No way José

Ég er alla leiðina til tunglsins og til baka aftur sammála Vilhjálmi Bjarnasyni sem varar við borgarastyrjöld fá Björgólfarnir tveir helmingsafslátt af skuld sinni við Kaupþing.

Það er gengið alla leið við innheimtu skulda venjulegs fólks, engin miskunn sýnd og ég veit að ég mun ekki sitja þegjandi undir því að bankarnir felli niður skuldir þeirra manna sem hafa með græðgi sinni og oflátungshætti sett okkur og komandi kynslóðir í botnlaust skuldafen.

Bara ekki að ræða það.

Ég las nefnilega einhversstaðar í dag að þessi niðurfelling kæmi alveg til greina.

Nó vei Hósei!

Því mun almenningur aldrei kyngja þó seinþreyttur til vandræða sé.

Varar við borgarastyrjöld

Landspildulúserar

Lífið er ekki réttlátt.

Baltasar og Lilja (allir eiga að vita hverjir það eru erþaeggi bara?) fá ekki landspilduna sem þeim langaði í.

Búmm og pang.

Mig hreinlega verkjar af samúð með þeim hjónum. 

Er alveg nýlega búin að ganga í gegnum landspildusorg.

Ég fékk nefnilega enga úthlutun í Skólagörðunum í sumar.

Ekkert grænmeti ræktað á menningrheimili mínu hér á Teigunum í ár sko.

Ég ætla að hringja í þau og spyrja hvort við eigum að stofna stuðningshóp til styrktar þolendum landspildulúsera.

Jabb, ég geri það.

Lilja og Baltasar fá ekki landspildu

Martröð framundan!

 

Sumir hlutir, hversu vitlausir sem þeir virðast vera þegar maður heyrir þá fyrst, hafa tilhneigingu til að verða það sem kallað er eðlilegir ef þeir fá að grassera nógu lengi.

Ég man að það var ekki bara ég sem fór á samskeytunum þegar það var fyrst bannað að reykja í millilandaflugi.

Ég sem var á þeim tíma orðin skíthrædd við að fljúga hélt að ég yrði ekki eldri.

Og það var ekki bara ég sem var stórhneyksluð á þessu mannréttindabroti.  Ónei.

Ég man að ég sat stíf og beið eftir að fá að kveikja mér í strax eftir flugtak.

Hékk á rettunni á milli landa algjörlega viss um að ég myndi húrra niður í sjóinn þá og þegar.

Harðákveðin í að deyja reykjandi og vel í glasi.

Eftir að stelpurnar mínar fæddust og ég varð eldri því hræddari varð ég að fljúga.

Hrædd um að gera börnin mín móðurlaus.

Ég tók gífurleg dramaköst þegar ég þurfti að bregða mér af bæ (lesist í flugvél sem kom nokkuð oft fyrir vegna þeirra starfa sem ég hafði með höndum) og í hvert skipti hágrét ég, faðmaði þær, skrifaði erfðarskrá, líftryggði mig og fór að heiman með ekka, lét þær lofa mér að verða góðar stúlkur og mömmu sinni til sóma og gekk frá því við föður þeirra að giftast konu sem elskaði börn.  Mín börn. (okokok, einhvern veginn svona).

Þegar sígóið var svo rifið af mér ofan á yfirvofandi dauðdaga minn sem ég hafði ásamkað mér sjálfviljug með því að fara í flugferðalag þá hrundi taugakerfið gjörsamlega.

Ég hellti í mig á barnum en það þýddi ekkert ég var ómótækileg fyrir deyfingu.

Skelfingu lostin og þurr í munni hríslaðist ég upp í vindlahylkið sem svo geystist upp í háloftin.

Hvernig var svipurinn á flugfreyjunum?

Voru þær áhyggjufullar, var þetta skelfingarhrukka á milli augnanna á þessari stóru og vígalegu?

Um hvað voru þær að tala sín á milli?  Var bros þeirra frá eyra til eyra uppgerðin ein og á bak við atvinnuandlitið var kona að tryllast úr ótta vegna yfirvofandi hraps?

Og ég fabúleraði og tryllti sjálfa mig út í hreinustu geðveiki.

Á yfirborðinu var ég kúl.  Svo kúl að ég haggaðist ekki.   Las bók í þykjustunni nú eða fjandans flugblaðið.

Af því að nú er yfirvofandi önnur geðveiki í flugheiminum þá skuluð þið taka vel eftir standandi konu í millilandafluginu þegar það verður orðið hipp, kúl og eðlilegt að selja í stæði.

Hún kemur til með að standa í dragtinnim, á sínum háu hælum að því er virðist algjörlega áhyggjulaus, upp á endann í vélinni.

Lesandi bækling um flugöryggi.

Verið góð við hana.

Hún er nefnilega að tryllast úr hræðslu.

Ajö.

Ókeypis flug fyrir standandi farþega?

Þjófar og ribbaldar

Seðlabankastjóri segir að lausn bankakreppunnar sé aðallega spursmál um aðgang fyrirtækja og heimila að lánsfé.

Nú legg ég til að Seðlabankastjóri og ríkisstjórnin setji sig í samband við Kaupþingsmógúlana, eins og t.d. Kristján Ara, Helga Sigurðsson, yfirlöffa Kaupþings (þar til í síðustu viku nánar til tekið) og alla hina strákana á listanum úr lánabókinni, og fái ráðleggingar hjá þeim hvernig maður býr sér til peninga algjörlega fyrirhafnarlaust.

Ekki má gleyma höfuðpaurunum Sigurði Einarssyni og Hreiðari Má.

Sko, Kaupþingsstrákarnir fengu borgaðan arð af hlutabréfum sem þeir höfðu aldrei greitt fyrir!

Undarlegt?

Fyrir venjulegt fólk já, en hjá bankamógúlunum, algjörlega eðlilegt og löglega, viðurstyggilega siðlaust.

Í DV dagsins stendur orðrétt:

"Nokkrir af þeim lykilstarfsmönnum Kaupþings, sem fengu lán í bankanum til að kaupa hlutabréf í honum fengu greiddan arð upp á meira en milljarð króna á síðustu tveimur árum án þess að hafa greitt nokkru sinni fyrir bréfin.  17 af þeim 22 sem DV greindi frá í síðustu viku að hefðu fengið lán frá bankanum til að kaupa hlutabréf í honum fengu samtals rúmar 1.2 milljarða í arðgreiðslur."

Ég skil reiði fólks.

Ég skil hins vegar ekki þessa peningahugmyndafræði.

Ég skil ekki hvernig þetta fólk getur sofið á nóttunni og horft framan í samlanda sína.

Ég legg til að fólk kaupi sér DV og lesi umfjöllunina úr lánabók Kaupþings.

Siðleysi?

Nebb, ekki nægilega sterkt orð yfir gjörninga þessa sjálftökuliðs.

Þjófar og ribbaldar er betur við hæfi.

P.s. Svo held ég að viðskiptaráðherra ætti að leita í smiðju annarra lögfræðinga en Helga Guðmundssonar, sem á allra hagsmuna að gæta, um hvort það sé löglegt að fella niður sjálfskuldaábyrgð þessa fólks.

Dálítið sjúkt að fá álit einmitt þessa lögfræðings er það ekki?

ARG.

Aðgangur að lánsfé lausnin

Ekki sumarfrí á miðri fokkings vertíð - ha?

Ég er nýbúin að blogga sjálfshjálparbækur sundur og saman í háði og varla búin að slökkva á lyklaborði þegar ég þarf algjörlega á einni svoleiðis að halda.

Halló, mér líður eins og barni sem snuðið hefur verið rifið af.

Eins og alka sem hefur brotið brennivínsflöskuna.

Eins og útrásarvíkingi sem búið er að rífa þotuna og snekkjuna af.

Hvar er Kastljós?

Það er ekkert Kastljós í kvöld og þulan lætur bara eins og það sé ekkert athugavert við það.

(Er ekki til einhver bók sem hjálpar mér að lifa af hérna?)

Hvernig á ég að vita hvað mér finnst?

Hvar á ég að fá upplýsingar til að mynda mér skoðanir?

Halló RÚV það er kreppa, allir ljúgandi, svíkjandi og prettandi, landið á hausnum og plottin í fullum gangi út um allt.

Maður fer ekki í sumarfrí á miðri fokkings vertíð.

Síldin saltar sig ekki sjálf það er nokkuð ljóst.

Silfrið er í fríi.

Núna Kastljós sýnist mér.

Og ekkert eftir nema andskotans Familie Journal á Stöð 2.

Glætan að ég leggist svo lágt að fara að fylgjast með því.

ARG og bavíanar.

Sjálfshjálp gerir illt verra

Ríki í ríkinu

Það þarf orðið mikið til að ganga fram af mér.

En ríkissaksóknara tekst í annað skipti á stuttum tíma að gera mig nánast kjaftstopp.

Er þetta séríslenskt fyrirbrigði þessi þaulseta embættismanna?

Valtýr er ósnertanlegur í lögvernduðu starfi, enginn hefur vald til að setja hann af þótt rannsóknarhagsmunir krefjist þess í raun.

Samt situr hann.

Tekur þessu persónulega að Eva Joly telji að hann eigi að víkja vegna þess að rannsókninni á bankahruninu geti verið stefnt í voða.

Fer ekki rassgat.

Svo er kvenfyrirlitningin sem hann sýnir franska dómaranum með ólíkindum alveg hreint.

"Þessi" kona með þráhyggju gagnvart honum!

Mér finnst svona almennt og yfirleitt, burtséð frá persónum og leikendum, að ekkert starf í íslenska embættismannakerfinu (né nokkurs staðar) sé svo múr- og naglfast að ekki skuli vera hægt að láta fólk víkja ef sú staða kemur upp.

Hvernig er það eiginlega, hversu langt nær þetta atvinnuöryggi?

Segjum ef ég væri í djobbinu, dytti í það, lemdi mann og annan og færi fram með almennum rustaskap, væri þá ekki hægt að reka mig?

Ha?

Bara ríki í ríkinu, eins og drottningin yfir Íslandi?

Nei í alvörunni, hvað er að?

Valtýr; hættu þessum prímadonnustælum.

Það kemur alltaf maður í manns stað.

Þannig er nú það og þetta er ekki persónulegt.

Alþjóðlegu hálfvitaleikarnir

 

Það er að verða eitthvað verulega bogið við lesskilning minn.

Ég las "berja" í stað "bera" en kannski er það ekki nema eðlilegt.

Hvaða fávitar keppa í burði á eiginkonum sínum?

Jú, Finnar og Eistar og ábyggilega fleiri nerðir með heilann í pungnum.

Aular.

Er ekki kominn tími á hálfvitaleika í heimskulegum keppnisgreinum?

Þar sem keppnisgreinarnar höfða til fólks sem hálfdrepur sig í að koma fyrst í mark án tillits til í hverju er verið að keppa.

Uppástungur:

Keppni í langdrægum brundbunum?

Hver hittir lengst?

Nú eða kúluvarp með lifandi kúlu, konan og krakkarnir undir með og án atrennu.

Eða kafsund í kúamykju án hjálpartækja?

Alveg er ég viss um að það myndi vekja gífurlega lukku hjá fullt af steratröllum.

Möguleikarnir í hálvitadeildinni eru ótalmargir.

Geturðu gefið blóð á sjóskíðum?

Lifað af melónukast þar sem markið er á milli augnanna á þér?

Farið hringinn á bremsulausum bíl?

Keyrt með bundið fyrir augun heim úr vinnunni í föstudagstraffíkinni?

Hoppað úr flugvél án fallhlífar (áts)? (Ég veit, líkur 0 en þú gætir orðið fyrstur.  Trú á kraftaverk eru einkunarorð hálfvitaleikanna).

Keypt hlutabréf í Eimskip fyrir aleiguna?

Verðlaunin geta svo gengið til erfingjanna ef illa tekst til á hálfvitaleikunum.

(Uppástungur að keppnisgreinum vel þegnar í kommentakerfi).

Svei mér þá, hér er komin verulega sniðug viðskiptahugmynd.

Sem ég heiti það sem ég heiti mun ég halda alþjóðlegu hálfvitaleikanna á Íslandi næsta sumar.

Skráið ykkur fíbblin ykkar.

 

Finnar bestir í að bera konur

Davíð og Debbí túlka í kór

 

Ég kemst ekki yfir það hvað Davíð hefur mikinn slagkraft.

Annan daginn í röð hafa staðhæfingar Davíðs um hvaðeina verið reknar ofan í hann með staðreyndum.

Davíð er bara í rugli og tjóni ef hann opnar munninn.

Og hverjum er ekki sama um söguskýringar DO?

Reyndar sagði húsband mér að það væri gott að hvorki ég né Davíð værum túlkar hjá Sameinuðu þjóðunum.

Hann hefur reyndar kallað mig Debbí túlk í mörg ár þessi elska þegar hann gapir yfir upprifjunum mínum af fortíðinni sem hann vill meina að séu með ævintýralegri söguskýringum en gerist og gengur.

Stundum minnist ég á eitthvað úr fortíðinni og þá oftast mér til framdráttar í argjúmenti og þá segi ég t.d.; Manstu þarna um vorið að við fórum og gerðum og þú sagðir og ég sagði og þá gerðist þetta?

Hann: Nei, það var alls ekki svona, þetta var um vetur og þú varst ekki einu sinni með í för og ert því ekkert til frásagnar um þetta atriði.

Ég: Hvað er að þér, ég var víst þarna, ég held að ég muni það, var í svörtu leðurkápunni, stígvélunum sem ég keypti í London og þú varst í gráa jakkanum með hárið í tagli. 

Hann: Þetta er ekki argjúment Debbí mín, þetta er tísku- og hárgreiðslulýsing.

Ég: Ég er bara að benda þér á að ég man meira að segja hvernig við vorum klædd svo vertu ekki að draga allt í efa sem ég segi, minni mitt er óbrigðult sem er meira en þú getur státað af.

Hann: Það er enginn mælikvarði á eitt né neitt, þú manst hvernig fólk var klætt í sjoppunni þegar við fórum og leigðum mynd 1998 en þú ert löngu búin að gleyma hvað myndin hét.

Ég: Nei, það var Steel Magnolias.

Hann: Aha!  Ég vissi að Debbí væri mætt í öllu sínu veldi. 

Værir þú að túlka hjá UN þá hefði heimsstyrjöld skollið á fyrir löngu síðan.

---

Hvað get ég sagt, maðurinn er beinlínis vondur við mig.

Svona er ég, deili öllu með ykkur, leit á g-bletti, skoðun minni á Davíð og rifrildum á kærleiks.

Og er svo opin frjáls og utanáliggjandi.

Hjálp.

Ósvífin og ódýr afgreiðsla

Rosalega vanstilltur á geði - ha?

Lífið eftir kreppu er súrrealískt.

Ég sver það.

"Hann tók því illa,“ sagði Geir H. Haarde við blaðamann Morgunblaðsins í trúnaðarsamtali í október í fyrra, en fyrr um daginn hafði hann tilkynnt forsætisráðherra Hollands að Íslendingar hygðust ekki standa við viljayfirlýsingu eða minnisblað um að ábyrgjast lágmarksinnstæður á Icesave-reikningum í Hollandi."

Tók maðurinn því illa?

Rosalega er hann eitthvað vanstilltur á geði ha?

Ef það yrði hringt til mín og mér sagt ævisparnaðurinn minn sem ég lánaði Jóa á hjólinu, yrði ekki borgaður til baka því Jói ætlaði að kaupa sér mótorhjól fyrir peningana, þá myndi ég taka því illa?

Ætli ég gengi ekki af göflunum bara og myndi setja í gang alvöru innheimtuaðgerðir á helvítið hann Jóa?

Eða hreinlega reisa honum níðstöng, svei mér þá.

Eins gott að ég hef ekkert sparað. 

Algjörlega gulltryggð aðferð við að missa ekkert, að hafa ekki átt krónu inni í frábæru bönkunum.

Tæki því illa minn afturendi.  Maðurinn hefur auðvitað brjálast.  Þetta er vansögn aldarinnar só far.

En ég er með áhyggjur af öðru.

Ég sé fólk tapa húmornum í kringum mig í stríðum straumum.

Sko, ég treysti okkur öllum til að lifa af kreppuna og allt sem mögulega getur yfir okkur dunið ef við höldum húmornum.

En fólk sem fer að taka sig of alvarlega, hættir að geta sett lífsreynsluna í meinfyndið ljós, á ekki mikla von um að komast af með geðið í lagi.

Því kaldhæðnari sem við verðum, því betra.

Kommon, lifum og lærum.

Mikið djöfull er mikið af efni í gangi fyrir háðfugla þessa lands.

Ef þeir eru þá ekki líka búnir að tapa húmornum.

Svei mér þá og ésús minn á fjallinu.

Úje.

Geir Haarde: Hann tók því illa

Davíð hvað og leitin að g-blettinum heldur áfram

 

Ég gat ekki annað en skellt upp úr þegar ég sá að gasprið í Davíð var mest lesna fréttin á Mogganum og fyrsta frétt í kvöld á báðum sjónvarpsstöðvum (ókei, rétt skal vera rétt, hún var númer tvö á RÚV).

Merkilegt svona miðað við allt sem maðurinn hefur látið út úr sér frá hruni, (margt af því hefur ekki haldið vatni) að fólk rifni á samskeytunum ef konungurinn hefur skoðun.

En..

En ég hef ekki stórar áhyggjur af Davíð.

Það er hægt að sitja og rífa sig, benda hingað og þangað og gefa sig út á frímerki, það breytir ekki staðreyndum.

Reyndar hef ég meiri áhyggjur af öllum sjálfshjálparbókagenginu sem fær nú rannsóknir í andlitið á sér sem segja að þessi rit geti virkað þveröfugt.

Ég þoli ekki sjálfshjálparbækur.

Við reynum aftur:

Ég hata sjálfshjálparbækur (súmítúðefokkingbón).

Það er svo mikil uppgjöf falin í að sitja og lesa um hvernig maður á að lifa lífinu.

Hvernig maður verður elskuverður.

Nú eða fullur sjálfstrausts.

Eða hvernig maður nær sér í mann.

Fær betri vinnu og glás af peningum.

Bækurnar sem eiga opna fyrir unaðssemdir kynlífsins þar sem meðfylgjandi er kort sem leiðir þig að g-blettinum.

Ég átti tímabil þar sem ég var dálítið höll undir svona bókmenntir.

Það er skemmst frá því að segja að þær voru með leiðinlegri lesningu sem ég hef komist í.

Svo ég tali ekki um megrunarbókmenntirnar.

Nei, má ég þá heldur biðja um almenna skynsemi.

Sem mig reyndar vantaði í kvöld þegar ég fékk mér súkkulaði.

Algjörlega óábyrgur sykursjúklingur.

En hafið þið smakkað 75% súkkulaði frá Ekvador með þurrkuðu chillí?

Ekki, núnú, þá hafið þið ekki lifað lífinu.

Best að það komi fram varðandi g-blettinn, ég er enn að leita.

Og svo er ég farin að sofa addna villingarnir ykkar.

Ésús minn á galeiðunni.

Ekki setja þjóðina á hausinn