Slúður er listgrein

 

Ég er einbeitt og glerhörð í viðleitni minni við að fylgjast ekki með slúðri um fræga fólkið úti í heimi og ekki hérna megin hafs heldur.

Þess vegna er ég reglulega eins og stórt spurningarmerki í framan þegar ég les netmiðlana.

Þar rekst ég á nöfn fólks sem ég kannast ekki við og ég fæ þá á tilfinninguna að ég hangi ekki með í svinginu.

Megan Fox er á netmiðlunum á hverjum degi.

Á visi.is eru tvær til þrjár nýjar "fréttir" af þessari konu á dag.

Og stundum hér á Mogga í gúrkunni.

Meira að segja eyjan rapportar um líf Megan.

Karlinn hennar Megan grætur. (Ó nei, það er karlinn hennar Katie Price þorrí).

Búhú.

Fyrirgefið en mér gæti ekki staðið meira á sama.

Að fylgjast með slúðri er full atvinna hvorki meira né minna.

Ellý Ármanns á visi hefur gert slúður að listgrein.

Sjáið svo pressuna um MJ, megi hann hvíla í friði.

Ég persónulega líki því við vanhelgun látinnar persónu að tíunda ástand hennar, eins og t.d. að MJ verið hárlaus, hvað hann var þungur, hvað maginn hafi innihaldið við dauða hans og fleiri fréttir um fyrirkomulag hans á dauðstundinni.

Eitthvað sjúklegt við þennan rosalega áhuga okkar á "frægu" fólki.

Einkum og sér í lagi látnu, frægu fólki.

Ekki að ég sé að fordæma þetta en í æsku minni var svona fólk kallað eldhúsglugganjósnarar.

Þá var nefnilega engin eftirspurn eftir fréttum af frægu fólki en kerlingarnar sumar njósnuðu um náungann út um gluggann.

Settu glas á vegg og upp að eyra og rapportuðu svo um samfaratíðni, rifrildi og fleira af grunsamlegum lifnaði nágrannans í morgunkaffinu hjá vinkonunum.

Þetta eru konurnar (og karlarnir) sem fóru í gegnum ruslið hjá nágrannanum.

Svo var gefin skýrsla á Hagkaupssloppahittingnum í blokkum út um allan bæ.

Hvað er ég að velta mér upp úr þessu?

Jú, nú veit ég hver Megan Fox a.k.a. athyglissýki.com.

Alltaf að læra.

En líf mitt er ekki auðugra á nokkurn hátt.

Sjitt.

Megan Fox biður skólastrák afsökunar

Mér er sama, mér er ekki sama

Mér er sama, mér er sama, mér er sama.

Um hækkun á áfengi offkors. 

Ég er nefnilega búin með minn skammt af eldvatni sem betur fer.

Ég hef alveg skilning á að sígó skuli hækka líka, það er ekki hægt að halda því fram að þær séu í nauðsynjapakka heimilanna.

En helvíti er það blóðugt að vera enn reykjandi.

Og að öðru.

Alltaf þegar ég er búin að koma mér upp skoðun, eins og t.a.m. með Icesave, að við komumst vart hjá því að borga, þá kemur einhver sem nær athygli minni og fær mig til að efast.

Ekki að ég hafi verið gallhörð á skoðun minni því það er eiginlega ekki hægt, maður heyrir svo mörg sérfræðiálit og svo eru vafaatriðin of mörg.

En ég var farin að hallast á að það væri engin önnur leið en að láta kúga okkur til hlýðni.

Enn er ég ekki viss um að það sé annað að gera en..

svo kom Ögmundur og sagði beint út að hann væri ekki sannfærður um að við ættum að borga.

Ég treysti Ögmundi, hann segir það sem honum finnst umbúðalaust og hefur alltaf gert.

Lokahnykkurinn var svo Kastljósið í gær.

Einar Már var í viðtali út af Hvítbókinni sinni sem var að koma út.

Til að gera langa sögu stutta þá talaði Einar Már um hluti sem ég vissi en hafði kosið að gleyma.

Hann talaði um að Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn væri að verja fjármagnseigendur og sjá til þess að pöpullinn borgaði enda hefur AGS sett sem skilyrði fyrir aðstoð að við skrifum undir Icesave.

Evrópusambandið og Norðurlöndin verja líka kapítalistana.

Valdið ver fjármagnseigendur.

Við fólkið skulum borga.

Því miður þá meikar þetta og margt annað sem þessi frábæri rithöfundur sagði, allt of mikinn sens til að ég geti skellt við því skollaeyrum.

Og nú þarf ég að hugsa allt upp á nýtt.

En ég fer ekki í nein fjandans mótmæli.

A.m.k. ekki strax.

Nú er ég lögst undir feld.

(lesist að hugsa undir skini gula fíflsins sem hlýtur alveg að fara láta sjá sig, ef marka má Storma á vakt).

Boðar auknar álögur á áfengi og tóbak

Ég gef skít í Icesave

Ég ætla að vera fullkomlega ábyrgðarlaus borgari meðal borgara og gefa skít í Icesave.

Ekki að neinum komi það við, en ég er svo tjáningarglöð og alltaf að troða skoðunum mínum upp á mína elskulegu lesendur.

Oh, ég er svo mikill fjölmiðill á mínum fámiðli.

En krakkar, ég tilkynni hér með að ég er komin með upp í háls af Icesave.

Annar eins aragrúi sérfræðinga sem tjáir sig um hvað sé best í þessu máli, hvað beri að gera og hvað ekki, er að gera mig brjálaða.

Allt þetta fólk sem bloggar, er í viðtölum, skrifar í blöð og kemur í sjónvarp, sem segir okkur hvernig sé best að landa þessu máli.

Ekki semja - semja - fara í mál - senda fingurinn  og ladídadída.

Það er ekki hægt að mynda sér skoðun í þessu flóði "sérfræðiálita".

Svo er ofboðslega auðvelt að sitja heima hjá sér með nefið upp í loft og gefa álit út í cypertómið.

Er oft ansi dugleg í þeirri deild sjálf, látið mig þekkja þetta, en ég er á sérkjörum hjá sjálfri mér.  Só?

En ég sá Gylfa í viðtali í Kastljósinu í kvöld.

Ég trúi því að hann sé að tala af heiðarleika, það er að minnsta kosti mín tilfinning.

Og hann ber ábyrgð á Icesave eins og afgangurinn af landsstjórninni.

Sem er meira en hægt er að segja um marga æstustu álitsgjafana.

Þannig að nú ætla ég að halla mér aftur og bíða og sjá.

Svo vildi ég að Steingrímur J. gæfi þjóðinni ljósrit af bréfaskiptum okkar (sínum) við samningamenn Breta og Hollendinga.

Það er búið að garga eftir þessum pappírum sem hann sýndi Herði Torfa og Láru Hönnu.

Af hverju hélt hann ekki blaðamannafund um málið og sýndi bréfin?

Sussusussu Steingrímur.  Ekki gott.  Gegnsæi, mannstu, gegnsæi.

En..

Ég vil ekki meira garg, fullyrðingar og sérfræðiálit, hvorki keypt né færð fram aldeilis óumbeðið.

Og á meðan ætla ég að fíflast á blogginu eins og ekkert sé bankahrunið.

Og Icesave sé martröð.

Sem það er.

But you know what I mean.

Úje í sumarið.

Hagstæð ákvæði Icesave

Aftur Þór Saari

Þór Saari bara í aðalhlutverki hér á mínu bloggi í dag.

Hann er svo áberandi maðurinn.

Ef hann er ekki í timburvinnu fyrir ríkisstjórnina úti á Álftanesi þá skammar hann sömu ríkisstjórn af miklum móð úr ræðustól þingsins.

Ég er svo þreytt á búllsjitti að ég ákvað í dag að ég muni ekki þola nema eitt slíkt á dag fram að 19. september.

Þór er búinn með skammtinn sinn hjá mér í bili.

Djöfuls háheilagheit eru þetta.

Og já, ég hélt ekki heldur að ég ætti eftir að skrifa pirringsfærslu um einn af þingmönnum borgarahreyfingarinnar, enda aðdáandi þeirra án atkvæðisréttar.

Amk. ekki svona fljótlega eftir kosningar.

En svo bregðast krosstré sem önnur tré.

Og til að vera nú fullkomlega heiðarleg þá skreið ég undir sófa, amk. í huganum þegar hann hrópaði að stjórninni að þau væru "gungur" og "druslur" af því mér fannst það svo leikrænt eitthvað.

(Já ég veit að Steingrímur J. hefur viðhaft þessi orð einhvern tímann og þau eru ekki smekklegri fyrir það).

Svo tilgerðarlegt eins og svalarræða Mussolínis æfð fyrir framan spegil.

Er ekki hægt að fara fram á einhvers konar málefnalegar umræður á þessum alvarlegu tímum?

Við þurfum á því að halda.

Þessi móðursýkisköst stjórnarandstöðu í ræðustól Alþingis gera nákvæmlega ekkert til að bæta stöðuna.

„Skammist þið ykkar"

Æi, Þór Saari

Æi, Þór Saari.

Rólegur á leikrænu tilburðunum.

Trékubburinn sem þú náðir úr rifna Hólmatúnshúsinu og þú ætlar í algleymi dramans að færa Jóhönnu Sigurðardóttir á frekar heima hjá félögum þínum í stjórnarandstöðunni, eins og t.d. í Sjálfstæðisflokki.

Það er fjandinn hafi það ekki Jóhönnu Sigurðardóttur að kenna hvernig komið er fyrir íslenskri þjóð.

Hver á Fréttablaðið?

Með leiðara dagsins, skrifuðum af Jóni Kaldal, hefur Fréttablaðið sett niður sína síðustu kartöflu í mínum garði.

Jón Kaldal ræðst harkalega að Evu Joly.

Hver á annars Fréttablaðið?

"Follow the money" segja spekingarnir.

Sjá frétt eyjunnar um málið.

Prótótýpan

Óásættanleg framkoma forseta Alþingis, segir formaðurinn með hegðunarvandamálin, SDG.

Ég fylgist með þinginu eins og ég get.

Eins og fleiri.

Ég held að ég sé ekki ein um þá skoðun að þetta komi úr hörðustu átt.

SDG er prótótýpa óásættanlegrar hegðunar.

Óásættanleg framkoma forsetans

Fréttaskýring Jennýjar Önnu um íhaldið í Kópavogi

 

"Þetta jaðrar við brjálæði",  sagði Gunnar I. Birgisson um aðför fjölmiðla, endurskoðendafyrirtækja, Kópavogsbúa og almennings alls á hendur sér.

Gunnar I. Birgisson, sem er algjörlega saklaus af öllum sköpuðum hlutum, en ætlar að hætta að verða bæjarstjóri og gerast óbreyttur bæjarfulltrúi í næstu viku, mun láta gera úttekt á vinnubrögðum Samfylkingarinnar í bæjarstjórn hið bráðasta.

Ástæður þess eru málefnalegar offkors enda engin mannanna verk yfir gagnrýni hafin, eins og þessi krúttvöndull sagði réttilega.

Gott að hann tók það fram að rannsóknin á Samfó væri málefnaleg því ég með minn sauruga hugsunarhátt var farin að halda að hann væri í hefndarhug þessi sómamaður.

Sem hann er auðvitað ekki.

Enda maðurinn eins og nýskeindur básúnuengill hjá Gunnari nafna í Krossinum sem talar um að sannleikurinn muni gera Gunnar frjálsan.

Sem er rétt.

Við erum stödd á Íslandi árið 2009 og fyrirkomulagið hjá íhaldinu í Kópavogi (þar sem Gunnar nýtur víðtæks stuðnings, er hreinlega KÓNGUR) færir mér heim sanninn um að það þarf meira en bankahrun til að Sjálfstæðisflokkurinn átti sig, án tillits til hvar hann er staddur svona landfræðilega séð.

Til hamingju Gunnar!

 

„Þetta jaðrar við brjálæði“

Ég styð allan fjandann

Ég er að velta því fyrir mér svona í morgunsárið hvort það sé þroskamerki, nú eða hrakandi heilaheilsa sem gerir það að verkum að þessa dagana finnst mér ég ekki skilja eitt né neitt og vita enn minna.

Í alkafræðunum sem hafa haldið mér edrú vel á þriðja ár segir að einfalda skuli hlutina.

"Keep it simple".

Það er ekki létt verk að heimfæra þá speki inn í hvunndaginn sem blasir við okkur í þeim hörmungum sem ganga yfir landið.

En ég ætla að reyna.

--

Ég styð ríkisstjórnina enn og mun gera þangað til annað kemur í ljós.

Eins og t.a.m. ef það er ætlunin að laumupokast með Icesave-samninginn í gegnum þingið. 

Þá er það adjö stuðningur og ég fer í mótmælabomsurnar.

--

Ég styð algjörlega og undantekningalaust rétt fólks til að mótmæla og sýna borgaralega óhlýðni og það án tillits til hvort ég er sammála tilefninu eða ekki.

Mér hrýs satt best að segja hugur við taktík lögreglunnar gagnvart mótmælendum á Austurvelli í gær og ég er að velta því fyrir mér hver hefur gefið fyrirskipanir um þessa valdbeitingu þeirra gagnvart almennum borgurum.

--

Ég styð líka rétt Sigmundar Davíðs til að missa sig og garga í ræðustól Alþingis, þó ég sé hrædd um að það sé ekki að gera mikið fyrir ímynd hans né Framsóknarflokksins.

(Æ,æ).

--

Ég styð málaefnalega umræðu en hafna skítkasti nema þegar ég sjálf á í hlut, um mig gilda einfaldlega aðrar reglur. (Úje).

--

Ég styð fullt af öðrum hlutum en má ekkert vera að því að sitja hér og tíunda þá.

Er svo bissí dúing noþþíng.

Later.

 

Ríkið stígur fyrsta skrefið á langri ferð

Strengjabrúður?

Eva Joly hefur sagt oftar en einu sinni að þegar rannsókn hefjist á alvarlegum efnahagsglæpum, stígi fram það sem hún kallar "puppies" eða strengjabrúður.

Strengjabrúðurnar setja þá í gang ófrægingarherferðir gegn rannsakendum, þá væntanlega fyrir hönd þeirra sem telja sér ógnað af þeim möguleika að mál upplýsist.

Nú veit ég ekkert hvort þeir sem hafa reynt að gera lítið úr Joly eða hafa gagnrýnt hana harðlega fyrir einarðar skoðanir hennar á hvernig framkvæma skuli svona rannsóknir undanfarna daga, séu "strengjabrúður", en óneitanlega flökrar það að manni.

Þó ég hafi ekki blanka hugmynd um það.

Later!

Málflutningur Joly gagnrýndur