FYRIR BÖRN OG ATVINNUMENN

Ég er smáborgari.  Ég er ein af þeim sem held fyrir augun, roðna og lít til jarðar fyrir hönd fólks sem gerir eitthvað vandræðalegt.  Ef einhverjum verður á í messunni, t.d. í sjónvarpi, er þetta sérstaklega slæmt.  Ég fer í fár fyrir minna.  Einhver sagði mér að þetta væri sjúklegt ástand meðvirkni, þegar maður færi í rusl vegna annars fólks sem kemur manni ekki einu sinni við. 

Íslenska þjóðarsálin getur verið svo mikill plebbi.  Það er mikill og aukinn áhugi á dansi í þjóðfélaginu og nú streymir fólk í dansskóla sem aldrei fyrr.  Mér finnst dans frábær, hjá börnum og atvinnumönnum.  Venjulegt fólk má samt alveg dansa (já, já, hemjið fagnaðarlætin, ég er almennileg)fyrir mér, en ekki opinberlega takk fyrir.  Ég elska að horfa á börn dansa, þau gera það svo fallega og af svo mikilli innlifun.  Líka atvinnumenn.  Alvöru dansarar.  Þeir koma nú beinlínis út á mér tárunum, stundum.

En venjulegt fólk sem er að dansa, verður svo einbeitt í framan.  Það kemur á fólk einhver danssvipur.  Maður sér liðið telja í sjálft sig í huganum.  Hliðar saman hliðar, einn tveir tja-tja-tja og mér finnst það asnalegra en tárum taki, roðna og hverf undir borð í huganum.

Ein vinkona mín fór í dansskóla með karlinum sínum og ég náði ekki upp í það.  Ég hætti að geta tekið hana alvarlega, svei mér þá.  Þau eru enn að dansa hún og húsbandið.  Ég segi stundum við hana, þegar við erum að ræða pólitík t.d. að hún geti ekki ætlast til að ég taki hana alvarlega, þar sem ég sjái hana alltaf fyrir mér í huganum dansandi Pasadoble með tilþrifum og það rýri gjörsamlega gildi þess sem hún hefur að segja. Þá verður nú fátt um svör hjá minni.

Júmeikmífílækdansing.

Úje

Dansæði grípur landann

Athugasemdir

[Laufey Ólafsdóttir, 6.9.2007 kl. 08:12]

Ég ætlaði einu sinni að verða atvinnudansari en það var næsta ómögulegt á sínum tíma. Ég er enni bitur! Lifi mig af alefli inn í So you think you can dance og á bágt með að dansa ekki með .

Ps. Ég var nú eitthvað að kommenta hjá þér í gær Jenný mín. Ég veit að það er eitthvað sambandsleysi milli mbl og tölvupósts. Ég hef t.d. ekki verið að fá tölvupóst þegar ég fæ komment eins og venjulega.... Dóntsúmí

[Jenný Anna Baldursdóttir, 6.9.2007 kl. 08:20]

Tilganginum er náð.  Þú ert mætt

[Bergur Thorberg, 6.9.2007 kl. 08:45]

Það eru margar konur þarna úti með bláar tær eftir mig eftir að hafa dansað við mig. Ég er hættur að dansa og bláar tærnar hafa aftur tekið sinn upprunalega lit. Annars var vinkona mín að koma frá Skotlandi og var nánast óþekkjanleg þegar hún kom til baka, hún sveif eins og engill yfir okkur danssnauðum enda tók hún þátt í danssýningu þar.

kv.   Thorberg

[Jóna Á. Gísladóttir, 6.9.2007 kl. 08:56]

LOL. Asninn þinn

[Hildigunnur Rúnarsdóttir, 6.9.2007 kl. 09:43]

haha, ég er svona líka, hreinlega GET ekki horft á vandræðalegar senur í sjónvarpinu. The Office er púra píning fyrir mig.

Sjúkleg meðvirkni, þú segir það...

[Heiða Þórðar, 6.9.2007 kl. 09:51]

Þú ert æði

[Þröstur Unnar, 6.9.2007 kl. 09:52]

Karlmenn dansa ekki.

[Ósk Sigurðardóttir, 6.9.2007 kl. 09:53]

og ég sem hætti við að fara í flamenco og skráði mig og karlinn í tangó!!! Var að hugsa að það væri nú ansi góður leikur hjá mér, þar sem við eigum örugglega eftir eiga skemmtilegar kvöldstundir saman........ en ég lofa að setja ekki upp dansandlit

[Kristjana Leifsdóttir (IP-tala skráð) 6.9.2007 kl. 09:54]

"Smáborgara"meðvirkni þetta með að líta undan þegar einhver annar gerir sig að fífli eða rífst. Einmitt svona er ég og ég þoli það ekki. Hvernig læknast maður af þessum fjanda?

[Jenný Anna Baldursdóttir, 6.9.2007 kl. 10:22]

Við skráum okkur í hópefli hjá Nylonstelpunni dömur mína og herra

[Hrönn Sigurðardóttir, 6.9.2007 kl. 10:28]

Mér er nákvæmlega sama þótt einhver geri sig að fífli. Ég hlæ að þeim!!

Mér er líka nákvæmlega sama þótt ég geri mig að fífli. Ég hlæ bara........

[Jenný Anna Baldursdóttir, 6.9.2007 kl. 10:29]

Hrönnsla: Hef aldrei verið í vandræðum með að lifa af fíflagang sjálfrar mín, enda væri ég annars löngu dauð.

[Guðrún B. (IP-tala skráð) 6.9.2007 kl. 10:33]

LOL Jenný þú ert nú meiri villingurinn.

Dans er svo grennandi júnó. Það verður eitthvað að gera áður en matarást grípur landann. Skárra er þá að sjá alla svífa um, en að sjá alla fasta í lazy-boy, sem bæ þe weij átti afmæli í gær.

Knúsímús.

[Jenný Anna Baldursdóttir, 6.9.2007 kl. 10:34]

Þessi allir sem átti afmæli í gær er hér með óskað til hamó með ammó

[Bjarndís Helena Mitchell, 6.9.2007 kl. 10:51]

Ha, átti Lazy-boy afmæli í gær?, LOL þú ert kostuleg skvís,

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 6.9.2007 kl. 11:40]

Ég elska að dansa, og já ég geri mig oft að fífli á dansgólfinu, eða gerði hér áður fyrr, þegar ég tók allskonar dansa með style, nenni ekki lengur að fara á böll.  En mikið asskoti er það gaman að dilla sér eftir músikk, en nei ég myndi ekki nenna að læra dans.  Hann kemur bara frá hjartanu á mér. 

Omg ég er líka svona meðvirknispúki og plebbi.

[Guðrún B. (IP-tala skráð) 6.9.2007 kl. 12:00]

Baddý.. jaaáá  Lazy boy stóllinn var fyrst framleiddur 5 september fyrir 50 árum síðan. Sver það .. heyrði það í Rvík síðdegis í gær, og þeir ljúga sko ekki neinu.  Googlaðu það bara.