Nauðgarar sitja áfram í gæsluvarðhaldi

Hæstiréttur hefur staðfest úrskurði Héraðsdóms Reykjavíkur, um að tveir karlmenn, sem grunaðir eru um að hafa nauðgað konu í miðbænum um s.l. helgi (sjá þessa færslu frá því í morgun) sitji í gæsluvarðhaldi til 19. nóvember. 

Skelfing er gott að heyra að þeim er ekki sleppt lausum á þessu stigi málsins.

Mér finnst erfitt að segja það, en mér stendur orðið ógn af ofbeldisglæpum manna frá Balkanlöndunum, en þeir grunuðu munu vera frá Litháen.

Þeir sem þekkja mig, vita að ég berst gegn kynþáttahyggju með kjafti og klóm, en auðvitað eru þetta sláandi fréttir.

Samt er eins gott að muna það að Íslendingar fremja flest ofbeldisbrot hér á landi, bara svo einhver missi sig ekki út í rasisma.

Þetta er auðvitað vatn á millu rasistana sem víða er að finna á Íslandi, ekki hvað síst hér í bloggheimum (þó sjaldnast undir nafni).

Hvað um það, nauðgun er skelfilegur glæpur og ég vona að með þetta mál verði farið, svo sómi sé að.

Gæsluvarðhald vegna nauðgunar staðfest

Hættu að tala fréttamaður..

 

..eða eitthvað þ.u.l.  finnst mér, veðurstofustjóri vera að segja í yfirlýsingu sinni sem Veðurstofan sendi frá sér í dag, vegna fréttaflutnings RÚV (s.l. laugardag) af einelti innan stofnunarinnar, sem fyrst var fjallað um í ágúst s.l.

Fyrir utan tölulegan misskilning sem leiðréttur var í fréttum sjónvarps í kvöld, stendur fréttastofa RÚV við sína frétt.

Veðurstofustjóra finnst að um persónuleg og erfið mál eins og einelti sé vandasamt að fjalla um í fjölmiðlum og ég get svo sem alveg tekið undir það.

Ég myndi þó kjósa umfjöllun frekar en skipulagt andlegt ofbeldi á vinnustað, sem stóð yfir lengi og gagnvart fleiri en einum einstaklingi.

Sá starfsmaður sem fyrir eineltinu varð, í þetta skipti, er nú í árs launalausu leyfi frá Veðurstofunni.  Starfsmanninum er gert að leita sér aðstoðar í mannlegum samskiptum.  Sniðugt.  Þolandinn fer til sálfræðings eða geðlæknis og á að koma með vitnisburð úr meðferðinni þegar hann kemur aftur til starfa.  Gerandinn fékk áminningu en starfar áfram eins og ekkert sé mínus mannaforráð (má maður treysta því?).

Ég yrði svakalega hissa, ef þessi starfsmaður kæmi til baka.  Með vitnisburðinn upp á vasann. 

Hver gerðist´eiginlega brotlegur hérna?

 Þá mótmælir Veðurstofan harðlega framsetningu fréttastofunnar í málinu, allt frá því að fréttaflutningur af því hófst í ágúst sl.  Í yfirlýsingunni er gert lítið úr vandamálunum.  Þar stendur m.a. þetta:

"Staðreyndin er sú að Veðurstofa Íslands er góður vinnustaður, þar sem fjölmargir sérmenntaðir starfsmenn leggja sitt af mörkum við að veita landsmönnum öllum afar mikilvæga þjónustu. Samskiptavandamál eru fjarri því að vera stórfellt vandamál hjá Veðurstofu Íslands. Í könnunum sem gerðar hafa verið um samskiptavandamál hjá ríkisstofnunum hefur Veðurstofan verið í meðallagi."

Það er þetta sem ég er að tala um þegar mér finnst þessi yfirlýsing vera skipun til fjölmiðla að vera ekki að reka nefið í það sem þeim kemur ekki við.  Þeir á Veðurstofunni eru að þjónusta okkur landsmenn, og starfsmennirnir eru fjölmargir og sérmenntaðir.  Það breytir náttúrulega öllu.  Það kallast þá væntanlega akademiskt einelti og er örugglega mikið flottari en einelti á öðrum vinnustöðum sem ekki státa af "fjölmörgum sérmenntuðum" starfsmönnum.  Fyrirgefið á meðan ég kasta upp.

Sorrí Veðurstofa, en mikið rosalegt metnaðarleysi er þetta.  Bara þokkalega ánægðir með ykkur yfir því að vera í meðallegi með samskiptavandamál.

Ég þakka að minnsta kosti fyrir svona umfjallanir.  Óþverraháttur þrífst best í þögninni.  Líka á meðal veðurfræðinga.

ARG

„Veðurstofan er góður vinnustaður"

Hálfvitarannsókn

Enn ein hálvita rannsóknin hefur litið dagsins ljós.  Konur sem eru eins og stundaglös í laginu virðast vera gáfaðri en við hinar, og þær eignast einnig gáfaðri börn.  Hm...

Ástæðan mun vera sú, að í fitunni á mjöðmum kvenna eru omega-3 fitusýrur, sem næra bæði heila móður og barns meðan á meðgöngu stendur.  Fita á kvið inniheldur hins vegar omega-6 fitusýrur sem hafa engin áhrif á þroska heilans.

Ég þekki nokkrar stundaglasakonur, þær eru gáfaðar.  Ég þekki líka mjaðmalausar konur og þær eru líka gáfaðar.  Svei mér þá ef ég þekki einn einasta kvenmann sem er ekki meira og minna brilljant.  Þetta er nú meiri bölvaðekkisens kjaftæðið.

Á nú að reyna að koma inn enn einni innrætingunni í hausinn á okkur gáfukvendunum?

Er aldrei friður?

Konur eru rétt búnar að ná því að fegurðin liggur ekki í kílóafjöldanum.

Sjitt og arg.

Súmíbítmíbætmí.

Úje.

 

Stundaglasavöxtur til marks um gáfur

"Ðe Lala Factor"

Ég er að hugsa um að biðja Kára í Erfðagreiningunni að hefja leit að Lala-faktornum (eða geninu), svo líf mitt geti farið að lullast í eðlilegum farvegi.  Þetta ætla ég að gera á nýju ári, þ.e. skrifa karlinum, þrátt fyrir að ég hafi sagt mig úr bölvuðum gagnagrunninum hans.

Hafið þið pælt í því að lala-viðhorfið er nauðsynlegt á flestum stigum mannlegs lífs og gerir það að verkum að maður heldur sér innan ramma þess sem reiknast innan eðlilegra hegðunarmarka?  "Hvað á hún við" spyrð þú sem lest og það skal ég segja þér bara núna strax, dúllan mín (gússí-gússí).

Ef við tökum hangikjöt sem dæmi.  Mér finnst hangikjöt svona lala gott.  Ekki ógeðslega vont og ekki brjálæðislega gott.  S.s. ég myndi ekki rjúka út í óveður, vaða yfir fjöll og firnindi, af því að ég hefði frétt af nýsoðnu hangiskjötslæri í Hveragerði.  Ég myndi hins vegar þiggja eina sneið væri mér boðin hún, og ég svöng.  Þarna er ég með lala-faktorinn bullandi virkan.

Þegar ég byrjaði að drekka brennivín fannst mér það ógeðslega vont, eftir margra ára viðreynslur við áfengi, endaði ég þar sem mér fannst áfengi hryllilega og brjálæðislega nauðsynlegt (þó það væri vont á bragðið).  Það hefði auðvitað verið betra að hafa það á hinn veginn, fyrst gott svo vont, en þá hefði ég ekki þurft að fara í meðferð, og því hefði ég eiginlega ekki viljað sleppa. Hm... komin í hring þarna , en hvað um það. En þarna lýsir sum sé hinn virki lala-faktor algjörlega með fjarveru sinni.

Sama er með sígarettur.  Þar myndi lala-faktorinn koma sér vel.  Ég hef aldrei verið lala í viðhorfi til nikótíns, ég veð elda, klíf fjöll, svelti mig og misþyrmi, til að verða ekki sígarettulaus.  Í verkfalli opinberra starfsmanna, árið 1984 hefði ég samið um að gefa frá mér aleigu mína, af því búðirnar voru orðnar sígarettulausar.  Ég missti sem sagt kúlið og stéttarvitundina, fyrir sígóið. Þarna hefði ég viljað vera alveg lala á retturnar og dedd á góðum samningum.

Ef viðhorfið til hlutanna væri lala, þá væri lífið auðvelt.

En ég er að hugsa um, svona eftir á að hyggja, að láta Kára í friði.

Ég er fegin að hafa farið í meðferð og að ég ÞURFI ekki að drekka framar.

Ég hætti að reykja (bráðum)

Ég vil ekki vera lala gagnvart jólarjúpunni og jólakveðjunum á Gufunni, svo ég taki nú bara létt dæmi.

Lífið yrði hundleiðinlegt ef allt væri bara svona lala.

Er það ekki elskurnar?

Það er ekkert lalalala hér neitt.

Úje

 

Engar brussur takk!

(John Tickell, sá frábæri næringarfrömuður.) 

Það er eitthvað aðskilnaðar - og flokkunarelement í gangi í nútímanum.

Það er ráðist að útlendingum, húðlit, kynhneigð svo eitthvað sé nefnt.

Nú kemur enn einn snillingurinn fram með hugmynd.

Leiðandi næringarfræðingur í Ástralíu hefur hvatt flugfélög til þess að láta feita farþega borga hærri flugfargjöld.

Það getur vel verið að þessi maður sé næringarfræðingur en það er ábyggilegt að hann muni vera asnalegt eintak.

Hvernig ætli framtíðin verði, varðandi þessa hluti?

Jú, má ekki leiða getum að því, með þessu áframhaldi, að til þess að komast í helgarferðina til London eða Köben á lægsta verði, skuli fólk vera:

A)  Í kjörþyngd

B)  Ljóshært og bláeygt (og þá kemst þú ekki með krullubíninn þinn John nema að borga "feitt" fargjald)

C)  Með lítil og nett eyru

D)  Og alls ekki útskeift eða hjólbeinótt

1984 hvað?

Ég er eiginlega fegin að ég lifi ekki að eilífu, sko hér á jörðinni

Cray me a river!

Úje

Flugfélög hvött til þess að láta feita einstaklinga greiða hærra verð

Hvernig hóruhús verður bænahús

Ég er alltaf að hallast meir og meir að svartsýni, hvað varðar manneskjuna og góðmennsku hennar, eða réttara sagt skorti á henni.

Þegar ég kom á bloggið í febrúarlok s.l. var ég nokkuð glöð með mína barnatrú og hafði verið svo lengi sem ég man.  En trúin sú fór fyrir lítið.  Ég er orðin bullandi efasemdarmanneskja eftir að hafa fengið of stóran skammt af bloggfærslum trúarnöttara sem básúna út mannfyrirlitningu og hatri á öllu því sem þeir TELJA að sé Guði ekki þóknanlegt. 

Ég nenni ekki að taka þessa umræðu frá grunni, en ég verð að játa á mig algjöran sofandahátt, því  ég hélt að "gangan gegn myrkrinu" núna um helgina væri ganga gegn þunglyndi, þangað til að ég fór að lesa önnur blogg.

Þá komst ég líka að því að forsvarsmaður göngunnar hafði kallað samkynhneigða sora og að hann rak til skamms tíma hóruhús þar sem nú er bænahús og misnotaði þar konur í neyð.  Ég ætla ekki einu sinni að tjá mig um þetta frekar en bendi ykkur á að lesa hérna.

Auðvitað efast ég ekki um mannkærleika meirihluta þeirra sem gengu þessa "myrkragöngu" og ég trúi bara nokkuð sterkt á möguleika fólks til að taka sig á.  En þarna finnst mér sinnaskiptin ekki trúverðug. 

Það er einhver holhljómur í öllu þessu trúarofstæki sem birst hefur í bloggheimum, svo ég tali nú ekki um þjóðkirkjufyrirbærið sem gerir það að verkum að ég, eins og fleiri, er orðin algjörlega afhuga því sem heitir kristin trú í þeim skilningi sem hinir "rétttrúuðu" leggja í hugtakið.

Stendur ekki í vinnulýsingabókinni biblíu, að fólki skuli ekki dæma, svo það verði ekki dæmt?

Ég hélt það.

En ég hef aldrei tekið meirapróf í trúnni, hún býr innra með mér og ég tek aftur það sem ég sagði í upphafi.  Ég held að flestar mannverur búi yfir endalausum kærleika, það fer bara svo asskoti mikið fyrir PR-mönnum Guðs á jörðinni, og hér í bloggheimum hafa þeir oft hátt.

Amen.

 

Ég vissi það

Nú segi ég eins og kerlingin forðum daga, og ég vissi það.

Það var bara tímaspursmál hvenær einhver antireykingamaðurinn myndi berja einhvern.

Nú er það staðreynd.

Einhver þjáningarbróðir minn var rotaður fyrir að hafa hríslast með síuna sína út í hurðargætt á krá um helgina.

Hvar eru allir þessir frelsiselskandi postular sem vilja bús í búðir núna?

Þessir sem tala um frelsi einstaklingsins til athafna? 

Það má ekki reykja á kaffihúsum og börum en  fólk má vera fullt og óaðlaðandi út um allt.

Ég legg til að allir reykingamenn dissi barina þangað til yfirfrelsispostulinn Gulli ráðherra drífur í að gera eitthvað í málinu.

Svo tölum við saman.

Ókí?

Alveg óþolandi að ríkið skuli selja dópið, græða á því og banna það í leiðinni.

Hvar í andskotanum eiga vondir að vera?

ARG.

Sleginn í rot fyrir að reykja í dyragætt á krá

Ég er alki...

 

..og þá er mér svo sem slétt sama um hvort það er vegna þess að ég er haldin sjúkdómi eða að ég hafi komið mér upp fíkninni til að deyfa upplifanir.

Ég las blogg hjá einhverjum meðferðarfrömuði (Mumma held ég) í gær og las þar um skilgreiningu hans á fíkn.  Hann virtist ekki gefa mikið fyrir sjúkdómshugtakið alkahólisma.  Einhvertímann hefði ég farið á límingunum yfir því að fólk héldi því fram að fíkn væri ekki sjúkdómur.

Núna er mér slétt sama.

Það er búið að sýna fram á það, margoft, að fíkn sé sjúkdómur. Þó enn sé leitað að geninu

En eins og að ofan greinir, þá er mér nokk sama.

Skilgreini mig fyrst og fremst manneskju sem er edrú.

Þess vegna má þetta liggja á milli hluta.

Í bili að minnsta kosti.

Allir edrú og bráðheilbrigðir í dag er það ekki?

Ójá.

Sjálfsmorð af barnsförum?

Mikið rosalega verð ég reið þegar ég les um tilvik eins og þetta, þar sem ung kona, aðeins 22 ára, velur að deyja af barnsförum, vegna fáránlegra trúarbragða, sem banna blóðgjafir.  Í hvers þágu getur það mögulega verið?

Líknardráp er bannað, að sama skapi ætti að vera jafn stranglega bannað að leyfa fólki að fara í dauðann vegna þess að það neitar meðferð.  Nú eru blásaklaus börnin móðurlaus, konan dáinn áður en líf hennar hefur almennilega hafist og enginn vinnur.

Þetta kallar á margar spurningar hjá mér.

Viðgengst svona hér á landi, það eru nokkuð margir vottar hér?

Hvað með börn þessa fólks, er neitun á lífsnauðsynlegum inngripum, þar sem blóð er gefið, líka í höndum foreldranna?

Þvílík sóun á mannslífi.

Það er sem ég segi, trúin getur kallað það versta fram í fólki og líka fullkomið ábyrgðarleysi gagnvart eigin persónu og þeirra sem maður á að gæta, sbr. nýfæddu börnin í þessu tilviki.

Það á auðvitað ekki að vera leyfilegt að heimila fólki að taka ákvörðun um að deyja, þó á óbeinan hátt sé, í nafni trúarinnar.  Þarna á að taka fram fyrir hendurnar á fólki.

Jösses hvað ég verð reið.

Þáði ekki blóð og lést af barnsförum

Af misstórum hörmum-snúruvæs og öðruvæs!

 Stundum er ég í stuði til að fíflast.  Í dag hefur verið svona fífladagur hjá mér.  Ekki að ég sé búin að vera í svona arfagóðu skapi, ónei, ég er lasin og mjög kvíðin fyrir mánudeginum og rannsókninni sem þá brestur á.  En einhvern veginn nenni ég ekki að fara að hella úr mínum tilfinningahlandkopp (sorrí orðbragðið) yfir ykkur, þ.e. að fara útlista fyrir ykkur hvað ég eigi bágt, því miðað við marga, t.d. bara veika fólkið sem bloggar hérna, þá á ég alls ekki bágt.  En stundum tekur maður ekki rökum, ekki  einu sinni sínum eigin.

Á mánudaginn fæ ég aftur róandi og verkjalyf í æð, og fyrir óvirkan alka er þetta kvíðaefni, þó búið sé að sannfæra mig um að þetta verði allt í lagi, að uppfylltum vissum aðgerðum, af minni hálfu.  Það gekk vel í síðustu viku enda bloggaði ég um það, og niðurstaðan var að vímur væru ofmetnar og ég var þúsund sinnum fegin, þegar hún rjátlaðist af mér.

Nú stend ég frammi fyrir öðru inngripi og ég get hreinlega ekki beðið eftir að eiga það að baki.  Þess vegna er ég búin að vera dálítið döpur og þá er vísast að ég ærslist sem aldrei fyrr, á bloggsíðunni minni.  Ég kalla það bömmerjöfnum eða mótvægisaðgerðir.

Svo fæ ég svo skemmtilegt komment við fíflafærslunum mínum, því ég á svo marga ólíka og skemmtilega bloggvini sem allir hafa skæðan húmor.

Af hverju tengi ég þetta við Heather Mills og hennar raunir?  Jú mér finnst hún, ekki frekar en ég, eiga neitt rosalega bágt í hinu stóra samhengi. 

Hvað Stella sagði, Stella gerði, Heather sagði Heather gerði, Paul sagði, Paul gerði, "who gives a flying" júnó?

Þarna eru það peningarnir sem verkjar undan nr. 1, 2 og 3.  Hjá þeim öllum.

Í hinu stóra samhengi þá verða sum vandamál bara hlægileg og þess vegna ætla ég hvorki að æmta né skræmta.  Enda edrú og í góðum málum.

Heather!

Better run for your live little girl (svo ég vísi í eitt ljóða Bítles frá í denn).

Úje

Mills: Stella gerði mér allt til miska