Desember upp á gott og vont

 

Það er merkilegt hvað stundum raðast upp atburðir á vissa mánuði í lífi manns.  Desember hefur alltaf verið mánuður mikilla atburða í lífi mínu, hvernig sem annars stendur á því.

Frumburðurinn minn hún Helga Björk er fædd í desember, systir mín litla hún Steinunn líka. Jenný Una Eriksdóttir á afmæli í milli jóla og nýárs og litli bróðir hennar sem er á leiðinni mun fæðast í desember.  Mamma og tengdamamma eiga afmæli í desember.  Ég gifti mig þá og flutti búferlum í sömu vikunni þannig að það eru greinilega ofvirknistjörnur á kreiki í þessum mánuði, þegar manni finnst alveg nóg að hamast í jólaundirbúningi og hátíðahaldi, svo ekki sé nú meira gert.

Ég er vetrarbarn, ég elska skammdegið, ljósin og hlýjuna innanhúss, það er svo mikið öryggi fólgið í því að krulla sér upp í einhverju horni og hlusta á vindana gnauða.   Sumir segja að þetta sé bilun, ég kalla það heppni, því það væri þokkalegt að geta ekki þolað veturinn og eyða svo stórum hluta ævinnar hér úti í ballarhafi.

Ég bíð alltaf spennt eftir desember.  Það er nostalgíumánuður.  Hann minnir mig á ömmu mína sem ól mig upp, notalegheitin og ég finn bón- og bökunarlykt.  I love it.

En undanfarin tíu ár kvíði ég sáran fyrir þessum mánuði, líka.  Barnabarnið mitt hann Aron Örn, lést 4. desember tæplega 3. mánaða gamall og það er held ég, það versta sem ég hef upplifað á minni löngu og viðburðarríku æfi.  Nei annars, ég held það ekki, ég veit það.

Nú hefði Aron orðið 10 ára.  Ein vinkona mín á 10 ára strák, ég fylgist grant með honum (úr fjarlægð reyndar).  Ég stend mig stundum að því að stara á litla drengi sem ég hitti á förnum vegi og velta fyrir mér aldri þeirra og stundum spyr ég foreldrana.  Reyni að sjá fyrir mér hvernig Aron hefði litið út.  María, mamma hans Arons hefur unnið af miklum þroska úr sínum missi og á nú litla yndið hann Oliver Einar, og hún, eins og hinar dætur mínar, eru hreint út sagt flottustu mömmur í heimi (fyrir utan mig sko)

En svona er lífið.  Eintóm blanda af súru og sætu allt í einum hrærigraut.  En ég fullyrði að það er hægt að hlakka til og kvíða fyrir á sömu stundu.  Lífið er nefnilega aldrei svart eða hvítt.

Það er nokkuð til í því að tíminn lækni öll sár að lokum.  A.m.k. dofnar sársaukinn með árunum, enda eins gott, annars myndum við ekki lifa af í sorginni sem okkur er flestum úthlutað, í mismiklu magni auðvitað.

Í dag hef ég verið að hugsa til yndislegrar vinkonu minnar hennar Röggu sem nú syrgir sárt hann Himma sinn, sem dó síðsumars, en hefði átt afmæli í dag.  Þið mættuð gjarnan senda henni fallegar hugsanir. 

Knús á ykkur í nóttinni og sofið vel elskurnar.

Athugasemdir

[Guðríður Haraldsdóttir, 17.11.2007 kl. 00:39]

Æ, snúllan mín. Sendi þér stórt knús frá Skaganum! Öll svona tímamót geta verið svo erfið.

[Ólöf Anna , 17.11.2007 kl. 01:08]

Lífið.

Risa knús og enþá stærra knús!

[Eva Þorsteinsdóttir, 17.11.2007 kl. 01:51]

Úff ... kannast við þetta. Fyrir mér er desember erfiðasti mánuðurinn. Missti mína 2 þann 11. og upplifi alltaf mikinn söknuð þegar líða fer að þessum tíma, þeir yrðu 12 ára í ár.

Skilningsknús á þig og þína.

[Hrafnhildur Ýr Vilbertsdóttir, 17.11.2007 kl. 09:36]

þessi sorg rífur í við ólíklegustu tækifæri og minnir harkalega á sig, og alltaf á tímamótum....... bestu kveðjur.

[Sunna Dóra Möller, 17.11.2007 kl. 10:56]

[Hallgerður Pétursdóttir (IP-tala skráð) 17.11.2007 kl. 11:55]

Takk fyrir að deila þessu með okkur,þetta hnippir í mann,gæti þess vegna staðið sem fallegt ljóð.

[Huld S. Ringsted, 17.11.2007 kl. 12:45]

Kannast aðeins við þessa tilfinningu

[Hugarfluga, 17.11.2007 kl. 13:27]

Hvað getur maður annað en opnað faðminn sinn og boðið knús?

[Jenný Anna Baldursdóttir, 17.11.2007 kl. 13:49]

Takk ljósin mín og ég knúsa ykkur allar til baka

Dúa hringdu í mig addna.

[Jóhanna Magnúsar- og Völudóttir , 17.11.2007 kl. 14:00]

Knús á þig Jenný og  ......

[Anna Ólafsdóttir (anno) (IP-tala skráð) 17.11.2007 kl. 14:32]

Jenný: Éég er rík að hafa uppgötvað bloggið þitt á sínum tíma - Knús  mörgum sinnum. Suðurferð er að bresta á - keep you informed

[Hildigunnur Rúnarsdóttir, 17.11.2007 kl. 16:26]

knúws

[Jóna Á. Gísladóttir, 17.11.2007 kl. 23:28]

Snúllan þín    Þessi desember verður góður. Ég veit það. Þú og þín yndislega fjölskylda styðjið og styrkið hvort annað. Ég er hér. Ef þú vilt og þarft. Sjálf geri ég ekki mikið af því að hugsa um desember atburði fortíðarinnar. En það er allt annað. Ég var svo ung. lovjú.

[Jenný Anna Baldursdóttir, 18.11.2007 kl. 02:14]

Takk öll fyrir fallegu kveðjurnar.  Þær koma að gagni og ég er viss um að henni Maysu minni finnst ekki verra að lesa þær

Jóna: I know what you mean honey

[Marta B Helgadóttir, 18.11.2007 kl. 09:52]

Ljúf færsla Jenný.

Hann Guðni Már las upp úr henni á Rás 2 núna rétt áðan - gullfallegt, enda yndislegur hann líka.