Lítið ljós

Ég sat grenjandi yfir Kastljósi áðan þegar talað var við hana Linu sem komin er með börnin sín til Íslands, upp á Skaga úr skelfilegum aðstæðum flóttamannabúðanna.

Reyndar er ég búin að vera hálf vælandi í allan dag - hvað get ég sagt?

Litla stelpan hennar Linu, þessi þriggja ára dúlla sem svaf í fangi móður sinnar fór alveg með það.

Litla krúttið er á svipuðum aldri og hún Jenný Una og tilhugsunin um hvað þetta litla skott er búið að upplifa gerði mig óendanlega hrygga.

En nú er þessi telpa, bræður hennar og mamma loksins komin í öryggi.

Ég er svo innilega glöð með það og vill að við höldum áfram á þessari braut.

En hún saknaði ömmu sinnar og afa sú litla, en þau urðu eftir í búðunum.

Úff.

Sjá viðtal hér.

Athugasemdir

[Jónína Dúadóttir, 9.9.2008 kl. 21:11]

[halkatla, 9.9.2008 kl. 21:13]

Ó já, þetta er rosalega gott - vonandi heldur það áfram

[Brynja skordal, 9.9.2008 kl. 21:18]

[Agnes Ólöf Thorarensen, 9.9.2008 kl. 21:18]

[Hrafnhildur Ýr Vilbertsdóttir, 9.9.2008 kl. 21:26]

Það nístir inn að beini að vita til þess hvað margir þjást þarna ennþá, við eigum að sjá sóma okkar í að taka á móti miklu fleira flóttafólki. Ég varð klökk og hrærð yfir viðtalinu við Linu og hugsaði einmitt um barnabörnin mín, það sem skilur á milli mín og þessarar konu er bara heppni, ég fæddist hér en hún annarsstaðar, ég get orðið brjáluð yfir því þegar fólk sér ofsjónum yfir því að hjálpa einhverjum öðrum en " Íslendingum" hér fá Íslendingar þúsund sinnum fleiri tækifæri heldur en t.d. þetta flóttafólk en margir samlanda minna nýta því miður ekki tækifærin og svo er bara allt flokkað sem sjúkdómar í dag sem gerir það að verkum að alltof margir bera ekki ábyrgð á gjörðum sínum og leggja litla rækt við mannkosti sína.

[Huld S. Ringsted, 9.9.2008 kl. 21:27]

[Linda Linnet Hilmarsdóttir, 9.9.2008 kl. 21:31]

knús knús og bestu kveðjur

[Edda Agnarsdóttir, 9.9.2008 kl. 21:41]

[Þröstur Unnar, 9.9.2008 kl. 21:59]

Jebb ofurviðkvæmni hér líka yfir kastljósi. Bara ná í gamla settið út líka, engin spurning, nóg pláss.

[Jóna Á. Gísladóttir, 9.9.2008 kl. 22:43]

Ó hvað ég held að þetta verði ''tough on them'' eins og Bretinn orðaði það. Kúltúrinn, tungumálið og allt það.

Samt hef ég tröllatrú á fólkinu á Skaganum. fyrir utan það er þetta sennilega tittlingaskítur sem ég er að hafa áhyggjur af á miðað við hryllinginn sem þetta fólk hefur þegar gengið í gegnum.

[Jenný Anna Baldursdóttir, 9.9.2008 kl. 23:48]

Jóna: Auðvitað verður þetta smá erfitt en miðað við úr hverju þau koma hlýtur léttirinn að vera mikill eins og Lina reyndar sagði í Kastljósinu, ég er búin að tryggja framtíð barnanna minna. 

Takk öll.

Krumma: Arg hvað ég er sammála.

[Hulla Dan, 10.9.2008 kl. 01:30]

[María Guðmundsdóttir, 10.9.2008 kl. 06:27]

[Ía Jóhannsdóttir, 10.9.2008 kl. 07:51]

[Helga Dóra, 10.9.2008 kl. 08:07]

Úff, já þetta eru sorglegar sögur....

[Anna Margrét Bragadóttir, 10.9.2008 kl. 08:12]

[Sunna Dóra Möller, 10.9.2008 kl. 08:25]

[Ragnheiður , 10.9.2008 kl. 08:43]

Djö er ég sammála Þresti ! Bara ná í afann og ömmuna líka !

Fullvissan um að þau fái gott atlæti á skaganum var glaðleg tilfinning

[Tína, 10.9.2008 kl. 09:31]

 Ég samgleðst þessu fólki af öllu mínu hjarta og bind ég miklar vonir við að allsstaðar verði þeim vel tekið.

Sakna fótspora þinna krútta.

Farðu annars vel með þig og hafðu yndislegan dag.

[Laufey B Waage, 10.9.2008 kl. 09:38]

Innilega sammála. Vona að jafn vel takist til og á Ísafirði um árið, - og að við höldum áfram á sömu braut. Já er ekki bara hægt að senda eftir ömmunni og afanum líka?

[Gulli litli, 10.9.2008 kl. 10:29]

en fallegt..

[Elísabet Sigurðardóttir, 10.9.2008 kl. 11:15]

Nóg er plássið og þörfin er svo mikil hjá þessu fólki.  Vona að þetta starf haldi áfram.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 10.9.2008 kl. 11:33]

Þetta er og verður alltaf sorgleg mál, því það er eins víst og að ég sit hér, að við getum aldrei tekið á móti öllum sem þess þurfa.  Eða hvað haldið þið ?  Vonandi líður þessu fólki vel hjá okkur, og fellur inn í samfélagið.  En ef maður tekur mið af öðrum gjörðum útlendingastofu, þá eru hvorki afar, ömmur, eða aðrir ættingjar hátt skrifaðir á þeim bænum.  Og hvað ætli hópurinn yrði orðin stór, þegar það blessað fólk væri allt komið.   Stundum verður skynsemin að ráða en ekki hjartað.

[Helga Magnúsdóttir, 10.9.2008 kl. 11:38]

Vonandi gengur þeim allt í haginn, það getur allavega ekki versnað frá því sem var.

[Jenný Anna Baldursdóttir, 10.9.2008 kl. 11:50]

Við höfum pláss og ég sé ekki ógnina sem felst í því að fá fleira fólk til landsins.  Þá er ég að tala um hundruði manna ekki tugþúsundir.

Fyrirstaðan er oft í höfðinu.

Þess vegna hallast ég að hjartanu.

Knús á ykkur öll og takk fyrir innlegg.

[Þorgerður (IP-tala skráð) 10.9.2008 kl. 17:57]

Það sem sló mig persónulega mest í þessu viðtali var þegar konan talaði um allt það veika, fatlaða og gamla fólk sem er í búðunum og býr við þessar ömurlegu aðstæður sem eru nógu erfiðar fyrir fullfrískt og ungt fólk þó ekki bætist við verkir, orkuleysi, stirðleiki og allt það líkamlega og andlega álag sem fylgir erfiðum veikindum og elli. Þeir sem eru í þessum sporum hljóta að eiga alveg skelfilega erfitt og öll mín samúð er með þeim. Ég sé ekki að nokkur þjóð sé tilbúin til að taka við veiku og gömlu fólki sem flestum öðrum fremur þyrfti hjálp að mínu mati, en kemur líklegast aldrei til með að fá hana af því að það er ekki þjóðhagslega hagkvæmt að taka við fólki sem þannig er ástatt um. ÞAÐ finnst mér virkilega sorgleg hugsun.

[Guðríður Haraldsdóttir, 10.9.2008 kl. 20:13]

Ég heimsótti Línu í dag og sú litla var svolítið ergileg á köflum, saknar einmitt afa og ömmu svo mikið. Fæstar konurnar eiga einhverja ættingja á lífi og ég held að Lína sé sú af flóttakonunum sem þurfti að fórna mestu fyrir að koma hingað í öryggið. Strákarnir eru að springa úr gleði og spenningi og finnst allt svo æðislegt. Gaman að sjá hvað þeir eru vel uppaldir og hjálplegir við mömmu sína, samt ekkert of ábyrgir, bara venjulegir fjörugir strákar.

[Jóhanna Magnúsar- og Völudóttir , 10.9.2008 kl. 22:41]

...   Fallegt....