Áfram Steingrímur!

 

Nú rennir Steingrímur J. niðurskurðaröxinni í gengnum dagpeninga- og hlunnindabinginn.

Það var tími til kominn.

Engir dagpeningar lengur fyrir maka ráðherra í opinberum heimsóknum.  Tékk.

Ráðherrar fá héðan í frá aðeins þriðjung dagpeninga á slíkum ferðalögum framvegis.  Tékk.

Þá verða dagpeningar háttsettra embættismanna og ráðherra lækkaðir um 10%.  Tékk.

Þorgerður Katrín, þarna voruð þið húsbandið helvíti heppin, þið sluppuð til Peking tvisvar sinnum en nú er það búið.

Nú verður fólk að haga sér eins og sú stórskulduga þjóð sem við erum.  Í því felst mæt lexía í auðmýkt fyrir þá sem geta tekið til sín sneiðina.

Nananabúbú.

Án gríns, loksins er verið að taka á óráðsíu og forréttindareglunum í stjórnkerfinu.

Vonandi er þetta aðeins byrjunin.

Íslensk stjórnvöld hafa hagað sér eins og olíufurstar á sveppum þegar kemur að því að úthluta hlunnindum sjálfum sér og sínum til handa.

1-0 fyrir fjármálaráðherra.

Áfram svona!

Steingrímur sker í dagpeninga

Trúlofun?

Loksins er eftirlaunaskömmin afnumin.

Þvílíkan tíma það hefur tekið að koma þessu í gegn.

Kannski er ég mest hissa á að það hafi verið samþykkt á sínum tíma.

En þingheimur var sammála sem er skemmtileg tilbreyting og nánast hippalegt.

Enda væri það þokkalegt að ganga gegn þessu máli í miðjum prófkjörum.

Pólitískt sjálfsmorð og ekkert annað.

Annars eru Sjálfstæðismenn algjör saga út af fyrir sig.

Eða þá að ég er á skjön við alla.

Þeir eru með öllu sem ég hef skömm á.

Hernaði, stóriðju, kvótahelvítinu, samhjálpinni á borði (ekki endilega í orði), svo maður fari ekki út í gagnrýnislausa trú þeirra á framboð og eftirspurn, markaðinn og mátt peningana.

Á þetta ekki líka við um Framsókn?

Ættu þeir ekki að sameinast í pólitískri trúlofun?

Það er svo gott að vita hvar maður hefur fólk.

En...

Gula fíflið bíður.

Eftirlaunafrumvarp samþykkt

Jú, jú, jú - nei, nei, nei

Í bankahruninu beið álit mitt á fjármálabatteríinu stóran hnekki.

Eða hefði gert hefði ég einhvern tímann séð lágmarks glóru í græðginni.

Ég missti auk þess trú á þeim sem áttu að gæta hagsmuna þjóðarinnar, hvar sem þeir í stól voru settir.

Látum það nú eiga sig, en það er ekki allt búið enn.

Það versta mögulega er að finnast maður ekki getað trúað neinu sem sagt er.

Það sannast nefnilega aftur og aftur að það er logið að okkur úr öllum áttum.

Ekki lagast málið þegar fólk heldur áfram að hanga á lyginni og heldur því blákalt fram að það hafi sagt satt allan tímann.

Ég er að tala um allar fullyrðingarnar og mótfullyrðingarnar sem dunið hafa yfir okkur frá því í haust.

Hér er enn ein lygafléttan komin af stað.

Í DV í dag má lesa þetta: "Mánudaginn 6. október sagði Tryggvi Þór Herbertsson, þáverandi efnahagsráðgjafi Geirs H. Haarde forsætisráðherra, honum frá samskiptum þá um nóttina við Landsbankamenn vegna möguleika á flýtimeðferð Icesave-reikninganna inn í breska lögsögu. Geir hefur aftur á móti neitað því afdráttarlaust að hafa vitað nokkuð um málið. Breska fjármálaeftirlitið hefur nú staðfest að viðræður um flýtimeðferð vegna Icesave-reikninganna fóru fram með þátttöku forstjóra eftirlitsins."

Davíð kannast ekki við málið!

Geir segir nei, nei, nei.

Tryggvi Þór Herbertsson segir jú, jú, jú.

Björgúlfur Thor segir víst, víst, víst.

Látum vera að sukkbaróninn af Banka láti sannleikann ekki þvælast of mikið fyrir sér.

Nú eða þá fyrrverandi Seðlabankastjóra sem hefur lifað í sínum sérhannaða heimi.

En fyrrverandi forsetisráðherra, þá æðsti maður þjóðarinnar og fyrrverandi aðstoðarmaður hans?

Ljúga þeir eins og sprúttsalar enn einn ganginn?

Ó fyrirgefið, ég var búin að gleyma því að það er svo 2007 að ljúga, bara í góðu lagi, tilgangur helgar meðal og allt það kjaftæði.

Sumir eru greinilega enn þar staddir.

DV-fréttin í heild sinni.

Annars er ég farin út í garð og ætla að láta gula fíflið kveikja í mér vorið.

Hagið ykkur rétt á meðan villingarnir ykkar.

Djöfullinn danskur

Kaupþingsmenn flýja segir Mogginn.

Ég segi; Só?

Mér sýnist þessir menn sem hætta nú í kippum vera í svona 2007 deildum.

Eins og "eignastýringum", "áhættufjárfestingum" og öðru sem bara getur ekki verið mikið að gera í.

Þar sem höndlað er með hlutabréf, svo ég taki dæmi um eitthvað sem er mér álíka framandi og matarvenjur á Galapagos, þá getur varla verið brjálað að gera.

Engir jardar að koma í hús, engar kúlur að rúlla inn með viðeigandi bónusum í vasa gulldrengjanna.

Nær væri að ætla að vinnan sé svona ámóta spennandi fyrir þessa menn og að líma inn sparimerki.

Man einhver eftir þeirri plágu?  Sko sparimerkjunum?

Svo hef ég heyrt að bankastjóri NÝJA-Kaupþings sé akkúrat maður, vilji hafa hlutina á ákveðinn máta.  Að hann skynji og skilji nýja tíma.

Þannig að ég vona að þessum sjálfhættu mönnum farnist vel á nýjum vettvangi.

Ég sá að einn bloggvinur minn var að fabúlera um hvað væri 2007.

Einhver benti á að það væri 2007 og kaupa flott hús í grónu hverfi, rífa það og byggja frá grunni.

Í mínum huga er samt ekkert meira 2007 en að hafa vinnu og fá borgað fyrir hana.

Í dag er ég nefnilega svartsýn.

Ég hefði átt að vera duglegri með sparimerkin.

Djöfulinn danskur.

Kaupþingsmenn flýja

Frekjukast í gangi

Eftirlaunafrumvarpið fer að komast í höfn.

About time segi ég.

Sá bölvaður ósómi sem aldrei átti að líta dagsins ljós.

En...

Ég veit ekki hvort ég á að hlæja eða gráta, svei mér þá.

Ég er að fylgjast stíft með Alþingi og ég get sagt ykkur að það er sama hvar í umræðunni borið er niður, Sjálfstæðisflokkurinn er á móti.

Þeir sem hafa lýst sig fúsa til að styðja öll góð mál.

Þeir eru eins og smábörn með hegðunarvandamál.  Eins og snuddunni hafi verið stolið af þeim um hábjartan daginn.

Farið ekki að grenja elskurnar.  Það koma tímar eftir 20 ár eða svo.  Bara að bíða fallega.

Nú eru þeir í frekjukasti yfir mögulegu stjórnlagaþingi.

Stjórnlagaþingi sem nánast hver einasti maður á Íslandi vill að verði haldið og það í haust.

Í morgun voru þeir í heví mótþróa yfir breytingunni á kosningalögum, sem gerir persónukjör mögulegt.

Það má auðvitað ekki verða.  Viljinn kemur frá Valhöll.

Rosalega fer "sumum" illa að missa völd eftir langan tíma.

"Sumir" fara á límingum ég sver það.

Eftirlaunin til þriðju umræðu

Fjölmiðlar - yddið blýantana

Ég er að fara að sofa.

En áður en ég geri það þá verð ég að koma því á framfæri hversu undrandi og hneyksluð ég er á því að enginn hafi haft rænu á að athuga sannleiksgildi yfirlýsinga Björgúlfs Thors á s.l. ári, varðandi flýtimeðferð á dótturfélagavæðingu bankans í Bretlandi.

Nú hefur sjálfstætt starfandi blaðamaður athugað málið og Bretar kannast ekki við málið!

Ekki miði, ekki nóta fyrirliggjandi um málið.  Allt eintómt kjaftæði í BT.

Erum við algjört þróunarríki í upplýsingaöflun?

Eða trúum við öllu sem við okkur er sagt?

Rosaleg siðblinda er í manninum ef hann hefur komið í sjónvarp og logið eins og sprúttsali.

Sem hann gerði.  Ekkert ef þar á ferð.

Fjölmiðlar - yddið blýantana, svona á ekki að gerast.

Það ríður á að hverjum steini sé velt við (kannast einhver við þennan?).

Fjandinn hafi það - ekki gleyma að sukkbarónarnir settu okkur á hausinn.

Í boði þáverandi ríkisstjórnar.

Og hinnar á undan henni.

Góða nótt.

Kastljós um málið.

Til hamingju ég sjálf!

Maðurinn sem reyndi að brjótast inn á Litla Hraun í nótt á allan minn skilning.

Hann hefur verið að flýja kreppuna!

En mikið skelfing er ég glöð með að febrúarmánuður er að baki.

Bömmer þess mánaðar hefur verið rosalegur hjá mér persónulega.

Er búin að vera meira og minna innandyra vegna lélegrar heilsu og nei, ég ætla ekki að drepa ykkur úr leiðindum með því að tíunda það frekar.

Ofan á þetta bættist svo kreppan.

En hér er kominn mars, daginn farið að lengja all verulega, segið að lífið sé ekki ein óslitin friggings ánægja.

Svo átti ég bloggafmæli síðast í febrúar.  Halló, búin að blogga í tvö ár.

Ríflega 2.2 millur af heimsóknum á tímabilinu.

Til hamingju KRÚTTIÐ mitt sagði ég við sjálfa mig í morgun þegar mér varð þetta ljóst.

Svo gekk ég að speglinum og knúsaði mig og kyssti.

Ég bíð spennt eftir Silfrinu.

Ég er eiginlega að komast á þá skoðun að sunnudagar séu ljúfir dagar.

Kem að vörmu, ætla að skreppa í smók.

En ekki blaðra því. Það er svo mikið af reykingarfasistum sem vilja snúa mér yfir á heilbrigðu hliðina.  Gjörsamlega óþolandi þessar björgunarsveitir.

Eða þannig.

Ég treysti því að þið verðið þögul sem gröfin.

Innbrotstilraun á Litla-Hrauni

Jóhanna I love you

Mér líst ágætlega á þennan norsara.

Komi hann fagnandi og farnist honum vel fyrir okkar hönd.

Þar sem við erum með orðspor á við lélegan sprúttsala í augum heimsins hlýtur það að vera til mikilla bóta að fá nú mann sem virðist kunna til verka.

Sem tengist hvorki sukkbarónum Íslands eða Sjálfstæðisflokknum.

Bara þær tvær staðreyndir gera það að verkum að ég er til í að elda handa honum hakkabuff með lauk og prjóna handa honum grifflur, eða væri til í ef ég kynni að prjóna.

Kannski fer umheimurinn að taka okkur alvarlega og trúa því að við ætlum að hysja upp um okkur.

Ekki að ég hafi nokkurn tímann verið með buxur á hælum.

Það hafa verið aðrir í því.

Jóhanna - I love you.

Skilur vandamál Íslands

Æi, hættu þessu væli

Nú stendur Höskuldur Þórhallsson í ræðustól á Alþingi og heldur þrumandi kosningaræðu.

Hann skammar fjölmiðla og almenning, ófriðaröflin vegna vanstillingar og að hafa ætlað sér annarleg sjónarmið þegar hann snérist á sveif með Sjálfstæðismönnum í viðskiptanefnd.

Alþingi getur ekki látið vanstilltan almenning ráða gjörðum sínum.

Eða eitthvað svoleiðis kjaftæði.

Ókei, Höskuldur, baðaðu þig í ljósinu.

Sennilega varstu hafður fyrir rangri sök.

Ég biðst afsökunar sé það tilfellið.

Taktu þitt korter af frægð og frama.

En ekki gleyma því að trú fólks á Framsókn er lítil sem enginn.

Við erum vanari hrossakaupum af flokknum þínum í gegnum tíðinda.

Þú geldur fyrir það svo einfalt er það.

Og hættu svo þessu væli, harkaðu af þér og njóttu helgarinnar addna.

Þetta heitir skammarfyirgefningarbeiðni.

 

Lokaumræða um Seðlabanka hafin

Kristinn H. Gunnarsson farinn úr Frjálslynda

Ég er spákona eða sjáandi, ég sverða.

Fyrir nokkrum dögum bloggaði ég um að nú hlyti Sleggjan að ganga úr Frjálslyndum og yfir í Sjálfstæðis ef mark er takandi á því hvernig hann byggir málflutning sinn á Alþingi.

En rétt í þessu var verið að lesa úrsagnarbréf mannsins úr flokknum á Alþingi.

Ég bíð eftir að hann gangi í Sjálfstæðisflokkinn eins og hinn óþekktaranginn Jón Magnússon.

En kannski þarf ekki spádómsgáfu til að sjá fyrir um hegðan ákveðna manna.

Þeir eru svo fyrirsjáanlegir.

Kristinn hættur í þingflokki frjálslyndra