað og þangað (jeræt) en við hverju bjóst þetta fólk?  Ef þetta er ekki forræðishyggja heiti ég Gulli heilbrigðis.  Reyndar heyrist ekki píp frá frjálshyggjupostulunum um málið, um umhyggju þeirra fyrir frelsi einstaklingsins og fyrirlitningu þeirra á boðum og bönnum.

En þetta er útidúr.

Rósa mín, það er vinnustaður, sem sumir kalla einn aðalskemmtistað bæjarins og sá stendur við Austurvöll, (Café Althing) og þar reykja starfsmennirnir eins og m-fokkers í kjallarakompu sem reyndar hefur verið sýnd í sjónvarpinu, þannig að þar er verið að brjóta lög og brotaviljinn er einbeittur.

Starfsmaður Alþingis sagði í sjónkanum að það sé ekki hægt að láta Alþingismenn og konur standa úti í öllum veðrum, húkandi undir húsvegg, slíkt sé ekki sæmandi á hinu háa Alþingi.

Ég spyr; Eru þeir minna vatns- og kuldaheldir þarna við Austurvöllinn en við ótýndur almúginn?

Ha Rósa, hvað segist?

Og..

Þar sem viðkomandi þingmenn settu reykbannslögin, er þá ekki sjálfsagt að þeir praktiseri þau á sjálfum sér?  Taki generalprufu á að fylgja eftir eigin lögum áður en þeir skella þessu óæfu á okkur hin.

Halló..

Siðleysi hvað?

Farin út í smóka og ég er ekki að djóka.

Falalala

Talað í kross - jólakross

 

Það verður ekki annað sagt en að ég sé upptekin af jólunum.  Þetta jaðrar auðvitað við að vera bilun, en mér finnst það skemmtilegt, það huggar mig og gefur mér helling, þannig að enginn skaði er skeður.

Eða?

Húsbandið heldur því fram að ég sé í annarlegu ástandi í desember. Blákalt.

Ég alveg; nei, nei hvaða vitleysa, en heyrðu viltu kaupa jólaseríu á leiðinni heim?

Hann: Viltu muna eftir að hringja í sóandsó og fá reiknisnúmer út af sóandó?

Ég: hafðu hana hvíta, eins og þessa í stofunni. Og reykelsi, keyptu reykelsi.

Hann: Ég var búinn að lofa þessu í fyrramálið.... ha hvíta hvað, um hvað ertu að tala?

Ég seríuna, hvað er þetta maður, hlustarðu aldrei á mig?

Hann: Ætlarðu að gera þetta fyrir mig?

Ég: Um hvað ertu að tala?

Hann: Arg..

Ég: þú ert í annarlegu ástandi maður, í desember sko

Falalala

 

..og þeir sturta ekki einu sinni niður!

Nú eru Ástralar að stafesta Kyoto-sáttmálann.  Þar kom að því og það mun eiga að sýna breytt hugarfar Ástrala gagnvart losun gróðurhúsaloftegunda. "Þetta er fyrsta formlega stjórnarathöfn nýju áströlsku stjórnarinnar og sýnir fram á að ríkisstjórn mín er staðráðin í að berjast gegn loftslagsbreytingum," sagði Rudd í yfirlýsingu.

Þá er einni umhverfissubbunni færra, ekki leiðinlegt.

En Bandaríkjamenn halda áfram að þráast við og vaða á heimsklósettið með niðurgang og sturta ekki niður. 

Ég er nánast viss um að þeir þvo ekki einu sinni á sér lúkurnar að lokinni útsleppingu.

Fruuuuuuuusssssssss!

Æl og úje

Ástralar staðfesta Kyoto-sáttmálann

Sorg og gleði

Miðað við hvernig þessi dagur hefur verið hjá mér, þá hljóta allir dagar sem á eftir koma að verða fínir.  Þessi var sem sagt ómögulegur.

En nú er hann búinn. Tjékk.

Þessi tími ársins er alltaf svolítið erfiður þ.e. fram yfir 4. desember, sem er dánardægur litla barnabarnsins míns hans Arons, sonar hennar Maysu minnar.

En lífið heldur áfram.  Ég er snögg að ná mér upp.

Ég talaði við yndislega vinkonu mína áðan og mér leið strax betur, fékk að blása út.  Takk elsku besta

Mamma mín hún Anna Björg er 79. ára í dag (3. des.).  Hún er besta mamma í heimi auðvitað og ég var að hugsa um hversu heppin ég er að eiga mömmu eins og hana.  Konan er megakrútt með hjarta úr gulli. 

Til hamingju mamma mín og á morgun kíki ég til þín og knúsa þig í kremju.

Svo kemur eitt yndislegt jólalag til ykkar frá mér, í boði hússins.

Góða nóttina dúllurnar mínar.

Falala....

 

 

Stökkbreyting í eldhúsi - og linkur á hana Betu sem allir ættu að lesa!

 

Ég hef stökkbreyst.

Ég var töffari, sem bakaði ekki, var sjaldan heima, vasaðist í annarra manna málum (sem var vinna mín lengi vel, en samt), og fannst fyrir neðan virðingu mína að setja upp svuntu og að halda á sleif.  Þetta var að sjálfsögðu innræting mín á sjálfri mér sem átti rætur að rekja til Rauðsokkutímabilsins.  Núna set ég rauða sokka í jólalegt samhengi, þó áfram slái hjarta mitt með kvennabaráttunni.

Í dag hef ég jólast.

Ég hef bakað.

Ég hef eldað.

Ég hef þrifið.

Ég hef verslað..

..og ég hef eytt yndislegum tíma með Jenný Unu Eriksdóttur, sem ég fékk náðarsamlegast að láni frá foreldrunum.

Að ofansögðu má sjá að edrúlífið gerir róttækar breytingar á hegðunarmynstri konu í eldhúsi.

Samtal fyrir svefn:

Jenný: Amma, þa erekki til jólasveinar.

Amman: (í rusli, barn ekki orðið þriggja ára), nú er það ekki Jenný mín?

Jenný: (ákveðin), nebb, bara í aulýsingum.

Amman: Eru þeir ekki á fjöllunum hjá henni Grýlu mömmu sinni?

Jenný: Nebb, GÍLA étti þá í morgunmatinn sinn og hún á ekki rammagnstannbursta (Barn nýbúið að fá einn slíkan og gripurinn það dýrmætasta sem hún á nú um stundir).

Amman: Nú skulum við syngja Fyrr var oft í koti kátt og svo ferðu að lúlla.

Jenný: Nei amma, ekki syngja, þa er ekki fallegt.

Búhú, þar fór eini aðdáandi minn í söngdeildinni fyrir lítið.

Lofjúgæs!

Nú sefur litla prinsessan mín í rúminu sínu með hönd undir kinn og í fyrramálið verða jólasveinarnir aftur til, það er nefnilega svo gaman að spila með hana ömmu.

Var að lesa frábæra færslu frá henni Betu Ronaldsóttur, sem ég hvet flesta til að lesa.  Gæti kennt mörgum eitthvað og sumum helling.  Hér.

Laugardagar á Laugavegi fyrir jól..

 

..eru örugglega æðislegir fyrir alla nema íbúana við götuna.

Þessu held ég blákalt fram, sem fyrrverandi íbúi og ég veit hvað ég er að tala um.

Ég elskaði fyrstu laugardagana í Desember, fyrstu árin mín á Laugaveginum.

Svo elskaði ég fyrsta laugardaginn í Desember og ekki svo meir.

Svo voru laugardagar í Desember orðnir að antiklæmaxi, ég sverða.

Þegar þú heyrir sama jólalagið, sömu kórana, sömu atriðin, aftur og aftur sama daginn amk tvisvar í viku og oftar þegar á leið, þá ertu farin að halda fyrir eyrun.  Og ég sem er svo mikið jólabarn.

Þessir jólasveinar sem hafa sloppið af fjöllum langt fyrir tímann og eru að gefa nammi á Laugaveginum núna, eiga að fara aftur heim til Grýlu mömmusín og bíða þar til 11.desember.  Vita þeir ekki að þeir fokka upp skógjöfum út um allan bæ með þessu háttarlagi?

Annars er ég æst í að fara Laugaveginn fljótlega, en það er af því að ég er búin að vera búsett ofan við snjólínu í nokkur ár.

Jólíjólíjólí.

Falalalalalalala

Jólasveinar gáfu sælgæti á Laugavegi

Magga Pála og börnin

Magga Pála, höfundur Hjallastefnunnar er að fá barnamenningarverðlaunin.

Mikið rosalega er þessi töffari, sem mér þykir reyndar persónulega ákaflega vænt um, vel að þessum verðlaunum komin.

Ég er á því að Magga Pála hafi fundið þá bestu uppeldisstefnu sem völ er á, fram að þessu.

Ég sé ekki marga toppa kjéddlluna.

Og í vor fer hún Jenný Una Eriksdóttir á einn af leikskólunum þessarar frábæru konu.

Engum treysti ég betur til að sjá um afkomendur mína.

Til hamingju Magga Pála!

Úje.