Krúttíþróttir

Ég get ekki tekið svona íþróttaviðburði alvarlega.

En skil að sá sem keppir geti orðið fúll ef einhverjum er hjálpað yfir markalínuna og sá hinn sami sigri svo í þokkabót.

Ég þarf ekki að skilja alla hluti og því er það í góðu að fólk keppi hvert um annað þvert en plís ekki rífast um úrslitin.  Það er ekki íþróttamannslegt að gera það.

Maysa mín og Sara hlupu Landsbankahlaupið ár eftir ár. 

Sko Litla hringinn.

Og fengu medalíu.

Mayan sem var í fimleikaþjálfun allan ársins hring tók þessu alvarlega og æfði stíft og svona.

Sara sem líka var í fimleikaþjálfun tók þessu sem skemmtilegum leik og tjillaði sér í gengum hlaupið.

Þetta krútt lagði einu sinni lykkju á leið sína í miðju hlaupi og hringdi svo í pabba sinn úr sjoppu og bað hann að ná í sig.

Hafði keypt sér nammi bara og sá enga ástæðu til að vera að djöfla sér út þannig að undan blæddi.

Pabbi hennar náði í prinsessuna og ætlaði að keyra hana heim.

Sú stutta hélt nú ekki, lét hann setja sig úr á Tjarnarbrúnni.  Svo hljóp hún restina og fékk sér medalíu.

Hún var átta ára sko.

Og mamman engdist um í krúttkasti heima í stofu.

Já og skammaðist sín ekki vitundar ögn.

P.s. Medalíusvindlarinn er til hægri á báðum myndum.

Deilt um úrslit í maraþoni

Athugasemdir

[Ásdís Sigurðardóttir, 13.7.2009 kl. 15:50]

Iss, alltílagi að plata smá :)  annars ég er núna í Londres borg, var að gefa því auga hvort ég sæi ekki Oliver þinn, held ég hafi séð hann í einhverri auglýsingu, svei mér þá, litla krúttið.  Kær kveðja

[Emil Örn Kristjánsson, 13.7.2009 kl. 16:09]

Að þú skulir segja frá þessu. Ég myndi sko hafa vit á því að halda kjafti ef fjölskylda mín ætti sér svona fortíð.

[Magnús Geir Guðmundsson, 13.7.2009 kl. 17:23]

Móðir undirförular og óheiðarlegrar dóttur, það er aldeilis!

[Rúnar Þór Þórarinsson, 13.7.2009 kl. 17:35]

Þar með strípaðirðu áreiðanleikann af þér inn að beini! Prakkaradeppa!

[Sigurður Þorsteinsson, 13.7.2009 kl. 21:06]

Þetta blogg fær fimm stjörnur. Fallegt og flott!