Brotnar forsendur

Seðlabankafrumvarpið verður tekið til þriðju umræðu í dag og ég ætla að fylgjast með.

Svo er það afgreitt.  Tékk, tékk.

En ég var að blogga í gær um frestun á launahækkun fyrir hinn almenna launamann.

Forsendur brotnar og þá verður ekki af henni.

Nú var ég að lesa um vaktaðan bílakjallara í Faxafeni sem Hannes Smárason er skráður fyrir og mun hafa að geyma glæsibifreiðar fyrir hundruð milljóna króna.

Eigendur bifreiðanna munu vera Hannes sjálfur, Jón Ásgeir og Þorsteinn M. Jónsson.

Ég verð orðlaus, reið og það misbýður réttlætiskennd minni að það megi ekki hrófla við eigum sukkbarónanna á meðan enginn skirrist við að ráðast á þá sem ekkert hafa til að láta í púkkið.

Ef talað er um að frysta eigur þeirra sem stærstu sök eiga á því hvernig fyrir okkur er komið kemur falski mannréttindakórinn og veinar um brot á eignarrétt.

Það er búið að brjóta eignarrétt fólks í þessu landi sem nú missir hús og vinnu vegna bankahruns.

Þessi mannréttindakór þegir þunnu hljóði þegar eignaupptökur á eigum almennings eiga sér stað af því fólk getur ekki lengur borgað vegna breyttra forsenda.

Á að ræða þetta frekar?

Nebb, kyrrsetjum eigur þessara manna svo geta þeir fengið þær aftur þegar og ef þeir eru eins blásaklausir og þeir vilja vera láta.

Manni er farið að þyrsta í réttlæti.

En Seðlabankinn er málið í dag.

Mikið skelfing er ég orðin þreytt á því máli.

Seðlabankafrumvarp afgreitt

Hvar er réttlætið?

Það þarf að spara.  Draga saman.  Skera niður.

Og hvar byrjar maður?

Jú, við frestum launahækkun sem átti að taka gildi 1. mars fyrir almenna launþega.

Sniðugt.

En lágmarkslaun verða hækkuð úr 145 upp í 157 þúsund krónur þannig að það sé ekki verið að slíta sér út allan guðslangan daginn fyrir minni peninga en atvinnulausir fá á mánuði, sem er reyndar skammarlega lág upphæð og þeir verða ekki feitir af, svo sú skoðun mín sé alveg á hreinu.

Ég viðurkenni auðvitað að hafa ekki mikið vit á svona málum. 

Eflaust er það rétt að atvinnuveitendur sem eru að upplifa samdrátt á alla enda og kanta hafi ekki getað staðið undir launahækkunum við þessar aðstæður.

Ókei, ég skil það svo langt sem það nær.

En hvernig á fólk að lifa af þessari upphæð, nú þegar verðbólgan er tæp 18%, öll nauðsynjavara hefur hækkað um heilan helling?

Fólk með börn á framfæri t.d. hvaða göldrum á það að beita til að láta þessa smánarupphæð duga til heimilisreksturs?

Er einhvers staðar meitlað í fjandans stein að höggva skuli þar sem síst skyldi ávalt og ævinlega?

Ég verð hvínandi fúl og reið þegar ég hugsa um að enn er fullt af fólki á allt of háum launum við nýju ríkisfyrirtækin (já ég er m.a. að tala um bankana).

Ég vil sjá að þeir sem meira hafa umleikis gangi á undan með góðu fordæmi.

Þá fyrst skal ég kyngja frestun á launahækkun hjá þeim sem lægstu launin hafa.

Hvar er réttlætið á þessu guðsvolaða landi?

Ég sé að súpueldhúsin eru að koma sterk inn.

Djöfulsins aumingjar sem komu þjóðinni á þennan stað.

Arg.

Samið um frestun kjarasamninga

Upp á borð

Ég er sammála Birgi Ármannssyni, að ég held í fyrsta og eina skipti á ævinni.

Tel ekki stórar líkur á að það gerist aftur.

En burtséð frá því..

En BÁ segir að það sem Davíð sagði um eignarhaldsfélög, í eigu stjórnmálamanna og annarra þekktra einstaklinga sem hefðu fengið sérþjónustu í bönkunum hljóti að kalla á hörð viðbrögð.

Þetta gæti verið spurning um mútuþægni.

Áður en ég kýs vill ég fá þessar sjálfsögðu upplýsingar.

Annars gæti ég verið að gefa gjörspilltum stjónmálamönnum atkvæði.

Davíð verður að tala.

Maðurinn er Seðlabankastjóri, hann getur ekki komið með svona ásakanir og farið svo heim að drekka kaffi eða taka til á lóðinni bara.

Eða er þetta séríslensk aðferð sem telst góð og gild?

Gæti talist mútuþægni

Úr landi með helvítið

 

Þegar ég týndi síðustu krónuna upp úr buddunni í gær í búðinni þá hugsaði ég einmitt; nú hlýtur verðbólgan að vera þetta 17,6%.

Jeræt.

Ekki að ég finni ekki fyrir verðbólgunni, matarverðinu og klárum erfiðleikum í listinni við að ná endum saman.

Og kann ég auðmönnum, fyrrverandi ríkisstjórn, Seðlabanka og öðrum ábyrgum aðilum engar sérstakar þakkir fyrir.

Ég er að Davíðsjafna hérna.

Ég ætla að blogga um þennan  Steve Cosser nörd.

Hvern fjandann er þessi hrokagikkur að vilja upp á dekk og kaupa okkur Íslendinga á brunaútsölu?

Þegar ég horfði á hann í fréttunum í gærkvöldi leið mér eins og ég hafi dottið inn í mafíumynd af B-tegund.

Hann var að leita að uppruna orðrómsins um að hann gengi erinda auðmanna.

Svo ætlar hann að grípa til aðgerða gagnvart þeim. 

Ætli að hann geri þeim tilboð sem þeir geta ekki hafnað?

Hann sem á íbúð í London sem kostar meira en allir sukkbarónar Íslands saman lagt.

Er ekki dásamlegt að fá svona fólk til að kaupa Ísland?

Er ekki hægt að henda þessu viðrini úr landi?

Og læsa kyrfilega á eftir honum.

En fjandans verðbólgan er 17,6% eins og ég fann á mér.

Djöfull sem ég er mögnuð.

Verðbólga mælist 17,6%

Með óbilandi trú og stórlega misboðið

Mig hefur oft langað til að vera haldin óbilandi trú á sjálfri mér.

Ekki það að ég sé ekki ágætlega glöð með mig eftir að ég varð edrú og svona, er sífellt að koma mér skemmtilega á óvart.

Nei, ég er að tala um svona óbilandi trú á sjálfri mér sem næði út yfir gröf og dauða.

Að ég myndi hreinlega trúa því inn að merg og beini að ég hefði alltaf rétt fyrir mér.

Með þessu þarf svo að hafa dass af mikilmennskubrjálæði, forstokkun og hortugheitum sem myndi gera það að verkum að maður legðist í bréfaskriftir ef einhver vogaði sér að að deila ekki hrifningarvímunni með manni.  Að manni væri stórlega misboðið.

Ég var að hugsa um svona týpu eins og Eirík þaulsitjandi seðalabankastjóra sem hefur skrifað kvörtunarbréf að þessu sinni og hinum slímsetumanninum Davíð,  svona almennt og yfirleitt.

Þessi fullkomna vissa um að hafa ekkert gert annað en það sem rétt er.

Þrátt fyrir að víða um heim hafi mætar manneskjur reist ágreining við þá trúu manns.

En kannski er það ágætt að vera bara með fyrirvara á sjálfum sér og eigin ágæti.

Sko, hefði ég verið í Seðlabankanum þegar allt fór til fjandans - úff hvað ég hefði læðst út úr bankanum 7. október, með hauspoka even.

Jabb. Ég held að ég þakki bara fyrir að vera eins og ég er.

Í bili að minnsta kosti.

Furðar sig á vinnubrögðum

Áfram svona

Áfram svona Höskuldur Þórhallsson.

Með þessu áframhaldi ert þú að setja niður þína síðustu kartöflu í kjörgarðinum.

Nú hefur AGS frestað komu sinni.

Út af skýrslu sem hefur ekkert með Seðlabankann að gera og þú og vinir þínir notuðu sem skálkaskjól til að tefja frumvarpið um bankann.

Þjóðinni til lítillar gleði skaltu vita.

Þá ættum við að geta kvatt þig endanlega úr pólitíkinni fljótlega.

En þú getur auðvitað gengið í Sjálfstæðisflokkinn, það er feitur möguleiki.  Sjáðu Jón Magnússon.

Koma svo.

Misskilningur skýrir fjarveruna

Farðu ekki að grenja

Guðlaugur Þór telur ekkert athugavert við 25 milljónir króna af almannafé hafi farið í ráðgjöf fyrir ráðuneytið (hann sjálfan) í átján mánaða ráðherratíð.

Ég þori ekki að framreikna þessa upphæð til fjögurra ára.

Sumir stjórnmálamenn eru svo algjörlega lausir við að hafa áttað sig á að þeir eru þjónar kerfisins.

Ekki öfugt.

Á almenningur að greiða fyrir ímyndameikóver ráðherra og nánustu starfsmanna hans?

Nú vil ég fá að sjá þennan kostnaðarlið hinna ráðuneytanna.

Svona til samanburðar.

Voru hinir ráðherrarnir líka á blinda ímyndarfylleríi á kostnað skattborgaranna?

Varla.

Aðspurður hefur Guðlaugur Þór þetta að segja;

"Eftirmaður minn í ráðuneytinu vill koma á mig höggi".

Farðu ekki að grenja.

Ráðuneytið greiddi 24 milljónir fyrir ráðgjöf

Svo þreytt á baktjaldamakki og sukkbandalögum

Í annað skipti í dag er þingfundi frestað.

Fyrst til kl. 16,30 og nú til kl. 17,00.

Stormur í vatnsglasi segir Höskuldur Þórhallsson, nýjasti vinur Davíðs Oddssonar.

Hann er að fylgja sannfæringu sinni maðurinn, hvað er að?

Hann er líka að standa í lappirnar segir hann.

Ég vildi að Framsóknarflokkurinn hefði staðið í lappirnar í stað þess að einkavæða bankana og leggja grunninn að því skelfingarástandi sem við nú upplifum.

Mikið skelfing er ég þreytt á hráskinnaleik, baktjaldamakki og sukkbandalögum í íslenskri pólitík.

Allt undir merkjum sannfæringar og hagsmunagæslu fyrir almenning (nú hreinlega gubba ég).

Svo þreytt að ég gæti hreinlega lagst í gólf og gargað.

Ég ætla ekki að láta það eftir mér, í staðinn ætla ég að vara fólk við Framsókn sem mest ég má fram að kosningum.

Það er ef þeir láta þennan Davíðsarm (ég meina mann) stöðva Seðlabankafrumvarpið.

En ég held, nei ég veit, að það er ágætis fólk í Framsókn.  Trúi og treysti á að það beiti sér.

Nú eða gangi í VG bara.

Segi svona.

Framsókn skekur ríkisstjórnina

Alltaf til skaða?

Ég hefði misst andlitið ofan í mjólkurgrautinn minn hefði íhaldið ekki reynt að tefja framgang Seðlabankamálsins, en ríkjandi skipulag þar er þeirra Xanadú.

Klæðskerasaumað fyrir framtíða pólitíkusa þeirra í Sjálfstæðisflokknum sem losna þarf við.

En ég er sár og reið yfir að Framsókn skuli leggjast gegn afgreiðslu málsins úr nefnd í dag.

Samt ekki svo hissa, því miður virðist þetta tilboð Framsóknarmanna um að verja stjórnina falli verða íslenskri þjóð erfiður ljár í þúfu.

Ég trúi samt ekki fyrr en ég tek á að frumvarpið fari ekki fyrir nefndina í dag.

En þetta ýtir undir þann orðróm sem gengur ljósum logum um samfélagið, að Framsókn og Sjálfstæðis séu í alvöru ástarsambandi.

Jónas Kristjánsson, megatöffari blaðamennskunnar segir að Framsóknarflokkurinn sé alltaf til skaða.

Hefur hann rétt fyrir sér?

Vilja fresta seðlabankaumræðu

Bandsjóðandi reið

Ég er gargandi ill eftir að hafa hlustað á Atla Gísla í Silfrinu.

Hann talar nefnilega mannamál og ég skil nú betur en áður hversu illa við höfum verið rænd af auðmönnum í boði stjórnvalda auðvitað.

Atli talar um að það eigi að setja þennan hóp (ca. 40-30 manns) á válista og bankarnir (okkar) eigi ekki að skipta við þá.

Halló - er það ekki þegar inni í myndinni?

Það hélt fíflið ég.

Í þau skipti sem maður hefur verið of seinn að borga, farið yfir á kortinu eða gert annað andbankalegt í fjármálunum sínum í gegn um árin hefur maður svo sannarlega verið látinn borga og blæða.

Og hafa mínar syndir ekki miklum sköpum skipt fyrir aðra en "yours truly".

Ég er ekki að kvarta - finnst sjálfsagt að fólk sé lamið til fjármálahlýðni með refsingum, dráttarvöxtum og öðrum bankafærum aðgerðum, svo fremi að sanngjarnar séu.

Maður skyldi ætla að þetta næði yfir alla viðskiptavini bankanna.  Sömu reglur fyrir JJonna og Júlíus

En af hverju í andskotanum er ekkert að gerast í þessum málum?

Hvernig væri að frysta eigur þessara manna?

Ójá, hvernig læt ég?  Það væri mannréttindabrot offkors.

Djöfuls kjaftæði, það er búið að fremja mannréttindabrot á okkur almenningi og við eigum að borga og brosa.

Við borgum ekki - ég sverða, nema að þetta lið sem var svo hálaunað vegna mikillar ábyrgðar í starfi (góður) druslist með eigur sínar hingað og lágmarki skaðann.

Ég er bandsjóðandi reið get ég sagt ykkur.

Útrásarvíkingana á válista