ÉG ÆRI HÉR MEÐ ÓSTÖÐUGA..

..enda veit  ég að það er ekki vinsælt að blogga um lokanir á nektardansstöðum.  Það er ekki heldur vænlegt til visælda að vera á móti tilvist þeirra, né heldur að vera á móti klámi, vændi og mansali. En samt þetta:

Lögreglan hefur lokað klúbbnum "Strawberries" í Lækjargötu í Reykjavík.  Starfsemin samrýmdist ekki starfsleyfinu.

"Grunur mun hafa leikið á að nektarsýningar færu fram á staðnum, sem aðeins hafði kráarleyfi. Samkvæmt nýjum lögum eru nektarsýningar bannaðar nema sérstakt leyfi sé fyrir hendi"

Það viðrar vel í baráttunni þessa dagana.

Já og ég er feministi.

Bætmíandsúmí!

Lögregla lokaði skemmtistað í Lækjargötu

OG ENN ER DANSAÐ Á GOLDFINGER

 

Ég reyndist hafa rétt fyrir mér í gleðifærslunni minni í gær varðandi það að Goldfinger fær ekki leyfi til að sýna nektardans.  Ég velti fyrir mér hvort það yrði ekki fundið leið til að komast fram hjá því.  Það er auðvitað búið að redda málunum þar á bæ í bili, a.m.k.

Í Fréttablaðinu í morgun segir vertinn að það sé áfram dansað á Goldfinger.  Það sé bara ekki nektardans sem er dansaður.

Hvað ætli hann láti þessar vesalings stúlkur klæðast í?

Laufblaði?

Geiri gerir í því að senda íslenskum yfirvöldum og almenningi, fokkmerkið.

Ðatsðetrúðh.

STRÍÐSFRÉTTIR FRÁ EYJUM

 

Það er eins og að lesa fréttir frá vígvelli að lesa hana þessa.  Eins og það sé eðlilegasti hlutur í heimi að:

"Fangageymslur lögreglunnar voru fullar í nótt. Mikil ölvun var í bænum og aðstoðaði lögregla marga við að komast heim eða í fangageymslur. Engin alvarleg slys eða ofbeldi átti sér stað að sögn lögreglunnar."

Sem sagt enginn alvarlega slasaður þrátt fyrir að fólk sé búið að drekka á sig óþrif.

Er þetta normal ástand eða hvað?  Ég á ekki krónu.  Spurningin er hvernig þessu vindur fram ef ástandið er orðið svona ÁÐUR en þjóðhátíðin er sett.

OMG

Súmí.

Engin alvarleg slys eða skemmdir í Eyjum

ALLIR SEM HÉR KOMA..

..vita að ég tjái mig aldrei um drauma.  Af því þeir eru tilfinning, fyrir nú utan að vera hundleiðinlegir að hlusta á. T.d. Ég var á gangi á Laugaveginum en það var samt ekki Laugavegurinn og ég var með systur minni en hún var samt Erla vinkona og við fórum til New York en vorum samt á Íslandi. Ok sófar?

Þess vegna ætla ég ekki að segja ykkur hvað mig dreymdi í morgun, þegar ég lagði mig aðeins aftur, eftir að hafa vaknað á óguðlegum tíma.  Draumurinn innhélt:

Rán á veskinu mínu, óliðlegan leigubílstjóra, Hrönn bloggvinkonu, og mig með attitjúd við lögguna.  Ég sagði löggunni að hún skyldi passa sig að vera ekki með stæla því annars myndi ég blogga um hana!

Ég held að sú staðreynd að ég sé í tekjublaði Mannlífs (með mínar auðmjúku tekjur að sjálfsögðu) hafi hreinlega stigið mér til höfuðs. 

Að hugsa sér!  Ég með kjaft og hótanir við lögguna.

Vottisðevorldkommingtú?

Úje...

VERSLUNARMANNAHELGIN BROSTIN Á..

..og þegar ég vaknaði í morgun þá leist mér betur á að láta kjöldraga mig frekar en að æða í tjald úti á land. 

Tilhugsunin um ísbað, göngutúr á glóandi kolum og fallhlífarstökk virkaði sjarmerandi í samanburði við útivist úti í hinni fögru náttúru Íslands í veðri dagsins.  Hrollkuldi.

Halló, halló! Það er komið haust.

Súmí!

MÖMMUSTRÁKAR

Mömmustrákar eru allsstaðar til, á öllum aldri og þeir eru ekki ófáir sem hafa búið heima hjá mömmu langt fram á fullorðinsár og jafnvel þar til mamman eða drengur gefa upp öndina.  En á Ítalíu er þetta þjóðaríþrótt.  Að búa hjá mömmu fram að fertugu er algengt og það er til ítalskt orð yfir þessa öldruðu smádrengi en því miður er ég búin að gleyma því.

Ég er að velta fyrir mér hverju um sé að kenna.  Kannski er það "rúmsörvis" sem er svona svakalega 10-stjörnu.  Það þarf þó ekki að vera.

Er þetta ofmæðrun?

Eða vanfeðrun?

Ædóntnó. Einhver?

Úje

 

Mömmustrákur á sjötugsaldri komst í klandur

EKKI TRAUSTSINS VERÐUR?

 

Þjóðhátíðarnefndin í Vestmannaeyjum, treystir Árna Johnsen ekki lengur til að vera kynnir á Brekkusviðinu.  Þeir segjast ekki treysta sér lengur til að bera ábyrgð á honum.

Hvernig stendur á því?  Meirihluti Sjálfstæðimanna í kjördæminu treystir manninum fullkomlega.  Eru það ekki meðmæli?

Ævonder!

Segjast ekki hafa treyst sér lengur til að bera ábyrgð á Árna

BARA ILMKREM OG SNYRTIVÖRUR EÐA HVAÐ?

Flestar konur á aldur við mig muna örugglega eftir Avon ilmkremunum hérna í denn.  Tópas ilmkremið var flottast, þar var með gervitópassteini á loki dósarinnar og vá hvað lyktin var góð.  Ég átti annað líka sem hét því hástemmda nafni "Here´s my heart" og þessu makaði maður á sig, eftir að vera búin að meika sig með Innox-lituðu dagkremi, skella á sig eye-liner og maka "House-of Westmore" maskara á augnahárin á.  Síðan var bleikum eða hvítum sanséruðum varalit skellt á varirnar.  Guð hvað maður var fagur eða þannig.  Ójá.

Ég hef aldrei sett Avon í samband við góðgerðarstarfsemi.  En nú veit ég betur.  Reese Witherspoon, leikona er að gerast heiðursforseti Avon-stofnunarinnar sem styður konur og fjölskyldur þeirra.

Flott hjá Reese!

Úje

Reese Witherspoon gerist Avon-sendiherra

HÚRRA, HÚRRA OG HÚRRAAAAAA

 

Goldfinger hefur misst heimildina til nektarsýninga og það kom fram í fréttum Ríkisútvarpsins, að ekki sé útlit fyrir að klúbburinn fái heimildina aftur.

Ég klíp mig.  Er mig að dreyma?  Þetta er stór sigur í baráttunni gegn klámi,  mansali og vændi.

Ætli það séu aðrir möguleikar fyrir hendi, innan lagarammans, að halda út svona starfsemi með einhverjum ráðum?

Ef svo er verður það ábyggilega reynt af einhverjum mannvininum.

Den tiden, den sorgen.

Í dag fögnum við.

Újejejeje

Goldfinger missir leyfi til nektarsýninga

SNÚRUBLOGG

Það er orðið ansi langt síðan ég hef "snúrað".  Ég er ennþá edrú, en ekki hvað?  Ég má hinsvegar ekki gleyma snúrubloggunum, þó auðvitað séu þau ekki eins tíð og fyrst eftir að ég varð edrú.  Ég á merkilegt snúruafmæli um helgina.  En þá er komið ár síðan ég hætti að drekka.  Þá hófst mín edrúmennska þrátt fyrir að það tæki mig rúman mánuð að koma mér á Vog því auðvitað ætlaði ég að afvatna mig af læknadópinu sjálf, prívat og persónulega og má þakka fyrir að ég drap mig ekki við þá áhugamennskuafvötnun.  Það var þá þegar sykursýkin var komin á fullt og ég hafði ekki hugmynd um það.  Það má drekka á sig sykursýki ó já og eflaust eitthvað fleira.  Magnað. 

Allavega þá endaði ég á Vogi þar sem ég var afvötnuð af fagfólki og ég tel edrúmennskuna mína frá þeim degi sem ég varð lyfjalaus.  20. október s.l. gekk ég um á eigin safa í fyrsta skipti í nokkuð mörg ár.  Það var dásamleg tilfinning og hún hefur bara batnað.  Lífsgleðin hefur aukist með hverjum deginum síðan og hörmungar og þunglyndi vikið eins og dögg fyrir sólu (eða þannig, hægt og bítandi).

En.. það er ár síðan ég hætti að drekka.  Nánar tiltekið á laugardaginn.  Þann dag ætla ég að þakka mínum æðri mætti og þeim sem hafa gert mér það kleyft að lifa edrú lífi, og senda þeim fallegar hugsanir. 

Ég ætla líka að hugsa til þeirra sem enn þjást úr þessum hroðalega sjúkdómi.

Ég fer edrú að sofa í kvöld.  Svo mikið veit ég.

Úje