Guð forði mér frá umhyggjustjórnmálum

Ég hef verið að skoða hug minn til atburða undangenginna daga sem hafa hreyft við mér svo ég noti nú ekki sterkari lýsingarorð.

Borgarahreyfingin stendur mér nærri hjarta, hún spratt upp úr búsáhaldabyltingunni þó hún eigi fráleitt eignarrétt á henni, enda fólk úr öllum flokkum sem stóð þar í allan vetur.

Ég stend með Þráni Bertelssyni þó ég þekki hann lítið sem ekki neitt.

Þ.e. ég þekki hann sem rithöfund og mann með djúpan skilning á lífinu og síðast en ekki síst þá er hann með húmor fyrir sjálfum sér og hann hefur ekki látið sig muna um að skrifa opinskátt um sjálfan sig í bókunum sínum.

Eflaust er ÞB ekkert alltaf til lags.  Sem betur fer.  Svoleiðis fólk er leiðinlegt og það er hægt að fá það til að gera allan andskotann bara til að fá að vera með.

Fólkið sem tekur ekki afstöðu og bíður álengdar í átökum lífsins á heldur ekki upp á pallborðið hjá mér.

Það misbýður réttlætiskennd minni þegar farið er fram gegn fólki eins og þessi kasúldna þremenningaklíka hefur gert sig seka um gagnvart ÞB.

Og af hverju er ég að skrifa um þetta aftur?

Jú, í Fréttablaðinu í morgun lætur Birgitta Jónsdóttir hafa eftir sér þá skoðun að henni finnist umhyggja Margrétar Tryggvadóttur í rógsbréfinu til Katrínar Snæhólm sem "bjarnaharðaðist" svo um víðan völl af "misgáningi", sé aðdáunarverð!

Ógeðslegar dylgjur um heilsu ÞB eru aðdáunarverðar.  Umhyggjan lætur ekki að sér hæða.

Birgitta Jónsdóttir er formaður þingflokks Borgarahreyfingarinnar.  ALLS þingsflokksins ímynda ég mér.

Í staðinn fyrir að hafa í sér þor og dug til að harma þessar bréfaskriftir Margrétar, jafnvel skrifa þær á ólguna í flokknum til að halda andlitinu, þá gengst hún upp í því siðleysi að dást að umhyggju vinkonu sinnar fyrir Þráni.

Eftir undangegna daga hefur orðið "umhyggja" fengið svo ógeðslega merkingu í mínum huga að ég held ég taki mér það ekki í munn ef ég mögulega kemst hjá því.

Að minnsta kosti vona ég að umhyggjustjórnmál Borgarahreyfingarinnar líði sem fyrst undir lok.

Borgarahreyfingin er á síðustu metrunum, í öndunarvél nánast og öll umhyggja í heiminum fær því ekki breytt.

Það er sprottinn á atgervisflótti úr borgarahreyfingunni, svo ég gerist nú hátíðleg. 

Umhyggjustjórnmál BH munu þó hrjá þjóðina næstu fjögur árin ef engin kraftaverk gerast sem ekki er mikið útlit fyrir.

Á þremur mánuðum hefur tær orka búsáhaldabyltingarinnar sem myndbirtist í BH úldnað að því marki að nú liggur ýldulyktina yfir Alþingishúsið sem aldrei fyrr.

Lilja Skaftadóttir birtir í dag ljóð Páls J. Árdal á heimasíðu sinni og ég tek það til handagagns.

Páll hefur hreinlega verið skyggn og séð fram í tímann, þó líklegra sé að hann hafi verið naskur á mannlegt eðli.

Ráðið

Ef ætlarðu' að svívirða saklausan mann,

þá segðu' aldrei ákveðnar skammir um hann,

en láttu það svona í veðrinu vaka,

þú vitir, að hann hafi unnið til saka.

 

En biðji þig einhver að sanna þá sök,

þá segðu, að til séu nægileg rök,

en náungans bresti þú helst viljir hylja,

það hljóti hver sannkristinn maður að skilja.

 

Og gakktu nú svona frá manni til manns,

uns mannorð er drepið og virðingin hans,

og hann er í lyginnar helgreipar seldur

og hrakinn og vinlaus í ógæfu felldur.

 

En þegar svo allir hann elta og smá

með ánægju getur þú dregið þig frá,

og láttu þá helst eins og verja hann viljir,

þótt vitir hans bresti og sökina skiljir.

 

Og segðu: "Hann brotlegur sannlega er,

en syndugir aumingja menn erum vér,

því umburðarlyndið við seka oss sæmir.

En sekt þessa vesalings faðirinn dæmir."

 

Svo leggðu með andakt að hjartanu hönd,

með hangandi munnvikum varpaðu önd,

og skotraðu augum að upphimins ranni,

sem æskir þú vægðar þeim brotlega manni.

 

Já, hafir þú öll þessi happsælu ráð,

ég held þínum vilja þá fáir þú náð,

og maðurinn sýkn verði meiddur og smáður.

En - máske að þú hafir kunnað þau áður!

Höfundur: Páll J. Árdal

 

Nýr formaður Borgarahreyfingarinnar

Æi hvað heitir hann nú aftur sjúkdómurinn sem ég er alveg að byrja að þjást af?

Í dag eftir að hafa lesið í gegnum tugi athugasemda, bloggfærslur og hlustað á fréttir um aðför þingflokks BH að eigin tilvist, en hann virðist vinna ótrauður að því að afmá sig, minnka sig og fækka sér, rámaði mig óljóst í eftirfarandi klausu úr stefnuskrá hreyfingarinnar:

Borgarahreyfingin leggur sig niður og hættir störfum þegar þessum markmiðum hefur verið náð eða augljóst er að þeim verður ekki náð.

(Markmiðin munu þá væntanlega vera ný vinnubrögð í pólitík, gegnsæi, heiðarleiki, höfnun á hrossakaupum og virk grasrót).

Hér er kínverskt eða japanskt spakmæli sem ég held mikið upp á og hljómar eitthvað á þessa leið:

"Þegar engar orrustur er að heyja sem herinn veldur snýst hann gegn sjálfum sér".

Þetta börnin mín södd og sæl ætti að vera á bréfhaus órólega þingflokksins og félaga hans þessa dagana, vikuna og mánuðina.

Á ekki að leggja sig niður hið snarasta?

Á mánudaginn bara?

Svona áður en skaðinn verður stærri og fleiri verða sjúkdómsvæddir?

Segi sonna.

Annars er ekkert að marka mig sko.

Er með þunglyndisgreiningu og sykursýki ásamt því að vera alkóhólisti og til að bíta höfuðið af skömminni er einhver annar sjúkdómur sem ég held að ég sé alveg að fara að þjást af að hrjá mig en í augnablikinu man ég bara alls ekki hvað hann heitir.

Ég man samt að byrjunarstig þessa sjúkdóms felur í sér að muna eftir loforðum sínum og fyrir hvað maður stendur. 

Damn, damn, damn.

Helvíti vont hvað ég er að verða gleymin eitthvað.

Annars er þessi geðsjúkdómafaraldur sem nú geysar ekkert gamanmál krakkar mínir.

Bara allir að veikjast.

Um að gera að halda sig inni og láta sér ekki verða kalt.

Hóst.

Þingmenn okkar hafa brugðist

Svartur dagur í stjórnmálum

Nú jæja.

Nú geta einhverjir andaða léttað og merkt við á tékklistann sinn.

Búið að koma Þráni úr þingflokknum og hreyfingunni - tékk.

Svo mun það væntanlega vera næsta mál á dagskrá að fá hann til að bugast að því marki að hann hverfi úr stjórnmálum.

Mikið skelfing vona ég heitt og innilega að hann gefist ekki upp.

Annars ætla ég ekki að hafa um þetta fleiri orð.

Borgarhreyfingin er búin að vera.

Þá á ég við það sem hún lagði upp með.

Markmiðin um gegnsæi og heiðarleg vinnubrögð hefur verið skipt út fyrir baktjaldamakk og hrosskaupastjórnmál.

En svona btw.

Getur ekki einhver tölvumaður tekið alþingismenn í smá kennslu í hvernig senda skal tölvupósta?

Það virðist vera gargandi nauðsyn.

Eða nei annars, höfum þetta svona.

Það er ágætt að fá að skyggnast á bak við tjöldin og fylgjast með hvernig kaupin gerast í pólitíkinni.

Svartur dagur.

Þráinn segir sig úr þingflokki

Hurð skellist - lylki fleykt

"Einn þekktasti glæpamaður Brasilíu situr nú í gæsluvarðhaldi á Íslandi eftir að hann var handtekinn með falskt vegabréf á Keflavíkurflugvelli í gær samkvæmt heimildum vefsíðunnar visir.is."

Þetta er greinilega maður sem les blöðin og fylgist með.

Ef ég væri eftirlýstur glæpamaður í útlöndum (god forbid) þá væri Ísland góður kostur  í stöðunni.

Ætlaði maður að flýja sko.

Maðurinn kann sitt fag og hefur auðvitað séð hvernig réttvísinni er framfylgt á Íslandi.

Eina sem maður þarf að gæta sín á er að stela sér ekki til matar.

Þá er maður í vondum málum, hurð á klefa er skellt í lás og lyklum hent.

Áður en þér hefur tekist að kyngja síðasta blóðmörsbitanum.

Ójá.

Þekktur glæpamaður handtekinn á Íslandi

Og hér er komið bréf ársins - Bjarni Harðar hvað?

Það er ekki öfundsverð staða að vera þingmaður í Borgarahreyfingunni og heita Þráinn Bertelsson.

Þegar hann er ekki til lags þá taka menn til sinna ráða.

Þeir leita til sérfræðinga.

Svo skrifa þeir bréf.

Bjarni Harðar hvað?

Hann sagði af sér.

Hvað gerir Margrét Tryggvadóttir?

Þegar allt um þrýtur þá má alltaf grípa til þess að sjúkdómsvæða andstæðinginn.

Það hefur verið reynt áður í pólitík á Íslandi.

Hér er komin mynd ársins

Jájá, þrjúþúsund kvikindi á Austurvelli.

Gott mál.

En þetta er mynd ársins.

Ef einhver toppar þetta veiti ég verðlaun.

Skafmiða á þúsara.

Spot on!

3000 á samstöðufundi InDefence

Ekki láta mig éta skóna mína

Nú hefur Jóhanna skrifað grein til varnar Íslendingum. 

Hún birtis um kl. 18,00 á vef Financial Times.

Gott hjá Jóku.

En nú bíð ég eftir að allir gleðigjafar netheima komi og fagni ógurlega.

Þessir sem kvartað hafa yfir að Jóhanna og íslensk stjórnvöld hafi ekki staðið sig í þeim málum.

Sem ég er reyndar alveg sammála um.

Stjórnvöld hafa látið eins og það þyrfti ekki að lyfta litlafingri okkur til varnar hvað þá að kynna málstaðinn.

En ég er samt alveg viss um að nú verður bloggað þannig að undan svíði.

"Betra er seint en aldrei".

"Of seint of seint of seint".

"Of seint í rassinn gripið".

Og áfram og áfram.

Gaman aðessu.

Ég skal snæða alla mína skó ef þetta verður ekki raunin.

En gott að Jóhanna draup niður penna.

Það var alveg kominn tími til.

Ekki láta mig éta skóna mína samt.

Jóhanna á vef Financial Times

Ekki séns að ég mæti

Ég byrjaði daginn á að baka mér óvinsældir.

Ég ætla að halda því áfram.

Samtökin Indefence hafa boðað til samstöðufundar á Austurvelli klukkan 17 í dag til að leggja áherslu á þá kröfu að gerður verði sanngjarn Icesave-samningur sem þjóðin geti staðið við.

Gott mál svo langt sem það nær.

En og það þarf alltaf að vera þetta EN...

Sjálfstæðisflokkurinn sendi út bréf til flokksmanna með hvatningu um að mæta.

Hafandi fylgst með íhaldinu frá því ég fékk kosningarétt fyrir hryllilega löngu síðan þá fyllist ég samstundis tortryggni þegar þeir hvetja til fundahalda.

Í vetur voru mótmælendur, lýður og skríll og ekki fólkið í landinu eins og frægt er orðið.

Þá létu Sjálfstæðismenn ekki sjá sig, höfðu skömm á skrílnum úti í kuldanum.

Núna vilja þeir mæta á staðinn og fá sem flesta með sér.

Það er nægjanleg ástæða fyrir mig að halda mig fjarri.

Svo eru skemmtiatriðin sem boðuð eru örvæntingarfull tilraun til að fá fólk til að mæta.

Hallærisleg gulrót með tilliti til að þetta er enginn skemmtiatburður heldur gráalvarlegt mál.

Reyndar hafa Sjálfstæðismenn alltaf fengið góða mætingu út á grill (ómæ) og skemmtiatriði.

Nei, íhaldið verður að vera án mín að þessu sinni.

Eins og þeir hafa reyndar ávalt verið.

En þið ykkar sem mætið.  Góða skemmtun, mér skilst það verði mikið um dýrðir.

Úje.

Samstöðufundur vegna Icesave

Þráinn beittur "hefðbundnu pólitísku ofbeldi"

Skemmtilega fréttir halda áfram að berast.

Líka fyndnar og fáránlegar.

Að þessu sinni, enn og aftur reyndar, í boði þremenninga Borgarahreyfingarinnar.

BH ætlaði að ástunda öðruvísi vinnubrögð en fjórflokkarnir sem þau tala fyrirlitlega um.

Með réttu reyndar oft á tíðum.

En ég held reyndar að enginn fjórflokkur hafi lagst svona lágt eins og þremenningaklíkan í BH gerir með bréfi sínu til til stjórnarfundar BH á þriðjudag.

Þar lagði þetta lýðræðiselskandi tríó til að Þráinn tæki sér frí frá þingstörfum þar sem hann hefur að þeirra mati hætt samstarfi um málefni hreyfingarinnar á Alþingi.

Nú myndi ég hlæja ef ég væri ekki bálill fyrir.

Þvílíkt lýðræðiselskandi hyski (fyrirgefið orðbragðið).

Þráinn er ekki til lags og þá má hann ekki vera með.

Fáum einhvern í staðinn sem spilar með og er til friðs.

Einelti?

Að minnsta kosti er af þessu fnykur sem gjarnan kemur þegar lýðræðið er hunsað.

Fari þau og veri.

Svo vona ég að ÞB láti ekki undan þessu "hefðbundna pólitíska ofbeldi" sem þau Birgitta, Margrét og Þór Saari eru að beita hann.

Enn og aftur:

Gó Þráinn!

Vilja Þráin af þingi

Ekki fyrir viðkvæmar sálir!

Ég veit ekki hversu oft síðan í október s.l. ég hef gargað í himininn um að nú sé komið nóg.

Venjulega gerist þetta þegar nýjar fréttir berast af ótrúlegri spillingu og siðleysi sem hér ríkti fram að falli og gerir greinilega enn.

Samt heldur maður áfram að fá nóg, aftur og aftur.  Þetta endar með lasleika.

En eftir að hafa horft á umfjöllun Kastljóss í kvöld þar sem tengsl manna í skilanefndunum eru rakin er mér algjörlega nóg boðið.

Ég á ekki nógu stór orð til að lýsa líðan minni og reiði.

Allar upphrópanir, öll lýsingarorð sem ég á til ná ekki að koma því á framfæri hversu misboðið mér er.

Skilanefndirnar eru eins og ættarmót náinnar fjölskyldu.

Sem liggja í tjaldi hvor hjá öðrum.

Fyrrverandi starfsmenn bankanna fara beint í skilanefndir þeirra.

Svo veita þeir vinnu til eigin lögfræðistofa eða til ættingja og vina.

Þegar þeim er vikið frá þá eru þeir ráðnir samstundis aftur.

Að tala um að senda manni fokkmerkið!

Vitið þið að okkur er ekki við bjargandi á þessu landi ef þessu fer fram deginum lengur.

Forstjóri FME segir að þetta sé löglegt sí eða svo.  Mikið rosalega er búið að verja margan ógeðslegan mástaðinn með að hanga í því hvað sé löglegt og þar með leyfilegt.

Það er nefnilega ekki hægt að setja siðferðisvitund í lög.

Það erum við skattborgarar sem borguðum himinháar launagreiðslur skilanefndarmanna og undirverktaka þeirra alveg fram í apríl.

Það má vera að fólk fjölmenni til að mótmæla Icesave, gott mál, en staðreyndin er samt sú að við sem þjóð berum þar vissa ábyrgð vegna þess að heimskulegir ráðamenn létu glæpamennina ekki gera dótturfélag úr ræningjafélögunum heldur gáfu út fjárhagslegan dauðadóm á okkur almenning.

En við þurfum ekki að hafa skilanefndirnar svona.  Við komum þeim frá hvað sem öllu kjaftæði líður um að viðsemjendur þeirra vilji ekki skipta þeim út. 

Fari þeir þá og veri.  Þetta er einfaldlega ótækt.

Nú vil ég þramma út á göturnar.

Ég er til í að verða verulega óviðkunnanleg í fasi.

Ég skal ekki láta mig vanta.

Bölvaðir bankadólgarnir eru nefnilega enn að raka inn seðlum.

Af bankahræjunum.

Nú bið ég ykkur að afsaka mig á meðan ég garga mig hása og...

klæði mig í herklæðin.

Og kæri Steingrímur J. fjármálaráðherra.

Ég hef lengst af treyst þér fremur öðrum stjórnmálamönnum.  Þér og Ögmundi reyndar.

Þetta getur þú ekki boðið okkur upp á.

Þarna er farið yfir öll mörk.

Vinsamlegast gerðu eitthvað og það strax.

Umfjöllun Kastljóss

Farið með æðruleysisbænina áður en þið horfið.

Varúð, varúð, varúð, ekki fyrir viðkvæmar sálir.