Mergjuð sjúkrasaga

 

Þar sem ég er á annað borð farin að blogga um sjúkdóma og mergsýnatökur, þá er best að missa sig algjörlega í sjúkdómatalinu og ræða um hægðir og þvag.  Nei, ég er að grínast.  En ég lenti í "skemmtilegri" lífsreynslu fyrir tveimur árum úti á Spáni, þegar ég var flutt fársjúk á sjúkrahús, þar sem ég eyddi sumarfríinu, nánast öllu og það var lífsreynsla.  Sólin skein og útsýnið úr sjúkrahúsglugganum var nokkuð fallegt.  Ólívulundir og svoleiðis.

Hvað um það, ég ætla ekki að fara tíunda ævintýri mín á þessu sjúkrahúsi, enda vart til frásagnar um þau þar sem ég var veik á meðan ég dvaldi þar (merkilegt hvað ég er öðruvísi en annað fólk, bara veik á spítala, hm..).  Það sem hinsvegar var eftirtektarvert og minnistætt eru læknar þessa eðla spítala.

Þá daga sem ég var á röltinu, fór ég niður í kaffiteríuna og fékk mér sígó.  Þar sátu læknarnir, hver um annan reykjandi og með bjór.  Á miðjum degi.  Þar í hóp var læknir sem fór með mig í CT-skann og hann þekkti mig og kom vaðandi að borðinu mínu og bað mig á sinni takmörkuðu ensku, um sígó, hvort ég gæti lánað sér eina.  Svo var hann svo uppveðraður yfir þessum hálfa pakka sem ég rétti að honum, að hann vildi endilega gefa mér bjór í staðinn, Cervesa Grande, ekkert fingurbjargarglas.

Þar sem ég lá þarna vegna bólgu í brisi, tilkomnu vegna drykkju, þá finnst mér þetta smá stílbrot svona eftir á að hyggja, en ég sagði nei takk, því jafnvel harðsvíruðum alkanum mér, fannst full langt gengið að vera sjúklingur á spítala, þambandi bjór, með lækninum sem átti að bjarga lífi mínu, svo ég taki nú smá Lúkas á málið.

Ef þið eigið eftir að lenda á sjúkrahúsi á Spáni (Mallorca), þá get ég lofað að þar er standandi lifnaður, nánast allan sólarhringinn og læknarnir eru vel mildir, með sígópakkann í brjóstvasanum.

Þorgrímur Þráinsson, hættu að skrifa um samskipti kynjanna, sem þú hefur ekki hundsvit á og drífðu þig til Spánar.  Þar bíða verðug verkefni.

Bráðum ætla ég að blogga um fjöldasönginn á sjúkraherbergjunum.  Það er saga út af fyrir sig.

Bætmí.

Úje

Athugasemdir

[Sunna Dóra Möller, 3.10.2007 kl. 12:24]

Kannski best að sleppa því að verða veikur á Spáni.......eða bara að fara ekkert til Spánar......það er hvort sem er alltof mikil sól þar ...

[Edda Agnarsdóttir, 3.10.2007 kl. 12:29]

Þessi saga minnir mig á Dani.

[Heiða Þórðar, 3.10.2007 kl. 12:32]

sjúkrasaga já...takk Jenný mín, var nefnilega rétt í þessu að kveðja hana mömmu....

[Ásdís Sigurðardóttir, 3.10.2007 kl. 12:37]

Jenny, jenny dreams are ten a penn lalalalala  það er svo gaman að geta lesið ritsnilld þína daglega á ný.  Ég ætla EKKI að verða veik á Spáni svo ég bara fer ekki oftar þangað :):) hef reyndar ekki farið í 31 ár, heil mannsævi það. Það er rétt hjá þér með Þorgrím, ég held hann hafi ekki vit á samskiptum kynjanna, enda var hann bara að skrifa bók fyrir karlmenn svo þeir gætu skilið konuna hans betur, þannig var fréttin manstu???

[Jenný Anna Baldursdóttir, 3.10.2007 kl. 12:39]

Já Ásdís skiptir ekki máli hvað hann ætlaði að skrifa um, það var allavega hallærislegt

Heiða:  Ég segi helst ekki sjúkrasögur og tala ekki um veikindi (nema alkóhólisma eftir að hann varð skemmtilegur) og ég skil þig að þú sért komin með nóg.  Lalalala

Edda:  Danir eru bindindismenn við hliðina á þessum kollegum sínum.

Sunna Dóra:  Heima er einfaldlega best. Hehe

[krossgata, 3.10.2007 kl. 12:59]

Ekki gæti ég hugsað mér að verða veik annars staðar en á Íslandi....   sem betur fer sloppið hingað til með það.

[Birna Dis Vilbertsdóttir (IP-tala skráð) 3.10.2007 kl. 20:25]