Þakklát viðkomandi lekanda

Ég er ótrúlega biluð oft á tíðum.

(Þess á milli er ég ekkert minna en friggings undrabarn bara svo við höldum því til haga).

Eins og t.d. núna þegar ég sveiflaði mér á vefinn til að lesa nýjustu fréttir.

"Kaupþingsleki hjá lögreglunni" las ég og dró samstundis þá ályktun að einhver hjá löggunni hefði lekið upplýsingunum á WikiLeak.

Ég ætla ekki að vera með neina hræsni og segjast skilja að það þurfi að rannsaka þennan leka og komast að því hver sá "seki" er einfaldlega vegna þess að hver sem lekandinn er, þá nefni ég hann í möntrum mínum af djúpu þakklæti og þó nokkurri virðingu.

Bankaleynd er nauðsynleg og í venjulegu árferði þá væru allir sammála um að það skipti öllu máli að rjúfa ekki slíka leynd.

En nú eru ekki venjulegir tímar.  Bankahrunið var manngert, þar réði ferðinni taumlaus græðgi og  botnlaust siðleysi margra manna sem höguðu sér eins og þeir ættu heiminn og skenktu því ekki þanka hvernig myndi fara ef allt myndi hrynja til grunna.

Nú stöndum við almenningur frammi fyrir því að þurfa að pikka upp nótuna.

Þess vegna fagna ég lekum úr lánabókum fyrir hrun.

Megi þeir verða sem flestir og megi löggan aldrei finna gerendurnar.

Þess óska ég hátt og í hljóði.

Og skammast mín ekki afturenda.

En aftur að upphaflegu ástæðunni fyrir þessari bloggfærslu.

Ég trúði því alveg að einhver úr löggunni hafi lekið.

Fíflið ég, af hverju ætti löggan að hafa einhver upplýsingar úr herbúðum bankana - frekar en ég sko.

Já, ég er bara að tala um almennu lögregluna.

Súmí - ég er vond kona og forstokkuð í þokkabót.

Kaupþingsleki hjá lögreglunni

Hrollvekja

Það þarf svo sem engan vinnusálfræðing eða geðlæknir til að segja mér að Icesave-málið valdi gífurlegu þunglyndisálagi á þjóðina.

En það er ekki verra að það komi fram.

En varðandi Icesave þá hefur mig lengi grunað að andstaða gömlu valdaflokkana við málið sé vegna ótta þeirra við yfirvofandi uppljóstranir á því sem átti sér stað.

Með því að fella málið eru líkindi á að stjórnin springi.

Ég sannfærðist um þetta í gærkvöldi þegar ég sá Höskuld Þórhallsson þvertaka fyrir alla mögulega fyrirvara við samninginn.

Hann vill byrja upp á nýtt.

Svo sá ég þessa bloggfærslu hérna í gær og sá að ég er ekki sú eina sem hugsar á þennan hátt.

En ég fékk sting í hjartað þegar ég sá þetta.

Er nefnilega svo skíthrædd um að þetta sé málið.

Dásamleg tilhugsun eða þannig að fá íhald og framsókn aftur í valdastólanna.

Hrollvekjandi.

P.s. Rakst á þennan pistil Jóhanns Haukssonar á DV um málið.

Gífurlegt þunglyndisálag á íslensku þjóðinni

Loksins!

Loksins, loksins, eitthvað jákvætt.

Ég reikna auðvitað með að þetta tilboð Bretanna verði þegið með þökkum.

Svei mér þá ef það verður ekki til þess að maður fer að anda léttara.

Mér vitanlega á "Serious Fraud Office", enga frænda, klíkubræður, maka eða flokksbræður í bönkum og skilanefndum.

Ég treysti þeim.

Loksins eitthvað jákvætt segi ég enn og aftur.

Gleði, gleði, gleði og það á sjálfan gleðidaginn.

Úje.

Bretar bjóða aðstoð við rannsókn á bankahruni

Nóg komið af rugli

Þegar maður les um þennan ævintýralega verðmun á grænmeti eftir verslunum allt upp í 800% þá veit ég ekki hvað skal halda.

Eða kannski þarf maður ekkert að halda eitt né neitt það dettur einfaldlega engum í hug annarsstaðar en hér trúi ég að verðleggja sig til gjaldþrots.

Því ég ætla rétt að vona að fólk (húsmæður aðallega) haldi ekki áfram að versla í stórmörkuðum þar sem verðlagið á einu kílói af gulrótum gæti nægt fyrir hálfu gróðurhúsi eða svo.

Kannski erum við bara stórkostlega klikkuð við Íslendingar.

Við keyrum til dæmis alla þjónustu við útlendinga upp úr öllu valdi í kostnaði í einhverri tilraun til að græða stórt en auðvitað hættir fólk að koma sem fær svoleiðis útreið.

Eru útrásarbjánarnir farnir að verðleggja fyrir viðkomandi stórmakaði eða hvað?

Verðið á grænmetinu hjá þeim er annað hvort verðmerkt af einhverjum með mikilmennskubrjálæði nú eða það eru fyllibyttur á sveppum í að taka ákvarðanir um verðlag.

Núna er kreppa (ef það skyldi hafa farið fram hjá einhverjum) og stærsti kostnaðurinn í heimilisbókhaldinu er maturinn.

Ég get sárlega fundið til með barnafólki sem vill gefa börnum sínum sem hollasta fæðu og ef verðlagið heldur áfram að bólgna við þessar aðstæður sem nú ríkja er ég dauðhrædd um að fólk hafi hreinlega ekki efni á að kaupa nauðsynlega hollustu fyrir börnin sín.

En hvernig læt ég.

Börnin skipta bara máli á tyllidögum í ræðustólum undir blaktandi fánum.

Og fyrir kosningar offkors.

ARG.

Mikill verðmunur á grænmeti

Enginn stemmari fyrir Sigurði?

Bankaguðinn (guðisélof fyrrverandi) Sigurður Einarsson, sem var kvóteraður upp um alla veggi í Kaupþingi slær einfaldlega ekki í gegn nú um stundir.

Skrýtið!

Það er einhvern veginn enginn stemmari fyrir manninum.

Deutsche sagður hafna skýringum Sigurðar.

Þjóðverjar merkilegt slekti.

Sigurður Einarsson er með bullandi framboð á sjálfum sér og eftirspurnin er engin.

Merkilegt.

Deutsche sagður hafna skýringum Sigurðar

Nú er ég hissa.

Ég hef alltaf talið að það yrði að landa Icesave-málinu á einn eða annan hátt.

Og mér á eftir að létta þegar það ljóta, vonda, skelfilega og rándýra mál er frá, ef það er hægt að tala um að það sé frá.  Það fer auðvitað ekki langt.

En svona er raunveruleikinn.

Nú segja Birgitta og Pétur Blöndal að samningsfjandinn verði studdur með sterkum fyrirvörum.

En ég er satt best að segja alveg stein hissa yfir þessum viðsnúningi hjá Birgittu Jónsdóttur.

Hvað með landráðapappírana og leyndarmálin sem þau töluðu um í Borgarahreyfingunni og gerðu það að verkum að það mátti ekki afgreiða Icesave fyrir nokkurn mun?

Sannleikurinn í málinu sem kom í veg að þau gætu stutt aðildarviðræðurnar við ESB?

Leyniskjölin þið munið!

Eru þau horfin upp í reyk?

Maður spyr sig.

Styðja Icesave með fyrirvara

Áfram Ömmi

Takk Ögmundur fyrir að vilja aflétta bankaleynd af öllum fjármálastofnunum, ekki bara Kaupþingi.

Svo er bara að rumpa þessu af í vikunni.

Svo við getum fengið að vita alla söguna.

Söguna sem skrifar sig sjálf á hverjum degi með hjálp góðra fréttamanna eins og Kristins Hrafnssonar.

Áfram Ömmi.

Vill aflétta bankaleynd

Öðruvísi svínaflensa

 

Eftir að fréttir bárust af lögbanninu á RÚV hef ég ekki getað lesið fréttir eða blogg um málið.

Þar til í morgun að ég neyddi mig til þess.

Allt í einu fékk ég bara meira en nóg.

Svo margt hefur gerst síðan í haust sem er erfitt að horfast í augu við.

Svo ég tali nú ekki um nýjustu fréttir að "vinabragði" Norðurlandaþjóðanna ásamt misnotkun ASG á sjóðnum, þ.e. að neyða Íslendinga til að samþykkja Icesave til að umsamið lán verði afgreitt.

En auðvitað er það ekki sagt upphátt.

En að Kaupþingi.

Kaupþing ver "stóru" viðskiptavini sína með kjafti og klóm.

Í leiðinni verja þeir sjáfa sig og vilja klóra yfir vankunnáttu sína, siðleysi og græðgi.

Svona til að bíta nú höfuðið af skömminni.

Ég er ekki í vafa um að nýjustu skilaboðin eru skýr.

Íslenskur almenningur á að borga, með blóði, svita og tárum.

En fjandinn fjarri þeim að við skulum geta lesið um spillinguna og ógeðið sem viðgekkst (og gerir kanski enn?).

Eftir þetta nýjasta útspil er ég komin með svínaflensu.

Svínaflensu sem herjar á réttlætiskenndina, trú á manneskjunni og á Íslensku siðferði.

 

Lögbanni mögulega hnekkt

Nú á að bíta höfuðið af skömminni

Nú skil ég ekki, er það skilanefndin sem er að fara fram á lögbann?

Hvað um það nú á að bíta höfuðið af skömminni.

Sannleikurinn verður ekki stöðvaður.

Held að hann verði eins og flóðbylgja sem ekkert fær stöðvað.

Og hafið þið það spillingarfrömuðurnir ykkar.

Kaupþing fer fram á lögbann

Skammastín!

Halló, var einhver að gera lítið úr sjáandanum henni Láru?

Draga hana sundur og saman í háði?

Ha?

Jabb, ég gerði það smá en ekki mikið.

Skammastu þín Jenný Anna Baldursdóttir.

Nú hringi ég í Láru og fæ lottótölur kvöldsins hjá henni.

Og á mánudaginn flyt ég úr landi með féð.

Sest hreinlega að á Mallorca, nú eða Kúbu, svei mér þá.

Snarpur jarðskjálfti